Wesley Sonck

Zo typisch he. Van heel de winter ben ik eigenlijk geen dag ziek geweest, hoogstens een beetje keelpijn maar dan meestal nog ten gevolge een combinatie van oververmoeidheid en vitaminetekort door te eenzijdige voeding.

Nu probeer ik eindelijk een beetje gezonder te leven, gaan lopen en een evenwichtige voeding en lap, ik ben nog geen maand bezig en ik zit al met een kanjer van een verkoudheid. Eigenlijk moet ik er niet over zeuren want ik heb ze enkel en alleen aan mezelf te danken. Na het lopen, duizend man sterk, keer ik op mijn uiterste gemak naar huis terug , zonder een bijkomende trui of sweater aan te trekken. Vandaar dus deze gigantische valling.

Op het werk heb ik vandaag dus heel de tijd lopen sniffelen en snutten tot grote ergernis van mijn collega's. Ik vrees dat ik ondertussen  heel de boel al heb geïnfecteerd.

 Het genantste moment was echter dezen avond op de trein, met AIRCO. Natuurlijk had ik er niet aan gedacht om zakdoeken mee te nemen. In Brussel was alles nog OK, in Denderleeuw zat ik al met een serieus nat neuzeke en bijna in Zottegem was het ronduit boertig, ik waande mij bijna terug in het lager onderwijs. Ik moest trouwens plotsklaps denken aan een antwoord van Wesley Sonck op de vraag wat hij deed ingeval hij een snotneus had tijdens een voetbalmatch, " gewoon laten vliegen". Dit was dus voor mij niet echt een optie.

Daarbij kwam nog dat er twee mannen naast mij zaten die nogal vrij racistische en eerder domme opmerkingen zaten te maken. Ik veronderstel dat ze het gesnuif uit mijn richting als blijk van verontwaardiging van mijn kant interpreteerden.

Lunch

Ik had met een vriendin afgesproken om een broodje te gaan eten in de foyer van de KVS. We zien elkaar morgen ook wel in het kader van "broodje brussel" voor een rondleiding in het in het wijnpaleis, maar tijdens die rondleidingen is het nu niet echt de bedoeling om je leven te vertellen. Dus hadden we deze middag een lichte maaltijd samen voorzien om het een en het ander eens te bespreken.

Het sober ingerichte kvscafe is dus de ideale plaats om efkens bij te praten, het is er wel druk maar nooit rumoerig en het is voor ons beiden ongeveer even ver stappen om er te geraken vanuit onze respectievelijke werkplaats.

De vlugge snack was voor mij een soepje geworden. Slechte keuze bleek achteraf want de dagsoep was "groene paprikasoep" en ik kan je verzekeren, dit is geen aanrader, enorm slecht gewoon, bitter en er drijven allerlei groen substanties in rond.

Op een uurtje waren we up to date met ons geroddel en morgen zullen we dus zonder onderbreking de rondleiding kunnen volgen.

Loopdag 8


De kinderen komen voor de rest van de week niet naar huis, ze zijn immers op vakantie bij Mémé en Pépé Ronse. Dimitri en ik kunnen deze avond dus op ons gemak het vooropgestelde deel van het loopschema afwerken.

We zitten nu halverwege de derde week en hoewel het loopschema van vandaag op het eerste zicht goed leek mee te vallen, viel dit in de realiteit toch een beetje tegen.

++OO  ++O  ++O  ++O  ++O  ++O  ++O  ++O  wat overeenkomt met 25 minuten.

De recuperatietijden zijn gehalveerd en dit was zwaarder dan verwacht,  op het einde van de rit is het uiteindelijk wel gelukt. We hebben vandaag op 25 minuten 3.7 km afgelegd, de 5 km komt al langs om meer in zicht. Kortrijk Here I come.

My toyota zal terug fantastic zijn

Eindelijk nieuws gekregen van de verzekeringen voor wat de reparatie van mijn wagen betreft. De expertise zou de reparatie hebben geschat op 2800€ ( niet mis als men nagaat dat de garage nog 1000€ wou geven voor de overname).

