It's great to be a.... Scotchman




Vandaag hadden we de keuze tussen 2 evenementen. Enerzijds was er de Cyclocross in Vorselaar en anderzijds de Schots beurs in het ICC in Gent. Daar de kinderen en ik vorige week quasi heel de week met een snotneus en keelpijn heb rondgelopen leek het ons niet echt aangewezen om nog een een hele middag buiten te gaan staan in de kou en dus besloten we om de Schotten eens een bezoek te brengen.

Het evenement was een organisatie van de Caledonische gemeenschap van Gent en op het programma stonden talrijke plezante items zoals doedelzakspelers, Schotse volksdansers, whiskytasting en regionale produkten en gerechten waaronder scones, haggis enz.

Toen we ter plaatse aankwamen bleek dit echter een grote tegenvaller. Het congrescentrum is een mooi gebouw voor congressen en andere zakelijke bijeenkomsten maar voor een evenement als een schotse beurs leent het zich absoluut niet. De Schotse jovialiteit en vriendelijkheid kwamen in deze omgeving absoluut niet tot hun recht.

De schotse specialiteiten waarover sprake waren ook vrij beperkt. Er waren wel kraampjes maar bijvoorbeeld het eerste dat we tegenkwamen was een speciaalzaak met hoeden en petten uit...... Oudenaarde.

We zouden ons dan maar op het eten storten.... HAGGIS. Dimitri deed zijn uiterste best om Killian en Luna een zo plastisch mogelijke voorstelling te geven met betrekking tot de bereiding ervan, maar ze lieten zich niet doen en aten met smaak hun portie op. Had hij ze niet tegengehouden dan hadden ze waarschijnlijk ook zijn bord nog leeggegeten.

We hebben toen nog wat fudges en enkele stukjes Schotse stinkkaas gekocht en zijn huiswaarts gekeerd.

In de auto zei Killian dat  hij nu eindelijk wist wat hij met zijn spaargeld wou kopen............ Een DOEDELZAK.
Eureka hier hadden we op gewacht.

FLITS!!!!!!!!


Toen ik deze morgen in mijn wagen stapte , fungeerde die zowat als teletijdmachine. Op de radio weerklonk namelijk de hit van Mouth & Mac Neal , "How do you do" en plots zat ik terug in 1972. Het is soms raar hoe flarden van een liedje je terugbrengen tot een bepaald moment, een bepaalde herinnering en soms zelfs een zeker gevoel kunnen teweegbrengen.

Bij het horen van How do you do kreeg ik onmiddellijk een flits van mezelf staand naast het radiomeubel bij ons thuis in de living als 2 jarige, ik was toen trouwens nog een manneke. Het was middag en ik was thuis met mijn vader.

Ik weet echter niet goed of deze herinnering louter uit mijn geheugen komt of ze meer een samenraapsel is van geheugenflarden ,fotomateriaal en zaken die andere mensen me hebben verteld.



http://www.youtube.com/watch?v=RPwDqFf4NJI&feature=related

Valentijn


Reeds wekenlang loopt mijn wederhelft rond met verklaringen zoals, Valentijn, 't is allemaal pure commercie, zo'n opgeklopt gedoe, hoe superficieel kan je zijn , aan zo'n onnozelheid doe ik niet mee hoor.Ik volg hem daar dus compleet in en was akkoord toen hij zei dat we absoluut niets zouden doen. Dat was ook mijn mening, geen zotte kosten doen.

Deze morgen verraste hij mij echter met een cadeau. Ik die natuurlijk niets had gekocht voor hem. T' Was natuurlijk wel plezant want het was een cadeaubon in mijn favoriete shop ( je weet wel in Sint Denijs), maar k'was toch wel gegeneerd want ik had helemaal niets voor hem.

Ik kon het nog wel en beetje goed maken want we gaan dezen avond eten met vrienden in Affligem bij Mie Katoen en als er iets is wat hij graag doet is het wel lekker eten.

We waren er al eerder geweest en ook toen was het meevaller geweest. Het eten was er terug bijzonder goed en we waren er in aangenaam gezelschap.

De avond vloog voorbij en we hebben dus al bij al nog een beetje Valentijn gevierd. Terwijl dat eigenlijk niet de bedoeling was, want is het niet allemaal pure commercie.

