ik was een zwijn, mijn lief
ik schuurde aan jouw flanken
juk en jeuk van 't lijf

ik vrat je bras als was het
godenspijs  en zoog de dooiers
uit je glibberige ogen

erato zou je heten
zei je zong je schreeuwde
je mij uit mijn slaap

terwijl ik droomde
van voor jou te bijdegrondse
dingen zoals kabouters

aan de vaat en
bezems die vanzelf doorheen
de kamers gingen

je krijgt vandaag
de buitenwacht. ik zie je weer
vannacht dan zal ik

knorren bij je oor
en jij, jij zult verbaasd vertellen
dat wij, erato, jij en ik

gewaagd zijn aan elkaar

Wie heeft er in mijn trukendoos
gegraaid wie heeft er mij bestolen?

Moet ik nu net als alle gortdroge meneren
een kopje krant gaan slurpen
bij de boterham
één natte stomweg platte
traan verpinken soms, vertellen
kijk, na dagen werd een hond gevonden
in een put. Hij ademde nog

dood
gewoon?