Gepeperd, zalvend of komisch autogezever. Deze blog leest van onder naar boven.
Vriend worden op Facebook? https://www.facebook.com/vroum.vrouumm?ref=tn_tnmn
13-09-2011
Forumgezeik.
Gisteravond hebben we in't café op de laptop van Benny naar enkele filmpjes van de Omloop zitten kijken en ook weer eens op dat forum gezeten. Op de filmpjes zie je steeds dezelfde auto's op dezelfde plaatsen. Zijn dat een kudde schapen die filmen of zijn het groupies die de vedetten aanbidden? Van aanbidden gesproken. Op dat forum zijn de voor en tegenstanders van bepaalde mensen serieus aan het mekkeren en mekaar aan't opjutten. Ik ga er hier niet over hebben maar daardoor zijn we eens gaan uitvogelen hoeveel er wel aan de meet waren.
Er zijn bij de moderne 86 auto's gestart en er zijn er 47 aangekomen. Dat is 45% uitvallers! We houden dan nog geen rekening met deze die er de eerste dag al uitwaren maar die met een speciaal reglement de zaterdag weer mochten rijden. 45% dat is, rekening houdend met de kostprijs van die koten, beschamend laag. Zouden de tuners en de mekaniekers slecht betaald worden? Of is er meer aan de hand?
Mijn ontslag gehad en weer aangeworven. Tijdje ruzie gehad met mijn cornet en weer bijgelegd. Mijn baas betrapt bij de hoeren en weer mogen binnenkomen. Den André drie dagen vermist geweest en terug. Mijn bazin 10 kg vermagerd en heter dan ooit. En den Jap, die staat daar. Onder 't stof.
Beginnen bij het begin.
De tweede maandag van mijn verlof kreeg ik een telefoontje van mijn bazinneke. Of ik wist waar den aannemer zat. Ze noemt hem aannemer als ze er boos op is. Ik wist het niet. Waar hij was. "Waar zou hij kunnen zitten?" "Weet ik veel. Alsof een rijke mens gelijk den André tegen iemand als ik zegt waar zijn hij naar toe gaat." Loog ik een beetje. Ik ken wel enkel stopplaatsen van onze vriend maar wou het er met haar niet over hebben. Ze geloofde me niet en hing op. Ik wist toen al dat er "miserie" ging van komen.
"Luister een keer, Vroumke" Een half uur later stond ze voor de deur. " Je weet dat ik je graag heb en je ook een beetje ken". Ze was nogal opgewonden. Ik kon met moeite met mijn ogen van de twee op en neer gaande bollen blijven en ze wist het. " Moet ik tegen Brigitteke zeggen waar ge nu en dan met den aannemer aan de dis hangt?" Wijven zijn heksen, addergebroed en lafaards. Ze weet dat we regelmatig in 't gesloten café enkele glazen drinken. 't Gesloten café, een tiental km verder, is bij Dina en haar zus. In de veranda komen regelmatig notabelen van verschillende gemeenten, uit het zicht, een glas drinken of gebruik maken van de ruime slaapkamers van de villa. Hoe wist ze het, denk je. Maar dat was hier niet aan de orde. "Dréétje is al drie dagen onvindbaar en hij neemt zijn telefoon niet op" "Hij is niet op reis want hij zou het gezegd hebben." Alléé, gij weet waar hij gaat zonder mij, waar kan hij zijn?"" Of er is iets ergs gebeurd" Ze begon te huilen. Als ik ergens niet tegen kan is het een bleitend wijf.
