OP DE GRENS VAN STILTE

Wat zal mogen brengen
niemand kan dat zeggen
in het leven van vallen en opstaan
iedere dag vechten om te bestaan

waar we wegen bewandelen
omringt met bergen en dalen
de wind geen vaste richting kent
waar wij rondjes lopen

zoals de aderlaars cirkelen
om de toppen van de bergen 
hoog in ijle lucht
tussen wolken die soms lonken

waar stilte geen grenzen kent
daar op die weg beseffen we
dat we verder moeten
en zijn waar we horen