Foto
deze gedichten
overwegend
geschreven tussen 
2000-2015
zijn
-tenware anders vermeld-
©
helena e.m. de clercq
°1935

Categorieën
  • Belevenissen (11)
  • Bundeltjes (1)
  • Dichten & zo (20)
  • Gepubliceerd (12)
  • Haiku-Senryu (3)
  • Ik-verzen (14)
  • Korte verzen (15)
  • Lichtjes typo (3)
  • Maatschappijkritiek (1)
  • Nonsens-Bizar (8)
  • Op rijm gezet (9)
  • Over dieren (8)
  • Over dingen (12)
  • Over mensen (21)
  • Parlando (7)
  • SeiZoenen (14)
  • Sonnetten (18)
  • Themaverzen (7)
  • Vr.Vorm-rest (6)
  • Waar is de tijd (11)
  • Inhoud blog
  • Even wennen
  • De media
  • Dubbel
  • November liefste
  • Post Scriptum
  • Obsessie
  • Pa!
  • Ollele Bolleke Pijniging
  • Desperate housewife's day
  • De gedichten
  • Compassie
  • O Michelangelo
  • Ik bedank...
  • Spruitjes
  • Ma
  • Het moment
  • Die morgen
  • Ecce homo
  • Schoothondjes
  • Ego te absolvo
  • Kassa-robot
  • Frambozen
  • De langste nacht
  • Oervlek
  • Winterwende
  • Shoppen
  • Dolce far niente
  • Knor
  • Brood op de plank
  • Poëmata
  • Verstilling
  • Romantisch uitje
  • Liefde
  • De scrabblepoëet
  • Product
  • Positivo
  • De trouwerij
  • Zalig gestoord
  • De negende maan
  • Nachtdier
  • De dichter
  • In rook
  • Scheppen
  • Voilà
  • Ontaard
  • Niksen
  • Mimespeler
  • Spleen
  • Stoelendans
  • Zo maar zondag
  • Ruïne Sint-Baafsabdij - Gent
  • De hof van Heden
  • Van een aardappel
  • Aan mijn kastanje
  • Boerenkost
  • Oma en ik en oma
  • Stoepkinderen
  • Conceptueel zwart
  • Zijn schoenen
  • Oud en eenzaam
  • Blue screen of death
  • Van die dip-dagen
  • Van een baksteen
  • Die god van mij
  • Muzenissen
  • Plannen
  • Palaveren
  • Vleugels van papier
  • Aan de late dag
  • Sonnet voor Sophia
  • Diepdenken
  • Vertwijfeling
  • Self´oMatic
  • Peptalk
  • Liefde's lust
  • Erato
  • Luchtschrijven
  • Writersblock
  • Stil even
  • Wervelwind
  • V-echtgenoten
  • Vermist
  • Toe nou...
  • Kieskoorts
  • Voor wie...
  • Thanatos
  • De rechtbank
  • Herfstblues
  • Van de poezen Mup en Rufus
  • Dit is een lied alleen voor kinderen
  • Kleine herfstsonate
  • Ik zie
  • Traumdeutung
  • Pijnpunt
  • In gedichten
  • Kids
  • Grumpel
  • Total loss
  • Het lied van de vis
  • Mail-vrienden
  • Verliefd
  • Rebels
  • Fatrasie
  • Hic et nunc!
  • Ouder - Wijzer
  • In dromen
  • Een nette vrouw
  • Een bushalte te ver
  • Nemo zal hangen
  • Oranje boven!
  • Regelneven
  • Portret
  • Het sonnet, een vader
  • Niet eens een zondag
  • Nummer 46.07.17
  • Plots - drie kortverhalen
  • Heremietkreeft
  • Logos - Tao
  • Van de boer
  • Happy Meal™
  • Kliederen
  • ...die zo sierlijk zijn
  • Akkefietje
  • Amen en uit
  • Tegendraads
  • Dichtersverdriet
  • 38° Celsius
  • De clown
  • Zorba
  • Samen één
  • Ik en Chloë
  • Geode
  • De trek
  • Identiteit
  • Huilen op de plee
  • Lijkje is gevonden...
  • Nostalgie
  • De haptische misleiding
  • Goed van toen?
  • Nurks fruit
  • Het bad loopt leeg
  • Overzomer
  • Bekentenis
  • Jozefien's wens
  • Requiem
  • Glottisslag
  • Kwinkslag
  • De vernieuwing
  • Mensje
  • Maartse buien
  • Hoogmis
  • Lente-equinox
  • 5-7-5-jes
  • Valentijntje
  • Cilja's wedstrijd
  • De Theetjes
  • Testament
  • Aliënatie
  • De zevende dag
  • Gemis
  • De terugkeer
  • Meeting
  • Laat mij
  • Perelieren
  • Dichterbij
  • Life sucks
  • Boegbeeld
  • Het dagje wel
  • Kleding-ketens
  • Een bloemetje
  • Zomerjeremiade
  • Van de hitte
  • Zonneslag
  • Zotte zomer
  • De belofte
  • Breekpunt
  • Alluretje
  • Een eind weegs
  • Bevroren God
  • Tu es sacerdos
  • Ach en wee
  • Het huis
  • Het nieuws
  • Het werk
  • Hip wil wat
  • Wilde ego(s)trip
  • Ondraaglijke lichtheid
  • Astrologica
  • Het Grote Gevoel
  • Kwatrijntjes
  • Doffe ellende
  • En de winnaar is... DRIEK
  • Spoorzoeken
  • De man die
  • Aan mijn moni
  • Het weekje in de ruimte
  • Loslaten
  • Goddank
  • Gij badt... G.G.
  • Februari
    TOP
    Verzamelde Gedichten 

