|  
 WOLKEN
 Ik denk aan vroeger aan het onbevangen kind
 dat uren weg kon dromen
 om dan gedreven door de wind
 mijn pas versneld nog nèt op tijd
 voor 't eten thuis te komen.
 
 Ik denk nog vaak
 aan toen ik liggend in het gras
 de witte wolken bestudeerde
 en daar van alles dan in las:
 een hond, een paard of opa die
 dan langzaam weer tot wolk weerkeerde.
 
 Uiteindelijk door het leven
 en door vallen, opstaan wijs
 weet ik dat wolken wolken zijn
 maar soms ga ik in de natuur op reis
 ik zie dan wond'ren om mij heen
 en voel me even weer heel klein.
 24-10-2015, 00:00 geschreven door witteke   |