hup hup zei de vader toen hij mij aardde er zwaaide die dag wat de moeder nam mij in het ei van haar
buik
de vader die zag dat het goed was sloot zelf-genoegzaam de
poort
hij had nog gezegd wat je hebt wat je zoekt wat
je verder wilt kunnen zit opgeplooid achter je ogen
was het dat maar
geweest ik was graag begonnen maar ik kwam te laat er lag al
een straat
Categorie:Korte verzen
Zo maar zondag
en is er mijn
liefste een schoner berusten dan dat in de kruimels van brood op het
bed?
de klokken verfrissen met kwistige droppels aloude geluiden het plein
de wereld is klein waar het boek ligt geopend op genesis twee van twee
Categorie:Korte verzen
Plannen
we willen niet meer we zullen niet langer we
kunnen misschien iets anders doen dat stukken beter maakt
een
linkere schoen aan de rechtervoet een weekdagse pluim op een zondagse hoed de
duim op het oog van een vingertop
de boeddha voor één dag ontdoen
van schuinse buikgedachten
zijn lach wat luider zetten
Categorie:Korte verzen
Kieskoorts
een taals kabaal
klabettert tussen tong en tanden lettert al wie stompt
ze hebben
oren snuiven hoorbaar ook
hij merkt de vuisten in hun uitgezakte
vesten verraderlijk
de schrik slaat toe dat ooit... daarom beloofd:
hij laat hen nooit met lege handen
Categorie:Korte verzen
Mail-vrienden
we tonen meer en meer de kleur van de
karakters die we zorgvuldig toetsen
een dieper weten legt
stapsteensgewijs tussen heen en weer van woorden veilig witte
vluchtheuveltjes aan
daar herkennen we ons in
elkaar
Categorie:Korte verzen
In dromen
de nacht ligt weer eens vol beduimelde
gedachten het linnen op de bleekweide is grauwer in het grijze
gras tussen de zwarte bomen
en doodgemoedereerd vanuit de
eendenplas komen een woerd en zijn gewillig vrouwtje met vuile voetjes
over de lakens heen
en ik ben machteloos
Categorie:Korte verzen
Akkefietje
het strand is vuil en moegespeeld gedaan
het schelpjes rapen papieren bloemen zijn verdeeld de kinderen zijn gaan
slapen
de zee nipt aan een zandkasteel en krijgt de smaak te
pakken zij likt de stoutste muren weg de torens gaan verzakken
de
vlag-van-op-het-ijsje drijft toevallig in de klauwen van een vijandig
action-man
komt daar nu oorlog van? niet hier, o nee! de zee
neemt alles mee
Categorie:Korte verzen
Amen en uit
nu heb ik weer
geen binnenwaartse
streelpoes meer
geen zachte kracht
opent de roze poort
de grote adem-tocht
doorhuivert mij niet meer
de boeken toe
zelfs dit gedicht
schrijf ik niet voort.
Categorie:Korte verzen
Kwinkslag
we liegen niet we zijn voorzichtig waarheid is
een kraaienpoot op de overweg waarom
we denken krom
ontwijken ogen zoeken houvast op glibberige keien onze voeten scheef we
molenwieken zwaaien langs het glijden grappen iets iets raadselachtigs
neen we liegen niet
geeneen mag immers weten waar we
bloeden. we omhullen wazig of gevat in waterdichte grollen het enige
omdat
Categorie:Korte verzen
Testament
wanneer ik dood ben sluit mijn ogen
teder want ze waren mij zo lief
leg mijn handen niet
verloren onder kruis en paternoster maar ontfutsel ze nog even wat ze
nooit hebben begrepen weet
er is geen weerstand meer
Categorie:Korte verzen
Life sucks
op honger drijven wij gezellen naar de overkant
er
vaart een boot voorbij een dwaze vlag gebaart de oorlog is
gedaan een dode jongen gooit zijn lichaam overboord
de kapitien in
polychroom staat twee minuten uit de wind
wij vreten
gulzig zingen zelfs en zinken
Categorie:Korte verzen
Het nieuws
koppig zuigt de dag zich vol met klaarte
zo is de
wet
een koffiezet verkracht genadeloos mijn dromen die zachter
waren dan de nieuwsberichten:
de doden slapen al de ziekelijke
schapen blaten nog
*n.a.v. de blauwtong-ziekte bij de schapen
Categorie:Korte verzen
Het werk
aan tafel zitten, op een stoel. papier en potlood aan de
rechterkant de linkerhand die nergens weet van heeft legt zich te
luisteren naar wat vanuit de grond omhoog kruipt langs de poten naar het
vlak onder de punt die registreert.
als alles is geschreven blijkt
het niet meer te zijn dan dit onmogelijk te lezen cardiogram van een
bestaan
Categorie:Korte verzen
Spoorzoeken
het blijft te lang te stil op straat ik
bind de honden holle trommels aan hun staart er moet gekletter zijn geblaf
en dat ik hoor waarheen ze gaan en kerend ik de doening van hun neuzen
volg en weet wanneer en waar waarom ze blijven staan
want daar
daar
is er iets waarnaar ik later op de nacht kan graven
Categorie:Korte verzen
Loslaten
dit is een vruchtbare nacht zwaar hangen rijpe mispels maar de
bomen laten ze niet los
eerst moet het verlangen komen naar
verrotting naar vergaan