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nostalgie
                voor Martijn Benders

    je zei toen

    dat ik op witte sokjes liep
      zacht klinkt dat
    met roze pomponnetjes eraan
      vieux rose vermoed ik

    zo dichtte ik staand
      daar waar we nog samen waren
    in de heer die poëzie is

    de sokjes, benders,
      zijn versleten
    met de pomponnetjes
      in boorwater gedrenkt
    dep ik mijn ogen

    eli eli lama sabachtani

    Categorie:Waar is de tijd
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Jozefien's wens
    O ik wens ik wens ik wens
    ik wens mij een podium
    al om het even
    waar maar
    voor het leven
    een vliegend tapijt
    of een balzaal die rijden
    kan zodat er altijd weer andere
    dansers mijn
    wervelend zweven betreden
    ik wens mij een
    duistere diepe zaal
    met wanden waartegen mijn verhaal
    weerkaatst en in duizend tonen
    nog lang na mijn optreden
    zinderen blijft
    maar stiller
    als even
    een briesje na de storm

    * in één adem geschreven n.a.v. de wekelijkse sessies 'sneldichten'  op SchrijfNet, georganiseerd door Marc Boelens.
    Opgave was: 'een podium voor het leven'.


    Categorie:Waar is de tijd
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Cilja's wedstrijd
    Cilja's wedstrijd op Dicht Talent

    De oproep

    "Wie schrijft de leukste, orgineelste interpretatie van deze gevonden woorden?
    Prijs: de nooit afgehaalde kristallen bol van de winnaar van de kerstwedstrijd: Aap.
    Jury: Cilja Zuyderwyk & Jan Doornbos."
    © cilja zuyderwyk

    De readymade

    readymade of objet trouvé

    meer dan 150 standaardkleuren
    dat geldt voor platen, stringers
    de rods en de fritten

    billets, casting cullet maar ook
    blowing cullet op voorraad

    u kunt billets per stuk afnemen
    en cullet per kilo

    ook halve platen
    zonder meerprijs

    in de studio kunt u zelfstandig
    werken of met onze hulp
    uw werk uitvoeren


    © cilja zuyderwyk | 30 mei 2010 

    -oOo-

    Ik nam deel met

    1. Objet perdu

    wat mag het wezen, heerschap?
    -een bakje friet, een kleintje
    dat is dan tweeënhalf

    hij legde achteloos een kalf
    een gouden kalf, drie cijfertjes
    een vijfje met twee o'tjes
    naast de de ketchup-uier neer

    billetten van die waarde
    worden niet aanvaard meneer
    kunt u niet lezen dan?

