Toen ik vorige week deelnam aan de eerste vergadering van de wijkraad, was ik de ouderdomsdeken omdat ik daar al meer dan 50 jaar woon. Ik kon toen niet vermoeden dat er iets aan het broeien was. Er is een plan om het Moorkensplein om te gaan bouwen tot een tweede Dageraadplaats. Veel omwonenden kijken ernaar uit. De Mombasa is vandaag al een soort place to be voor jeugd en jeugdigen van geest. Onlangs nog iemand geprobeerd uit te leggen waar wij woonden. Zei de bezoeker in kwestie Had dan gezègd dat het vlak bij de Mombasa is! Ene Doci Nusret is echter al bijna klaar met de invulling van dat plan. Er gaat namelijk een café open waar van alles gaat gebeuren.
Een tiental jaar geleden hebben we met de buurtbewoners nog een petitie ingediend tégen de opening van een discotheek in het huis daarnaast. Dit plein ligt in een woonbuurt, vele gezinnen met jonge kinderen hebben hun opwachting gemaakt. Dus afgevoerd dat idee en de vergunning geweigerd. Het gerucht gaat nu dat er dus een Poolse discotheek gaat opstarten, inclusief pààldanseressen! Nu is Polen lid van de Unie, en men heeft vastgesteld dat bij de huishoudhulp veel Poolse dames ingeschreven zijn. Wij hebben niets tegen Polen, ze hebben zelfs al eens een paus geleverd die altijd veel volk op de been kon brengen. Maar aan het Moorkensplein moeten we daar tegen optreden.
Café Bravo blijkt een commanditaire vennootschap te zijn, hun statuut is in afwachting van regularisatie bij het FAVV. Mogen ze dan toch al openen? Of ze in orde zijn met andere vergunningen is onduidelijk. Een comm.V moet de naam van een van de vennoten bevatten, maar er is in geen wegen een Mijnheer Bravo te bespeuren. Dus formeel gesproken klopt het al niet. Er is ook een stille vennoot, aldus de oprichtingsakte. Volgens de geruchten is dat misschien wel de voormalige uitbaatster van een club die een tijdje geleden gesloten werd wegens nachtlawaai en burenhinder. En die paaldanseressen, wie gaan dat zijn? Toch geen dames die tijdens de werkuren gaan poetsen? Krijgen we een instroom van jonge meisjes die het in Krakau niet meer zien zitten? In elk geval gaat het niet over een sportieve cursus, daar kan u al donder op zeggen. Wij houden u op de hoogte van het verdere verloop hoewel u wellicht denkt dat kan alleen maar in Borgerhout gebeuren. Wees voorzichtig, het kan u ook overkomen, waar u ook woont. In ons land richt je makkelijk een nieuwe firma op, voor een theehuis of iets anders. Maar wij willen niet dat onze kinderen dit moeten meemaken! De roze buurt is uit de stad weggewerkt, de visgroothandels eveneens, paaldansen bij ons is erover.
Vanuit het randgebied nog even over naar de Stad, want Antwerpen bewéégt. De aanloop naar 25 mei begint te korten. Waar is de tijd dat kandidaten uit Antwerpen met een vergrootglas moesten gezocht worden op de lijsten? Vandaag bulkt het ervan, zodat Madame K zich zorgen maakt omdat het voor de socialisten niet ok is!
Geen taboe meer, schrijft de GVA, om de N-VA te volgen. Ook nooit een massa gemotiveerden gezien op zoiets als een congres, vroeger stonden bij traditionele partijen vaak de schermen klaar om de zaal wat te verkleinen voor het geval er evenveel volk opdook als voor de verkiezing van de plaatselijke duivenbond. Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat in vele partijsalons het nagelbijten troef is. Men raamt de toekomstige schade niet in het minst voor de eigen zeteltjes- en blijft vaak voorzichtig met straffe uitspraken over met wie men niet in zee wil. Het zou nogal een verrassing zijn als de 800.000 gedupeerden van Arcopar zich eens allemaal afkeerden van hun zuil en niet meer stemmen op de CD&V.. ze gaan in elk geval toch wat kiezers verliezen met deze soap, zeker nu blijkt dat er alweer procedurefouten zijn gemaakt. Het zuur over de verloren spaarcenten wordt dan nog zuurder. Smaakt zelfs soms naar vitriool. We moeten nog door enkele maanden van diabolisering en zelfs satanisering, dat kan er nog wel bij, als zélfs Laurent zich afkeert van de hand die hem voedt. Hij heeft nog niet gebeten, maar wie zijn tanden laat zien, toont aan de omstaanders toch dat er haar op staat. Die 30% is niet meer veraf.