Mijn autootje zal er dus eindelijk weer goed uitzien. Al kan ik niet ontkennen dat rondrijden met een gedeukte voorkant ook wel zijn voordelen heeft. Je ziet de overig bestuurders zo denken, "wow, opgelet, een vrouw aan het stuur en ze heeft precies al ergens tegen geknotst, beter een beetje voorzichtig zijn terwijl die in de buurt is". Ik moet zeggen dat ze nu wel wijken als ik afkom.Ik kan overal ongegeneerd mijn voorrang nemen.

En dat terwijl ik zelfs niet in fout ben he. Er is gewoon iemand tegen mij gereden.Ik was gewoon het slachtoffer van een onoplettende.......chauffeur.

Toen ik het nieuws had gekregen van de expert dat de reparatie effectief mocht gebeuren heb ik dan maar snel contact opgenomen met de garage en volgende week zal de herstelling gebeuren. (voor de schouwing van 22 april , zal ik in ieder geval te laat zijn en wat niet correct is, ik heb verwittigd en moet de toeslag zelf betalen)

Eén minpuntje, omdat de onderdelen moeten herspoten worden moet mijn wagen een hele week binnen. Moet nu natuurlijk juist lukken dat ik maandag in Maarkedal ga lopen en Dimitri naar Deinze moet met de andere auto, er zit dus niets anders op dan met de fiets de "heuvels van de Vlaamse Ardennen" te trotseren. Ik vrees echter dat mijn conditie nog niet van die aard is dat ik zonder hijgen en puffen mijn bestemming ga bereiken, maar er zit eigenlijk niet veel anders op.

Zalig, zonnig verlofdagje


Er zouden gewoon meer dagen moeten zijn zoals vandaag. Schitterend weer, thuis samen met de kinderen en geen zorgen aan mijn hoofd. Wat niet wil zeggen dat we vandaag hebben gelanterfant, integendeel zelfs, we zijn er met zijn allen tegen aan gevlogen en hebben een heleboel zaken in orde gebracht die al een tijdje aanslepen.

De laatste tijd heb ik trouwens nu en dan al eens een dag  verlof genomen en ik ondervind dat de kinderen zich heel anders tegen mij gedragen als ik meer thuis ben. Luna floddert meer en Killian is de laatste tijd ook veel minder gesloten. Ik heb zelfs de indruk dat ze liever thuis zijn tegenwoordig.

Ik heb ze nu trouwens ingeschreven voor de Chiquita run op 21 mei in Gent en ze zijn alletwee razend enthousiast over hun deelname. Vooral dus over het rugnummer dat naar huis zal worden opgestuurd, de banaan achteraf, de medaille en verrassingspakket.

Deze middag hadden ze beiden hun joggingkledij aangetrokken en vroegen om mee te gaan oefenen.
Zo gezegd zo gedaan; We hebben ongeveer twee maal de omtrek van de finse piste gedaan wat zo'n 3 km is. Op de chiquitarun moeten ze 2 toeren rond het Sint-Pietersplein lopen, dus lijkt dit wel een haalbare kaart.

Zo lang ze het maar zien zitten en er plezier aan beleven, meer moet dat niet zijn.

Start to run Maarkedal

Deze morgen vroeg opgestaan om te gaan lopen. Ik loop ongeveer al een week met een vervelende verkoudheid rond en heb het dus iets lastiger om mijn ademhaling tijdens het lopen onder controle te houden maar al bij al viel het toch nog redelijk goed mee.
Mijn vooropgesteld schema voor de dag was

+O ++OO +++OOO +++OOO +++OO

Wat dus in totaal 23 minuten maakt en overeenkomt met 3.2 km.

Dezen avond ga ik trouwens naar een "Start to run " informatievergadering in Maarkedal. De sessies gebeuren onder deskundige begeleiding en ik denk dat ik wel wat raadgevingen met betrekking tot houding en looptechniek kan gebruiken.

Ondertussen heb ik de mensen waarmee ik de komende weken zal oefenen en ik zie het eigenlijk wel zitten.

Bijlagen:
http://www.maarkedal.be/site/596/default.aspx   

Tom Boonen stunt
Wilde plannen voor vandaag, we gaan naar de Bossen van Wallers naar de rit Parijs Roubaix kijken.

De Gps is ingesteld en om 11.00 uur staat ieder van ons klaar om te vertrekken. De doortocht van de renners in de bosstrook wordt pas om 14.45u verwacht maar het is toch al gauw een uurtje rijden en we verwachten dat er onwaarschijnlijk veel toeschouwers zullen zijn .

