" ... l'apôtre Jacques nous attend." Zo begint de laatste strofe van het bekendste Franse compostelalied. Het is nu niet ver meer om aan dat uiteinde te geraken.
Het begint nochtans somber: bij het opstaan klettert de regen tegen de ruit. Maar uiteindelijk zullen de regenjassen geen halfuur aan hoeven. Gelukkig maar, want bijna 15 km lang zien we geen dorp. We dalen en stijgen tussen Spaanse brem, varens en Iers aandoende heuvels. Mos ontbreekt in Galicië evenmin, we zien zelfs een soort met minuscule rode topjes.
En dan duikt heel in de verte onze bestemming van vandaag op: de baai van Cée. Erachter zien we zelfs al ons einddoel, Cabo Finisterre.(De pijl op de foto verscheen niet aan de hemel, maar hebben we er zelf op gezet.)
We passeren de kapellen van Nosa Senora das Neves en die van San Pedro Martin en steken er een kaars aan, denkend aan mensen die ons dierbaar zijn en het moeilijk hebben. Pas na de middag brengt een plotse afdaling ons naar de baai van Cée. Aan de overkant ligt Corcubión, onze bestemming van vandaag. Tijd om peinzend de baai en het continent uit te kijken.
We zetten vandaag 24 392 stappen, goed voor 17,5 km.
|