Foto
deze gedichten
overwegend
geschreven tussen 
2000-2015
zijn
-tenware anders vermeld-
©
helena e.m. de clercq
°1935
Categorieën
  • Belevenissen (11)
  • Bundeltjes (1)
  • Dichten & zo (20)
  • Gepubliceerd (12)
  • Haiku-Senryu (3)
  • Ik-verzen (14)
  • Korte verzen (15)
  • Lichtjes typo (3)
  • Maatschappijkritiek (1)
  • Nonsens-Bizar (8)
  • Op rijm gezet (9)
  • Over dieren (8)
  • Over dingen (12)
  • Over mensen (21)
  • Parlando (7)
  • SeiZoenen (14)
  • Sonnetten (18)
  • Themaverzen (7)
  • Vr.Vorm-rest (6)
  • Waar is de tijd (11)
    		•
    Inhoud blog
  		• Even wennen
  		• De media
  		• Dubbel
  		• November liefste
  		• Post Scriptum
  		• Obsessie
  		• Pa!
  		• Ollele Bolleke Pijniging
  		• Desperate housewife's day
  		• De gedichten
  		• Compassie
  		• O Michelangelo
  		• Ik bedank...
  		• Spruitjes
  		• Ma
  		• Het moment
  		• Die morgen
  		• Ecce homo
  		• Schoothondjes
  		• Ego te absolvo
  		• Kassa-robot
  		• Frambozen
  		• De langste nacht
  		• Oervlek
  		• Winterwende
  		• Shoppen
  		• Dolce far niente
  		• Knor
  		• Brood op de plank
  		• Poëmata
  		• Verstilling
  		• Romantisch uitje
  		• Liefde
  		• De scrabblepoëet
  		• Product
  		• Positivo
  		• De trouwerij
  		• Zalig gestoord
  		• De negende maan
  		• Nachtdier
  		• De dichter
  		• In rook
  		• Scheppen
  		• Voilà
  		• Ontaard
  		• Niksen
  		• Mimespeler
  		• Spleen
  		• Stoelendans
  		• Zo maar zondag
  		• Ruïne Sint-Baafsabdij - Gent
  		• De hof van Heden
  		• Van een aardappel
  		• Aan mijn kastanje
  		• Boerenkost
  		• Oma en ik en oma
  		• Stoepkinderen
  		• Conceptueel zwart
  		• Zijn schoenen
  		• Oud en eenzaam
  		• Blue screen of death
  		• Van die dip-dagen
  		• Van een baksteen
  		• Die god van mij
  		• Muzenissen
  		• Plannen
  		• Palaveren
  		• Vleugels van papier
  		• Aan de late dag
  		• Sonnet voor Sophia
  		• Diepdenken
  		• Vertwijfeling
  		• Self´oMatic
  		• Peptalk
  		• Liefde's lust
  		• Erato
  		• Luchtschrijven
  		• Writersblock
  		• Stil even
  		• Wervelwind
  		• V-echtgenoten
  		• Vermist
  		• Toe nou...
  		• Kieskoorts
  		• Voor wie...
  		• Thanatos
  		• De rechtbank
  		• Herfstblues
  		• Van de poezen Mup en Rufus
  		• Dit is een lied alleen voor kinderen
  		• Kleine herfstsonate
  		• Ik zie
  		• Traumdeutung
  		• Pijnpunt
  		• In gedichten
  		• Kids
  		• Grumpel
  		• Total loss
  		• Het lied van de vis
  		• Mail-vrienden
  		• Verliefd
  		• Rebels
  		• Fatrasie
  		• Hic et nunc!
  		• Ouder - Wijzer
  		• In dromen
  		• Een nette vrouw
  		• Een bushalte te ver
  		• Nemo zal hangen
  		• Oranje boven!
  		• Regelneven
  		• Portret
  		• Het sonnet, een vader
  		• Niet eens een zondag
  		• Nummer 46.07.17
  		• Plots - drie kortverhalen
  		• Heremietkreeft
  		• Logos - Tao
  		• Van de boer
  		• Happy Meal™
  		• Kliederen
  		• ...die zo sierlijk zijn
  		• Akkefietje
  		• Amen en uit
  		• Tegendraads
  		• Dichtersverdriet
  		• 38° Celsius
  		• De clown
  		• Zorba
  		• Samen één
  		• Ik en Chloë
  		• Geode
  		• De trek
  		• Identiteit
  		• Huilen op de plee
  		• Lijkje is gevonden...
  		• Nostalgie
  		• De haptische misleiding
  		• Goed van toen?
  		• Nurks fruit
  		• Het bad loopt leeg
  		• Overzomer
  		• Bekentenis
  		• Jozefien's wens
  		• Requiem
  		• Glottisslag
  		• Kwinkslag
  		• De vernieuwing
  		• Mensje
  		• Maartse buien
  		• Hoogmis
  		• Lente-equinox
  		• 5-7-5-jes
  		• Valentijntje
  		• Cilja's wedstrijd
  		• De Theetjes
  		• Testament
  		• Aliënatie
  		• De zevende dag
  		• Gemis
  		• De terugkeer
  		• Meeting
  		• Laat mij
  		• Perelieren
  		• Dichterbij
  		• Life sucks
  		• Boegbeeld
  		• Het dagje wel
  		• Kleding-ketens
  		• Een bloemetje
  		• Zomerjeremiade
  		• Van de hitte
  		• Zonneslag
  		• Zotte zomer
  		• De belofte
  		• Breekpunt
  		• Alluretje
  		• Een eind weegs
  		• Bevroren God
  		• Tu es sacerdos
  		• Ach en wee
  		• Het huis
  		• Het nieuws
  		• Het werk
  		• Hip wil wat
  		• Wilde ego(s)trip
  		• Ondraaglijke lichtheid
  		• Astrologica
  		• Het Grote Gevoel
  		• Kwatrijntjes
  		• Doffe ellende
  		• En de winnaar is... DRIEK
  		• Spoorzoeken
  		• De man die
  		• Aan mijn moni
  		• Het weekje in de ruimte
  		• Loslaten
  		• Goddank
  		• Gij badt... G.G.
  		• Februari
    TOP
    Verzamelde Gedichten 

