|
Heerlijk om in Conques wat te bekomen: het stadje van niet eens 300 inwoners biedt een homogeen beeld van eeuwen geleden. De nevel trekt ' s morgens weg, dan is de zon helemaal terug. Door het warme strijklicht, de sfeer die uitgaat van de romaanse abdijkerk en de schaarse, rustig rondkuierende bezoekers heeft men hier de neiging wat zachter te gaan praten.
Zoals pelgrims van vele eeuwen staan we voor het timpaan aan de kerk, dat het hemelse Jeruzalem toont en aan de andere kant de verschrikkingen die zware zondaars te wachten staan in de hel, geregisseerd door opperduivel Lucifer. En zoals altijd, hoe langer je kijkt, hoe meer je ziet.
In de reusachtige kerk steken we, op de vraag die we gisteren van een vriendin kregen, een lichtje aan. 's Middags trakteren we onszelf op een salade van de streek.
Als Compostelagangers krijgen we voordelig toegang tot de schatkamer van de kerk. De schitterende vroeg-middeleeuwse kunstvoorwerpen staan dikwijls op een schijf die je met een drukknop kan doen draaien. Nergens ooit gezien.
Ondertussen rusten de benen wat uit. Morgen verder!
|
