Van Navarrete tot Najera: wijnstokken in de Spaanse nevelen
Na "Spaans" is "nevelen" niet het woord dat je het meest verwacht en voor "nevelen" evenmin "Spaans". Maar is een Compostelatocht er niet om te verrassen en te verwonderen, om iets anders in petto te hebben dan het domme stereotype?
Het begint al in het eenvoudige trekkersverblijf waar we een kamer hebben: een haardroger of "secadora " is er nog niet, zo zegt de uitbater. Wanneer we kort na ons vertrek de 12de eeuwse kapitelen van van het verdwenen pelgrimshospitaal bewonderen, snappen we het beter. Hier wordt getoond hoe Compostelagangers hun haar wel aanpakken: gewoon deskundig uitknijpen! Ook hoe pelgrims hier eten wordt treffend uitgebeeld: met een glas Riojawijn erbij.
Die Riojawijn wordt al eens de beste Spaanse rode wijn genoemd. En hoe wordt die hier het meest geschonken? Opdientemperatuur overal waar we er bestelden: zoals bij een pint bier.
Nog zo een als laatste: Spanje geldt als een traditioneel zeer katholiek land. In Frankrijk daarentegen gelden al eeuwen de "valeurs de la republique". In welk van beide zie je als wandelaar zo goed als geen kappelletjes of wegkruisen? In Spanje. Als er al eens zoiets staat langs de camino, dan is het omdat een wandelaar er daar het bijltje definitief bij heeft neergelegd.
Ook vandaag zien we weer zo een gedenkplaat voor een landgenoot, een dame dit keer. Onze tocht leidt - en dat is dan weer niet verwonderlijk - door eindeloze wijngaarden, allemaal al netjes bijgesnoeid en zelfs geploegd. Een stukje autoweg volgen lijkt ook bij het Spaanse Compostelapad te horen.
Het is met een graad of 8. 9 te koud om veel te stoppen, geen wonder dat we al in de vroege namiddag in het stadje Najera aankomen.
Hier laten we morgen spieren, gewrichten en al wat er zo bijhoort een dagje rusten.
We zetten vandaag 24 665 stappen, goed voor 17,5 km.
Gekleed met de nodige laagjes over mekaar - onderhemd, hemd, pull, jasje, regenjasje -stappen we langs een oude stadspoort Viana uit. Al vlug verschijnt in de verte de grotere stad Logrono. Na zo'n anderhalf uur werpen we nog een blik op Navarra achter ons, stappen we de ' Comunidad de Rioja' in en de brede Ebro over.
In Logrono geeft een bord 9,5° aan. Na een kort kathedraalbezoek gaan we dan maar geen brood kopen voor een picknick, liever proeven we in de Calle Laurel enkele lekkere tapa's (met dank aan Luc voor de tip). Natuurlijk gaan we ook langs de Santiagokerk, met een weer zo druk in de weer zijnde Sint-Jakob dat de hoofden van de Moren in het rond vliegen. Maar echt bijzonder is hier een 'paasgrafje', bijna zoiets als een kerststalletje.
Het levendigst zijn in Logrono de winkelstraten in de uit woonblokken bestaande moderne stad. Langs een voetgangersbrug stappen we een kilometerslange weg op, eerst door parken, later door een groot vrijetijdsgebied. Een traject als vandaag, een grote stad in en daarna weer uit, heeft bijna uitsluitend verharde weg en is niet mooi. Maar ze hebben hier echt wel hun best gedaan voor de Compostelagangers.
Nog wat autowegen kruisen, zelfs even volgen. Vanop een hoogte blikt een reusachtige stier naar ons. Met flink koude neus en handen komen we in Navarete aan. Een flink traject!
's Avonds in het dorpscafe bestelt Paul in wankel Portugees met wat Spaans haar erop de nodige hapjes. Een man naast hem zegt dat hij meteen het Italiaans accent herkent, hij is immers zelf Italiaan... Hoe een germanist in een romaanse knoop kan geraken.
We zetten vandaag 31 971 stappen, goed voor 22,5 km.