Bij aankomst in zone 18:  Wallers Arenberg is alles daar nog vrij rustig. Langs de 2.5 km lange strook in het bos zijn langs weerskanten dranghekken geplaatst en hier en daar staan al een paar mensen maar niet om te zeggen de grote massa.



Het is nog anderhalf uur wachten vooraleer de renners langskomen en in tussentijd spelen de kinderen verstoppertje in het bos.



Ondertussen  beginnen de plaatsjes langs de nadarhekken zich vrij aardig te vullen. Zoals gewoonlijk enorm veel vlamingen, logisch natuurlijk want de streek is zowat de achtertuin van West-Vlaanderen. Tussen de mensen bevinden zich ook heel wat curieuze mensen, doorwinterde fans zoals de man met zijn zelf ineen geknutselde paneel voor "Tommeke, tommeke Boonen"  maar ook typetjes zoals de in leopard uitgedoste "Carmen" look alike.

                   

Om half drie staat alles barstenvol . Als laatste komen nog een hele horde mensen toe met bussen die op verschillende plaatsen naar de toer gaan kijken. Op deze plaats hebben ze dus brute pech want er is geen plaatsje meer vrij.

Tien voor drie zijn ze er, een eerste klein kopgroepje op enkele seconden gevolgd door een grotere groep met daarin alle protagonisten Boonen, Devolder, Cancellara, Hoste,...







Aan een razend tempo vliegen ze over de kasseistenen, wel indrukwekkend om ze te zien manoeuvreren over die hobbelige strook.

Een goeie 10 minuten later is alles voorbij en zet de massa zich in beweging richting huiswaarts. Toch hebben we geen noemenswaardige problemen gehad om uit onze parkeerplaats te vertrekken.

Boonen die op dat moment al vrij goed in de koers zat,was superieur en  heeft de rest van de koers zijn positie alleen maar verstevigd, wel spijtig voor Leif Hoste die alweer eens het ongeluk langs zijn kant had.

Boonen was de hele rit gewoon de betere en twijfelde blijkbaar geen moment aan zijn eigen overwinning.
Met ongeveer 40 seconden voorsprong op de navolgers reed hij de velodroom van Roubaix binnen.
Een meer dan verdiende overwinning. Er zijn dan blijkbaar toch nog zekerheden.


(foto's Killian Dewolf)

Bijlagen:
http://www.demorgen.be/dm/nl/1001/Wielrennen/article/detail/240971/2008/04/13/Tom-Boonen-wint-autoritair-tweede-Parijs-Roubaix.dhtml   

De hel van het Noorden


Morgen , op paaszondag, gaan we naar het " buitenland". Echt ver gaan we niet hoor, eigenlijk juist over de grens naar de bossen van Wallers. 

Parijs - Roubaix mag zich wel de klassieker onder de klassiekers noemen. Binnen de serie van klassiekers is deze geliefd en gevreesd om zijn beruchte kasseien. Een franse journalist benoemde deze klassieker ooit eens als de Hel van het Noorden. Dat was nog kort na de Eerste Wereldoorlog toen het parcours tussen de resultaten van de veldslagen liep. Nu verwijst de Hel naar de bijzonder slecht liggende kasseistroken die een aanslag doen op de renner en zijn materiaal. Goed materiaal, concentratie en acrobatiek komen in deze rit goed van pas.

Sinds we vorige zomer enkele etappes van de tour de FRANCE bijwoonden ben ik eigenlijk een beetje een wielerfan geworden en ik spreek er al lang over om een keertje in de bossen van Wallers  te gaan staan . Dit jaar gaan we dat dus effectief doen.De kinderen gaan mee, we kleden er ons op en we maken er gewoon een dagje buitenland van.

 t' zou zelfs nog plezanter zijn mocht het morgen regenen  en de kasseien er op die strook er een beetje glibberiger bijliggen.

k' Ben eigenlijk best wel nieuwsgierig wie er morgen gaat winnen, Devolder? Boonen? of toch mijn eigen topfavoriet Cancellara? of die van Dimitri: Leif Hoste?

