Je hebt een masker opgezet, een masker met een lach. Maar zet
je het masker dan weer af, komt er een droef gezicht voor de
dag. Je hebt een masker opgezet, een masker altijd
opgewekt, Maar achter deze camouflage, zit een gezicht vol pijn
bedekt Je hebt een masker opgezet om je voor de wereld te
verbergen. Jou ware gezicht wil je verstoppen, alleen jij weet
welke kwellingen jou tergen Maar kijk de wereld nu eens aan en
leg dat masker aan de kant. deel je vreugde en je pijn want pas
dan hou je langer stand.
Ergens op de grens van mijn blikveld zie ik je langzaam
verdwijnen ik blijf kijken hoe je aan kracht verliest en
telkens raak je mijn ziel je maakt deel uit van mijn bestaan soms
word je zo vanzelfsprekend ervaren en als ik naar dit landschap
kijk heeft het iets uitnodigends je hebt iets eindeloos als
ik kijk naar de ondergaande zon.
In de herfst
zingt mijn hart liederen van
herinneringen zachtjes neurie
ik mee met het ritme
van de regen met weemoed open
ik mijn hart om smeulend vuur
vrij te laten en kijk naar
kale, dorre takken waarvan vruchten
vielen als tranen daar verscholen
onder het gouden loof smeulen nieuwe
vlammen van weemoedig
geluk wortels worden
geschoten als afscheid
wordt genomen worden
herinneringen geboren en met weemoed
fluister ik dag zomer
Het leven is een enkele reis, over het hierna is
geen enkel bewijs. Daar kan een mens alleen naar gissen, vandaar
dat we niets willen missen.
Het leven is een enkele
reis, wat volgt lijkt allemaal zo grijs. Daar kan men toch niet
naar verlangen, dus blijven we hier zo lang mogelijk hangen.
Het
leven is een enkele reis, niemand had nog een retour-bewijs. Of
een verklaring over het volgende leven, dat is bij mijn weten nog
nooit meegegeven.
Mijn klokje is een schatje, het lijkt zowat te leven. Het
lijkt haast wel op een hartje, ik voel het zachtjes beven. Soms
gaat het niet zo snel meer, misschien is het wat oud. Ik doe nu
het hartje zeer, want deze stelling is fout. En als het
plotseling stopt, en het is doodgegaan, dan weet ik dat het
klopt, er is er weer een opgegaan. Ik stop er snel een nieuwe
in, en het leven gaat weer door, het heeft weer voor een
jaartje zin, 'k ben blij dat ik hem weer hoor! Dus als je
klokje ophoudt, heb dan maar geen verdriet, je koopt gewoon een
batterij, anders tikt je klokje niet!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
