|
We verlaten de stad van Remigius langs een voor fietsers gereserveerde 'voie verte' langs een kanaal dat tot St.-Léonard loopt, even buiten de stad. Dan gaat het weer een 'route partagée' op, een eufemisme voor een niet te drukke gewone weg. Gelukkig zetten de chauffeurs zich gewoonlijk zeer voorbeeldig opzij. Vanaf Puisieux gaat het stilaan klimmen. We moeten immers het 'Montagne de Reims' oversteken, wat nogal Hannibalachtig klinkt, maar zich praktisch beperkt tot een eind matig bergop fietsen, gevolgd door het grotendeels al duwend beklimmen van de steile helling voorbij Ludes. Gelukkig is er daar een cafeetje waar we ons bij een Perrier moed kunnen indrinken (hoewel aan de bar een Hoegaarden-tap staat waarbij Marina zich helemaal in haar heimat voelt). De Michelinkaart vermeldt voor de bewuste helling 13 %, maar daarmee heb je de overwinning van dit gebergte dan wel achter de rug.
De welvaart in deze streek valt op, zeker als men uit die arme Franse Ardennen komt. Aan de huizen te zien, kan blijkbaar zowat iedereen wat meepikken van het succes dat champagne al zo lang is.
In Ville-en-Selve verorberen we onze sobere picknick, terwijl hier ook nog altijd de mogelijkheid bestaat om en passant even een handwasje te doen. Een mooie streek! Door de wijngaarden, waarin overal het lentewerk is ingezet en door het nochtans al echt zomerse weer voelen we ons nu op en top in 'la douce France'!
Ambonnay, waar we verblijf gevonden hebben bij een champagnebouwer, is blijkbaar ook voor zijn rode wijn een bekende gemeente. Inderdaad, de rode dorpswijn valt te smaken.
In ons verblijf is het grappig om te zien hoe de, weliswaar welvarende, plattelandsinrichting boven in de woonst, contrasteert met de beneden opgevoerde chique, waar de dochter op hakschoenen staat te wachten om bezoekers te ontvangen in de degustatieruimte. Je kan daar de dure flessen (28 tot 43 EUR) in verlichte vakjes zien staan en gezeten op een soort nightclubstoeltjes kan men er de Champagne Soutiran proeven.
Wat mooi om, zeker in onze rol van pelgrims, te kunnen glimlachen om zo veel ijdelheid...
We fietsten vandaag 33 km.
|