 

YEVGUENI


Om 14.00 uur deze middag trad Yevgueni op in het Forum van Fnac Gent. We waren er ongeveer een kwartiertje  op voorhand en toen al was duidelijk dat het niet al te grote zaaltje van de Fnac afgeladen vol zou zitten.

Stipt op tijd begon de groep met hun set, voornamelijk nummers uit de nieuwe CD " We zijn hier nu toch" en 1 oudje namelijk Robbie 2.

Luna en Killian waren best onder de indruk toen ze de jongens van Yevgueni in levende lijve zagen en zeker Luna, toen de bassist vriendelijk knikte naar haar was ze er op slag helemaal weg van.

Dat moet je hun trouwens nageven, ze zijn ongelofelijk sympathiek naar hun publiek toe en stralen dat ook uit. De mensen die op het concert waren, waren van hetzelfde slag.

In tegenstelling tot het optreden van vorige maand in de AB was dit concert veel intimistischer en eenvoudiger in zijn opbouw maar daarom zeker niet minder goed. Een aspect was zelfs beter, namelijk ze gaven nu en dan meer uitleg bij het opzet van één van hun nummers en daardoor kregen dit nummer op slag veel meer diepgang en betekenis

Het was een tof concertje en we blijven ze zeker in het oog houden.

Bijlagen:
http://www.yevgueni.be/   

Adidas Supernova Sequence


Deze morgen in Gent bij Runners service lab om loopschoenen geweest. Ik heb de bedoeling om het deze keer goed aan te pakken en dus wil ik in eerste instantie een paar degelijke loopschoenen hebben, zo'n een paartje waarbij ik na het lopen geen pijn heb in mijn rechter heup, zoals tot nu toe altijd het geval was. .

In tegenstelling met de grotere sportzaken in hartje Gent, waar je een enorm aanbod hebt en kleur,en model primeren maar  waar jeweinig begeleiding krijgt bij de aanschaf van je schoenen word je hier heel goed opgevangen en deskundig begeleid bij de aankoop.

Eerst werd mijn voetafdruk genomen, ik moest in een soort bakje gaan staan en op de PC was de afdruk mijn voeten te zien. Deze gegevns werden dan geannaliseerd om te zien welk type van loopschoen ik zou nodig hebben. Van kindsbeen af heb ik serieuze holvoeten en dat bleek nog maar eens uit de afdruk, ik had weinig raakvlak.

De verkoper kon aan de hand van die afdruk een aantal schoenparen selecteren die mijn voeten de bijkomende steun zouden geven die ze nodig hadden. Uiteindelijk kwam hij af met 4 paar die ik kon proberen en bij elke pasbeurt een test doen op een loopvlak. Het paar dat uiteindelijk het beste aan mijn voeten aansloot en de beste steun en minste afrol gaf mocht ik nog eens uitproberen op de loopband en het bleken echt de beste te zijn .

Het waren de Adidas supernova Sequence.

Vanaf nu dus geen enkel excuus meer om dit te laten mislukken

Schitterende dag


Deze morgen was ik naar goede, slechte gewoonte voor dag en dauw uit de veren. Daar het niet echt wordt geapprecieerd als ik de rest van de andere huisgenoten ook wakker maak, heb ik dan maar mijn loop outfit aangetrokken en ben op de Finse piste mijn volgens loopschema voorziene minuutjes gaan lopen. Vandaag heb ik trouwens eens gekeken welke afstand ik afleg binnen de vooropgestelde tijdspanne en op 24 minuten heb ik 3.2 km gelopen. De 5 km op the ladies run in op Kortrijk op 1 juni lijken opeens een heel stuk haalbaarder.

Toen ik terug kwam, was de rest van "The wild Bunch" ook wakker en klaar om richting Gent te vertrekken. Ik wou graag een paar geschikte loopschoenen aanschaffen en Dimitri had een toffe fiets zien staan waarvan hij de prijs wel eens wou weten. Tegen de middag keerden we met lege handen naar huis terug, de fiets was duurder dan verwacht en loopschoenen voor supinatie (holvoeten) zijn blijkbaar niet zo makkelijk te vinden.

We mochten trouwens niet te veel treuzelen want deze middag heeft Luna afgeslproken om met een vriendinnetje uit haar klas te gaan zwemmen.

