Tijd brengt draad

In 1880 realiseerde Leo Bekaert zich: “goede draad is goud waard”. En dat was het begin van zijn imperium. Nu is goede draad ook duur, zeker als hij moet worden gemaakt in een land waar arbeid zeer veel kost aan de werkgever. Dus even uitwijken naar China, daar draaien ze nog pinnekens in een draad voor een kom rijst per dag. Nu zingen ze niet meer “in de Gloria” in Kortrijk en in Zwevegem, want ze zijn den draad kwijt. Eerst 650 man op straat, want den draad is te duur geworden om hem in West-Vlaanderen te produceren. En vorige week blijkt dat Bert-met-de-snor, die de VRT nog op het juiste pad heeft gezet, in hetzelfde bedje ziek is als Mariani, Bellens en konsoorten.
De arbeiders mochten vrijdag naar huis om “het slechte nieuws te verwerken”. Met behoud van loon, zegde men erbij! Wat een gulheid, wat een menselijkheid. Mogelijk verdient Bert een extraatje omdat hij ervoor heeft kunnen zorgen dat niet alle fabrieken verzegeld zijn? Dat hoor ik nergens. Ergo: de imagoschade is enorm. Ze hadden eerst hun licht moeten gaan opsteken bij Peter A, een voormalige studiegenoot van mezelf, die hen had kunnen vertellen hoe ze dat hadden moeten aanpakken. Peter heeft al meer bedrijven behoed voor grote schade toen ze op het punt stonden om belachelijke berichten de wereld in te sturen. 486.000 Euro, daar moet een modaal iemand dus 9 jaar voor werken, niet alleen bij Bekaert. En dat was alleen maar de opslag. Gelukkig zie ik zopas op Internet dat er ook nog 13 vacatures zijn in Zwevegem.

Men is ten einde draad in het dossier van de asielzoekers. Maar De Block houdt stand. Wij kunnen volgen. Anders staat de deur open voor chantage allerhande. Gebuisd voor uw rijbewijs? Kampeer voor het examencentrum en honger uzelf uit tot u dat rijbewijs krijgt. Ik hoor ook dat er “Witte gemeenten” zouden zijn. Daar zouden meer asielzoekers een plaats moeten krijgen. Op de vraag van een journalist of ze dat nu “per direct” gaat afdwingen, antwoordde Maggie: “We kunnen de Gemeenten daar nu toch niet mee lastig vallen, er is zoveel werk aan het voorbereiden van de verkiezingen..” Precies wat ik u gemeld heb vorige week. Heffen en (weg)stoten.

Op een ander terrein is de draad dan weer opgepakt. In een klein artikeltje (krant van vrijdag 30 maart, niet 1 april) werd u gemeld dat er een ontwerp voor splitsing van BHV tegelijkertijd naar Kamer en Senaat is gestuurd. “In ijltempo” zegt de krant..Ik moest nog een aanvraag indienen bij de Dikke Van Dale om het woord “onverwijld” te laten verbeteren. Was het in 2004 dat dit begrip met veel poeha werd gelanceerd? Het “ijltempo” van vandaag behoort misschien tot dezelfde strekking als “onverwijld”. Het rapport over de splitsing zou 150 blz dik zijn, plus nog 100 blz toelichtingen. Het behandelt dit hete hangijzer dus van naaldje tot draadje.

Voor de draad ermee! U herinnert zich de fotosessie van vorige week in Gent? Dankzij een nieuwe bron (dank u bron!) kan ik u melden dat hetzelfde had moeten gebeuren in Antwerpen, niet in het zogenaamde Vlinderpaleis, dat is te modern, maar in het statige Paleis aan de Britselei. De Heer Lagrange (u bekend als auteur van uiterst artistieke zwart-wit foto’s) zou aldaar een fotosessie hebben willen doen. Brief naar de geëigende instanties, die niets van zich laten horen. De ambtenaar van de Regie der Gebouwen –daarover draadloos telefonisch geïnterpelleerd- vroeg zich af welk het “verband” zou kunnen zijn tussen Heer Lagrange en de Juridische Wereld. Men huivert om schriftelijk te antwoorden. De Regie is anders niet vies van speciale en gewaagde verzoeken. Nu is het nog even wachten.

En Vlaamse Rechters zouden veel meer “zaken” behandelen dan hun Waalse collega’s. Is dat nu ook al communautair nieuws? Ze kunnen dan misschien best dat splitsvoorstel in één keer gebruiken om ook Justitie op te splitsen. De Orde van Advocaten zélf is al in meerdere zelfstandige stukken opgedeeld en dat gaat goed. Justitie lijkt tot op de draad versleten zoals het er nu naar uitziet. Annemie Turtelboom gaat een nieuwe wind laten waaien, wordt gezegd, maar de aangekondigde werklastmeting is al bijna even oud als het BHV-probleem. En Annemie ziet momenteel geen graten in de late betaling van rechtsbijstand en pro deo. Terwijl Europa in 2010 al een Richtlijn opstelde (o.l.v Mister Q, nota bene) waarin een betalingstermijn van 30 dagen de standaard wordt, zeker voor Overheden. Waarop wachten ze dan om het goede voorbeeld te geven? Voor iedereen een draad van Ariadne, voorlopig enkel veel geblaat en weinig wol.

Pomerio 1 april 2012