Een half uur later zat ze naast mij in mijn nieuwe kar, want dat heb ik ook, en vertrokken we voor een kroegentocht. Ik moest van haar alle cabardoustjes tonen waar hij nu en dan kwam. Ik wist wel beter. Den André vermoordt mij als ik zijn favoriete plaatsen toon. Ik deed voor consuis enkele gewone café's aan waar we zelfs nooit komen en een paar gekende "kotjes" waar Dré alleen gaat om zijn werkvolk te plezieren. Vooral de Polen houden van deze bezoekjes. Na een uur of twee rondrijden moest ze pissen en beval me naar een bepaalde zaak te rijden. Want zo gaat dat met wijven, ge doet ze een plezier en zij gaan dan wel zeggen hoe en wat. Op weg naar de plasstop geeft ze me een teken en zegt op een geslepen manier " Keert é kè weere". Honderd meter terug zag ik waarom. Half verscholen achter een haag stond de baas z'n wagen. "Ik wist niet dat er hier een golf was," " Gij wel? Vroumke?" Zet me hier maar af en ik volg je want ik moet serieus pissen. Ze haalde een bos sleutels uit haar handtas en een blib-blip later reed ze met de dikke machine achter mij.
Gisteren dan toch niet naar Roeselare vertrokken. Copain en ik hadden er wel zin in, hij komt weer overeen met zijn groeze, maar toen we in't café toekwamen zaten ze de rally te volgen op tinternet en was onze favoriet juist uitgevallen. 't Is de tweede keer op rij dat èm de meet niet haalt en deze keer is hij er wel erg vroeg uit. Ze mogen zijn kar wel eens nakijken.
Vroeger aperitiefden we de zaterdag gemakkelijk tot één uur maar er is iets veranderd in't café dat ons niet veel aanstaat. De baas is ingegaan op het aanbod van een wielerteroristenclub om tijdelijk hun lokaal te zijn. Nu komt rond twaalven een bende naar zweet en andere vloeistoffen stinkende dikke buiken de boel verkloten. Met veel kabaal ploffen ze zich op de beste plaatsen en beginnen uitgebreid hun neus te snuiten en met dezelfde vod hun voorhooft af te vegen. In enkele seconden verandert ons gezellig stamineetje in een stinkend viskraam.
Deze keer hadden we afgesproken om, als de velomannen binnenkwamen, met z'n allen de rekening te vragen en ergens anders te gaan. Zogezegd zo gedaan. Je had de patron zijn smoel moeten zien toen we opstapten. Dat hij voort doet met zijn dopingpakkers.
Tijdje weggeweest, nee niet in't hoofd. Alhoewel.
Het werk aan de Jap ligt stil. Wegens omstandigheden. En liefdesperikelen. Niet de mijne. Wel deze van mijn baas. De gore lap. 'k Ga 't er nog wel over hebben.
De vijftiende de rally van Staden bezocht. Een hand gehad van den "Fast". Niet mogen houden, wel geschud. Sympathieke guy, de Freddy. Heeft daar trouwens gewonnen. Er liepen daar minder sympathieke rond. En niet alleen de "klakken", weer 50 ballen aan mijn rekker, maar zogenaamde rallypiloten. Er zijn er die, van het moment dat ze zo'n veelkleurig pakje aanhebben, denken dat de wereld aan hun voeten ligt. Ze zitten onder hun goedkoop tentje op plastieken stoelen grote verhalen te vertellen en o wee als je het aandurft van onder dat tentje te komen om naar hun bakske te kijken. Direct één of twee supermecaniciens die je aanmanen om stande pede het heiligdom te verlaten. Stelletje dikke nekken. En stinken naar de drank. Om negen uur 's ochtends. Van mij moet het ten minste tien zijn.
Gisteren naar het servicepark van de Omloop geweest. Voor de start. Veel gezien. Een uur voor de start waren er nog bezig met andere remmen, koppelingen, versnellingsbakken en als ik me niet vergis, zetels te monteren. Alsof er de dag voordien al gekoerst was. Bizar.
Later, niet ver van de eerste kp, in een locale kroeg, enkele potten gaan drinken. Rond negen vielen enkele kodakken binnen die van de rally kwamen. De Pat was weer fantastisch, de Focus was stil gevallen na honderd meter en de boel had al twintig minuten stilgelegen. De winnaar was alweer gekend en enkele "vedetten" hadden moeite om de groep innekes te volgen. Ik had ook moeite om hun conversatie te volgen en hielt het voor bekeken.
