|
Een uil die in de buurt zit, roept nog wanneer Paul het haar uit zijn oren knipt en Marina wat aan haar nagels vijlt: we willen vandaag zo licht mogelijk op stap. Om halfacht zijn we de deur uit. Het gaat langs de Route Napoleon het stadje uit, soms nogal steil, naar Honto. De nevels hangen boven de valleien gestrekt.
Hier komen we op een oeroude weg, die nu weer door Compostelagangers bewandeld wordt. Wandelaars uit de hele wereld zijn hier op stap. Het valt ons op dat we hier als jonge zestiger plots in de 90ste leeftijdspercentil zitten. Nemen sommigen hier de taxi? Het gaat, soms nogal steil, langs de Refuge d'Orisson naar de Vierge de Biakorri. Het weer kon niet beter, het uitzicht is hier prachtig!
Om halfvrijstaande en op precies 1344 m komen we aan de Spaanse grens, een sobere steen met het woord "Navarra" in het Baskisch en het Spaans verwelkomt ons.
Aan het pad ligt de Fontaine de Roland, genoemd naar de leenman van Karel de Grote die met zijn manschappen de achterhoede vormde van het leger. In 778 werden ze hier door Baskische bergbewoners in de pan gehakt. Roland dronk nog van de bron, blies op zijn hoorn en gaf de geest. Zouden wij wel drinken?
De oversteek van dit hooggebergte met zijn heidevelden en karige weiden is onvergetelijk. We zien eerst massa''s schapen, daarna alleen nog paarden, alle van een flinke bel voorzien.
Om 4u zijn we aan het hoogste punt, de Col de Lepoeder. Een kraampje biedt Spaanse watermeloen aan. Tijd om nog even richting Frankrijk te blikken:"Adieu, la France!"
Met de vermoeidheid valt het best mee.Langs een kronkelweggetje dalen we af naar de Puerta de Ibañeta. We komen mooi op tijd in Roncesvalles, eigenlijk een eeuwenoude abdij met reusachtige pelgrimshospitalen. Het Casa de Benificados wacht ons op. Wat is dit een mooie plaats!
We zetten 38 655 stappen, goed voor 27 km.
|