    het heertje neep zijn ogen dicht
    -mijn brilletje is stuk,
    al voor de twaalfde keer

    gemor kwam uit de achterban
    het heertje kreeg een kleur

    het snoof de geur van Heineken,
    het keek al naar de deur

    maar eer ie daar doorheen kon gaan
    gingen de klanten aan het slaan

    van voor van rechts van achteren
    glas rinkelde alom

    toen kwam de cullet-dame aan
    d'r emmer was nog leeg

    ze raapte alles bij elkaar
    voor mozaïekjes, zei ze, maar

    ik wil in ruil voor deze geste
    oranje frieten, 't zijn de beste

    de juffrouw aan 't fornuis
    die zei: "kom jij maar achterom
    ga er gerust je gang
    wanneer 't niet bakt dan roep je maar
    men helpt je dan wel wat"

    ze poetste toen meteen de plaat
    ging huiswaarts toe en plat

    *
    2. Een uitvinding

    de man de vrouw de gaten
    in de glasbak op het plein

    en dat die waren veel te klein
    voor magnums en dame-jeannes
    die oma zaliger bewaarde

    de vrouw de man de wandeling
    het huis in opbouw om de hoek
    de man die keek naar hoe
    het aan van de

    betonmolen

    en op een nacht, toen alles diep
    in slaap of slap lag onder dons
    toen zeiden ze:
    nu is't aan ons!

    ze laadden al de rommel op
    en dumpten die ik zei al waar
    dus daar en duwden op de knop

    de molen draaide zingend rond
    een zaterdag een zondag lang

    en groot was hun verwondering
    toen zij des maandagsmorgens vroeg
    de zaak gingen bekijken

    ze schepten knikkers uit de bak
    niet helemaal maar ongeveer

    ze zoenden en versmolten weer
    want scherven deden nu

    niet langer zeer

    *
    3. Klaar!

    zwier je string maar in de wolken
    laat hem blowen in de wind
    ga van bil Jet ga van bil

    laat het boekje waarin honderd-
    vijftig standjes links daar-

    boven op het zinken dak
    van die gadverDamse toren tronend

    boven 't vlakke land

    ga van bil Jet ga van bil
    tel nog lang de vele kleuren

    op je rug van rood naar blauwend-
    groen, zelfs gelen wijken stil

    met de hulp van Lasonil

    -oOo-

    "De genomineerden zijn vanaf heden gekend, in alfabetische volgorde:

    Cartouche
    Jindoni
    Marcel
    Rhinda
    Wenlez"

    © cilja zuyderwyk - 6 juni 2010

    -oOo-

    En de prachtige kristallen bol gaat naar... Rhinda, met het gedicht

    Made in Leerdam

    hoe maak ik je
    dat vraag ik je

    geel of groen in strakke houten ribben
    op stokken kaal van kleur
    of spin ik je

    wie blies en blaast de brokken
    trekt platen krommer dan
    dan wacht ik, zuig je, blaas je
    industrieel

    ik wil je wrijven bol en kietelen

    zeg dan hoe haal ik je
    dan aap ik je

    © Rhinda

    Einde wedstrijd. En ik was zo verliefd op die kristallen bol... helaas, 'k pakte ernaast. Maar leuk was 't ie wel, die wedstrijd!


    Categorie:Waar is de tijd
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Theetjes
    De Theetjes zijn ludieke reactie-versjes, een herinnering aan mijn kort verblijf op Dicht Talent -2010- onder de naam "scrib".

    De Theetjes 1
    Geïnspireerd door "Egotisme" van Hanny, waarvoor dank.

    scrib, ik vin j'een toffe peer
    al ben je helemaal geen heer
    je bent mijn grootste favoriet
    hi tiger, ik bemin je zeer

    de spiegel liegt, de lichtinval
    die maakt van jou een niemandal
    ga liever in het water kijken
    het is wél nat, voorzie een val

    De Theetjes 2
    Geïnspireerd door de wedstrijd op Dicht Talent: "schrijf een ode aan Keats".

    "Ode aan Keats"

    ik ben tot scharrelkip gepromoveerd
    ik scharrel op het erf van dichter Keats
    een druppel bloed, een joy voorgoed
    een meisje dat de afspraak mist

    nadat ik vlijtig heb gepikt schud ik
    wat vlooien af, mijn veren glad
    en trippeltrappel naar De Thee

    daar los ik dan het resultaat
    van vele scharrelsessies
    en iedereen is mee

    ik jodel van contentement
    al komt dit niet aan bod

    er kraait een haan
    hij kraait drie keer

    oh god, oh god... oh god!

