In onze trekkers-B&B worden we al om half zeven wakker. We horen het ochtendlijk gestommel van de vijf Koreaanse dames die ons bij het avondeten vrolijk met eindeloos geslurp en gesmak hadden verrast. Aan het ontbijt wensen we mekaar 'buen camino'.
Niet lang na achten zijn we de deur uit, voor een heel korte etappe nochtans. Maar we proberen op de middag in ons hotelletje te zijn. We maken een ruime boog om het kleine ronde kerkje van Santa Maria de Eunate te gaan bekijken.
We willen er, zoals velen volgens onze gids, "genotvol twee of drie keer blootvoets en zwijgend rond stappen om de kracht van deze plaats te voelen". De romaanse kerk is echt bijzonder, maar toch valt het wat tegen: kerk en domein kunnen pas vanaf half elf betreden worden. Dat is anderhalf uur wachten - te veel voor ons.
Dan liever de natuur langs het pad bewonderen. Zijn dat nu paddenstoelen of andere planten?? Al snel zien we Obanos liggen. Daar stoppen we even bij het monument waar de Camino Aragones zich, als laatste, bij onze route voegt. Vanaf nu tot Compostela is er maar een enige en echte Camino Frances meer.
De berg aflopend richting Puente la Reina zien we voor het eerst aanplantingen van olijfbomen. Het plaatsje is in de vroege middeleeuwen als pelgrimsstadje ontstaan. Drie parallele straten leiden er naar de 110 m lange brug over de Arga , die het stadje zijn naam gaf. We bewonderen o.m. de Sint-Jakobskerk met het meer dan levensgrote Sint-Jakobsbeeld. Op de brug speelt Paul fotograaf voor een Amerikaans paar dat bereid is voor ons hetzelfde te doen. We denken terug aan Lyon, waar op het Sint-Jakobsmozaiek twee figuurtjrs te zien zijn die de Puente la Reina oversteken. Zijn wij dat nu een beetje?
We zetten vandaag 13 931 stappen, dat is goed voor een kleine 10 km.
|