Het is vandaag ijzig koud en het regent cats and dogs, geen ideaal weer dus voor Killian die vandaag een veldloopwedstrijd heeft. Aan de "Rode los" heeft immers vandaag de "Memorial Valentien De Smet" plaats, een veldloopwedstrijd georganiseerd door Kasvo. Best wel plezant zo'n wedstrijd in de straat waar je woont, op zo'n 5 minuutjes stappen zijn we er.
Killian had al snel zijn maten gevonden en ging samen met zijn trainer het parcours verkennen en opwarmen terwijl wij ons ondertussen naar de start begaven. Na een moment stilte ter ere van Valentien De Smet een een toespraak van haar mama werd het startschot voor de miniemen gegeven. Onze zoon heeft de laatste tijd heel wat aan zelfvertrouwen gewonnen en liep vandaag zijn beste wedstrijd tot nu toe. En als hij iets van ons heeft geleerd is het dat je je overwinning achteraf mag vieren in zijn geval dus met een frisse" ICE TEA".
Je hebt zo van die dagen waarvan je er geen tien op een rij zou kunnen verdragen en vandaag was er dus zo eentje. Het huis opruimen, een plafond schilderen, ondertussen de kinderen op hun activiteiten droppen, nog een beetje "trapkrabben" en uiteindelijk om kwart voor vijf fris uitgedost klaarstaan om met Killian naar de "Memorial Charly De Bleecker" te gaan, een zwemwedstrijd georganiseerd door Ozeka Oudenaarde.
Killian traint nu iets meer dan twee maand en is sinds vorige week officieel gepromoveerd naar de "Roze badmutsen". Deze overgang is echter niet zonder slag of stoot verlopen. Nu hij 11 is geworden is het niet meer zo "cccccool" om als jongen met een roze badmuts rond te lopen. Afgelopen dinsdag ging zijn positieve testuitslag dus gepaard met een traantje vanwege zijn nieuwe hoofddeksel.
Echt lang heeft dit verdriet niet geduurd want uiteindelijk was hij wel supertrots dat hij na amper twee maand al mocht overgaan naar de volgende groep, en ook wij vonden het een hele prestatie.
Vandaag organiseert Ozeka Oudenaarde dus een heuse wedstrijd voor de zwemschool en één ding is zeker, Killian zal van de partij zijn.
De zwemmertjes moesten er rond 17.00 uur zijn om op te warmen en we waren ruim op tijd. Dimitri, Luna en ik installeerden ons op de tribune, lang geleden trouwens nog dat ik hier nog had gezeten ( uit mijn schooltijd, wegens niet mogen meezwemmen om verschillende redenen) . Deze keer was het dus om te supporteren voor Killiantje.
De zwemmertjes traden aan en mochten opwarmen en onze zoon was overduidelijk weer superzenuwachtig, merkbaar aan het gefrunnik met zijn zwembroek.
De wedstrijd begon en vanuit het publiek werd er serieus gesupporterd. Onzen kleinen trad het eerst aan in de 50 meter schoolslag en bracht het er allesbehalve slecht van af. Zijn tweede wedstrijd was de 25 meter vrije slag waarin hij als tweede eindigde.
Tijdens de pauze maakte de Goeden Sint zijn opwachting in het zwembad en de kinderen mochten efkens uitrusten in het peuterbad. Ze waren allemaal super uitgelaten en duidelijk allesbehalve vermoeid van de inspanning.
Na de pauze zwom Killian zijn laatste wedstrijd, de 25 meter rugslag zeker niet zijn favoriet maar al bij al bracht hij er het redelijk goed van af.
De sfeer in het zwembad was uiterst gemoedelijk en na afloop mochten alle kinderen een medaille afhalen bij de sint en een zakje lekkers.
Killiantje had zich met zijn nieuwe kameraad super geamuseerd en zoals ik al meerdere keren heb gezegd; meer moet dat niet zijn. Als ik mijnen kleinen zo bezig zie ben ik een super gelukkige mama.
