Er valt wat te stijgen om vanuit Hornillos weer op een stuk hoogvlakte te komen. Het wordt 11 km tussen glooiende stoppelvelden, waar soms rode, soms grijze en dan weer zwarte aarde tevoorschijn komt. Een eerder leeg landschap, waardoor de weinige bomengroepjes en de enorme steenhopen zich des te meer opdringen .
We genieten van het zonlicht dat tussen de wolken heen over de akkers danst, langs al dat verbruinende geel. De hele dag hebben we een koel windje in de rug, dat geregeld de broekspijpen doet fladderen.
In een laagte duikt plots het dorpje Hontanas op. Voor één keer (in Spanje) is de dorpskerk eens open, kans dus om even te bezinnen in een gewijde omgeving en een karaktervol blauw kaarsje aan te steken. In de late namiddag komen we langs de abdijruine van San Antón. De oude pelgrimsweg, nu de verkeersweg, loopt er gewoon door een boog van het gebouw. Wanneer we even passeren in de flink alternatieve albergue daar, leren we dat niemand minder dan Kuifje het tijdens zijn Compostelatocht ook al zo zag.
In het kleine stadje wat verder ligt op een heuvel de burcht (castro) van de Westgotische heerser Sigerich. Doordat Spanjaarden doorgaans niet zo sterk zijn in de uitspraak van het Gotisch is de plaatsnaam Castrojeriz geworden. Dit is ons eindpunt voor vandaag!
De avond sluit optimaal, wanneer ons een fles Rioja 'Marqués de Carabás' wordt voorgezet. De gelaarsde kat zwaait ons vrolijk toe.
We zetten vandaag 30 373 stappen, goed voor 22,5 km.
|