Blokken


Een paar weken geleden had ik ons via de website van de VRT ingeschreven om opnames  bij te wonen en vrij snel had ik de bevestiging gekregen dat we op 13 februari mochten komen.
Vandaag was het dus zover, we werden om 13.45 uur verwacht in de studios in Vilvoorde.

Toen we aankwamen zat de cafetaria al afgeladen vol, habitués klaarblijkelijk. Blijkbaar zijn er dus mensen die op regelmatige basis de opnames van blokken komen bijwonen, een soort BLOKKENGROUPIES dus.
Wij zouden vandaag 3 opnames bijwonen, dus waarschijnlijk na afloop ook een soort groupie zijn.

Bij de eerste opname zat de zaal afgeladen vol. Alvorens Ben Crabbé aantrad werd het publiek opgewarmd door en ervaren rot in het vak namelijk Jo met de Banjo.De 2 kandidaten uit Gent waren aan elkaar gewaagd, maar het was uiteindelijk het meisje dat al verschillende malen had deelgenomen die won.

Het was wel opmerkelijk dat de opnametijd van de aflevering gewoon overeenkomt met de uitzendingstijd. Er wordt gewoon niets uit geknipt of overgedaan en er werd ook niet veel gelanterfant geduld.

Tussen elke opname werd er een pauze voorzien. Des te plezanter want we hadden vooraf bonnetjes gekregen voor gratis drank.

Uiteindelijk verliepen ook de tweede en de derde opname supervlot op één enkel oponthoud na van een persoon die het niet kon laten om de antwoorden continu door de zaal te roepen.

We hebben dus een fijne namiddag gehad en het was ook ongelofelijk om de manier van opnemen te zien, maar ik zal zeker geen groupie worden. T'is Ok, maar niet voor twee keer.

Saint-Patrick komt naar het Jubelpark



Eindelijk ik heb ze gevonden. De details van de happening rond Saint-Patrick's day aan het Jubelpark in Brussel.
Vorig jaar waren we die dag juist autoworld gaan bezoeken . Toen we de tentoonstelling verlieten merkten we op dat er op het plein voor het Jubelpark een match Gaelic Football werd gespeeld. Toen we wat dichter gingen kijken bleek het om een compleet evenement te gaan.

De Brussels Ierse gemeenschap vierde namelijk die dag Saint-Patrick's day. Er was van alles te doen van Gaelic Football, Hurling tot Irish dancing, maar je kon er ook à volonté Guinness drinken, Whiskey en Irish Stew eten. Het was prachtig weer en de Ierse gemeenschap van Brussel was massaal afgezakt naar het Jubelpark en zat er te genieten van het zonneke, de muziek, lekker eten en drank. De ongedwongen sfeer, de vriendelijkheid van de Ieren en het goede weer maakten dit evenement onvergetelijk.

Het was zo danig plezant dat we besloten om dit in 2009 ook te doen. Dit jaar zal het evenement plaatsvinden op 15 maart eveneens in het Jubelpark maar de exacte agenda is tot op heden nog niet bekend.

Op de Site van de Ierse gemeenschap staat wel al het volgende:

 

Mórshiúl Lá 'le Pádraig na Bruiséile 2009

Coiste Mhórshiúl Lá 'le Pádraig agus Cumann na dTacaithe 

Association des Adhérents et Sympathisants de la Défilé de la Saint Patrick

The Brussels Saint Patrick’s Day Parade 2009

The Saint Patrick’s Day Parade Committee and Supporters Association

Sint Patrick's Dag Parade Comité en Supporters Vereniging

The Brussels Saint Patrick’s Day Parade Committee and Supporters Association has been formed to include members from the  Irish, Belgian and International Community, and has submitted an application to the City of Brussels to hold the first Saint Patrick ’s Day Parade on Sunday March 15. If you would like to join our working sub – committees or association, help in any way or suggest parade ideas, contact Jennifer Collins, Parade Secretary at patricks.day.parade@gmail.com.  Visit web site nextweek( under construction) www.brussels-st-patricks-day-parade.be 

 

Met volle tegenzin


Elke woensdag gaat Luna naar de balletles , maar deze week was het niet echt met volle goesting. Er was namelijk een verjaardagsfeestje van een van de meisjes van haar klas en Luna was niet uitgenodigd. Wat toch wel zwaar op haar lever lag. Daarenboven kwam nog dat ze van mij naar de balletles moest gaan. Ze is dit jaar al gestopt met de tekenschool en  dat is eigenlijk al genoeg.