Weekje zee achter de rug. Wel, eigenlijk weekje kroegentocht. Kon een week 't huis in Nieuwpoort van de kleine gebruiken. De living mocht herplakt zijn tegen dat ze terug komen uit Kreta. De slimme teve. Het ligt op 300 meter van 't strand, maar dat was verleden week bijkomstig. Brigitje en ik hebben van de gelegenheid misbruikt gemaakt om meer landinwaarts de locale kroegjes te bezoeken. Lukraak naar, ik zeg zowat, Zonnebeke of Poelkapelle gereden en rond elf een dorpscafétje binnen stappen. Moet je ook eens doen. Bij je binnenkomst steeds dezelfde reactie. Het wordt muisstil en al de koppen draaien jouw richting. Ik ons geval, meestal in de richting van mijn cornet met twee bollen. Ze had het gauw in de mot en de decolté groeide met de staminee. De rosse. Na een minuut of wat herbegint het geroezemoes en wordt gespeculeerd wat ge zijt. Nu zien we er niet bepaald belastingsinspecteurs uit maar met de nieuwe rookwet zijn ze toch op hun hoede. Als je er dat nog een beetje rare vragen bij verzint heb je wel al de aandacht. Voor een kwartiertje. Want West Vlamingen zijn niet gauw bang en binnen het halfuur komt de locale Don Juan wel al polsen welk vlees er in de kuip zit. Niet bij mij. Ze zijn daar nogal hetero in die klein dorpkes.
Woensdag waren er in één van die cafés drie over de Rally van Staden bezig. Volgens één van hen zal er gefoefeld worden. Er zijn er te veel ingeschreven en een paar vedetten zouden te laat geweest zijn. Hij zei ook dat de inrichters degenen die eerst betaald hebben eerst op de lijst zouden zetten. Hij geloofde er geen barst van. Hij toonde aan zijn maten drie lijsten met ingeschreven. De laatste lijst bevatte nogal wat namen met 'New' voor. Namen van goeie piloten met dikke auto's zei hij. En die zullen allemaal starten volgens hem Hij vreesde dat gasten zoals zij, met kleine bakskes, de slachtoffers zouden worden. Wij zaten nogal dicht bij hen en de twee anderen hadden al een paar keer onze, beter gezegd, haar richting gekeken. Ze vroegen of we rally kenden. Zij knikte. Ik vroeg of het geen goed idéé zou zijn moest de organisatie op één of andere manier de datum van betaling van iedereen op hun site zouden zetten. Voor de nummertrekking, zodat iedereen kan controleren of er gefoefeld wordt. Na een kleine stilte gaven ze toe dat ze daar nog niet aan gedacht hadden en begonnen ze druk te sms'n. Ze betaalden en waren 'Piel'. Wat daar 'weg' wil zeggen. Raar taaltje.
Alléé, we zijn terug. 't Leven gaat door maar 't is verdomme lastig.
't Is natuurlijk te laat om nog over Ieper te praten maar er zijn toch een paar dingen die van mijn lever moeten. Eerst en vooral; volgend jaar breng ik een jachtgeweer mee om die stronthelicopters neer te halen. Die klootzakken maken alles voor de kloten met het excuus dat het op tv moet komen. Mensen pesten en de clown uithangen, ja. Dat laatste slaat meer op die blauwgestreepte. Het eerste doen ze gans het jaar door.