Het landschap gleed langzaam voorbij het raam. Groene en lichtbruine flitsen, een zacht gebrom op de achtergrond. Herinneringen aan Dodeska-den. Deze indruk had ik eerder deze week op de trein van Zaventem naar Antwerpen.
Ach! De trein is altijd een beetje reizen, zei de aankondiging een aantal jaren geleden, u herinnert het zich nog wel. Ook heb ik ooit gedroomd om eens met de Orient Express te kunnen reizen, een boek lezend onderweg. s Avonds een lekker souper, verzorgd door een ober in strak pak. Stiekem hopen dat Poirot daar zou zitten, draaiend aan zijn snor. Dat is nu allemaal spoorloos. De trein is vandaag ook het slachtoffer geworden van onze haast. Met argusogen volgt elke partij de indicatoren om erop te kunnen schieten als ze niet beantwoorden aan wat wordt verwacht of voorgehouden. We moeten Jo Cornu niet benijden, denk ik dan. Hij moet het juiste spoor nog vinden.
Eerste vaststelling: De trein komt te laat. Begonnen met de aankomsttijden dus een kwartier later te zetten, dan komen ze wél allemaal op tijd.
Tweede vaststelling: de reiziger staat doelloos te wachten. Dus nu een idee om overal Wi-Fi te hebben. We kunnen niet meer wachten. Wachten is ongezond, het moet vooruit gaan, zelfs als het achteruit gaat. Wachten is verspilling, van tijd, en dus van geld. Wachten als werkwoord zal binnen afzienbare tijd verdwijnen uit de dikke Van Dale.
Onze perceptie van tijd is grondig en definitief gewijzigd. We willen à la minute, in real time, on line zijn met alles en nog wat. We willen leven in het nu van overal tegelijk. En lopen het risico niets meer écht te zien wegens teveel tegelijk aanwezig. We willen een beetje god zijn. Tijdens een concert de uitslagen van het voetbal binnenkrijgen en direct facetimen met iemand die we vanmiddag nog hebben gezien om te laten zien waar we zitten.. Of whatsapp..
Een ander voorbeeld van teloorgang van de tijd? Arcopar: het zal zon vaart niet lopen, wordt gefluisterd. Sommigen zullen misschien wat van hun geld terugzien, maar pas op want het kan lang duren. Neen, zeggen anderen, het zal niet zo lang duren. Niet schrikken als het tegen einde 2015 al is opgelost, dat faillissement. Dat is maar 760 keer slapen, of even zoveel slapeloze nachten voor de gedupeerden, en maar 17.520 uur van ons af.. Waar is de tijd dan heen?
De spreuk van heden: currere aut mori conatur!
Voor Gedichtendag in 2013 heb ik er al eens iets over geschreven opgenomen in mijn laatste dichtbundel-:
De voorbije weken stonden in het teken van Hicks en kliks. De glorie van het ACW dat er geen fraude zou zijn gepleegd doet bij sommigen toch oprispingen ontstaan. Iemand die blij is met een boete van 9,5 miljoen Euro moet zich eens laten nakijken. Het ruikt evenzeer naar de gevallen waarin een verdachte een rechtszaak afkoopt bij wijze van minnelijke schikking. Ook gedacht aan onze nationale sport om mazen te vinden in de fiscale netten, met hulp van gewiekste specialisten.
Dan van mijn stoel gevallen deze week bij het bekijken van een TV-bijdrage over onze kersverse Nobelprijswinnaar Englert. Deze achtbare wetenschapper werd geïnterviewd door Wim De Vilder.. in het Engels! Ook Ingrid Lieten verscheen in beeld en vroeg in het Engels Can I gif joe tree kisses? Waar zijn we heen als we onze landgenoten van de andere kant in het Engels gaan toespreken? Een frappanter voorbeeld van de verwijdering der culturen is nu niet meer denkbaar.
Anderzijds dan toch enige bewondering voor Laurette van mijn kant, zelfs als u weet dat haar kleur niet tot mijn favorieten behoort. Haar plan in het kader van alcoholmisbruik lijkt me heel gepast. Dat wordt dan afgeschoten door vooral VLD! Die kennen wat van afschieten. Zijn het geen plannen of voorstellen, dan kemels. De Gucht: blij dat hij voorlopig niet is afgeschoten met zijn zinkaandelen. Zijn weekprijs in Toscane kan ook tellen: 7.990 Euro..