    De Theetjes 3 -
    n.a.v. het vertrek van Roger Blaevoet

    hee Blaevoet, blijf toch maar sonnetjes schrijven
    ik vind een jambendansje best wel tof
    het scheelt geheid een sjekkie bij de kof
    't verfrissend liedje dat, naast slaap verdrijven

    mijn voze hersentjes verkwikt en óf
    ik dan gezwind in actie schiet! geen vijven
    geen zessen meer, geen sikkeneurig kijven
    maar hopsakeeën, handjes klappen, lof-

    trompetten uit hun strakke hoesjes halen,
    de toetertjes, de bubbels! ow, ojee...
    't is nog wat vroeg daarvoor, en 't regent... balen

    past beter bij de weerberichten, nee?
    nou goed, ik zwijg alweer in alle talen
    en hijs de vlag: dag dag, dag ach, dag wee!


    Categorie:Waar is de tijd
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Meeting
          [de spreker stapt op de trede]

    Behorend tot de minderheden
    verhef ik thans mijn stem!
    We hebben nu genoeg geleden
    zeg ik nogmaals met klem.

    De haringen zijn uitgedeeld,
    en zie ons hier nu staan!
    De een te veel, de and're niets
    om mee naar huis te gaan!

    Wie weet waar zijn zij heengegaan,
    die alte kameraden
    één meldde zich al dood, morsdood!!

    Want zonder haring, minstens drie,
    wordt niemand hier
    nog groot!

    [gaat af]

    *levendige herinnering aan de korte maar bruisende 'sterretjes'-tijd op Schrijf.Net, een initiatief van Gerard Dupree, die, samen met een onbekende jury, 'talentvolle dichters' met één tot drie *-retjes beloonde. Er was gemor, te voorzien, maar er roerde tenminste wat!

    Categorie:Waar is de tijd
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Perelieren
    Op Schrijf.Net organiseerden Hubert Voorhoeve en Jeanine Hoedemakers een wedstrijd:

    "Schrijf een gedicht over een of de PEER."

    De debuutbundel van Danny Degenaar "Eternelle lust geen bollen" werd ingezet als prijs.

    Ik noemde mij voor die gelegenheid Popote, en won de bundel met onderstaand vers:

    Gezellig perelieren

         kom hier, jij beurzeken vol sap
         jij malse venusdochter uit de verre
         bongerds van mijn jeugd

         je bent niet recht je bent niet krom
         je hebt geen stekels of geen bolster
         je valt niet om gelijk een pruim

         je zit waar ik je zet. we kunnen dagen
         perelieren jij en ik, totdat je mij verleidt
         het water langs mijn tanden loopt

         wat mij genoopt te bijten in je buik
         je kruikje van genietingen verzadigd

         beet adam in een appel? wat een grap!

             uit: De keuken van Popote

    Ik had het gedichtje in 't Vlaams willen schrijven, dat vond ik veel sappiger klinken, maar ik zou me daardoor te snel verraden hebben tussen al de Nederlanders op deze .nl-site.

    Hier dan:

    Gezellig perelieren

          kom hier, gij beurzeken vol sap
          gij malse venusdochter uit de verre
          bongerds van mijn jeugd

          ge zijt niet recht ge zijt niet krom
          ge'n hebt geen stekels of geen bolster
          ge rolt niet weg gelijk een pruim

          ge zit waar ik u zet. we kunnen dagen
          perelieren gij en ik, totdat ge mij verleidt
          het water langs mijn tanden loopt

          wat mij genoopt te bijten in uw buik
          dat kruikje van genietingen verzadigd

          beet adam in een appel? wat een grap!.

    Categorie:Waar is de tijd
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bevroren God

    God - moet je weten -
    was van meet af aan al oud

    nog ouder dan Methusalem
    die ik leerde kennen
    in het schooltje om de hoek.

    God had toen al een witte baard
    een mantel in de kleuren
    van mijn jurkjes na de zomer.

    Zo zag ik hem voor 't eerst
    op doek geschilderd hangen
    tussen "Het Aardse Paradijs"
    en "De Kruisiging".

    Hij had, zei Zuster Fabiana,
    een rechter- en een linkerhand
    waaraan we zouden zetelen
    na onze dood.

    Toen werd het winter,
    werd het heel lang winter.
    Het schooltje sloot
    er vielen bommen
    heel nabij

    Eén keer nog ging ik langs
    alleen met moeder.

    "Kijk mam, ijsbloemen op de ruiten!"
    gebaarde ik.
    Ze keek niet weg, ze haastte voort

    "Mamie...?
    Is God nu ook bevroren?"

    Ze durfde het niet horen.

