In een trekkersherberg is iedereen vroeg uit de veren en zo zijn we iets voor achten al de deur uit. Er hangt hier en daar nog wat nevel en onze schaduwen zij nog lang wanneer we ons noordwaarts naar de Stèle de Gibraltar begeven. Want uiteindelijk willen we daar toch even geweest zijn, waar de drie grote Franse pelgrimswegen samenkomen. Men heeft daar een stèle geplaatst in de vorm van een zonneschijf, zoals er hier veel als gedachtenisteken voorkomen.
Vanaf Hiriburia gaan we de Compostelaweg op, die nu een tijd "Navarraweg" zal heten. Het wordt een schitterende wandeldag met blauwe lucht, eindeloze groene, van de nodige beige koeien voorziene weiden, enkele oude kapellen en vele friswitte boerderijen. Ostabat is het eerste dorp waar Compostelagangers vanop de drie wegen langskomen, maar het is hier heel stil: we ontmoeten alleen weer het Schotse wandelaarspaar van midden de zeventig dat we tevoren al zagen. Ze bevestigen onze indruk dat deze glooiende groene heuvels wel op die van Wales of Schotland lijken. Alleen af en toe eens een pyrenee op de achtergrond maakt het verschil.
In Larceveau bewonderen we weer oude stèles . Hier draaien we enkele kilometers van het Compostelapad weg voor ons verblijf. Het is een soort bergboerderbij met een dadelpalm en bananenbomen ervoor - kan perfect in het Baskenland.
We zetten vandaag 23472 stappen, goed voor 16,5 km.
|