Dan nog iets. We kopen op een toegelaten plaats een lekkere bbqworst en vragen er een pintje bij. ' Sorry mijnheer, we mogen geen alcool verkopen!!!! Mijn kloten, we zijn in West Vlaanderen en we krijgen geen bier???? Het was niet ver tot aan de auto en copain ging twee goed gekoelde Jups halen. Komt er een fluovestje zeggen dat we daar niet mogen staan drinken. Dat de pils weg moet!!!!! Copain, totaal van de wijs, ging zijn blikje aan dat juffertje geven maar ik heb dat kunnen verhinderen en zorgde ervoor dat de pils weg was. Richting mijn tonneke. Nazi's zijn het aan het worden daar in de westhoek.
Onze André kon ook niet veel boffen. Hij was, zoals gewoonlijk, VIP bij een automerk dat zijn tent op de grote markt had opgeslagen. Samenkomen om zo laat en met zijn allen een ontbijtje, een drankje en voor consuis langs de mooi geschapen hostess haar boezem schuren. Dan met zijn allen de bus in en naar de rally gaan kijken. Na vijftien auto's zegt de cipier, sorry, de VIP-buschaufeur dat ze weer weg moeten want dat er een strakke timing te volgen is. Weer naar de markt en een champietje of drie en een bbqje met enkele glaasjes. Het overgrote deel van zijn lotgenoten keek met open mond naar de tv-schermen en is daar niet meer weg geweest. Onze aannemer kreeg het serieus op zijn heupen toen ze hem vertelden dat er maar drie keer over en weer kon gereden worden en dat hij niets van de koers zou zien. 'Nooit meer.' Was zijn commentaar.' En 'k zal geen zo'n rammelbak kopen ook.' Vertelde hij de vertegenwoordiger toen deze hem kwam vragen wat hij ervan dacht.
't Houdt hier maar nie op. Eventjes geen zin gehad om hier onozelheden neer te pennen. Ben in de laatste drie weken twee van mijn beste vrienden verloren. Waaronder Pindaar. Achtien en een créme van een ventje. Zo lopen er nie veel meer van rond. Geen enkele meer sedert 1 Juli. 'k Ga je missen maat.
Eindelijk weer thuis. Verleden week zondag was er de Spaanse namiddag van den André. Na een kilo of zo paella en een half varken van de bbq zetten we zoals gewoonlijk de dans in. Na enkele Jups en in gezelschap van schoon volk heb ik altijd de neiging om het swingbeest uit te hangen. Er zijn er die me liever niet bezig zien en, eerlijk, ik na het bekijken van enkele filmpjes, ook niet. Toen ik met Brigitje aan het smijten was voelde ik iets 'klakken'. Ik wist direct dat het nie goe was. Mijn 'naad' was opengesprongen en begon nogal te bloeden. Tien minuten later was ik op de spoed. Den Dreten had gas gegeven.
Daar hadden ze het meteen door. De kwakzalver die me laatst toegenaaid heeft had zijn werk niet goed gedaan en ik moest weer onder het mes. Niet van dezelfde klootzak, die komt aan mijn lijf niet meer. Ik ga die niet mogen tegenkomen tussen donker en klaren!
Maar eerst een beetje calorieën stapelen. Een grote week hospitaalfood is beter dan gelijk welk dieet. Mijn tonneke heeft niet meer de capaciteit van een week of twee geleden. Er gaan zeker de helft minder Jups in. We zullen daar moeten aan werken.
Ik was bang dat ik Ieper aan mijn neus zou zien voorbijgaan. Gelukkig ben ik op tijd weer te poote. Copain en ik gaan er een tweedaagse van maken. Ik mag de camper van mijn cornet met twee bollen gebruiken. 't Is thopen dat de copain niet te veel snurkt. Nu, als de hoeveelheid pils groot genoeg is, hoor ik dat toch niet meer.
