|
Dit gedeelte, door het neerslagrijke en eerder frisse Baskenland en over de Pyreneeën, stapten we niet in de echte herfst, maar al in de nazomer. We hielden het voor de veiligheid bij tien rustige wandeldagen en die verliepen voor het eerst zonder enige voetproblemen.
We hebben niét met de Basken kunnen zingen, maar hebben wel het befaamde pelota zien spelen, zelfs de vorm met de blote hand, esku huskako pelota, motorisch niet niks!
We legden 170 km af en rustten onderweg in Saint-Jean-Pied-de Port (Donostia voor de Basken). In totaal zijn we nu 2081 km ver. Daarvan hebben we 831 km gestapt en 1250 km gefietst. Er zijn er nog minimum 730 km te doen. (Wie van bij ons langs de kortste weg naar Compostela trekt, doet daar ongeveer 2300 km over.)
In het voorjaar trekken we weer verder, stappend en langs de Camino frances. Misschien maken we later nog wat kronkels, dat zien we dan weer.
De blog ligt weer voor een hele tijd stil.
Hier volgen nog wat foto's van mooie plekken of wat bijzondere momenten van de eerste zeven dagen:
* van de 1ste (van dit traject) / 67ste (in het totaal) reisdag: een schaap langs de weg
* van de 2de / 68ste reisdag: nog een beest: een van de ongelofelijk lange plaatselijke regenwormen (naast de worm ligt een munt van een euro, géén cent)
* van de 3de / 69ste reisdag: een wilde bloem en (fotografeerbare) solidariteit onder Compostelagangers
*van de 4de / 70ste reisdag: vroege ochtend boven de Pyreneeën, met links in de verte de Pic du Midi
* van de 5de / 71ste reisdag: een stèle bij het dorpje Etchberria en een pastorale plek langs het pad
* van de 6de / 72ste reisdag: het wegkruis van Galzetaburu en een landschapsbeeld
|