Tof trouwens om die twee bezig te zien, hoewel ze twee handen op één buik zijn , zijn ze toch o zo verschillend. Terwijl haar vriendin nogal onverschrokken is, van de hoge wipplank naar beneden springt en op haar buik de glijbaan afglijdt, is Luna eerder van het afwachtende type. Luna redeneert eerder zo van: als ik mij stil hou en nauwelijks beweeg gaan ze nooit merken dat ik aan hun zottigheden niet mee doe.

Na een pannenkoek en een rondleiding door ons huis heb ik haar vriendinnetje terug thuis afgezet en wat tof was, ze hadden zich blijkbaar beiden goed geamuseerd.

Moe maar voldaan heb ik mij dan maar in de zetel geinstalleerd en mijn wedervaren van de dag opgeschreven.
Vanavond ben ik trouwens voor één avond vrijgezel. Dimitri gaat namelijk met zijn collega aan teambuilding doen in de plaatselijke bowling en heeft er letterlijk bijgezegd dat ik hem niet te snel terug thuis moest verwachten.

Atomium


In het kader van Broodje Brussel zijn we deze middag de Sint Maria Magdalenakerk gan bezoeken in hartje Brussel.

De kleine gotische kerk met een barokportaal, die maakte vroeger deel uit van een 13de-eeuws klooster, dat in 1580 door de protestanten kort en klein werd geslagen. De kerk werd in 1957 en 1958 gerestaureerd naar een 15de-eeuw voorbeeld. De bouw van de kleine Magdalenakapel gaat terug tot de 15de eeuw en werd mogelijk gemaakt dankzij een schenking van de bakkersgilde.

De rondleiding was aanvankelijk vrij boeiend met talrijke verwijzingen naar de typerende architecturale elementen, maar werd al vrij snel eentonig, toen de gids citaten uit de testamenten en bijbel begon te evoceren.

Op dit moment kwam onze Yogacollega Jacques de kerk binnengestapt. Jacques is echt een fenomeen in onze wekelijkse les, niet alleen is hij ons enig mannelijk exemplaar maar voorts is hij niet gauw om een grap verlegen.

Dit was deze keer dus niet anders. Hij had dit week-end immers een death ride gedaan vanop de hoogste bol van het atomium. Mijn vriendin A en ik aanhoorden zijn verhaal aanvankelijk met enige scepsis., maar hij kon zijn wedervaren zelfs stofferen met foto's op zijn GSM.

Dit bewijst natuurlijk nog niet dat hij effectief aan een kabel vanop de bovenste van het atomium naar beneden is geslierd, ik zag daarnet immers op Google dat verschillende kranten foto's hebben gepubliceerd van die death ride.
Het was gewoon plezant om hem met zo'n enthousiame over zijn ervaringen te horen vertellen;

Loos alarm


Elke gewone werkdag sta ik om kwart voor vijf op om mij klaar te maken en quasi op automatische piloot voer ik dagelijks dezelfde zaken uit. PC en Senseo aan naar de badkamer om me te wassen, ontbijten, mails checken, make-up aanbrengen, haar kammen, tanden poetsen, eten in mijn tas steken en recht naar de wagen richting station waar ik om 5.30 uur een trein heb.

Elke dag nemen die zaken evenveel tijd in beslag maar deze ochtend was ik toch efkens nerveus toen Dimitri half slapend naar beneden kwam en verbaasd vroeg 'loop jij hier nu nog? t'is al 6.30 uur."

Paniek dus, ik zou meer dan een uur te laat op mijn werk toekomen. Toch efkens het uur checken op de thermostaat voor het zekerste en het was natuurlijk nog maar 5.15 uur , ik zat gewoon perfeckt op schema en mijn wederhelft had zich blijkbaar een beetje miskeken op zijn wekker. OEF

Van schema's gesproken , mijn vierde dag van het loopschema is goed verlopen. De training was eigenlijk dezelfde als maandag namelijk

+O ++OO ++OO +++OOO +++OOO 

Ik had het vandaag wel iets lastiger dan maandag omdat het vochtig weer is, en ik dan vlugger last heb met mijn ademhaling , maar al bij al viel het heel goed mee.
Vrijdag meer van dat en iets lastiger. We komen er nog.

Openbaar vervoer, snel? en goedkoop?