Veel moeten werken vandeweek. Nie veel tegengekomen buiten een opstootje in de locale stock Americain. Eén van de drie kassas was kapot en ze waren hem aan het herstellen toen ik me in de andere rij plaatste. Er stonden een twintigtal voor en een tiental achter mij toen de kassa heropend werd. Alsof hun leven er van afhing stormden een paar oude zakken van achter ons er op af. Daarbij werd op geen duw of stoot gekeken en zelfs een jonk madammeke met een kind op haar arm bijna tegen de vloer gewerkt. Ik ben dan maar de lomperik van achter de kassa gaan halen en zich laten excuseren bij het meiske. Eerst wilde hij niet maar met zijn oor tussen mijn duim en wijsvinger dacht hij er rap anders over. Uit respect, denk ik toch, mochten zij en ik vooraan in de rij gaan staan. Anders nie veel nieuws. Vandaag Spaanse namiddag met paella en bbq bij den André. Voor nieks. Meer moet da nie zijn.
Gistermorgen, twaalf uur, Blankenberge. Blingblengggg. Berichtje van Brigit. 'Ewel Vroumke, waar zijt ge?' Copain was rond negen bij me geweest en gevraagd of ik niet mee wilde naar de kust. Hij houd nogal van rommelmarkten en 't was daar te doen. Ik hou nogal van terrassen en de twee waren perfect te combineren. Hij de rommel, ik de terrassen. Vooral na de koude douche van eergisteren. Fuck Brigit. Figuurlijk, in jullie geval. En nu zend ze een berichtje terwijl ik aan het genieten ben van een lekkere pils en mooi vlees. Ik was nog altijd een beetje pissed en zond terug. ' Aaa Brigitje! Ben een lekkere Dame Blanche aan het eten op een ander, zoals je me gisternacht aanraadde.' En deed mijn gsm uit. Of het een slimme zet was, daar had ik mijn twijfels over.
Twee uur en enkele Jups later moest ik hem wel terug aanleggen want copain zou anders verlorenlopen in de metropool Blankenberge. Hij raakt de weg kwijt in zijn eigen hof, dus iets met meer dan vier straten is een hel voor hem. De telefoon lag nog maar pas aan en ze was daar al weer. In alle staten en toch poeslief. Na twee minuten geluisterd te hebben smolt het hartje en capituleerde bibi. Niet grijnzen, want jullie zijn ook zo'n straffe gasten als ter op aankomt. Ik vertelde waar ik was en hoe lang we zouden blijven. Twee uur later zat ze op mijn schoot. 'k Ga toch moeten opletten.
De Jap ziet er al gans anders uit met zijn buizen. Ik heb drie dagen kunnen voortdoen met afboren van overtollige stukken en oplassen van de kas. Diene mens die de kooi geplooid heeft had mooi aangeduid wat er moest gelast worden. Morgen en zaterdag ga ik alles in orde zetten om hem van binnen en buiten te spuiten. Jammer dak geen foto's mag tonen.
Gelukkig moet ik vandaag niet werken. Gisteren weer een feestje gehouden op de parking van't café. En deze keer geen klakken gezien. Met copain en de ganse rallybende, zelfs André en mijn bazen waren van de partij, de tienjarige verjaardag van het café gevierd. Bbq en twee vaten gratis. En ze kwamen niet toe. Met de vaten. Tot twee uur in de dans gezeten met Brigit en mijn bazin. Goe geamuseerd en lichtjes door de neus. Wat heet lichtjes. Thuisgekomen bleek ik mijn cornet met twee bollen vergeten te zijn. Oeps. Foutje. Toen ik terug aan't café kwam was Brigit bezig met helpen opruimen. Ze bekeek me niet en zei tegen de cafébazin: 'Zeg tegen hem dat hij zijn créémglaske maar ergens anders moet gaan likken.' 'k Was vroeg op vanmorgen.
Mijne pc heeft weer een dag of drie kuren gehad. 'k Zal toch ne nieuwe moeten kopen.
