Wanneer de wind hard door onze haren woelt Wordt veel schuim uit zee op zand aangespoeld Als de zon het dan omtovert tot een onweerstaanbare gloed Is het een fenomenaal natuurverschijnsel, zo uit de hoge hoed Verbazingwekkende kleuren die zich fraai tentoonstellen Met verrassingsvolle weerspiegeling in bonte luchtbellen Wat ongelooflijk dat zoiets moois kan verschijnen En onvoorstelbaar dat zoiets abrupt weer kan verdwijnen
Een verfrissend gevoel is op aarde neergestreken Langzaam proberen ze hun kopjes boven de grond te steken Een mooi groen tapijt, met witte bloemen in duizendtallen Het lijkt net of de hemel een sneeuwbui heeft laten vallen Zo betoverend, ze zijn volop over de bosbodem verspreidt Wat een oogstrelende schoonheid vormt dit bloementapijt De naderende lente, het ontluiken van een nieuw leven Het zet aan tot stilte als je je hier tussen wilt begeven
Als je kijkt rondom jezelf, zie je veel mensen en toch voel je je zo alleen. Alsof de zon nooit meer zal schijnen. Vergeet dan nooit in iedere duisternis zit er een sterretje! Een sterretje dat je de weg wijst naar de zon. 't Is maar hoe je het bekijkt. Op ieders pad liggen er stenen. Het is de kunst om niet te struikelen. Voor de ene is het gemakkelijk, de andere krijgt het moeilijk. Blijf geloven in jezelf en je komt er wel!
Werk, alsof je géén geld nodig hebt. Dans, alsof niemand naar je aan 't kijken is. Zing, alsof niemand naar je aan 't luisteren is. Heb lief, alsof niemand je ooit gekwetst heeft. Leef, alsof het Paradijs hier, op aarde, is.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
