Deze middag zonden ze "The great dictator " uit op EEN, een vlijmscherpe aanklacht tegen de tweede wereldoorlog en meer specifiek tegen Hitler. De film ging in productie in 1937 en kwam uit in 1940, Chaplin had dus vrij snel door wat de plannen van Hitler waren.
Adenoid Hynkel, gespeeld door Charlie Chaplin, is een nog in de verf gezette karikturale weergave van Adolf Hitler. Al de gestes en tics van Hitler werden uitvergroot, zijn kolerieke karakter en Duitse monologen, die in de film bestaan uit zinloos gebrabbel. De swastika werd vervangen door het dubbele kruis maar voor de rest werd alles klakkeloos overgenomen uit de realiteit.
Ook Hitlers naaste medewerkers zoals veldmaarschalk Herring ( Göring) en Garbitch ( Goebbels) komen in het verhaal voor net zoals geschiedkundige feiten zoals de kristalnacht en de annexatie van Oostenrijk, in dit geval Osterlich.
De film toont niet enkel de kant van het Nazisme maar ook de kant van de Joodse ghetto's. Chaplin speelt immers ook de rol van Hynkels dubbelganger een joodse barbier. De goedheid in eigen persoon in schril contrast met de meedogenloze Adenoid Hynkel.
De hele film heeft iets surreëels. Wat in Europa op dat moment de harde realiteit was, oorlog, terreur, genocide,was op dat moment in Amerika een geactualiseerde film met alle ingredienten van een typische Hollywood productie , humor en romantiek. Wel knap dat Chaplin zo kort op de bal wist te spelen een een vrij typerende versie van de Fuhrer neerzette.
21-02-2009
Daar is de zon
Gent, die schone
We waren het eigenlijk niet van plan, maar toen deze middag de zon zich liet zien waren we niet meer te houden en voor we het goed en wel beseften zaten we al in de auto richting Gent. Ondanks alle goede voornemens om het super rustig te houden is dit geen weer om in huis te blijven.
We zetten onze wagen in de parking aan het zuiden en slenterden vandaar richting Korenmarkt, voorbij het glazen straatje, het Gerard de Duivelsslot, Sint Baafs en Sint Michiels. Eens op de Korenmarkt ( die trouwens op dit moment voor een deel ligt opengebroken) trokken Dimitri en Killian en Luna en ik een andere richting uit. De mannen wilden een paar mannenzaken bekijken ( GSM's , de Fnac, en Bart Smit) en wij hadden ook wel een paar plekjes die we absoluut wilden zien.(Mango, Zara, Coolcat,.....)
Het was zalig weer om te slenteren en dat moeten nog een paar mensen hebben gedacht want je kon letterlijk op de koppen lopen. Tegen 17.00 uur waren we rond en keerden we op ons gemak terug naar de wagen.
De weg terug was zeker niet de kortste maar wel de plezantste en onderweg kwamen we nog een paar bekenden tegen. Het laatste stuk waren de kinderen danig moe dat ze zich aan ons voorttrokken.
Het was geen stralende zon, maar na zo'n koude en trieste winter doet een straaltje zon en een iets aangenamer klimaat wonderen.
20-02-2009
Facebook
Friends with Anne Rice
Deze week was is in een verloren moment een beetje aan het snuffelen op facebook , op zoek naar mensen die ik in een ver verleden heb gekend en plots kwam ik op het gedacht om eens te gaan kijken bij bekendere personen maar niet onmiddellijk de voor de hand liggende. Zo kwam ik plotsklaps uit bij Anne Rice.
Ik leerde het oeuvre van Anne Rice kennen via een vriendin die de boeken aanvankelijk in het Engels aanschafte. Ik raakte eraan verslingerd en las de boeken aanvankelijk ook in het Engels maar schafte me achteraf de volledige reeks ook nog eens aan in de vertaalde Nederlandse editie.
Toen ik dus op haar Facebook profiel keek en me als fan wou aanmelden, bleek dit niet te kunnen, je moest je aanmelden als friend; wat ik ook deed, niet met de verwachting om er een reactie op te krijgen. De dag erop had ik echter antwoord en zo kon ik Anne Rice's profiel inkijken.
Bij haar foto's stond een foto van het huis in New orleans waar Anne Rice vroeger heeft gewoond en wat eigenlijk het huis is beschreven in de Mayfair Witches. Het huis in kwestie wordt in de boeken uitvoerig beschreven en kwam in mijn verbeelding akelig goed overeen met het landgoed dat op de foto op haar profiel staat.