Een zondagje Oostrozebeke achter de rug. Weer staan kwijlen bij die mooie oude bakskes. Sommige Escortjes zijn mooier dan toen ze nieuw waren. En zijn veel rapper dan vroeger. Sommigen toch. Als dat allemaal volgens de regels is weet ik niet. Ik heb een hele tijd met een mecanicien van één van die karretjes op het terras aan de rand van de servicezone gezeten. En pinten gedronken. Hij vertelde over de prijs dat baas z'n autootje gekost heeft. Zelfs als èm de helft overdreef is het nog onnozel veel. Die mannen klappen algauw van vijftigduizend Eurokes voor zo'n doosje met wielen. Ik ga moeten opslag vragen aan den André.
Zaterdag niet naar Bocholt geweest. Te ver en alleen. Copain en co zag het niet zitten om enkele honderden km te rijden om dezelfde auto's te zien als in Tielt. Jammer. Onze kampioen heeft er zijn ontslagdocument naar de vaantjes gereden heb ik gehoord. Ook jammer. Den denen waar we normaal voor gaan kijken was ook niet aan de meet. Das ook jammer. Door het vele werk in de garage kan ik niet voortdoen aan onze Jap. Weer jammer. Heb niks gewonnen met Euromilions. Nog jammerder.
Ben moe. Gans de week tot snachts ten twaalven aan die rotbakken gewerkt. Van negen smorgens. Zag het deze middag niet meer zitten. De bazin verstond het en miek van haar kloten tegen haar vent die wilde dak vanavond ook ging. Nadien kwam ze een beetje in mijn zakken zeiken en tegen dat ze wegging had de teve me toch zover gekregen dat ik er morgenvoormiddag ééntje ga doen. Stommekloot dak ben. De Pindaar daarentegen ziet het wel zitten. Die gaat er twee klaarzetten voor morgen zodat ik er niet veel meer aan moet doen. Hij wil smoorrijk worden dat ventje.
Maandag en dinsdag aan de kooi van de Jap gewerkt. Het begint erop te trekken. Den André was content. Dinsdagavond samen met hem in het dikkenekkencafé tot tien uur in de tuit gezeten. Plannen gemaakt en paarden geteld. Na tien Jups zaten we al boven de tweehonderd. We gaan een grote beilk nodig hebben om ze te laten grazen.
Dinsdag samen met den André de Jap naar een kooienmaker gedaan. En donderdag teruggehaald. Die mens heeft alles mooi geplooid en uitgelegd hoe we te werk moeten gaan. Sympathieke gast. Ze waren daar aan een aantal oude bakken bezig. Da historiekgedoe valt blijkbaar in de smaak. En niet alleen bij oude knekers zoals de baas en den aannemer. We hebben daar machientjes gezien die waarschijnlijk het tiendubbele van de onze kosten. 'Maak je maar geen zorgen, Vroum.' Zei André. 'Ons is het echt voor de leute en ambiance. Er moet toch iemand de laatste zijn.' Voegde hij er lachend aan toe. Laatste! En de joke off the café worden. Dat èm maar oplet of hij mag zelf aan zijn kar werken. Laatste! No way.
Intussen in de garage enkele klotejobs moeten doen. De nieuwe camionetten van't fabriek vallen de één na de ander in panne. Ze kunnen opeens niet sneller dan zestig en er heeft één daardoor al een ongeval gehad. De aankoper van hen is al in't bureau geweest en de bazin moest haar beste beentje, letterlijk, voorzetten om hem gekalmeerd te krijgen. Gelukkig voor haar is het vlees zwak. Voor de bazen ja, maar niet voor mij. Ik moet van alle vijftig het onderdeel vervangen. Na de werkuren van die gasten. Alle dagen tot twee in de nacht samen met Pindar zitten klooien om er twee gedaan te krijgen. Da's vijfentwintig dagen als ik goe kan tellen. Mijn drinkgeld van gistermorgen maakte veel goed.
Gisteravond met Brigit naar een etentje van een motocrosser geweest. 't Was gene vetten. Ik kende er niemand en 't eten was koud. En de vader van die gast draaide een beetje te veel rond mijn cornet met twee bollen. Zij genoot wel van de belangstelling. We zijn niet lang gebleven.
