ik heb een kat ze is van huis ik heb een wolk die overdrijft een dak een regenpijp die
vangt er is de tafel haar verzameling van stoelen rond een blad
met enkel
korenvelden boterbloemen volle
koeien scharrelkippen zout-met-zout bruingebrande koffieboeren lezen
Multatuli en zijn rede tot de hoofden
dat belooft
Categorie:Vr.Vorm-rest
Poëmata
il faut les cajoler, ma belle
bestaat er
wel een raad die eleganter wandelt op de loper tussen tong en hemel
neen!
kom in mijn armen arme woorden die ik kreeg, gevleid natuurlijk, kom,
ik zal jullie omkleden met muziek en beelden die verschuiven als
uit wolken geplukt
Categorie:Dichten & zo
Verstilling
nu hangen
er geen hazen meer in koele kelder te besterven totdat het vuur de
wijn de lach van warme vrouwen geuren kleuren
weeft doorheen orgieën
onverzadigbaar.
de dichter is mijn
jager nu hij brengt de buit die lichter is dan 't blad waarop ze
ligt
een woord
dat hij getroffen
heeft gehaald voor mij uit 't grijze
van teveel
Categorie:Dichten & zo
Romantisch uitje
o dichter minne- streel voor mij de
lier gevleugeld lied je hand zozeer nabij de adem van het al het grenzeloze zijn waarin wij
jij en ik en tussen ons niets anders
dan...
hij knabbelt iets kraakt een walnoot pelt de driehoek
van een beukennootje spuwt de pellen
uit
half-time ik heb het koud als de arbiter fluit
Categorie:Dichten & zo
Liefde
we leggen
alles voor elkander neer de zaden die we droog bewaarden binnenshuis een
winter lang
om beurten keuren we de gaven eerst nog trillen
handen aarzelt een voet
even later laten we elk oordeel varen
duiden onbevangen de gebaren naderend
het nu het uur de
eeuwigheid een ogenblik het splijten van het niets
het zwellen van
de vliezen eindelijk uiteindelijk het water in de
wijn
Categorie:Over mensen
De scrabblepoëet
nee meneertje vraag me niet ik hou
niet van vol zinnen vind ik saai zo wol lig ik luier liever
onder bovenlaken van katoen geef ik tussen slaap en waken blokjes
weg gooi ze op een hoop
van zege
Categorie:Dichten & zo
Product
hup hup zei de vader toen hij mij aardde er zwaaide die dag wat de moeder nam mij in het ei van haar
buik
de vader die zag dat het goed was sloot zelf-genoegzaam de
poort
hij had nog gezegd wat je hebt wat je zoekt wat
je verder wilt kunnen zit opgeplooid achter je ogen
was het dat maar
geweest ik was graag begonnen maar ik kwam te laat er lag al
een straat
Categorie:Korte verzen
Positivo
zo hangt de bleekgestreepte regen hier als zie ik hem
tussen andere
gordijnen neem de blauwe die met pluis
van wolken of de
zachtste zegt men waarop roze ligt
te wachten tot de avond valt hoewel
nog vaker wordt de stof
geprezen waarop mensen staan die vriendelijk
langsheen hun hond
handjes wuiven ook kon ik die frisse kiezen
lentegroene
jonge blaadjes boterbloemen boerenjongens en een
koe
maar de bleekgestreepte regen is van zilver...
ik wil denken dat hij mij gekozen heeft
Categorie:Over dingen
De trouwerij
Beurré Hardy en Bonne Louise d'Avranches beloven jullie trouw als man en vrouw tezamen in dezelfde schaal te rotten elkander na te zijn in vreugd en rouw?
ze keken wat opzij, dan naar de Dubbel Flip die hen in deze monotone slaap verbond
met links van hem Comtesse de Paris en rechts de bastaardzoon van dikke Saint Rémy
de peren in de kerk kregen op slag het buikbruin van dit zoeterig vertoon
de Gieser Wildemannen en de Winterjannen pokdalig in hun huid maar vast in 't vlees
die hoopten dat nu snel de klokken zouden luiden onder de wimpels op de torenspits
maar wee o wee die toren was op sterven na dood: de top eraf de lol 't gelui voorbij!
ze schaakten schielijk de Triomphe de Vienne en klommen met de buit de hoogte in
ja, zo is het geschied, geloof me toch! Triomphe mocht op de toren staan en staat er nog.