Ik had vandaag met een vriendin afgesproken om te gaan winkelen in Antwerpen. Mijn auto is vandaag binnen in de garage en ik had dus weinig ander keuze dan met de trein te gaan. Ik heb een maandabonnement naar Brussel en dus leek het mij nogal evident en het meest voordelig om over Brussel naar Antwerpen te rijden. Groot was echter mijn verwondering toen ik in het station de prijs hoorde die ik nog moest bijbetalen. zomaar nog eens 15,00 Euro opleg. Daarenboven kwam nog dat Luna, die 8 jaar is, ook nog eens moest bijbetalen omdat we voor 9.00 uur vertrokken.

Ik kon mijn verontwaardiging niet langer wegsteken, terwijl die mens aan het loket er ook niets kon aan doen. Zulke prijzen zijn gewoon de reinste afzetterij, je zou toch ergens verwachten dat ze voor mensen die jaar in jaar uit de trein nemen eens een effortke zouden doen.

Ik had dus al ruim 20 euro uitgegeven en stond nog altijd in Oudenaarde. Had mijn auto trouwens niet in de garage gestaan dan was ik gewoon zelf naar Antwerpen gereden, het was mij waarschijnlijk nog voordeliger uitgekomen, zeker als je ook rekening houdt met de tijd van de treinreis, een enkele reis Oudenaarde Antwerpen duurt zowat 2uur.

Het station van Antwerpen zelf daarentegen was meer dan de moeite. Nadat het onlangs werd uitgeroepen tot één van de mooiste stations ter wereld wou ik dat ook wel eens met mijn eigen ogen zien.

Onze trein kwam aan op het onderste van de vier verdiepingen. Ideaal want zo moesten we alle etages doorkruisen tot aan de inkomsthall , waar ik had afgesproken met mijn vriendin en haar dochterje.

Door de positionering van de trappen, kruiselings geplaatst, onderging je als het ware een architecturale beleving en kreeg je het gebouw in alle mogelijke perspectieven te zien. Hoe meer je trouwens naar boven kwam des te groter werd het contrast tussen het oude bestaande gedeelte en het nieuw bijgebouwde, onderliggende deel.

Na een kleine wandeling in het station begaven we ons richting Meir, waar ons verschrikkelijk shoppingavontuur zou beginnen. Dit was echter geen onverdeeld succes want behalve een kleedje en een MP3 speler voor Luna haar Pasen heb ik niets gekocht. Je zou weliswaar moeten geloven dat ik genezen ben.

Loopschema: Dag 3


Vandaag, één dagje werken en dan terug een dag thuis.

Het was vandaag trouwens schitterend weer en s'middags had ik afgesproken met mijn vriendin om samen een broodje te gaan eten in de Hema. Het was heel aangenaam om terug bij te praten en gezellig eventjes te keuvelen over de kinderen en onze nabije uitstapjes. Zo'n uurtje er tussen uit kan wonderen doen, want er zijn bij ons een paar mensen die zich nogal verschrikkelijk au sérieux nemen en die bij wijlen vrij vermoeiend zijn.

Sinds ik trouwens een fiets ter beschikking heb, zijn de middagse escapades eigenlijk perfect mogelijk en ben ik haast nooit langer dan een uurtje weg. Niets is  trouwens zaliger dan onder de middag een stukje uitwaaien op de fiets in het zonnetje.

S' avonds had ik afgesproken met Dimitri om ons loopschema verder te volgen wat er vandaag als volgt uitzag:

+O ++OO ++OO +++OOO +++OOO
totaal 22 minuten

Veel problemen had ik er niet mee maar ik heb het dan ook erg op mijn gemak gedaan.
Woendag moet ik trouwens gewoon hetzelfde schema als vandaag volgen dus dat lukt zeker.

Stijn Devolder (bis)


Voor zowat elke vlaming is de Ronde van Vlaanderen toch een beetje "onze tour". De Fransen hebben de Tour de France, de Italianen de tirreno adriatico en de Giro , de Spanjaarden de Vuelta en wij de ronde van Vlaanderen.

Al van toen ik klein was had die ronde een speciale betekenis. Mijn grootouders woonden op de Edelareberg en elk jaar was die dag voor mijn Bompa een hoogdag. Het was toen ook nog een hele belevenis want net zoals nu nog altijd in de Tour de France caravaan werden er in die tijd nog gadgets, foto's en snoepjes uit de voorbijrijdende wagens naar de toeschouwers gegooid.

