Paul en Marina
Zondagnamiddag, volop zon, ik heb me op ons terras genesteld om jullie relaas van reeds een lange tocht te lezen ... boeiend!
Maar vooral ook
* bewondering voor de toch wel enorme organisatie om deze tocht te maken en julie moed
* verwondering bij het bekijken van de prachtige foto's van indrukwekkende steden, stemmige dorpjes, uitgestrekte en rustgevende landschappen en de prachtige monumenten, kerkjes, kathedralen, kunstschatten ....
* even stil worden en mijmeren over jullie mooie ontmoetingen met locals, vriendelijke jeugd, andere pelgrims ...
* en van tijd tot tijd ook een glimlach ... ik zie al hetzelfde gebeuren bij ons als de morcilla op tafel komt: ik enthousiast, Kristin zeer terughoudend, neen eerder van ... "dat ga ik toch niet eten" haha!!!
* en tot slot ook wel spijt ... zo wandelen is na mij aortabreuk in 2002 (tevoren een fervente wandelaar) niet meer aan mij besteed ... jammer.... maar 10 km wandelen is voor mij een maximum ... fietsen gaat me beter af ... maar niet over de Pyreneeën!!!! ...
In elk geval een mooi en prachtig gedocumenteerd relaas en ik kijk uit naar jullie ervaringen van de laatste etappes naar Compostella.
Krijgen jullie een aandenken bij aankomst?
We wensen jullie nog heel veel moed voor en mooie momenten bij de laatste etappes.
Succes
Rik en Kristin
25-02-2019 om 11:02
geschreven door Rik en Kristin
|