Gent valt wereldrecord whisky proeven aan

Whisky Unlimited en de Vlaams Caledonische Society doen op zaterdag 31 januari in Gent een poging om het wereldrecord whisky proeven te verbreken. Het doel is meer dan 1.210 mensen ten minste vijf whisky's te laten proeven. Dat is immers het vorige record dat in 2001 gevestigd werd in Stockholm.

Malts en blends
De wereldrecordpoging vindt vanaf 16 uur plaats op het Emile Braunplein in Gent. De organisatie streeft er naar om meer dan tweeduizend deelnemers te laten genieten van zes Schotse en Ierse whisky's. "Deelnemers kunnen zich verheugen op een sensationele proeverij van zowel malts als blends, afkomstig uit zowel Schotland als Ierland. Muzikanten van de Ghent District Highlanders pipeband en de Highland Dancers van de Vlaams Caledonische Society zorgen voor muziek.

Opbrengst
De opbrengst van de proeverij wordt geschonken aan Huis Ten Bosse 120, een woonproject en zorgatelier voor mensen met een niet-aangeboren hersenletsel (NAH). "Bovendien maakt iedereen die zich vooraf inschrijft kans op een aantal prijzen, waaronder een reis voor twee personen naar Schotland en een reis naar het Guinness Book of Records Museum in Londen", aldus de organisatie.

Deelnemen?
Geïnteresseerden kunnen zich tot 24 januari aanmelden voor deelname en kaarten reserveren via www.worldrecordwhiskytasting.be. Kaarten zijn ook bij de ingang beschikbaar op de dag zelf. Kosten zijn 10 euro per persoon, waarvoor deelnemers zes flesjes met verschillende whisky's en een officieel certificaat van de proeverij ontvangen. (belga/sam)

Artikel uit "de morgen" van 17 januari

Citroen Hypnos


Dimitri en Killian zijn vandaag naar het Autosalon in Brussel terwijl Luna en ik rustig gaan cocoonen ( dit is niet meer dan een elegante manier om te zeggen dat we deze voormiddag niet veel gaan uitsteken).

De mannen zijn om 9.00 uur al vertrokken om op de Heizel te zijn van het moment de deuren er open gaan. Ze willen hun tijd optimaal gebruiken en dit zal wel nodig zijn want Killian heeft aan de hand van een plannetje uit de krant, een volledig parcours uitgestippeld. Er zijn niet veel stands waar hij niet wil langsgaan . Langsgaan houdt echter niet in een keertje passeren hoor en zijn toch wel een aantal voorwaarden die moeten worden vervuld namelijk:

1° Op elke stand de hostessen zoveel mogelijk brochures of andere prullen ontfutselen (wat klaarblijkelijk dit jaar niet zo eenvoudig was).

2° Bij elk merk achter het stuur van het topmodel geraken en daar een foto van nemen ( kwestie van bewijs voor het nageslacht denk ik)

3° Bij het aanschuiven zoveel mogelijk mensen voorbijsteken.( ik ken niemand die daar zo bedreven in is als Killian).

Wanneer deze 3 voorwaarden bij elke gekozen stand zijn vervuld en ze nog een ongezonde snack hebben verorberd en een schaalmodel van één of ander voertuig hebben aangeschaft is het autosalon een onvervalst succes.

Wat 2009 betreft is deze opdracht dus geslaagd, meer zelfs . Bonus voor Dimitri was het model van de Bond Girl wagen uit "Quantum of Solace", De Ford Ka Bond.

Dimitri was wel efkens verwonderd toen ze bij Citroen langsgingen en de hostess vroeg naar welk model zijn interesse uitging interpelleerde Killian " De HYPNOS"; Dimitri had nog nooit van dit model gehoord. Klaarblijkelijk had Killian vorige week op zijn eentje naar Fleet Tv gekeken en had deze concept car een enorme indruk op hem gemaakt.

De Hypnos is indrukwekkend, voorzien van hybridetechnologie en is uitgerust met een 200pk sterke dieselmotor. Dat vermogen garandeert rijplezier en efficiëntie, terwijl het verbruik beperkt blijft tot 4,5l/100km. Dat staat gelijk aan een CO2-uitstoot van 120 gram per kilometer.

De hostess gaf Killian uiteindelijk een brochure waarin een foto van de Hypnos stond en beloofde Killian dat er volgend jaar wel een uitgebreidde folder zou voor handen zijn.