Waarschijnlijk niet echt toevallig want het is gewoon het prototype van een typische Frans geïnspireerde New orleans woning.
Wat me trouwens op een schitterend gedacht brengt, Deze week ga ik het eerste boek een keertje terug lezen. Want ondertussen is het weeral zo'n 3 jaar geleden dat ik dit nog heb gedaan en bepaalde zaken zijn me precies ontsnapt.
Het is een zware week geweest. Door de laatste weken van hot naar her te lopen,ben ik mezelf eigenlijk voorbijgelopen en dat heeft deze week zijn weerslag. Doodmoe ben ik. Maandagavond heb ik mij met veel moeite naar de auto-mechanica gesleept, dinsdag lag ik om 19.00 uur al vast te slapen op de zetel, woensdag was ik het wat later geworden op het werk en daardoor was ik donderdag weer out en vandaag begin ik er terug door te komen. Maar k'ga toch nog een week-endje recupereren denk ik.
We gaan het dit week-end wel een beetje rustig aan doen want volgende week gaan we er weer vollen bak tegen aan De kinderen hebben krokusverlof en er staan nog een aantal andere toffe evenementen op het programma: Opnames van Lux, van het nieuwe programma van Tom Lenaerts, Yoga, een optreden van Tom Pintens in de Fnac en waarschijnlijk nog een paar zaken die ik over het hoofd zie.
Dit week-end staat de Oscaruitreiking op het programma, wat ik zeker niet mag missen. Echt spannend zal het niet meer worden want vandaag stond er trouwens op een Amerikaanse blog een officieel uitziend document met de namen van de winnaars.
De gelekte uitslag is weinig opzienbarend omdat diegenen die in de prijzen vallen er ook al met de BAFTA's en Golden Globes vandoor gingen. Zo wint Mickey Rourke volgens onderstaand lijstje Beste Acteur, Kate Winslet eindelijk als Beste Actrice, Heath Ledger als beste bijrol en het bijzondere Slumdog Millionair als Beste Film.
Ondanks dit alles ga ik toch fijn kijken want het hele evenement is er zodanig over dat het erop is.
Antwerpen-Centraal één van de mooiste stations ter wereld
Het station Antwerpen-Centraal is het op drie na mooiste treinstation ter wereld. Tot die conclusie komt het Amerikaanse tijdschrift Newsweek. Bij de vele mooie uitzichten waarvan je kan genieten tijdens een treinreis, zijn er weinigen zo verrassend als de stations waar je stopt, schrijft Newsweek.
Het Amerikaanse magazine maakte een ranglijst op van de mooiste treinstations ter wereld en plaatste daarbij Antwerpen-Centraal op de vierde plaats.
Het stationsgebouw en de bijhorende perronoverkapping, mét de bekende koepel, dateren uit de 19e eeuw en zijn nu een beschermd monument. Architect Louis de la Censerie liet zich voor het stationsgebouw onder meer inspireren door het Pantheon in Rome.
Antwerpen-Centraal werd de laatste jaren gemoderniseerd en uitgebreid voor de komst van hogesnelheidstrein. Tegelijkertijd startte een grondige renovatie van zowel de binnen- als de buitenkant. Die moet in april van dit jaar afgerond zijn.
Bovenaan de lijst van Newsweek staat St.Pancras in Londen, sinds vorig jaar het eindstation van de Eurostar, "dat de langste champagnebar in Europa heeft". Op twee staat Grand Central Terminal in New York, op drie Chhatrapati Shivaji in Mumbai.
De top negen
1. St-Brittannië) 2. Grand Central Terminal, New York (Verenigde Staten) 3. traal Station, Antwerpen 5. Gare d Bénédictins, Limoges (Frankrijk) 6. Lahore Railway Station (Pakistan) 7. Central Railway Station, Maputo (Mozambique) 8. Hua Hin Railway Station (Thailand) 9. Atocha Station, Madrid (Spanje)
6 februari 2009 Bron: VRT Nieuws
Samen met de vernieuwde stadsfeestzaal is dit dus iets wat je absoluut moet gezien hebben in Antwerpen en waar we dringend eens een uitstapje naartoe zullen moeten plannen.
Het station Antwerpen-Centraal is
