Zegt men niet dat mensen op weg naar Compostela soms tot fundamentele levensbeslissingen komen? Welnu, voor Marina geldt dat: nu we, de hoogtes boven de 1 000 m voorbij, in de tuinen opnieuw de mooist gekleurde irissen beginnen te zien, is haar beslissing genomen: ze zal zich voortaan in de tuin thuis ook op irissen gaan toeleggen! 

Op de hoogte van Montjoie, zo genoemd omdat pelgrims daar plots Le Puy in de verte zien, wagen we ons nog eens aan een selfie. Het is een bijzondere plaats, want Le Puy is dat ook voor ons. Langs deze traditionele vertrekplaats naar Compostela wilden we, enthousiast gemaakt door Johan en Sonja, echt passeren, al is het een flinke omweg.

In Le Puy nemen we eerst de tijd voor een drankje vooraleer we het romaanse kerkje Saint-Michel-d'Aiguille, hoog op zijn basaltrots, bezoeken. Het is een van de symbolen van de stad. Natuurlijk branden we een kaarsje voor de aartsengel waarnaar onze jongste zoon genoemd is.

In het historische centrum, een weinig verderop, is het even historische Maison au Loup ons verblijf. Het beestje hangt te grijnzen tegen het vooruitstekende trappenhuis aan. Nog even de 53 treden van de wenteltrap op, als laatste klim voor vandaag. Oef, zover zijn we. We zijn blij en toch wel een beetje trots dat we met eigen beenkracht op deze 43ste reisdag toch tot hier geraakt zijn.

We zetten vandaag 26 483 stappen, goed voor een flinke 18 km.