Uber-mensen? 

Gisteren weer absolute chaos in Brussel, gelukkig moest ik er niet zijn. De taxibedrijven leggen het verkeer plat. Is het u ook opgevallen dat een aantal diensten aan de consument of de burger regelmatig het slachtoffer zijn van mensen, organisaties of groepen die eigenlijk ten dienste staan van ons allen maar lak hebben aan ons: treinen, trams, taxi’s, zelfs politie. Ze willen hun wensen doordrukken en dat wij niet kunnen werken zal hun worst wezen. Uber ligt dus weer onder vuur.. maar in de ontwikkeling van onze mobiliteit lijkt het mij evenwel een goede en creatieve vondst om dit soort diensten aan te bieden. De volgende stap is immers de chauffeurloze auto, ook nog superveilig, die je brengt waar je moet zijn. Een soort treintje-op-maat of een logisch gevolg van de belbus. Krijg je geheid protest vanuit een hoek met verworven rechten en regelingetjes.  

Dat komt er natuurlijk van omdat het steeds hetzelfde liedje is: wetten lopen achter (tenzij ze visionair zijn) De wet wordt gemaakt als er iets gebeurd is tegenwoordig.. Binnenkort dus wel eentje die verbiedt linksaf te slaan omdat anders een kind kan overhoop gefietst.  

Kenmerk van managementsystemen (mijn activiteit..) is dat je regelmatig een review doet van wat er is uitgevaardigd of afgesproken, om te kijken of het nog wel geldt of geldig is, want de omstandigheden hebben de neiging te veranderen. Met 100.000 wetten en aanverwanten is dat wel een titaantjeswerk. Niet makkelijk, dat geef ik toe, maar het duidt toch op zand in het raderwerk van ons besturingssysteem. Let dus ook maar op, want een wet uit 1939 -vandaag nog steeds geldig- stelt dat os, paard en hond kunnen gevorderd worden om legerviertuigen voort te bewegen. En wat te denken van deze: als alle verkeer verbroken is als gevolg van pest of een andere ziekte, dan moet je naar de Vrederechter om je testament te maken. Die Vrederechter geeft echter niet thuis op de rechtbank want daar mag niemand binnen.. 

Uber-mensen zijn dus vooruitziend. Dat kan niet gezegd worden van sommige anderen die ook schijnen te vinden dat ze Uber zijn, zoals Bart DP. Ze voelen zich boven anderen verheven of denken dat bepaalde (zaken) niet voor henzelf gelden. Jonas Geirnaerts tekst daarover is een mooie illustratie van wat een zinnig mens kan denken. Je doet iets wat eigenlijk niet kan, in een bepaalde tijdsgeest of samenleving. Daarna vliegt men een advocaat aan die zich een breuk gaat zoeken naar een of andere wet of wat je deed wel strafbaar is. En omdat de wet achterloopt, kan je zoiets wel vinden. Dat heet dan “procedurefouten”. Maar het is niet omdat iets niet strafbaar is, dat dit je dan alle mogelijkheden geeft om het te doen. Er bestaat m.i. geen wettekst die verbiedt dat je als baas een ondergeschikte of een medewerker mag uitkafferen. Toch gebeurt het en zelfs vaker dan men denkt. Maar dat hoor je eigenlijk niet te doen! Dus geen wet? Dan geen veroordeling. Maar je blijft wél schuldig, mijn gedacht. Er is dus wel iets mis met onze samenleving. En we mogen dan weer minder samen leven omdat het beestje de agenda’s van onze leiders dag op dag doorkruist. Defcon1. We gaan straks wederom horen wat zogenaamd weer wel en niet mag.  

En vanavond komt onze kleinzoon, die ik niet mag identificeren omwille van de GDPR, weer logeren en dan kan ik terugplooien op het boerderijboek met loeiende koeien, een hinnikend paard, of het wilde-dieren-boek met de olifant en de giraffe. Varkens zitten er ook bij. Wat gaat die kleine binnen enkele jaren in de school leren over wat er gebeurd is. Als de school dan nog open is wel te verstaan.  

© Pomerio                    03-12-2021