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tegendraads
    vertelde ik al van het meisje dat
    zeer stoute borstjes had
    het was zomer de dauw
    lag in nevels te wachten

    ze wilde zo graag
    naar het wijde gaan
    ver achter het huis
    van haar moeder vandaan

    de draad die hen bond
    hield ze niet in gedachten

    ze schudde haar warme
    pantoffeltjes uit
    en holde gekleed
    in alleen maar haar huid
    en iets tégen

    de stroom op de draad
    en die schok door haar heen
    had ze zwaar onderschat

    Categorie:Over mensen
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dichtersverdriet
    de honingboom hoe geurde hij
    mij dronken toen
    en al die hommels
    in hibiscuskelen vol teveel

    de hazelaar discreet
    laat hij zijn vruchtjes zien
    hun eerste jurkje
    teder dons

    op maïsvelden staan
    rekruten rij aan rij
    nog groen maar toch
    de baard al in de keel

    en hoe ik later
    op vroegtijdig losgelaten
    jonge eikels trapte
    alle aangetast

    en mijn zo moedige
    kastanje zeer

    dat ik bij alles deed
    alsof ik zwijgen kon

    nu stotter ik
    er zwemmen loze
    woorden in mijn hals
    te dwaas om dood te gaan

    Categorie:Dichten & zo
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.38° Celsius
                'gedachten zijn krachten'

    de nacht was koeler
    ik droomde na

    over een huis van fruitsap-ijs

    de zon dat kreng begon
    te likken aan de gevel

    onschuldig eerst maar straks
    wanneer het laatste zuchtje
    nachtschemer is opgelost
    smelt
    mijn droom en wordt
    het huis een oven

    naar boven rennen alle
    ramen dicht gordijnen
    schuiven ademen en
    schuilen in het
    roosje van een
    diep-roze

    frozen framboos

    Categorie:SeiZoenen
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De clown
    hij was een poëet
    het was niet zijn wens
    hij werd zo geboren
    eerst bloot als een mens

    hij zei nog geen woord
    maar huilde om 't zijn
    hij zoog aan zijn moeder
    haar borst heelde pijn

    die herinnering bleef
    in het kind van nooit weer
    het kan nog niet vergeten
    het weet altijd weer

    de dichter een koe
    herkauwen nooit moe
    een up en een down
    hij is maar een clown

    *op de tonen van Ben Cramer's "De clown"

    Categorie:Op rijm gezet
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zorba
    opaatje zei ze
    de slet van één nacht.
    de lont vatte vuur
    aan de schenen.

