|
Zwarte Piet?
De kaarten zijn geschud. Ontbreekt er één: Zwarte Piet,
alias schuppen zot.
Het spel kan door onze politici nooit worden uitgespeeld,
want een kaart tekort. Het begint meer te lijken op Tarot-lezerij voor
beginners.
Wat heeft de kiezer gezegd?
Antwoord: We moeten dit
grondig analyseren want we weten het niet.. etc het is toch godgeklaagd
dat ze zo doof zijn, of ziende blind. Oei, ik moet zeggen andersvalide.
De kiezer is het beu.
Was Groen dé oplossing, dan hadden ze daarvoor gekozen. Ik
had een mogelijke opgang overschat.. maar dacht dat de jeugd -zeg dus al de
jongeren die in 2014 nog 13 à 17,99 jaar waren, bij ons vandaag de groene toer
zouden opgaan. Nee dus, ik vrees dat ze ook hebben gekeken naar wat ze later
zullen krijgen..
De discussie over werken tot 67 of niet is larie en
kiezersbedrog. We evolueren duidelijk naar loopbaan, of aantal jaren werk (omgerekend
in uren of niet). Ikzelf ben laat begonnen, dus ik ga door.
Vroeger partijstemmen, nu stemt men ook meer op individuen.
Indien gewestelijke of federale kieskringen zouden bestaan, dan zou je nog eens
wat zien. Ik stemde dan wellicht (of zeker mogelijk) wel eens op een Waals
politicus.
Het is duidelijk wie het volk wil. Het is duidelijk wat het volk wil: elke partij heeft wel een
aantal zaken of argumenten die hout snijden en waarschijnlijk wil het volk dat
ze opgepikt worden. Wil niet zeggen dat je dus de hele partij mee moet nemen.
Vroeger waren de programmas veel meer gelinkt aan een zuil, je werd erin
geboren en je stierf erin, nu hebben ze allemaal wat van alles: economie,
sociaal, milieu en zijn we allen mondig genoeg geworden om een eigen beslissing
te nemen. Mogelijk soms een andere na 5 jaar. Dat speelt de partijen parten
omdat ze dan hun plannetjes niet kunnen uitvoeren. Ze blijven halsstarrig
proberen hun wil door te drukken en lappen een aantal bezorgdheden van kiezers
aan hun laars.
Ze moeten (leren) luisteren naar wat we gezegd (soms zelfs
geroepen) hebben in plaats van te doen alsof wij onnozel zijn. Watte? Onnozel!
Ik vertaal dus:
Vlaanderen wil zekerheid over pensioen en duidelijke
berekeningen, vooral niet verder meer belastingen, au contraire.
Vlaanderen wil dat gezorgd wordt voor onze eigen mensen, die
het nodig hebben en hun hele leven lang hebben bijgedragen. Anderen mogen ook,
daar waar van toepassing, maar niet ten koste van onszelf. Men wil niet alle
ellende van de wereld oplossen (lees betalen) maar wel een deel bijdragen. Men
wil géén halfbakken compromissen en gezwets in het midden, wie vaag is
geweest, is (af)gestraft. Men wil niet dat er op voorhand wordt afgekondigd niet met die en niet van dat. Men wil
dat ze elkaar de hand schudden, aan tafel gaan zitten en naar elkaar luisteren,
fatsoenlijke afspraken maken en kijken hoe ze met zijn allen efficiënter kunnen
worden zodat het iedereen beter gaat. En ik vrees ook dat ze eens een
doorlichting willen van wat Europese mandaten in het laatje brengen. Het is
mogelijk onfatsoenlijk, in het licht van wat hierboven is gezegd. Onkosten
zonder bewijsstukken?! Moet je zélf eens proberen. Kale reis. Wil Wallonië de
zaken anders aanpakken, dan zouden ze dat moeten doen. Zwitserland is ook nog
steeds één land en als ze willen spelen ze mooi voetbal.
En 22 miljoen uittredingsvergoeding?! U zal het mij niet
euvel duiden dat ik daar moeite mee heb.
Als u nu kan raden op wie ik heb gestemd, bent u een goede
tarot-lezer.
Tenslotte:
Al goed dat de VRT nu inzet op en iets doet aan de stress
van de studenten, die ze opkloppen tot ongekende hoogten. Anders dreigt een
nieuwe groep burn-outers te verschijnen, aleer ze één dag hebben gewerkt.
© Pomerio 06-06-2019
|