Maandagmiddag komt de onderchef van de brandweer altijd zijn boterhammekes eten in't café. Met nen donkere Leffe. Hij weet dat ik nogal rallyminded ben en vertelde me dat hij horen waaien had dat, indien het zo droog blijft, de rally van Bocholt waar het nu aan het branden is, wel eens zou kunnen afgelast worden. Maar meer wist hij ook niet.
Toen ik gisteren in mijn pelouze bezig was stopte er een cammionet. Met blauwe strepen. De chauffeur stapte uit en kwam naar me. Was hij de weg kwijt? Vroeg ik me af.
Bleek het de verre gebuur te zijn. Hij was vriendelijk en vroeg waarom we zaterdag zo vroeg gestopt waren met de bbq. Pff, leg dat eens uit zonder in je eigen voet te schieten. Maar, ik kan niet zo goed rond de pot draaien en heb hem, voorzichtjes, de waarheid verteld. Het is nu eenmaal zo. Als ze hun blauw pakje aanhebben zijn het vijanden. In burger is het merendeel wel te vreten. Hij kon het wel verstaan, zei hij en maakte aanstalten om te vertrekken. ' Eén meer komen drinken en ons minder pakken, hé,' Zei ik nog lachtend. Hij draaide zich om en antwoorde. ' Zal ik doen Vroum, en, mag ik iets vragen?.' ' Als je miserie hebt met het één of ander, naar wie bel je dan?' Hij wachtte niet op een antwoord en klopte me vriendelijk op de schouder. Het was alsof we al jaren vrienden waren.
Ik weet het. 't Zijn ook maar mensen, Zij hebben ook wel eens dorst en mogen ook wel op café gaan. Maar liefst niet waar ik me serieus aan't amuseren ben. Zoals gisteravond.
We hadden met onze bende op de parking van het café een improviseerde bbq geïnstalleerd, de tafels naar buiten gesleurd, een box of twee aan de muziekinstallatie gekoppeld en zaten rond tienen lekker in de dans. Goe in de ambiance. De meiskes hadden plezier en lieten vanalles bewonderen, letterlijk en figuurlijk, de copain kon weer lachen en de patron deed gouden zaken. De muziek stond niet te luid en Brigit was in vorm. Partytime!
Komt die flik die om de hoek woont niet toe zeker! In burgerkledij, dat wel. Maar 't blijft een flik. Hij zette zich met zijn vriend aan een tafel buiten. ' 't Is gewoon om samen met mijn maat één te drinken zulle.' Probeerde hij zich populair te maken tegenover de cafébaas die hen tegen zijn zin ging bedienen. Maar het kwaad was geschied. Brigit, die geen klak kan zien, pakte haar Tubort en ging naar binnen. ' 't Word een beetje koud' Zei ze, een scheve blik werpend op de wetsdienaar. Copain en ik droegen de tafel waar we aan zaten naar binnen en de meeste van de fuifnummers deden hetzelfde. Tien minuten later deed de patron de muziek buiten uit. ' Na tienen geen nachtlawaai meer hé, gasten' ' We houden ons hier aan de regels' Tegen elven waren we thuis.
Vandeweek een dag of twee aan de Jap gewerkt. Voor den honds zijn kloten. De loodgieter is komen buizen plooien voor de kooi. Plooien, m'n kloten. Na vier uur en zes meter buis had hij er één die op een t'wa trok. En dan nog. Na de middag wast weer van da en heb ik ben aannemer gebeld met de stand van zaken. Die buizen kosten blijkbaar nogal punten. Toen hij hoorde dat we al meer dan een volledige buis naar de verdommenis geholpen hadden vroeg hij de plooier van dienst aan de telefoon. 'Ja, maar' 'Euch, moeilijk' ''k Weet het nie' 'Ok, doe het dan zelf' Dat laatste was tegen mij toen den André had toegelegd want tegen hem durft hij dat waarschijnlijk niet zeggen. De stielman van mijn voeten scharrelde zijn alaam bijeen en liet mij alleen achter. Met één buis van de rolkooi. We gaan dat anders moeten oplossen.
