Ja, ieder naar zijn eigen godsvrucht en vermogen, zeker? Wijzelf ploegen midden in de herfst weer twee weken verder. Het is al lang niet meer langs Vlaamse, Waalse, Boergondische, Baskische, …, maar nu weer verder langs Castiliaanse wegen. Vóór ons ligt het eentonige traject van Burgos langs León tot Astorga : een paar honderd kilometer op de hoogvlakte, de meseta, altijd op ongeveer duizend meter hoogte. We proberen tot vlak voor de 1500 meter hoge Cruz de Ferro te geraken. Wat we níét van plan zijn: doodvallen in de schaduwloze hitte (want het is herfst), luchtspiegelingen beginnen zien van de eentonigheid (want we houden mekaar wel bezig) of stiekem de bus nemen tot León (want zo zijn we niet, ook al zijn we langzaam). 

Wie, met al die eentonigheid voor de boeg, de moed om onze blog te lezen toch niet opgeeft, vindt vanaf woensdagavond 17 oktober elke avond weer een verslagje.