Is er weer een kliklijn geopend? Bart E. in de Morgen meent van wél, omdat de ombudsvrouw van A daartoe zou hebben opgeroepen. Terwijl ze enkel zei dat het niet kon dat vuilnismannen nog steeds komen bedelen. Mijn geheugen is niet zo slecht dat ik mij niet meer herinner dat deze oproep enkele jaren geleden door Patrick J himsélf werd gedaan. Vandaag gebruikt de pers hem dus weer om schandaal te schoppen en een sfeer te creëren van klikken en ander pervers gedrag waardoor wij ons zouden moeten schamen terwijl wij meewerken aan een leefbare samenleving. Ik heb het daar soms moeilijk mee. Is het melden van iets dat niet kan burgerzin of afgunstige achterbaksheid?
Het is dus weer de burgemeester die het moet ontgelden. Wat is dat voor een wereld waarin ambtenaren vinden dat ze niet genoeg betaald worden en dus zakgeld mogen komen vragen?
In onze stad loopt het verder wel en soms springen de gensters eraf. De laatste gemeenteraad was weer van hetzelfde: oppositie schiet met scherp. Waarop dan wel? Een hetze opzetten dat je je kinderen niet veilig in een school kan laten, wegens slecht onderhouden. Claude M is daar gevat op ingegaan. Bovendien, wie heeft 90 jaar de scholen onderhouden? Goedkope scheldpartijen dus. De Nationalestraat, recent met veel poeha geopend na lange tijd van miserie (daar is ook die parochie), begint verzakkingen te vertonen. Verkeerde materiaalkeuze.. dat hebben wij nog gezien op de Turnhoutsebaan, zelfde methode van selectie van aannemers door zelfde instanties.. Ik denk niet dat het bestuur in één jaar de wantoestanden van de vorige 90 kan rechtzetten.
Dit gezegd zijnde, wens ik alle lezers toch prettige eindejaarsfeesten!
Ik beraad mij over de staat van de Staat, want ik maak mij er zorgen over. Niet het feit dat de kostuummaker van onze verse Koning failliet is, dat is maar nieuws in de marge. Daar staat geen maat op en hij is al niet XL. Maar wel statig.
De Koning is eigengereid, dat wisten we al. Nu geeft hij ook nog gratie aan verkeersovertreders. Met deze gratie valt hij zelf helemaal uit onze gratie. Af en toe een kwibus een adellijke titel verlenen, dat kan er nog mee door.
Waar het op staat, is wat anders. De kranten vol van gekwebbel over de 9 miljoen afkoopsom voor Bois Sauvage. Gevolgd door etymologisch getwist omdat het zou gaan over Wilde Wout en niet over een bos. Wat overblijft, is de perceptie dat bepaalde bevoorrechten zich zaken kunnen veroorloven die voor Jan Modaal ondenkbaar zijn. De Staat betaalt 40.000 Euro omdat een asielzoeker niet de juiste zorg heeft gekregen? Had hij die in een ander land dan wél gekregen? Marc Bossuyt heeft al eerder gewaarschuwd voor uitspraken van het Hof, het Europese dan. Ons land wordt een kruising tussen het Hof van Eden en het land van Babel, u weet nog wel, waar die toren stond.
In Vlaanderen telt vaak het staal van de taal, in Wallonië is het de taal van het staal. Ik maak me zorgen.
En als we naar de boeken kijken, wat zegt de afrekenstaat van de staat?
Zopas lekt uit dat de Staat wederom 819 miljoen gaat onderbenutten, een beleefd woord voor het feit dat een aantal facturen niet meer zal betaald worden. Doe je dat als bedrijf, dan krijg je geheid een deurwaarder op je dak. Maar de Staat zou dat mogen om de begrotingsdoelstellingen te halen. Zoiets is natuurlijk absoluut belachelijk en wijst er eens temeer op dat ze niet in staat zijn om het op klassieke wijze te doen omdat er teveel moet gepalaverd worden. Het model werkt niet. Waarom ik zal het herhalen- moet iemand die voor de Staat werkt, een bevoorrechte positie hebben? Waarom moet je ziektedagen mordicus opnemen? Zelfs als je niet ziek bent geweest? Waarom krijg je méér pensioen dan iemand anders?
De Staat is niet meer in staat Staat te zijn. Dat staat als een paal boven water, waar voornamelijk spijkers gezocht worden.
Zelfs indien Johan Daisne niet van plan was een profetisch boek te schrijven, blijft De trein der traagheid actueel. Steeds langer zijn wij onderweg in de onwerkelijkheid. Is het niet met het spoor, dan op de baan. De staat van de straat is beneden alles.
En tenslotte: Vlaanderen verliest nog eens 7,8 miljard om de boel mee op te kuisen. Het staat dus op springen, dacht ik zo.