Gisteren niet weggeweest en een beetje op tinternet zitten kijken. Op da forum zijn ze nu gasten aan het zoeken om met een fluovestje op rally's rond te lopen. De onnozele tuiten. Ze zitten ze eerst op alle manieren na iedere rally uit te kafferen en nu hebben ze er tekort. Ze zouden ook mijn kloten kunnen kussen. Of mischien niet. Ik zou graag zo'n fluodingetje aanhebben op een rally. En dat er een keer één van die gastjes met een kodaksje van zijn kloten komt maken. 't Zou kunnen dat èm nadien geen rally meer wil zien. Ik denk dat ik mij ga inschrijven.
Zondag een serieus klapke gedaan met copain. Hij loopt al een tijdje gefrustreerd rond wegens niet aan zijn trekken komen. En hij werkt dat uit op mij als ik ergens met vrouwvolk in aanraking kom. Aanraking, daar zeg je wat. Brigitteke weet ook hoe ze het aan boord moet leggen. Stop Vroum! We wijken af. We waren bij copain. Hij mag thuis de slaapkamer niet meer in, gelukkig voor hem zou ik zeggen, en is te rond om ergens anders op te geraken. Sorry voor mijn taal maar zo is het nu eenmaal. Hij wordt daarbij nog kort in Euro's gehouden ook van het serpent. Na het klappeke zijn we met enkele van de stamgasten naar Kortrijk geweest. De copain enkele Euro's in zijn pollen geduwd en hem afgezet aan een huisje met blauwe lichtjes. Copain kan er weer voor een tijdje tegen.
De baas en den aannemer zijn in het weekend een paar dagen in Frankrijk geweest. Was't daar toevallig geen rally zeker! Het bazinneke krijgt het al op haar heupen. Den André kijkt de laatste tijd meer naar auto's dan naar haar. Dat èm maar oppast.
Er deden enkele Belgen mee maar ze hebben er volgens André niet veel van gebakken. Er is geen enkele Vlaming aangekomen en een Waal zou redelijk goed gereden hebben. Meer wist hij niet. De Ricard was te straf.
Na de Monteberg evidament nog naar 't café geweest. Ik nie echt welgezind en copain in zijn nopjes. 'En? Wat hebt ge vandaag bijgeleerd?' Brigit was blijkbaar wel zeer goedgezind. 'Punt één?' Zei ze plagerig. 'Dat het niet allemaal rallyauto's zijn die je kan tegenkomen op de Monteberg' Antwoordde copain. 'Jaja'. Brigit heeft het op hem niet echt begrepen en laat dat soms ook blijken. 'En punt twee Vroum?' Ze kwam, zoals gewoonlijk, te dicht met haar attributen. 'Dat, een terrasje doen, en vroeger, nogal goed samengaan voor sommige mensen' Weer copain. De lul. Brigit voelde blijkbaar nattigheid en vroeg aan copain ' En punt drie, dan?' Ik keek de boertige loozer aan zoals hij niet gewoon is. Hij kent me en antwoordde 'Dat als èm nog een keer een ganse namiddag over jou bezig is, hij in't vervolg alleen naar de rally mag.' Brigit trapte er in, spinde gelijk een loopse kat en gaf me een smakkerd op dezelfde wang als Julie. Gelukkig had ik de sporen van de vorige goed gewist.
Copain stond ondertussen aan het eind van de toog en toonde iets op zijn gsm aan de rest van de kornuiten. Aan de grijns op hun tronie's kon ik uitmaken dat het met mij te maken had. Zal waarschijnlijk een vervolg hebben.