Toen Dimitri haar ging halen had ze eerst buikpijn en toen dat niet aansloeg zei ze maar dat ze het niet graag meer deed.
Het toppunt van al is dat ze wanneer ze buiten komt uit de les altijd supervrolijk is en zegt dat het zeer plezant was en volgende week zeker wil terug gaan.
Compleet het omgekeerde dus van voor de les.

Vandaag sloeg trouwens alles. Toen de juf vroeg of ze ter voorbereiding van het examen in juni niet dubbel zoveel lessen zou volgen was ze onmiddellijk enthousiast. Begrijp dat maar.
Zo'n wispelturig mens, aan de prijs dat die lessen per uur kosten is dit iets wat we zeker nog een keertje gaan bespreken.

Myriam Itota


Onder de middag gaan mijn vriendin A. en ik naar de Yoga bij Myriam Itota in de markten. Ik rij dan met de fiets van het werk tot bij haar en van daaruit gaan we te voet tot aan de Nieuwe Graanmarkt.

Het regende pijpestelen en we waren drijfnat toen we aankwamen. Wil nu dat we vandaag juist een abonnement zouden nemen voor 10 lessen en hiervoor hadden ze een foto van ons nodig. We hebben de foto's nog niet gezien maar ik vrees dat we er niet zo fris op staan.

De les zelf was zeer intens. Het probleem is dat ik mijn grenzen nooit ken. Ik overdrijf dan bij sommige oefeningen en de dag zelf heb ik er een last van maar de dag erop, wow, echt geraadbrakt.

Op het einde van de les wou ze ons nog twee minuutjes compleet laten ontspannen. We moesten onze handen op de grond zetten en onze voeten tegen de muur boven ons hoofd. Ik heb dat nog gedaan toen ik klein was, op school, maar ik zag het eigenlijk niet zitten om dat hier voor en volle klas efkens te proberen en dan op mijn hoofd op de grond knotsen zeker.
Ik zal dat oefeningske wel een keertje thuis in de veranda proberen met een paar kussens onder en zo, kwestie van de val een beetje te breken, en mij niet in volle publiek te moeten belachelijk maken.

Op zwier in Gent

Dezen avond ga ik met mijn vriendin naar een marathonuitzending van de neveneffecten kijken in de Vooruit in Gent. Vijf opeenvolgende afleveringen zonder tussenpauzes. Omdat op voorhand reserveren niet mogelijk was en we zeker op tijd willen zijn , ga ik niet meer naar huis maar rij ik met de wagen van mijn werk in Brussel onmiddellijk naar Gent.
 
Ik had afgesproken om  vijf uur, thuis bij mijn vriendin, maar wou nog efkens over Sint-Denijs Westrem rijden om een kleedje te gaan halen. Ik was waarschijnlijk op tijd geweest ware ik weeral ne keer niet verkeerd gereden. Ik had dus de afslag  Sint-Denijs gemist en voor ik het wist zat ik in Drongen. Dat hebben we dus ook weeral gezien.

Op 2 minuten had ik mijn kleedje gekocht en kon ik richting Gent centrum vertrekken. Iets later dan voorzien kwam ik dus in Gent aan.

We hebben samen gegeten en zijn dan naar de Vooruit vertrokken. Daar stond eigenlijk iets meer volk dan verwacht, om niet te zeggen heel veel volk. Bij het aanschuiven was al vrij snel duidelijk dat niet iedereen binnen zou kunnen. 
Wij dus ook niet meer, maar geen probleem in het Café waren twee gigantische schermen opgehangen en van daaruit kon je dus ook meevolgen. We hebben gelukkig vrij snel een stoel kunnen bemachtigen, vrij dicht bij het scherm maar goed we zaten, dat was het bijzonderste.

Naarmate de afleveringen vorderden, kregen we meer pijn in onze nek en onderrug.
Al bij al hebben we goed gelachen en ons ook goed geamuseerd.