    ze aaide zijn haren
    een ietsje te zacht.
    het bliksemde
    dwars door hem heen en

    hij wist het hij was het
    maar wilde 't niet zijn
    niet nu en niet hier
    niet met haar

    hij zoog aan de donkere
    gloed in het glas
    gaf haar het geld dat
    zijn fierheid was

    en huilde toen
    tussen haar benen

    Categorie:Over mensen
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Samen één
    ma
        yo
           yon
                aise
    easy glij je over lippen
    klak je kelen vol
    verwondering
    toonloos zoemend over
    naar gesmeerd genot

    hoewel

    ooit was je dooier
    dikke olie zurig zijn
    apart

    op hetzelfde
    bord gestrand
    begon het schiften
    onvermijdelijk

    er moest gestaag geroerd
    de lepel kraste cirkels
    op glazuren

    zo

    liggen culturen
    naast elkaar te vechten om
    of voor of tegen tot...

    er wordt gestaag geroerd

    Categorie:Over mensen
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ik en Chloë
    de witte neushoorn heette Chloë
    had een schild van verse mortel-
    specie hier en daar nog soepel
    en zich schikkend naar het leven

    binnenin

    wij getweeën waren zwanger
    in die zengend-rode zomer
    zonnen tussen kladden lommer
    zogen weelde naar mijn wangen

    zij verkleurde niet

    maar het oogje in haar stenen
    stilte liet me innig delen met
    wat zij ook had ervaren
    in het splijten van de rotsen

    en daarna de bron

    zoveel groter werd het weten
    van het ongeboren zijnde
    dat genesteld in gelijke
    bloeddoorlopen zachte vliezen

    onderhuids begon

    *Chloë was de witte neushoorn in de Zoo van Antwerpen

    Categorie:Over dieren
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Geode
    het is het zoete
    van de weemoed niet
    dat mij kan breken

    het is het vuur
    onder mijn huid
    en dat ik toch
    met water speel

    een steen splijt
    zijn kristallen bloot
    van jaren 

    ik

    was daar
    maar heb het nooit
    geweten

    Categorie:Ik-verzen
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De trek
    zie mijn liefste zomerjurk
    gewassen in de lauwe regen
    zedig aan de lijn

    de wind erin
    een lijf van lucht
    dat tegen knijpers danst
    maar hangt en niet ontkomt

    hoewel ik het zou willen

    mijn zomer mee
    zou willen geven met de trek
    het nest bewaren
    tot hij wederkeert

    nu moet ik hem binnenhalen
    uitgewoond

    Categorie:SeiZoenen
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Identiteit
    ze zag hem achter glas
    de heilige birmaan
    hij had net iets
    wat zij ook had

    ze dacht aan hem
    terwijl ze met de kater sliep

    en tussendoor ook nog

    ze liep van straat naar straat
    leefde zich uit in vele worpen

    gevlekt gestreept een pootje
    wit van toen die keer
    de albino of van de siamees
    een blauwig oor

    en zo verloor zij zich
    na al het vreemdgaan
    eindelijk geïntegreerd
    haar nageslacht een naam:

    de lapjeskat

    Categorie:Over dieren
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Huilen op de plee
    laat ons pal
    in het midden staan
    waar geen krachten meer
    van invloed zijn

    trillend zullen wij
    tot stof vergaan
    zo los zo hunkerend
    naar samenhang

    een nevelvlek gelijk
    ongrijpbaar
    onbegrijpbaar veel
    te dood gedaan

    *geschreven n.a.v. van de moord op Theo van Gogh en wat er kort op volgde

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Lijkje is gevonden...
               ...zei de nieuwslezer

    zo lag zij daar gelijk
    een losgelaten blad

    de kastanjes keken glimmend
    door hun stekelige wimpers
    ze herkenden haar als een

    van hen met haar vijf
    gespreide vingers op
    haar ingedommeld lijfje
    vijf maal vijf ze gingen tellen
    vingers tenen en de zin

    van haar vreemde glazen ogen
    van haar oortjes nog zo rood
    en haar bramenblauwe lippen
    om haar mond waarin haar tong nog
    scheen te lonken naar de vlinder
    op haar neusje. zie je wel

    ze herkenden haar
    als een van hen

    Categorie:Over mensen
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nostalgie
                voor Martijn Benders

    je zei toen

    dat ik op witte sokjes liep
      zacht klinkt dat
    met roze pomponnetjes eraan
      vieux rose vermoed ik

    zo dichtte ik staand
      daar waar we nog samen waren
    in de heer die poëzie is

    de sokjes, benders,
      zijn versleten
    met de pomponnetjes
      in boorwater gedrenkt
    dep ik mijn ogen

    eli eli lama sabachtani

    Categorie:Waar is de tijd
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De haptische misleiding
    kijk mevrouwtje kom maar
    dichter dit is poëzie meneer
    u ziet nog niets?

    dit is dan ook het allerlaatste
    snufje adem in en bla ha aas!
    daar komt de vis

    die op het droge leeft
    van stoten

    hap

    toe leg je hand
    maar op zijn buik
    de maan is vol

    *gepubliceerd in het tijdschrijft Digther 2009 - 10e jaargang 1
    *gepubliceerd in het boek WaterMerk - een doorslag van 10 jaar literaire passie - Literair Tijdschrift DIGTHER - oktober 2010

    Categorie:Gepubliceerd
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Goed van toen?
    Het scheurkalendertje dat lang geleden
    werd opgehangen bleef onaangeroerd:
    de gangen, het menu van toen. De leden,
    die hebben nooit eens oergezond geboerd.