    *de titel van een opdracht bedacht door Margo van Gelder, op de toenmalige Werkgroep Poëzie


    Categorie:Waar is de tijd
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het Grote Gevoel
    in het cafeetje Het Grote Gevoel
    zaten zij beiden op eenzelfde stoel
    als je maar weet wat ik daarmee bedoel
    met dat cafeetje de stoel en de boel

    ze waren nog jong maar de tijd was al oud
    het bier was verschaald en maar halvelings koud
    zijn handen begrepen haar heupkens zo stout
    ze keek wat beteuterd geen mens is van hout

    hij wriemelde bevend haar roksken omhoog
    de ober bezag dat van achter de toog
    hij dacht aan zijn Trien en dat zij hem bedroog
    een brandende braamdoorn schoot recht in zijn oog

    hij wiste met woede zijn laatste traan
    en als hij dat slikkend had afgedaan
    is hij voor de tortelse duifkens gaan staan
    boosaardig van aard zei hij kort: jullie gaan!

    toen stonden ze op van hun enkele stoel
    die dampte nog na van Het Grote Gevoel
    hij zette haar kraag recht want buiten was 't koel
    de ober verzoop zich daarna in 't gewoel

    van zijn cafeetje Het G.... G......

    Yep!

    *leuke herinnering aan ons "kelderken" op Schrijf.Net, waar ik toen mee mocht werken aan het onderhoud van de site.
    Het vers werd geschreven t.a.v. Marc Boelens, die, zo schreef hij, in gedichten "het grote gevoel" wilde lezen.


    Categorie:Waar is de tijd
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.En de winnaar is... DRIEK
    Onderstaand gedichtje schreef ik destijds op Schrijf.Net. Daar zwaaide toen wat! Protest, ontgoocheling, omzeggens totale verslagenheid.
    Een sonnettenbakker als Dichter Des Vaderlands (NL), stel je voor!!!

    *

    't Is nie waar!

    zo zaten ze bijeen en klonken
    met holle ogen aan elkaar gewaagd
    op een in gram verzonken hoerensjans
    onder hun haar.

    het platte plebs had hun een loer
    gedraaid. geen krijger geen hervormer
    neen! een rijmelaar had uitgeblonken
    kreeg de eer om voor het land

    huns vaders en de schone ogen
    van het prinsendom
    te dichten.

    dit was een allereerste ramp
    daarover zal hij niet...

    *

    Op 26 januari 2005 werd Driek van Wissen door het Nederlandse publiek voor de komende vier jaar verkozen tot derde Dichter des Vaderlands.
    Zijn voorgangers waren Gerrit Komrij, die voortijdig afhaakte, en interimaris Simon Vinkenoog.

    De zogenaamd vernieuwende dichters, voorzien van inslaande etiketten zoals jong, postmodern, absurdistisch of gewoon absurd, experimenteel, conceptueel, meer anti dan pro etc... afijn, samengevat: zij die Dada nog geen dada! toezwaaiden, kwamen in opstand.
    De kersverse DDV kreeg van sommigen al direct een vuur... he, slijkdoop te verwerken.

    Precies op de dag van zijn inauguratie werd de sluiting van het het concentratiekamp Auschwitz herdacht. Hoe rijmt men dat tesaam?
    Hij deed het, tóch dus, en wel met een vers dat volgens mij van humor en tegelijkertijd van respect getuigt. Een speedsonnet dat op een mild-cynische wijze laat aanvoelen dat Driek zich bewust was van zijn ondankbare taak.

    DICHTER DES VADERLANDS

    De nieuwe Dichter van het Vaderland
    Mag, in de wolken door de eerbewijzen,
    In een speciale feesttrein huiswaarts reizen
    En werpt daar nog een half oog in de krant

    En leest dat exact zestig jaar geleden
    De laatste treinen richting Auschwitz reden.


    © Driek van Wissen - 29-01-2005


    Categorie:Waar is de tijd
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Aan mijn moni
    moni o moni
       ik hou zo van jou
    jij bent mijn alles
       mijn méér dan ik wou.

    jij toont mij werelden
       wijder dan wijd
    sust mij in webben,
       geen verte geen tijd

    kunnen ons scheiden
       van elkaar
    'k trek al in dagen
       geen kam door mijn haar

    en je vierkantig
       cyclopenoog
    weet wat er mij
       naar je toe bewoog.

    was 't niet de roep
       van de Lorelei
    heel in de verte
       aangrijpend nabij?

    was het die vreemde
      gedrevenheid:
    kennis vergaren?
      vergetelheid?

    het is de duik
      in een kolkende zee
    Orfeus, vertel mij
       Eurydike...

