Multicoloriteit?

Een mens verschiet nogal eens van kleur wanneer hij leest wat de pers allemaal rapporteert over de kandidaten die staan te trappelen om te worden verkozen. Dus maar naar het Voka-debat getogen om met eigen oren de lijsttrekkers in Antwerpen bezig te horen. Ook veel journalisten gezien.

Vroeger brachten partijen nog wat kleur in je leven: men zwaaide fier met rode, gele of blauwe vlag en de kijker vernam fundamenteel tegenstrijdige standpunten. Nu lijkt dit wat verwaterd en zijn het enkel de groene en oranje hesjes als er al eens een barricade gemeld wordt. Vandaag zitten we met ofwel een stelletje grijze muizen, ofwel een horde multicolore kameleons.
De meeste kleuren zagen we gisteren op het scherm geprojecteerd. In de zetels ging het er uiterst beleefd aan toe. Weinig achterkanten van de tong gezien. Zacht roze en pastel als het ware. Fluweel en handschoenen.

Iedereen wil vandaag hetzelfde: goede scholen, veiligheid, lagere fiscale druk en loonkosten naar beneden, geen rellen, orde, een gunstig ondernemingsklimaat, jongeren aan het werk..
Waarom gebeurt het dan niet? Omdat sommigen een black-out hebben eens ze gekozen zijn. Of een wit voetje willen halen bij de achterban, waarna blijkt dat bruintje het niet kan trekken. Want er is geen geld, hoor je tegenwoordig overal. Met de hoogste lasten ter wereld zitten wij. En toch is er geen geld. Waar is dat dan naartoe? Onze Schatkist is een kruising tussen de Doos van Pandora en het bodemloze Vat van de Danaïden.

Terug naar het debat: Mrs.Turtelboom moest soms wat groen lachen als het ging over de Haven.
Wouter van B (stand-in voor Meyrem) werd wat wit om de neus als het over TEU’s ging.
Bart DW liep rood aan toen het ging over de bretellen.
Of de SP.A met zichzelf in het reine kwam, moest dan opgelost door de invaller voor Patrick J, -Robert V- en het publiek twijfelde of de eerste écht verhinderd was dan wel niet voor deze groep wilde verschijnen. PJ en Voka is namelijk geen goed stel.
Heer De Winter werd het een beetje zwart voor de ogen toen hij de Indische gemeenschap noemde als een troef voor de Stad. Oeps! Niemand durfde het te bruin bakken maar hij heeft het wél gezegd.

Over één zaak waren de debattanten het dan roerend eens: er moet (dringend) een verbinding gemaakt worden tussen de Liefkenshoek en de E-17. Dat is goed nieuws. Wie er ook wint: ze komt er dus.

Maar: Over die eensgezindheid rept men met géén woord in de krant!! Misschien omdat het hete hangijzer van de nieuwe gevangenis boven hun hoofd hangt? Het is toch niet omdat je een bouwvergunning hebt, dat je moet gaan bouwen. Het is ook niet omdat je een rijbewijs hebt, dat je elke dag in je auto moet kruipen.

Iedereen akkoord dus, gesponsord door Benetton en de United Colors?

Onze geliefdste veelkleurige is voor een jaar Philippe Gilbert, in zijn regenboogtrui. Maar als het voor u dus allemaal teveel is en u geen kleur wil bekennen, is er nog altijd blanco. Het was waarempel een kakelbonte avond en niemand zat te geelogen!

© Pomerio 28 sep 2012