Onze 75ste wandel- of fietsdag is een stralende dag. We zijn al voor 9 uur de deur uit. Van de Pyreneeën merk je stappend al niet meer zoveel. Langs de smalle en besloten paden zijn het eerder de bessen, andere planten en paddenstoelen die opvallen. Het geboomte verandert naargelang we verder dalen van 800 naar 500 m: eerst kleine eiken, dan Corsicaanse dennen, vervolgens kilometerslang buxus. Wanneer de beruchte buxusmot ooit tot hier geraakt, zal ze het paradijs aantreffen!
Je ziet vaak iets bijzonders bij de wegpaaltjes. Behalve kleine stenen wordt soms bijvoorbeeld een meegebracht babysokje neergelegd. Op de hoogte van Ebro word je zelfs uitgenodigd om je ondergoed achter te laten als je een goede partner zoekt. Gelukkig kunnen wij hier volledig gekleed verder!
Na wat dalen komen we in Zubiri, de "plaats aan de brug". Volgens de traditie moet men hier met een door razernij bevangen persoon of dier drie toertjes rond de brugpijler maken. Hier twijfelen we wat langer, maar we besluiten toch onze voeten droog te houden.
Er zijn veel Compostelagangers en -fietsers, van alle leeftijden en nationaliteiten. Bijna iedereen wenste in het Spaans "Buen Camino!", waarop je in principe hetzelfde antwoordt. Marina doet dat ook al aan een wat bonkige man, donker van haar, klein van stuk, ... een echte Bask dus, die met een brood onder zijn arm door de dorpsstraat loopt. Zou hij zich aangemoedigd voelen zijn rugzak te pakken?
Wat zijn ze mooi en verzorgd, die Baskische dorpen, hier ook door de vele bloemen. Dit verwacht je eerder in Zwitserland. De Compostelaweg zit vol verrassingen...
We zetten 23 698 stappen, goed voor 18 km.
|