Als klein kind was dit gewoon "het einde" en de Ronde van Vlaanderen werd achteraf nog ettelijke malen herhaald op de keukenvloer bij mijn grootouders met mijn kleine coureurkes. Zoetemelk, Hinault, Van Impe elk op toer wonnen ze mijn ronde.

Ook vandaag hangt er rond de ronde nog een speciale sfeer.




We waren vandaag op de grote markt gaan kijken . Reeds bij het voorbijrijden van de wedstrijdwagen en de bijhorende melodie "Rodaniaaaaaaaaa" hing de rondesfeer in de lucht. De enorme caravaan, de overvliegende helikopters en de massa volk die uitgelaten en vol verwachting langs de dranghekkens staat te wachten op de vluchtige passage van de beste renners ter wereld al die dingen maken van het evenement iets unieks.  


Zoals elk jaar zocht ik in de massa renners mijn topfavoriet, Fabian Cancellara wiens kansen vooraf niet hoog werden ingeschat maar die op het moment dat ze op de markt van Oudenaarde reden nog in de middenmoot zat. Een tiental minuten later waren zijn kansen al serieus geslonken wanthij ging te voet de Koppenberg naar omhoog om uiteindelijk op te geven.

Grote overwinnaar vandaag was trouwens zoals vorig jaar Stijn "Briek" Devolder die net zoals vorig jaar op de muur serieus pilon begon te geven en zo de overwinning in de wacht sleepte. Devolder is gewoon de laatste Flandrien

Ladies Run Kortrijk


Vandaag zijn Dimitri en de kinderen mee gaan lopen op de Finse piste
Het schema van de dag was

+O ++OO ++OO +++OOO +++OOO

Wat in totaal dus 20 minuten maakt.
Niemand had het hiermee echt lastig, behalve Killian misschien maar die had het in het begin vooral lastig met zichzelf . Omdat hij niet van meet af aan op kop lopen en is nogal competitief is. Eens hij een beetje was gerodeerd was er geen houden meer aan en vond hij het zelfs spijtig dat onze tijd er al op zat.

De kinderen gaan in ieder geval terug mee maandag. Wat Dimitri betreft misschien......
Ik heb deze avond trouwens een beetje druk gezet op mezelf om het wel degelijk een tijdje vol te houden want ik heb me zonet ingeschreven voor de Knack Ladies Run in Kortrijk op 1 juni.Mijn ventje ziet dat niet echt zitten maar ik wil er wel voor gaan.

Ik heb dus nog zo'n 2 maand tijd om me voor te bereiden . Dit moet gewoonweg lukken, desnoods kruip ik gewoon over de finish. Dit is gewoon iets wat ik voor mezelf moet doen en Dimitri heeft gezegd dat hij aan de aankomst zal staan om te supporteren samen met Killian en Luna trouwens.

Ronde van Vlaanderen week end


Reeds heel de week zijn er  wielertoeristen te bespeuren in Oudenaarde en vandaag en morgen zijn de topdagen: De ronde van vlaanderen voor wielertoeristen en voor profs. Voor- en tegenstanders van het evenement hebben de laatste dagen hun genoegen en ongenoegen al op alle mogelijke manieren en in elke vorm van pers te kennen gegeven. Ik kan de mening van beide partijen wel volgen maar kan eigenlijk geen van beide 100% gelijk geven.

Tegenstanders beweren dat de wielertoeristen de streek terroriseren, vervuilen, roekeloos rijden enz. En in zeker mate is dat wel zo, elk evenement dat zoveel volk op de been brengt is in zeker mate belastend voor de omgeving.(vraag maar eens aan menig Gentenaar wat hij van de Gentse feesten vindt).

Het is echter al te kortzichtig om enkel deze negatieve punten in overweging te nemen, men vergeet al snel dat het gebeuren ook de middenstand en plaatselijk toerisme ten goede komt.Maar daar wordt ogenschijnlijk niet aan gedacht, zelfs niet door één van onze plaatselijke schepenen, die probeert te scoren op de kap van de heisa in de actualiteit rond het evenement.