Ze zullen dus eigenlijk verplicht zijn om volgende jaar terug te gaan al was het maar om die folder bij die hostess op te halen...........

MINOES               Annie M.G. Schmidt 


Oef, t'is Zaterdag, t'was hoog tijd want ik ben doodmoe. Lang uitslapen is er echter niet bij want de kinderen moeten om 9.00 uur al in de tekenschool zijn. Killian is zoals gewoonlijk bij de eerste schreeuw uit zijn bed en is onmiddellijk goed gezind.
Na zes, zeven keer  in Luna's kamer geweest te zijn om haar te wekken is er daar nog steeds geen beweging. Uiteindelijk breng ik Killian dan maar alleen naar de tekenschool en belooft Luna dat ze deze morgen mee zal helpen het huis opruimen.

't moet allemaal piekfijn zijn tegen de middag want we gaan deze namiddag met de kinderen naarhet cultureel centrum de Brouwerij in Ronse naar Minoes kijken van Annie M.G. Schmidt.

De kinderen hebben het er op en het verhaal is wel tof, namelijk. 

TIBBE staat op het punt om ontslagen te worden als journalist bij de ‘Killendoornse Courant’, omdat hij enkel over katten schrijft. Als hij ’s avonds op zijn zolderkamertje met hulp van zijn kat FLUF hét ultieme artikel wil schrijven, tikt er een juffrouw aan zijn raam!

Alsof een dame op het dak nog niet vreemd genoeg is, ontdekt hij bovendien dat ze MINOES heet en er nogal ‘kattige’ manieren op nahoudt: ze spint, krabt, geeft kopjes en houdt van visgraten…

Ondanks alles laat hij haar schuilen voor de regen, douchen én … voor hij het weet logeert MINOES bij hem in een grote kartonnen doos. En ze blijkt nog meer ‘kattige’ (of zijn het ‘katse’?) gewoontes te hebben: ’s avonds kruipt ze steevast op het dak waar ze de Mauw-mauwsong zingt en ‘kats’ spreekt met de (andere) katten uit de stad. Bizar, maar vooral handig voor TIBBE, want zo komt hij het ene nieuwtje na het andere te weten en groeit hij in een mum van tijd uit tot de sterjournalist van de stad.

Juffrouw MINOES is nu officieel zijn secretaresse en staat aan het hoofd van de kattenpersdienst. Wanneer de katten van Killendoorn met een onwaarschijnlijk verhaal komen over MENEER ELLEMEET, de weldoener van de stad, gelooft geen mens TIBBE nog en wordt hij alsnog ontslagen. Enkel de katten, met MINOES op kop, blijven hem steunen… tot alles weer op zijn 4 pootjes terechtkomt!


Tijdens de voorstelling heb ik vaak de indruk dat Dimitri ons meer amuseren dan de kinderen want ze zitten er bij momenten immers doodserieus bij. Wanneer ik het hen na de voorstelling vraag blijken ze zich wel geamuseerd te hebben.

ZAHA HADID in Antwerpen



Antwerpen heeft dus weer eens een internationaal gerenommeerd architect binnengehaald om één van zijn topprojecten uit te werken. Na de Italianen Secchi en Vigano voor het centraal station, de Spanjaard Manuel Solo Morales voor het Operaplein,de Brit Richard Rogers voor het justitiepaleis en de Nederlanders Neutelings en Riedijk voor het Museum aan de stroom heeft het gemeentelijk Havenbedrijf Antwerpen  niemand minder dan Zaha Hadid gekozen.

Een ontwerp van Zaha Hadid Architects uit Londen werd gekozen voor het nieuwe Havenhuis dat aan het noorden van het Kattendok moet komen. Het belooft een architectonisch hoogstandje te worden . Een diamantvormige bovenbouw zal boven op de bestaande brandweerkazerne worden geplaatst. De totale constructie zal 46 meter hoog zijn en steunen op 2 reusachtige pijlersen zal een prijskaartje van 31,5 miljoen Euro bedragen.

Hadid is niet de eerste de beste. De Britse architecte van Iraakse afkomst studeerde eerst wiskunde en vervolgens architectuur in Londen. Ze liep stage bij niemand minder dan Rem Koolhaas en zijn Ofiice for Metropolitan Architecture (OMA).

Sinds 1980 heeft ze haar eigen ontwerpbureau en haalt ze het één na het ander internationale projekt binnen. Haar uitmuntende deconstructivistische stijl bezorgde haar in 2004 als eerste vrouw de Pritzker-prize, zeg maar de Nobelprijs van de architectuur .

Enkele van haar grootste realisaties zijn het hoofdkantoor van BMW in Leipzig, het aquatics centre in London het Maxi museum in Rome en dan nu het havenbedrijf in Antwerpen.

Deze zomer moet het definitieve ontwerp klaar zijn, waarna een aanbestedingsprocedure volgt voor de bouw. In 2013 zou het nieuwe Havenhuis klaar moeten zijn. Er is ook aandacht voor duurzaam bouwen, met onder meer de mogelijkheid om (deels) te verwarmen door gebruik te maken van dokwater. Het Havenbedrijf maakt nu al gebruik van die techniek in een ander dienstgebouw

Van zodra de plannen ter inzage liggen op het Stadbestuur van de Stad Antwerpen schiet ik er mij naartoe. Het is trouwens een studiebureau uit Gent (Mouton) die de stabiliteitsstudie zal doen. De realisatie is naar het schijnt voorzien voor 2013, we houden het in ieder geval in het oog.

Gorki in AB


Hier volgt dus het verslag van het optreden van Gorki gisterenavond.

Het voorprogramma werd verzorgd door Tom Pintens, een van de leden van de originele bezetting van Zita Swoon. De singer songwriter bracht ongecompliceerde melodieën met eenvoudige maar toch aangrijpende teksten. Hij speelde een nummer of zes een eerlijk gezegd het mocht er zijn.

Dan volgde het moment suprême , Luc De Vos himself. Zijn aantreden op het podium was al een beetje een ontgoocheling, hij loopt dus toch nog altijd rond met dat mottig punkkapsel. OK je kan je steeds 18 blijven voelen maar daarvoor hoef je het niet op de spits te drijven, op het ridicule af.

De set begon en was voornamelijk akoestisch. Het waren stuk voor stuk intimistische nummers, ik kan dat wel apprecieren, voor efkens, maar er mag ook eens iets up tempo tussen zitten, ééntje zoals Anja of lieve Kleine Piranha. Maar nee dus., gans het optreden ging voort op hetzelfde elan.

Halverwege de show trad Isabelle A aan. Mijn wederhelft die tot dan toe nogal verzonken in zijnen zetel zat veerde plotsklaps recht, ontfutselde mij mijn fototoestel en nam foto's in alle perspectieven.
k'Moet eerlijk gezegd wel toegeven: het was één van de betere  stukken.

Op  het einde van de show, het waren eigenlijk al bisnummers, hebben ze Mia nog eens verkracht. Luc de Vos zette Mia in  in het Latijn, zong één strofe, vertelde een fose mop, nog een strofe en toen was er niets meer.
Hij las nog een stukje voor uit zijn boek ( k'weet eigenlijk niet hoe lang het was want ben toen efkens in slaap gevallen). en dit was dan meteen het einde van het optreden

Ik had misschien iets te hoge verwachtingen en misschien was het wel juist de bedoeling om niets bekends en niets wilds te brengen , ik heb me trouwens afgevraagd of ik de enige was die er zo over dacht . ik heb deze avond nog op het internet gezocht achter recensies van dit optreden en heb eerlijk gezegd niks noemenswaardig gevonden. Mochten de anderen het zo subliem gevonden hebben dan had er toch iets op gestaan.

Voor rijpere jeugd


Morgenavond gaan we een stapje in de wereld zetten en dan nog wel in onze hoofdstad. Dimitri en ik gaan naar de Premiere van de theatertoer van Gorki, " voor rijpere jeugd",
Een gepaste titel want wat rijpere jeugd betreft kunnen wij al serieus meetellen.

Op de site van Gorki  poneren Vos en de zijnen dat het hun bedoeling is na de voorstelling van hun negende CD een volledige theatertoer in naar bier ruikende tenten te brengen. Het belooft een formidabele show te worden. Na het opvoeren van een heuse olifant tijdens de show en een volledige fanfare op het podium tijdens de vorige shows, zal het vrij moeilijk zijn om deze stunts te overtreffen. Luc Devos is dus niet van plan om het eenvoudiger te maken, heeft een aantal advocaten onder de arm genomen en op de toegangskaarten de expliciete vermelding "VOOR RIJPERE JEUGD " gezet.

