Millenium Falcon


De kinderen en ik hebben besloten om in het groot verlof zoveel mogelijk de wagen voor de deur te laten staan en onze boodschappen en ander uitstapjes met de fiets te doen. Deze morgen moeten we naar de Delhaize en we voegen dus onmiddellijk de daad bij het woord. Normaalgezien let Dimitri op Luna haar manoeuvers en ik op Killian de zijne (rijd meestal alsof hij een peer op heeft, zig zag over de weg).

Vandaag moest ik dus beide in het oog houden en ik moet eerlijk zeggen dat ik meer dan één keer mijn hart heb vastgehouden. Ik weet wel dat ze meer dan oud genoeg zijn en zo maar kan het niet laten om overbezorgd te zijn als het over de kinderen en het verkeer gaat.

We zijn uiteindelijk wel heelhuids aangekomen en hebben ook de rest van onze boodschappen en bezoekjes met de fiets afgelegd.

S'middags zijn we naar Gent geweest, juist iets te ver om met de fiets te doen met de kinderen . Killian en Luna waren een cadeautje beloofd voor hun rapport en mochten dit in Gent kopen. Wat Luna betreft stond haar keuze al lang vast, de derde DVD van High School Musical.

Killian zijn keuze was de laatste paar dagen al een aantal keer gewijzigd. Toen we op zijn favoriete verdiep van zijn favoriete speelgoedzaak in de Volderstraat aankwamen was zijn keuze echter vlug gemaakt. Hier stond in super korting, zowat 1/4 van de normale  prijs "The Millenium Falcon" uit Star wars. Zijn ultieme hallucinatie.
 Je had zijn gezicht moeten zien, die gelukzalige uitdrukking op zijn gezicht . De doos waar het tuig in zat was gigantisch en hij stond erop om ze zelf te dragen. Geen sinecure als je weet dat we geparkeerd stonden in de overdekte garage aan het Zuid.

Iedereen content dus en al bij al nog voor een redelijke prijs.

Tilburg

Ik ben nu al een aantal weken aan het oefenen om de "10 km van Tilburg" in een redelijke tijd te lopen en vandaag stond er 40 minuten op mijn hardloopschema.

Killian zou met me meegaan met zijn fiets en we zouden eens een andere dan de gewone  "Bloemenwijk" route volgen. We vertrokken dus langsheen de Schelde richting Ename, tot aan de Archeologische opgravingen en zo langs de gewone baan terug richting Oudenaarde.

Ik had verwacht dat dit wel zo'n 7 à 7,5 km zou zijn maar toen ik na de training echter op de PC mijn route nakeek bleek dit echter niet langer te zijn dan mijn gewone route 6km. Een ontgoocheling want eigenlijk leek het veel langer.

Volgende week neem ik gewoon mijn vertrouwde route terug, daar kan ik me tenminste concentreren op een scherpe tijd.

Marc Sleen

In het kader van Broodje Brussel had ik vandaag gereserveerd voor een rondleiding in het fonkelnieuwe "Sleen" museum in de Zandstraat. Het museum is nog maar een paar dagen open en dus nog fonkelnieuw.

Onder leiding van een gids werden we er een uurtje aangenaam rondgeleid. De man blijkbaar een doorwinterde Marc Sleen kenner gaf uitleg bij de verschillende Nero personages, het oeuvre van de tekenaar, zijn Afrikareizen, zijn werk voor de Standaard met betrekking tot de Tour de France enz.

Het museum op zich is niet zo groot als men zou verwachten maar heel mooi opgevat . Zeker iets waar ik met Killiantje naar toe moet.

l'Ommegang

Mijn vriendin A en ik hadden dezen avond tickets voor de voorstelling van de Ommegang in Brussel. Het was voor ons beiden de eerste keer dat we dit historisch spektakel zouden zien en we gingen er een volledige gezellige avond van maken.

We hadden afgesproken om de tentoonstelling rond Willy Vandersteen in het Brusselse stadhuis te gaan bezoeken. Als werknamer van de Stad mochten wij gratis binnen wat meteen al een meevaller was.
Thema van de tentoonsteling was de "Blauwe reeks " van Suske en Wiske en de band van Vandersteen met Brussel. Het eerste luik was heel goed geillustreerd maar het deel over Brussel viel ietwat tegen.

We waren al bij al vrij rond en begaven ons daarop richting Saint-Géry voor ons verplicht nummer "De Thai". Een gezellig plein, super snelle bediening en steeds overheerlijk eten, meer moet dat niet zijn.

Ik was dezen avond trouwens comleet onvoorspelbaar want ik bestelde geen nummer 30 maar een nummer 32; je kan dus blijkbaar op niemand rekenen he; zeker niet op jezelf.

Ondertussen was het half negen geworden en trokken we richting grote markt voor "De Ommegang". Een begrip bij de Brusselaars. Ik heb wel al meer van die historische stoeten gezien en weet dus maar al te goed dat het niet echt mijn dada is. 
Misschien zou deze voorstelling wel anders zijn. Niet dus , daar waren A en ik het roerend overeen. Goed om één keer meegemaakt te hebben maar wat ons betreft zeker niet voor herhaling vatbaar.
Nog voor het eind verlieten we onze plaats en trokken naar het terras van de Falstaff voor een nachtmutsje (een laatste koffie wat mij betrof, moest nog met de wagen naar huis).

Blijkbaar hadden de obers ook net een nachtmutsje genuttigd want ze leken niet echt helder meer. Toppunt was toen een van de jobstudenten , waarschijnlijk bij wijze van weddenschap, zijn broek liet zakken in het café. Alle klienteel zat toch op het terras en hij had er wellicht niet bij stilgestaan dat waar wij zaten we een goede kijk hadden op het interieur. We bescheurden het van het lachen en toen de jongen doorhad  dat we zijn stunt hadden gezien is hij zich weliswaar komen verontschuldigen.

Ontgoocheling

Luna en ik waren vandaag afgezakt naar Gent om een Zumbales bij te wonen. We keken er beiden ongelofelijk naar uit , zo eens onder "meisjes"  iets samen doen. De les begon uiteindelijk een uur later dan voorzien en was helemaal niet wat we er ons hadden van voorgesteld. Er waren maar 4 mensen komen opdagen en het lokaal waar de les werd gegeven was ook niet echt optimaal. Volgende week kan je je officieel inschrijven maar ik denk eigenlijk dat we het aan ons zullen laten voorbijgaan. We zoeken wel ets anders.