Het is ook niet zo dat dit eeuwigdurend is hé, het is ocharme twee dagen en je kan je er toch een beetje naar schikken , zo heb ik mijn boodschappen extra vroeg gedaan deze morgen en heb geen enkele hinder ondervonden.

Voorstanders hebben echter ook niet ten volle gelijk. Vaak ,doordat ze in kuddes rijden, voelen ze zich daardoor een beetje (veel) onschendbaar, en worden dan roekelozer.

De organisatie probeert hier echter iets aan te doen want klaarblijkelijk hebben ze deze morgen voor de start opgeroepen tot een veilig rijgedrag. Als de renners zich daar een beetje naar schikken is er toch geen probleem.
Een beetje discipline van iedereen en alles komt in orde.

I'm Jogging........

Yes, ik ben gelanceerd. Deze morgen heb ik mijn joggingschoenen aangetrokken en ben op de Finse piste aan de Rode los toertjes gaan lopen. Ik heb uiteindelijk voor het trainingsschema van Mieke Broeckx gekozen en  mijn loopschema van vandaag is

+O+O ++ OO++OO+++OOO


waarbij + lopen is en O wandelen en ik dus  in principe 18 minuten  in beweging ben.

Ik had gevreesd dat dit mij niet van de eerste keer zou lukken maar wonder boven wonder het ging.
Tot nu toe was ik altijd met Dimitri samen gaan lopen wat voor mij niet echt werkte want je spiegelt je al gauw aan de persoon die met je meeloopt en de conditie van Dimitri is wat lopen betreft toch stukken beter dan de mijne. Ik kan nogal moeilijk tegen mijn verlies en dit bracht dus nogal eens de nodige spanningen met zich mee.

Vandaag ben ik dus vertrokken  met mijn MP3 en the Pogues als enige gezelschap. Goed gezelschap dat wel want op de tonen van fiesta scheurde ik over de finse piste en de 18 minuten waren voorbij voor ik er eigenlijk erg in had.

Ondertussen heb ik me ook ingeschreven voor een start to run cursus in de buurt namelijk in Maarkedal.Op 13 april is er een infosessie en ik zie wel of ik me dan effectief inschrijf.

Deze middag ben ik trouwens vlug nog efkens over en weer gereden naar een pas geopende sportzaak in Ronse om mij een korte broek, MP3 tasje en chrono-uurwerk aan te schaffen, kwestie van goed uitgerust te zijn . Voor wat de schoenen betreft ga ik echter nog een beetje wachten tot na de infosessie.

Start to run.

De eerste zon zet precies iedereen aan om te gaan sporten. Vandaag was dat wel overduidelijk, fietsers en joggers waren overal te zien in de stad. Dimitri en ik gaan dit vanaf morgen ook doen we gaan namelijk een keertje proberen om een loopschema te volgen.

Ik had al van verschillende mensen gehoord dat de podcast van Start to run met Evy Gruyaert een goed hulpmiddel is om de loopsessies vol te houden . Deze middag heb ik dus efkens geprobeerd om die fameuze podcast van het internet te halen maar klaarblijkelijk is dit dus absoluut niet meer mogelijk, het zou een kwestie van auteursrechten zijn of zo. Op verschillende blogs werd zelfs de juridische reactie van de VRT toegevoegd en die bleek bij illegaal downloaden allesbehalve mals.

Uiteindelijk heb ik op de site van de VRT zelf gevonden dat de podcast binnen 17 dagen terug legaal te downloaden valt, je kon je zelf inschrijven om hiervan op de hoogte gehouden te worden. Afwachten is dus de boodschap.

Ondertussen gaan we echter niet blijven stilzitten, ik ben in de bibliotheek het boek Loop van Mieke Boeckx gaan halen en daar staan ook tal van trainingsschema's, voedings en motivatietips in die we intussentijd zullen volgen. We zullen dus de komende weken dit boek als leidraad gebruiken.

Mijn loopschoenen en outfit liggen klaar en mijn mentale coach heeft er meer dan zin in. (Mentale coach= Dimitri, als die iets in zijn hoofd heeft is er geen ontkomen meer aan); De bedoeling is om de 5 km te halen en het zeker vol te houden tot aan ons verlof.

Ik ga voor de zekerheid toch nog efkens checken of er toevallig bij ons in de buurt binnenkort geen start to run sessies starten want in groep lukt zoiets toch nog altijd beter.