Luc de Vos licht op zijn site de titel als volgt toe:

" Ik probeer in elke plaat wel een rode draad of verschillende thema’s te verwerken hoewel dat natuurlijk niet altijd lukt of goed uit de verf komt. Onlangs bijvoorbeeld vroeg iemand mij of dit een nostalgische plaat is. Natuurlijk, want het gaat over vroeger, maar aan de andere kant komen er ook duizend andere dingen aan bod. Seks en drugs en rock-n’-roll bijvoorbeeld of eeuwig jong blijven. Daarom heet de plaat ook ‘Voor Rijpere Jeugd’. Dat slaat op mij en mijn leeftijdsgenoten. Ik ben 45 en zit in de midlifecrisis die we met zijn allen meemaken. Terwijl we ons afvragen of alle leuke dingen die ons reeds te beurt zijn gevallen, ons ook nog in de toekomst te wachten staan doen we verder alsof we nog steeds 18 zijn. Maar goed ook eigenlijk want als je sommige mensen bezig ziet, zou je denken dat ze al 100 zijn nog voor ze 30 zijn geworden."

Van het soort mensen waar Luc Devos het over heeft kent iedereen er wel een paar in zijn omgeving. Dan breng ik mijzelf toch liever in de eerste categorie onder, 18 TILL I DIE om het met de woorden van een populaire Canadese bard te zeggen.

Morgen is het dus zover en vindt  de premiere plaats in de Ancienne Belgique, mijn verwachtingen zijn hoog gespannen, zelfs heel hoog. Het volledige relaas volgt niet morgen, want het zal wel wel al vrij laat zijn als we thuis komen, maar zeker overmorgen. Beloofd!!!!

Surfplezier


We hebben nu iets meer den een maand een internetaansluiting en ik sta er versteld van hoe snel de kinderen daar mee weg zijn. Killian en Luna hebben hun eigen hotmail adres . Iedere avond nadat ze hun huiswerk hebben gemaakt krijgen ze elk een halfuurtje op de PC om eventueel mailtjes door te sturen naar hun vrienden.
Het is eerlijk gezegd wel tof om te zien wat ze zo allemaal neerschrijven.

Het heeft ook een positieve kant, want zonder dat ze er eigenlijk erg in hebben leren ze correct schrijven. Ze vragen  veel frequenter hoe iets precies geschreven wordt en schrijven woorden die ze normaal gezien niet zouden gebruiken.
Waar ik ook telkens door verrast ben is de snelheid waarmee ze iets aanleren. Je moet iets maar half hebben uitgelegd of 2 seconden later passen ze het al toe.
Ik denk dat ik me maar beter een beetje in de buurt hou als ze er op werken.

Maandag: Automechanica


Dezen avond hebben we zoals elke maandagavond auto-mechanica les. Dimitri en ik zijn deze cursus begonnen om ooit eens een mehari, Diane of 2CV aan te schaffen en er zelf te kunnen aan sleutelen.
De les duurt van 18.30  tot 22.00 u en als je al van 5.30 u voor het werk onderweg bent, kunnen dit wel eens lange dagen zijn, maar als alles goed gaat hebben we eind maart ons eerste certificaat in de opleiding voor hulpmecanicien.

Het viel gisteren echter meer dan tegen. Niet alleen was het zoals gewoonlijk ijskoud in het atelier daarbij kwam nog dat we niet echt boeiende zaken gezien hebben.

Wat die Mehari betreft, ik vond onlangs op internet een bedrijf die gespecialiseerd is in het restaureren en volledig heropbouwen van Mehari's, uit pure curiositeit vroeg ik hoeveel zo'n een nieuw ineengezet exemplaar wel mocht kosten en de prijs was eigenlijk alles behalve democratisch. Het ging om zo'n slordige 20.000 €, Eerlijk gezegd niet slecht gerekend voor een PVC wagen met rudimentaire mechanica.

Ik denk dat we misschien nog een beetje wachten , tot we het groot lot gewonnen hebben of zo, of anders blijven we gewoon maar dromen........

Toen we gisteren van de les terugkwamen stond ons trouwens thuis nog een verrassing van formaat te wachten, door de plotse dooi en de enorme koude was er een scheur in ons plafond ontstaan en lekte het binnen in de badkamer.
Dimitri en ik zijn dan het platform opgekropen en hebben in het pikdonker met een balladeuse achter de scheur gezocht.
Niets gevonden natuurlijk, ik denk dat ik beter zo snel mogelijk een vakman vraag die een EPDM op de totale oppervlakte kan plaatsen.