Categorie:Parlando
Zalig gestoord
er mogen in gedichten geen roze slierten meer
verschijnen aan de horizon de kim de einder en de monotone zon zijn
afgeschaft te fnuikend voor lantaarnopstekers die voorbijgaan aan de
mens waar hij gezeten
op het laatste bankje naast een doodgezwegen
park zich uit voldragen leegte een amfitheater bouwt en lacht en wijst en
huilt en slaat gemeend zijn handen in elkaar wanneer antigone het zand niet
vindt eurydike het struikelen moet overdoen en orfeus' lier
verloren in een apenbroodboom hangt
zeg niets als je hem bezig ziet
die heerlijk wijze gek leg niet je hand al was het maar heel even op zijn arm
genees hem niet zijn ziekte is zijn troost zijn roeping en zijn leven
Categorie:Over mensen
De negende maan
Een speeltuin slaapt. In 't roestige scharnieren van
schommels krassen griffels op een lei. De glijbaan doffer, nergens
snoeppapier, een vergeten jasje hangt gewezen bij
het hek dat ik
omzichtig open. Jij, was jij maar hier mijn kind, je grappig zwieren, jij
tomeloze, tuimelende meid. Nu wil je enkel nog mijn zuchten sieren.
Je
daagt mij uit? Ik hoor je klare lach ik zie je plots uit fotolijsten
springen. Je zipt de jaren tot een ogenblik.
En óver vragen, vóór het
weten van sta ik met ons en met vandaag te zingen. Jij werd geen jij, je
blijft voor altijd ik.
Categorie:Sonnetten
Nachtdier
op vlakke dagen loop ik een
zeloot gelijk stoot ik mijn tenen aan pietluttigheden en hun schaduw
zelfs
nacht is beter
hol om in te wonen weten dat de namen
slapen en dat haast haar pool gevonden heeft
alleen nog
leeft het teken aan een wand
die verder dan de sterren is
Categorie:Ik-verzen
De dichter
in open veld stelt hij zijn ziel
tentoon achter een wemeling van woorden
dat frêle bladerdek
waaronder licht beweegt op willig toeval want
zijn goden dobbelen, niets is voorzien alleen de
maan
al eeuwen
Categorie:Dichten & zo
In rook
ik roep zo graag de kleine ballerina als mijn
gedachten stokken in de wielen van mijn doen
zij danst ze los en
dun met froezel en op rode spitzen
kruidig
blad gerold in vlas en kemp
naar alle hoeken van de kamer
verder nog het raam de straat en dan
ze zijn niet weg wie weet hoe
ver ze gaan
Categorie:Over dingen
Scheppen
waar wij van weten moe verlangen naar
vergeten gaten scheuren in kalenders gisteren naast morgen kleven op
dat ene blote nu menen we te scheppen
jong papier uit oude
zijde in de kuipen losgescheurd dun gespreid op het stramien klitten
alle vezels samen
en er ritselt iets als nieuw
Categorie:Over dingen
VoilÃ
een pardoesje konkelfoes je op een
speelgoedtamboerijn
koop een wijsje voor een prijsje heb j'er een bij
Albert Heyn
laat nu muisje in het huisje dansen op een
pieprefrein
red je hachje ho dat mag je met een
kronkelknoopjesrijm
wip nu baasje over haasje baasje zal tevreden
zijn
Categorie:Dichten & zo
Ontaard
armzalig straatlicht heeft de rosse kater
afgelikt hij loopt nu geel de kop bijna gebogen staart
gestroomlijnd bang en dun trekt hij een streep onder de dag
waar is
nog diepe nacht te vinden droomt hij, malse muizen, minoe wil hij wel
verkrachten maar hij weet allang niet meer hoe hij dat moet
ontmand
zoekt hij het parkje op de restjes uit het schoteltje de doos de vod de
geuren van het vrouwtje dat hem voedt
Categorie:Over dieren
Niksen
ik ben de grote nikser ik niks de hele
dag wanneer er niks te niksen valt ben ik geheel van slag
dan tol ik als bezeten bezeten door een beest een kriebelbeest een
kleintje maar die jeuken nog het meest
ik krab wat hier ik krab wat daar verjaag de muizen uit mijn haar ik vijl mijn nagels bij
ik koter met een schuivertje het smeersel uit mijn oor mijn navel doe
ik dagelijks onder het niksen door
vanbuiten ben ik aangekleed vanbinnen ben ik hol dat is 't wat me niet lekker zit doe mij maar buikje-vol
die kleren kunnen dan ook
uit het niksen is gedaan sluit mijn ogen dim het licht 'k ben heel en
al voldaan.
Categorie:Op rijm gezet
Mimespeler
Liever zonder woorden want het is zoveel meer. (Alles - Herman van Veen )
een poppetje op hoge benen komt
met een stapel dozen aan
hij neemt het deksel van die ene die er niet
is en keurt de schoen
hij vetert hem geduldig meet de
eindjes tussen duim en vinger af
ik weet een warme schoen van bruin
in zijn getaande hand geblonken in zijn ogen
hij past hem aan de
knie omhoog
dan kijkt hij op, naar mij in mij, dwars door me heen, en
uit de doos die op de grond nog open staat
neem ík de tweede schoen hij
reikt de veter aan
wij zijn gearmd naar huis gegaan
Categorie:Over mensen
Spleen
dat veilig wonen in de diepste kronkel van
mijn slakkenhuis
het weten weer waar blinde bloei begon
zonder deadline mee te krijgen wel het laken van de dood nog
opgeplooid voor ooit