    Nooit is hun maag gekeerd, werd het verleden
    verteerd. Een pittig glaasje Underberg,
    ze hebben het als rattengif gemeden.
    Dat oude smaken rotten lijkt niet erg,

    niet op hun tongen. Elke vreemde gast
    die even na het ooit-festijn verscheen
    met nieuwe snaren of een ander lied,

    gezette heren doopten hem tot last.
    Ze kregen krampen in hun grote teen
    en tjokken nu op jichtig-oud verdriet.

    *gepubliceerd in het tijdschrift Digther 2009 - 10e jaargang 1

    Categorie:Gepubliceerd
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nurks fruit
    aan de laatste winterpeer

    daar zit hij dan

    dik meneertje
    uitgezakt
    rond het roosje
    van zijn anus

    buik en billen, heupen bol
    koppie smal gebleven

    steeltje overbodig
    in zijn hersenpan verdord


    buiten, mijlenver van hem
    in de voortuin van de hemel
    staat een perelaar in bloei

    *gepubliceerd in het tijdschrift Digther 2009 - 10e jaargang 1

    Categorie:Gepubliceerd
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het bad loopt leeg
    een derwisj draait
    met wazigwitte rok
    de dode schilfers
    huid van dagen weg

    het water keert terug
    terug terug terug

    ik zorg niet meer

    straks legt de nacht
    zijn wijde schaduw neer
    zo vriendelijk
    bewaart hij alles
    uit de wind

    zo licht
    dekt hij de tafel toe
    de boeken blijven open
    naast de kruimels en de kringen
    van mijn honger en mijn dorst
    mijn toegaan in herinnering
    een naam een blad een pen


        Liefste,

           - - - -
           - - - -.

                 +


    de morgen is een altaar

    *gepubliceerd in het tijdschrift Digther 2009 - 10e  jaargang 1

    Categorie:Gepubliceerd
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Overzomer
    zitverdriet spant
    draden over tafelzeer
    de spelers lachen
    niet

    hun tamme donderbeesten
    waken poot aan pols

    ze springen op wanneer
    een dobbelsteen bolhoekig
    even wichtig staat
    en alle ogen
    toont

    er is geen winst
    er is niet eens verlies

    *gepubliceerd in het tijdschrift Digther 2009 - 10e jaargang 1

    Categorie:Gepubliceerd
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bekentenis
    ik ben een man wanneer ik dicht

    ik neem mijn taal
    mijn zo geliefde
    voorzichtig op
    en draag haar naar
    het onbeslapen laken

    daar ligt ze dan
    ik kleed mij uit terwijl
    ik kijk naar haar
    vertraagd en ingehouden

    weten wij het van elkaar
    de gretigheid het veel
    te vele voor de mondjesmaat
    die wij met rituelen legen

    langzaam gaat ze voor me open
    sta ik nog opzij totdat het wachten
    ons ondraaglijk wordt
    en wij elkaar beminnen
    wild en teder

    wild en teder tegelijk

    *gepubliceerd in het tijdschrift Digther 2009 -10e jaargang 1


    Categorie:Gepubliceerd
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Jozefien's wens
    O ik wens ik wens ik wens
    ik wens mij een podium
    al om het even
    waar maar
    voor het leven
    een vliegend tapijt
    of een balzaal die rijden
    kan zodat er altijd weer andere
    dansers mijn
    wervelend zweven betreden
    ik wens mij een
    duistere diepe zaal
    met wanden waartegen mijn verhaal
    weerkaatst en in duizend tonen
    nog lang na mijn optreden
    zinderen blijft
    maar stiller
    als even
    een briesje na de storm

    * in één adem geschreven n.a.v. de wekelijkse sessies 'sneldichten'  op SchrijfNet, georganiseerd door Marc Boelens.
    Opgave was: 'een podium voor het leven'.


    Categorie:Waar is de tijd

    TOP
    -->

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs