|
In Spanje onderscheidt men verschillende soorten Compostelagangers. Er zijn de echte peregrinos: geconcentreerd op het doel en dag na dag flink beladen stappend zover ze kunnen. Maar je hebt ook de tourigrinos. Die zijn in alles het omgekeerde. En dat zijn wij zo ongeveer bij benadering wel overwegend een beetje. Maar vandaag - beter laat dan nooit - zetten we een stap. Zodra het in de straat schemert - en dat is vrij laat aan de westrand van onze tijdszone - maken we ons klaar en ruim voor 7 uur zijn we de deur uit.
Eigenlijk is dat wel fijn: het licht neemt toe, de vogels zingen, de koelte van de ochtendnevel maakt dat je goed opschiet. We ontbijten pas na 9 km stappen, in een cafeetje langs de weg in Castromaior. Vlakbij doen we een ontdekking: op de heuvel zijn recent de resten van een versterkt dorp blootgelegd. Ze dateren van enkele eeuwen voor Christus. Het mooist is dat de nevelen des tijds er letterlijk nog rondhangen.
Pas tegen de middag trekt de mist plots op en wordt het zonnig. We ronden voor het eerst de kaap van 20 °. Nu wordt ook pas goed zichtbaar hoe Paul zijn look veranderd is: als serieuzere pelgrim heeft hij zijn baard weggehaald en vooral de wat anarchistische pet geeft hem een jonge uitstraling!
Bijzonder is wel het vele jonge volk dat nu op de camino onderweg is. We spreken met een Spaanse leraar die met 30 geïnteresseerde leerlingen de laatste 100 km stapt. Zo markeren ze het begin van de schoolvakantie. Echt vertassend is de kennismaking met een Duits paar: de man blijkt blind te zijn en zijn vrouw geeft, naast hem lopend, alle nodige aanwijzingen en zo doen ze de camino.
De dorpjes, zoals Lestedo met zijn mooie kerkje, worden er bij dit schitterende weer alleen maar aantrekkelijker op. Een verrassende, maar mooie wandeldag!
We zetten vandaag 34 551 stappen, goed voor 25,5 km.
|
