Ergens op de grens
van mijn blikveld
zie ik je langzaam verdwijnen
ik blijf kijken
hoe je aan kracht verliest
en telkens raak je mijn ziel
je maakt deel uit van mijn bestaan
soms word je zo vanzelfsprekend ervaren
en als ik naar dit landschap kijk
heeft het iets uitnodigends
je hebt iets eindeloos
als ik kijk naar de
ondergaande zon.