Heerlijk wandelweer! Goed dat we gisteren die vermoeiende Camino Duro genomen hebben, want nu we braafjes de kronkelende vallei van de Valcarce volgen, lopen we voortdurend aan de rand van de carretera nacional. Gelukkig is die heel rustig. De Spanjaarden, die al zo lang mooie wandelpaden voorzagen, sturen de Compostelagangers hier veel het asfalt op.
De vallei is mooi, maar we geraken de autoweg moeilijk kwijt. Hoog boven ons zien we geregeld weer andere viaducten verschijnen.
We stappen vandaag niet ver en hebben dus alle tijd. In Ambasmestas gaan we in een geitenmelkerijtje kaas kopen (en zien zo het melken bezig). We bezoeken er het preromaanse kerkje (en krijgen zo van een bejaarde vrijwilligster een kwartier Spaanse uitleg). We observeren andere wandelaars (en stellen zo vast hoe guitig de talrijk aanwezige Zuid-Koreanen kunnen lachen als ze een selfie nemen). Alles stapt hier naar Compostela, zelfs de rode sla wordt als Compostelapijl aangeplant.
We gaan maar vijf mekaar snel opvolgende dorpen ver. Al vóór twee uur zijn we in ons verblijf in Las Herrerias.
Door het raam kijken we al uit op wat we morgen aanpakken: het grensgebergte met Galicië. Dat zal een heel flinke klim vragen. Reden dus om op het terrasje preventief uit te rusten.
We zetten vandaag 15 105 stappen, goed voor 11 km.
|