    *ik had voor 't eerst een PC - november 2000 - begon toen pas gedichtjes te maken

    Categorie:Waar is de tijd
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Re-ACTIE!
    Alles voor 't plezier van 't schrijven

    reactieversjes op

    -de zich 'objectief' noemende dichters en recensenten
    -de maniakale woordverkrachters
    -de vrijdenkende anti-sonnettirannen
    -de magerzuchtigen
    -de uitvinders van de naamwoordvervoeging en het jejijen
    -de scouts-op-zondag-van-de-straat
    -de veelplempers
    -enzovoort



    testcase

    de dichterkens op 't wereldwijdeweb
    ze lurken aan de tijd al bakkeleiend
    als mottenballen tantes pinkhoog vleiend
    elkanders en een anders holle kweb

    een enkel keertje zinken heel omzichtig
    hun afgeroomde ogen in het dik
    ze schrikken dan en murmelen doorzichtig:
    ik vind, nou ja, ik meen, maar wie ben ik?

    eens thuisgekomen schoppen ze hun toffels
    niet onder stoel of bank maar door de ruit
    en trekken zij hun stoute schoenen aan

    dan gaan ze anoniem en zonder moffels
    -hoe tegendraads dit hier ook staat te staan-
    zo dagen zij de rauwe waarheid uit

    eigen weurden

    zeer langwerpig slingerapen zich de miksoepweurden
    van het grootste naar het kleiner grut der
    blaters aan de dunharige draden van het winternet

    bakelei een koekoeksklok van eigen deeg hoor hoor
    hoe aborigineel ze interapig in de potten slepelen
    want eigen weurden eerst en wie niet meedoet

    is een vlieger voor de klater van hun zelfrijzende
    zandtaarten de staart onwederroepelijk verkleefd
    vercollageend in saamgeraapsel niets staat nog

    apart de eigeneerstigheid blendeert ogen oren mond
    we eten wortelkool en preibes peerknollen met
    zie naast appelsaus en kelen onze slikken in

    vrij moet

    en kent er iemand nou een fijner nummer
    dan stappen op de maat van het sonnet
    de slenterende straat een neus gezet
    met hakken op de klinkers als een drummer

    en tussentoontjes fluiten voor de pret
    tot ergernis van menig scheve hummer
    die zwalkt van hot naar her of nog de hm'er
    de laaggebrilde hooggeneusde wet

    die jou in vrijheids naam een voetje licht
    de prei de selder alles voor je soep
    de krant de mug de olifant een troep

    van dingen die je liefhebt op de stoep
    en niemand hoort je stomverbaasde roep
    je reutel in jouw ongelikt gedicht

    minimalisme

    de gezette
    gesettelde dichter schrijft

    ik zit op
          waarop?
    de gezette dichter hoort zijn
    zwaar te dragen
    lezer lichtjes denken

    schrapt op
    weegt
         voeg ik iets toe?
    schrapt ik

    zitten

    zit

    door De Gezette Dichter
    uit: "Het Niets"

    de gezette dichter is tevreden
    een geur van puur humaan geluk
    omkrult zijn zinnen nadat hij
    als poogde hij om op te staan
    een bil verheft

    vanuit het centrum
    vult de periferie zich met vlucht
    de vleugels van zijn neus
    verwijden fijner nu
    geniet hij zich een zelf

    vertoevend in een geur
    van onderbuiks geluk
    snuift hij de geest

    je nept me nipt

    je tippelt steels mijn ogen
    je horizont mijn zicht
    je wil mij mede dogen
    je valst mijn ochtendlicht

    je nept me nipt. de stilte
    kamert rondom ons bed
    dat davert van de bilte
    je zweet je handen wet

    ik boxershort mijn delen
    maar jij behaat geen moer
    je deurt in ambergelen
    je draait en baadt me loer

    nooit zal ik nog bebillen
    een blauwe pelikaan
    ik rood mij nu ik shirt me
    ik trek mijn schamen aan

    doeternietoe hoehoe

    allez hup et on y va!
    geen gedoe geen tralala
    dichies aan ballonnetjes

    waaien boven festivals
    hippig hopt een nieuwe wals
    boven bier in tonnetjes

    en wie wet ons en wat let ons
    poëzie? is blablabla
    maar zo'n festi! vals of... zeg maar
    dat brengt centjes in de la

    Categorie:Waar is de tijd

    TOP

    -->

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs