Ik had het deze week nog tegen mijn vriendin A gezegd toen we op een Brussels terrasje een broodje zaten te eten: " In Brussel werken is zo een beetje heel het jaar op citytrip zijn", je staat er niet altijd bij stil maar eigenlijk werken wij in een van de mooiste steden van Europa . Hoog tijd dus om het centrum nog eens grondig te gaan bekijken met de kinderen.
Vorige week hadden we de omgeving van het jubelpark bezocht en vandaag is dus de grote markt aan de beurt. We hadden de wagen geparkeerd in de ondergrondse parking aan het Spanjeplein en van daaruit zijn we onze wandeling begonnen.
Eerst zijn we de pas vernieuwde Hortagalerij gaan bekijken. De doorgang van het centraal station naar de grote markt werd jarenlang verwaarloosd maar onderging recentelijk een complete restauratie en het resultaat mag er zijn. De oorspronkelijke elementen van Horta en Brunfaut werden in ere hersteld en aangevuld met eigentijdse architecturale ingrepen; een conceptueel kunstwerk met ledverlichting alluderend naar het belang van licht in de architectuur van Victor Horta.
Van daaruit gingen we via de agora en zijn markt met artisanale produkten naar de grote markt. De kinderen stonden versteld en namen massa's foto's. Als je in Brussel werkt en regelmatig op de grote markt passert verlies je dat WOW effect een beetje en sta je niet meer stil bij de grootsheid van het stadhuis en de omliggende patricierswoningen.
We deden een ommetje langs het toeristisch infocentrum en kregen daar een plannetje met het parcours erop van de stripmuren. Het was eigenlijk ons plan om er vandaag een paar te bekijken maar verder dan drie, die van de Kolenmarkt zijn we vandaag niet geraakt want vanuit de Kolenmarkt zijn we dus richting Sint Gorikshallen vertrokken. Daar liep een tentoonstelling over archeologische opgravingen in het centrum en rondom Brussel.
De expositie was zeer didactisch en ook voor de kinderen uiterst boeiend. Er was onder andere een deel gewijd aan het opgraven van menselijke overblijfselen en de vondst van vaatwerk en architecturale resten. Ook de manier van opgraven , het dateren en classificeren kwam aan bod.
Hierna volgde het tweede luik van ons Brussels bezoek het shoppen; Niet onmiddellijk de Nieuwstraat want die is vandaag absoluut te mijden wegens veel te veel volk maar wel enkele andere winkels zoals de chinese supermarkt in de Zwarte Onze lieve vrouwestraat, Waterstones de Engelse boekhandel op de Adolphe Max en tenslotte toch nog de Fnac.
Om af te sluiten zijn we nog een soepje gaan drinken in de Hema en zijn toen richting huiswaarts vertrokken.
20-03-2009
Bijna zomer
Marco Borsato
vandaag is ronduit een schitterende dag, het begin van de astronomische lente en een heerlijke zomerdag. Voor mij staat er eigenlijk niet speciaals op de agenda, maar de eerste zon maakt veel goed. Ik heb een halve dag verlof en maak er duchtig gebruik van om nog een paar boodschappen te doen al genietend van het zonneke.
Voor Dimitri en Luna is vandaag echter wel een bijzondere dag, zij gaan immers in het Sportpaleis naar Marco Borsato, naar " Wit Licht" kijken.
Bij eerdere voorstellingen was ik altijd meegeweest maar ik ben niet wat je noemt een echte fan en toen Luna vroeg of zij mee mocht was ik onmiddellijk meer dan akkoord. Het is toch te gek om te betalen voor iemand die tegen zijn zin meegaat.
Dezen avond zijn ze dus samen aangezet richting Antwerpen. Killian en ik zijn ondertussen bij de tandarts geweest en gaan ons daarna een keer ferm te buiten gaan aan een avondje niets doen, snoepen, tv kijken en nog meer nutteloze bezigheden.
We verwachten de 2 uitzetters immers pas heel laat terug met een ongelofelijk relaas van de show die ze te zien hebben gekregen. Ik vraag mij alleen af of ons Lunaatje niet in slaap gaat vallen.
19-03-2009
Premier cd voorstelling yevgueni in AB
Yevgueni
Ik had voor dezen avond kaarten gekocht voor de voorstelling van de nieuwe Cd van Yevgueni in de AncienneBelgique. Na het debâcle van Gorki had ik mijn verwachtingen deze keer eigenlijk niet te hoog gesteld. Het talrijk opgekomen publiek (zo'n 800 man) was van alle slag: jong; oud,en was van meet af aan enthousiast.
De groep zelf had de massa van de eerste noot op zijn hand en het optreden was echt fenomenaal.Nummers van de nieuwe cd werden afgewisseld met ouder , gekender werk en was het optreden was geen seconde vervelend. Dit was echt entertainment van de hoogste kwaliteit en Dimitri zou dit beamen moest hij nog kunen praten van het vele roepen.
De groep gaf zelfs twee maal bis nummers, de laatste maal een duet met de zus van de zanger,een fragiel maar mooi nummer. Ik was ook verrast toen ik ontdekte dat het West vlamingen waren, nauwelijks te horen dus.
We waren dus beiden dolenthousiast na het optreden en gaan ons zeker informeren om nog kaarten te kunnen krijgen voor het optreden in de Handelsmarkt in Gent op 1 april, zo goed was het.
Achter het concert zijn we in de Ierse pub rechtover de beurs " O'Reilly's nog een goede Guinness gaan drinken en di was een gepaste afsluiter voor een geweldige dag.
Reeds twee maanden zeggen we dat we absoluut onze zomervakantie moeten vastleggen en steeds wordt het uitgesteld om één of andere reden. Het enige wat tot nu toe vast lag was een vijfdaags verblijf in Pernes Les Fontaines aan de voet van de Mont Ventoux. Ik moest en zou de aankomst van de Tour de France op de Mont Ventoux zien en was er dus als de kippen bij om ons hotel daar te reserveren. Dat was dus al gelukt.
Vandaag heb ik dus ook de rest van onze reis bepaald. Voor Pernes les Fontaines heb ik een aantal dagen vastgelegd in de buurt van Isola 2000. Ook daar wordt een etappe van de Tour de France gereden, een tijdrit in Bourg Saint-Maurice. Ik heb nog nooit echt een tijdrit gezien en dit is des te meer een reden. Daarenboven is de prijs van het hotel in de alpen voor die periode meer dan redelijk. En er is een zwembad voor de kinderen, dus iedereen blij.
Na Pernes les Fontaines heb ik nog een weekje vastgelegd in Antibes. Het is al een tijdje geleden dat we die kant van Krankrijk nog hebben aangedaan en de centrale ligging tussen Cannes en Nice lijkt me wel wat. Beide steden heb ik trouwens nog niet echt bezocht.Daarenboven zijn er in de buurt van Antibes nog en aantal steden en dorpen die we graag zouden bezoeken Juan les Pins, Monaco, Ventimiglia, Vence, Grasse (misschien komen we er Grenouille tegen), Le canet en nog oneindig veel meer, we zullen het misschien niet allemaal deze keer kunnen doen.
16-03-2009
dagje vrij
Lente schoonmaak
Vandaag zijn we allemaal thuis.Dimitri en ik hebben verlof genomen en de kinderen hebben een facultatieve vrij dag op school. Ideaal moment dus om met de lente in zicht eens een grote schoonmaak te houden. Naar "goede" gewoonte ( voor sommigen voor interpretatie vatbaar) was ik heel vroeg uit de veren en kon dus onmiddellijk met de grote manoeuvers beginnen.
Iedereen nam een stukje van het kuiswerk op zich. De kinderen de slaapkamers, Dimitri de keuken en badkamer en ik het salon en de woonkamer. Het resultaat mag er zijn ons huis is volledig spic en span.
s'namiddags kwam de zon er door en zijn de kinderen de tuin onder handen gaan nemen, het gras de struiken en ze hebben zelfs bloembollen geplant: Gladiolen.
Raar hoe zo'n klein beetje zon zo'n energie boost kan geven.
15-03-2009
Paddy's day
Happy Saint-Patrick's Day !!!!!!
Deze morgen zijn we zoals voorzien gaan zwemmen. Killiantje zijn wekker liep om 7.30 uur af zoals vorige week en we waren terug bij de eerste bezoekers van de dag. Terwijl Killian zich in het diep amuseerde en continu van de springplank sprong, heb ik met Luna in het ondiep baantjes getrokken, op ons eigen tempo en met de nodige rustpauzes. Ik had deze keer ook jetons gekocht voor het broebelbad en we hebben er met zijn drietjes ferm goed van genoten. t'was echt wel super ontspannend deze keer. Vorige week had ik mij een beetje zenuwachtig gemaakt omdat ik vond dat Killian nogal gevaarlijke toeren uithaalde in het diep, maar hij zwemt wel goed en trekt meer dan behoorlijk zijn plan dus waarom me zorgen maken.
Tegen de middag zijn we vertrokken richting Brussel want vandaag is er in het Jubelpark een optocht ter ere van Saint-Patrick. We hadden erg veel geluk want terwijl we onze wagen parkeerden kwam de stoet juist door de triomfboog van de cinquantenaire door.
De meeste deelnamers hadden zoals gevraagd wel iets groens aan ter ere van de Ierse patroonheilige Saint-Patrick en een aantal mensen waren volledig in traditionele Ierse outfit.
De stoet maakt een volledig parcours door het Jubelpark en eindigde tenslotte op het sportterrein naast de paleizen waar de festiviteiten zouden worden verder gezet. Er was Guinness, Jameson, Jack O'Shea, Irish Stew en op sportief vlak Hurling, Camogie en Gaelic Football voorzien en een portie Irish Oldies . Toen de zon er efkens doorkwam leek het bijna vakantie.
Bij het verlaten van het terrein gingen we nog efkens kijken naar het Paviljoen van de Menselijke driften dat in het Jubelpark staat met de gigantische sculptuur van Jef Lambeaux, we hadden stilletjes gehoopt dat het zou open zijn en we de sculptuur zouden kunnen bezichtigen. Geen geluk dus het was gesloten maar onderaan in de deur zit wel een rond gat met een diameter van ongeveer 5 cm en als je op je buik gaat liggen en door het gat kijkt kan je de sculptuur in zijn totaliteit zien.
In het Jubelpark zelf hebben we trouwens nog iets heel raars gezien. Van collega's op het werk had ik er wel al van gehoord maar met een zeker ongeloof geluisterd. Deze middag heb ik ze daadwerkelijk gezien . Luna zag er als eerste eentje in de bomen van het Jubelpark, een reusachtige groene parkiet, bijna een kleine papegaai. Toen we er aandacht aan schonken zagen we er plotseling tientallen . Ze maken hun nesten in de openingen van de bomen.
Luna maakte spontaan de opmerking: " kijk die vogels zijn ook in het groen voor Saint Patrick 's day".
Tegen 16.00 verlieten we het terrein en maakten nog een ommetje langs het stripmuseum om efkens te zien of we niet konden te weten komen wanner het Marc Sleen museum nu effectief zou opengaan. Ze wisten het nog niet maar het gebouw ziet er wel al zo goed als af uit, enkel de inkom is nog een beetje chaotisch maar dit zu toch wel vrij snel kunnen gaan en misschien zou het zoals voorzien toch op 1 april kunnen openen .
11-03-2009
thriller
Stan Lauryssens: Geen tijd voor tranen
Ik kreeg vandaag een boek van Stan Lauryssens cadeau, eentje dat ik nog niet had namelijk "geen tijd voor tranen" en kan nauwelijks wachten tot het boek waar ik nu in bezig ben " Mannen die vrouwen haten" uit is om er in te beginnen lezen. Alhoewel ik moet toegeven dat het boek van Stieg Larsen ook wel spannend is, maar Stan Lauryssens is toch nog iets anders.
Bij hem komt er een bijkomend facet namelijk :de man is ongelofelijk sympathiek . We zijn op de laatste 3 boekenbeurzen bij hem langsgeweest om een boek te laten signeren en steeds was hij zijn eigen beminzame zelve. OK je kan wel opperen dat ze er alle baat bij hebben om vriendelijk te zijn want ze leven immers toch van de boekenverkoop, maar Lauryssens heeft een natuurlijk flegma en wat zeker niet te versmaden is, de man is nederig en oprecht vriendelijk . Ik denk trouwens niet moest hij arrogant en onvriendelijk zijn dat hij daarom minder boeken zou verkopen , men zou dit wellicht gewoon zijn imago toeschrijven.
Wanneer iemand zijn werk me boeit, kan ik het trouwens niet laten om efkens in zijn biografie en archief te snuffelen en heb een paar interessante gegevens over hem ontdekt.
Stan Lauryssens , die in 1946 werd geboren in Antwerpen startte zijn carriere als journalist bij het laatste nieuws, bij de regionale editie. Hij werd vervolgens free-lance journalist en schreef artikels over talrijke beroemdheden zoals Salvador Dali, Konsalik, Thor Heyerdaal en talrijke nazi medewerkers. Midden jaren 70 schrijft hij trouwens een aantal boeken over zijn zoektocht naar Nazi-partizanen in Zuid Amerika.
Hij stopt met schrijven, verhuist naar Spanje, wordt de gebuur van Salvador Dali en wordt tijdelijk kunsthandelaar. Niet zonder kleerscheuren.
Na 15 jaar niet te hebben geschreven stort hij zich tenslotte met succes op het trhiller genre, en niet zonder succes. Zwarte sneeuw is de eerste thriller van Lauryssens. Het boek werd meteen bekroond met de Hercule Poirotprijs 2002 voor de spannendste roman van het jaar. Zwarte sneeuw is tevens de eerste aflevering van een reeks moordromans met in de hoofdrollen de commissaris en enkele speurders van de Antwerpse moordbrigade, een seriemoordenaarin het zwart gekleeddie tussen vervallen huizen sluipt, Sandra alias Miss België, en een weemoedige stem die Que Sera, Sera zingt.
Bibliografie Salvador en ik Zwarte sneeuw Dode lijken Rode Rozen Doder dan dood Bloter dan bloot Geen tijd voor tranen Wie vroeg sterft
Salvador en ik zal trouwens binnenkort worden verfilmd en een van de hoofdrollen zou naar het schijnt worden vertolkt door Al Pacino.
Hoog tijd dus om Stieg Larsen ter hand ter nemen, zo snel mogelijk uit te lezen en mijn nieuwe aanwinst van Lauryssens te verslinden.
09-03-2009
Flandrien
Briek en zijn maten
Zo plezant als het week-end was zo tegen valt deze maandag. Normaal vind ik het absoluut niet erg om s'morgens vroeg op te staan maar deze morgen dus wel. Ik voel me moe en doorleefd, ik zat trouwens al een half uur op de trein toen ik plots in de ruit zag dat de slaaprimpels nog niet uit mijn gezicht waren weggezakt. Dit deed mij eigenlijk een beetje denken aan de tentoonstelling van Stephan Vanfleteren die we gisteren in het huis van Kina zagen , realistische doorleefde foto's van wielrenners.
De tentoonstelling " Wielersportcultuur", een initiatief van gewezen VRT sportjournalist Louis De Pelsmaeker, stelde 61 foto's van Stephan Vanfleteren tentoon aangevuld met teksten van 25 bekende Nederlandstalige dichters.
Bekende wielericonen: Rik Vansteenbergen, Briek Schotte, Rik Van Looy, Eddy Merckx, Freddy Maertens, Herman Van Springel, Roger De Vlaeminck, Johan Museeuw, Sven Nys werden contrasterend opgesteld met taferelen uit het Vlaamse wielerleven, de wielerfans en de mooiste plekjes van de Vlaamse Ardennen.
Alles werd aangevuld met teksten van Nederlandtalige auteurs: Hugo Claus, Freek De Jonge, Rick De Leeuw, Karel De Pelsemaeker, Herman Gorter, Tom Lanoye, Bart Moeyaert, Bart Vanreusel, Dimitri Verhulst enz.
Het meest aangrijpende vond ik de tekst van Rick De Pelsemaeker over "ALBERIEK SCHOTTE" van wie we trouwens vorige week een tentoonstelling hadden gezien in het Centrum Ronde Van Vlaanderen in Oudenaarde.
08-03-2009
Nero en company
Kinderen aan de macht
Ik had me deze week voorgenomen dat vandaag volledig in het teken van de kinderen stond. Zij mochten beslissen wat we vandaag zouden gaan doen. Luna wist al vrij snel wat ze wou: gaan zwemmen. Zo gezegd zo gedaan, killian had de wekker deze morgen om 7.30 uur gezet en iets voor half negen stonden we voor de ingang van het zwembad dat spijtig genoeg nog niet open was op dat moment .
Het was al een tijdje geleden dat ik ze nog had zien zwemmen, van vorige zomervakantie om eerlijk te zijn, en ik was dus nogal verbaasd toen ik ze deze morgen bezig zag.
Luna die vorige zomer nog schrik had van het water zwom nu in een trek het volledige zwembad over en Killian was niet uit het diepe weg te slaan en sprong zonder verpinken van de hoge springplank. Weliswaar op zijn gewoonlijk houterige manier maar hij deed het toch maar. Ik was echt trots toen ik ze bezig zag.
We waren er echter nog niet uit of ik moest al plechtig beloven dat we volgende week terug zouden gaan. En zo'n een uurtje per week is eerlijk gezegd toch maar een kleintje.
S'middags hadden we ook het een en het ander met de kinderen gepland. Eerst reden we richting Gent naar het huis van Kina. Er loopt daar op dit moment een tentoonstelling van Stephan van Fleteren rond het wielergebeuren inVlaanderen en Dimitri en ik wilden die ook wel zien. Terwijl Dimitri zich verdiepte in de teksten ben ik dan met de kinderen maar de permanente tentoonstelling van het huis van Kina gaan bekijken en de gastjes hebben zich echt waar dol geamuseerd. Luna zei zelfs dat ze nog nooit zo'n plezant museum had gezien. Het is eerlijk gezegd ook de moeite waard. Alle onderwerpen zijn op een bijzonder didactische manier toegelicht op maat van de kinderen.
Om 15.00 uur was er trouwens een voorstelling rond de aanwezigheid van Keizer Karel in Gent aan de hand van een reusachtige maquette en een begeleidend klank en lichtspel werd de band van Keizer Karel met Gent toegelicht. Killiantje volgde het hele spektakel met opengevallen mond en was uitermate geboeid, vooral door de plaats op de maquette waar de stroppendragers werden onthoofd.
Onze laatste halte van vandaag was Laarne, waar we de Nerotentoonstelling bezochten . De expo vond plaats in de plaatselijke bibliotheek en van bij het binnenkomen konden we ze ruiken. Madame Nero had klaarblijkelijk wafels gebakken. Aan een democratische prijs van 1 euro kon men er Brusselse wafels eten, en zoiets moet je tegen Killian geen twee keer zeggen. Wij waren nog de tentoonstelling aan het bekijken terwijl Killian al aan een tafeltje zat te eten.
Het was een drukke dag en tegen de avond zagen de kinderen er eerlijk gezegd een beetje moe uit maar ze hadden zich wel goed geamuseerd en wat wil een mens tenslotte nog meer.
05-03-2009
Cinematek
Hitchcock Presents
Deze middag toonden ze in het kader van Broodje Brussel, klassiekers uit de reeks Hitchcock presents.
Twee afleveringen, allebei naar Roald Dahl, van Hitchcocks televisieserie:
Lamb to the slaughter van en met Alfred Hitchcock, USA 1958 Barbara Bel Geddes, Harold J. Stone / ZW / OND : NL / 24', een staaltje gitzwarte humor rond een lamsbout met in de hoofdrol een piepjonge Barbara Bel Geddes, bij de meesten bij ons bekend als de matriarch in Dallas;
Poison van en met Alfred Hitchcock, USA 1958 Wendell Corey, James Donald / ZW / OND : NL / 25'
De eerste was bijzonder spitsvondig en ook wel amusant, de tweede vond ik dan persoonlijk iets minder maar de point was ook wel goed gevonden.
Al bij al is het een raar gedacht om zo onder de middag een film te gaan bekijken maar het is wel erg ontspannend en zeker voor herhaling vatbaar.
Mijn vriendin A en ik hadden voor deze avond uitnodigingen om naar de opening te gaan van het nieuwe ontdekkingsparcours van de archeologische site Coudenberg. Ik had een aantal jaren geleden reeds een fragment van de opgravingen gezien (nog in restauratiefase) en was best benieuwd om te zien wat er in tussentijd was veranderd. Afspraak dus om 18.30 uur aan het Belvue museum aan het Paleizenplein.
Het Paleis van Brussel werd tussen de 11de en de 12de eeuw gebouwd op de Coudenberg. Naarmate het prestige van de hertogen van Brabant - vervolgens de hertogen van Bourgondië, keizer Karel V en tot slot de aartshertogen Albrecht en Isabella - toenam, werd ook het paleis herbouwd, uitgebreid en verfraaid. Als zetel van de centrale macht heeft dit paleis met zijn prachtige tuinen en rijke kunstcollecties, gedurende zes eeuwen bezoekers uit heel Europa over de vloer gekregen. Dit indrukwekkende monument werd in 1731 door een reusachtige brand verwoest. Vijftig jaar later werd de ruïne opgeruimd en werd gestart met de herinrichting van de wijk. Het bestaan van het Paleis dreigde een goed bewaard geheim onder ingewijde te worden maar dankzij de openstelling van de onderaardse gewelven wordt een belangrijk stuk geschiedenis voor iedereen toegankelijk.
Het voormalige COUDENBERGPALEIS is dus enorm en loopt door onder de Koningsstraat, Het Koningsplein tot aan de Infante Isabellastraat. Sinds vorig bezoek was de site dus enorm veranderd.
t'was in ieder geval enorm plezant om mee te maken, plezante omgeving, fijn gezelschap en een hapje en een drankje, meer moet dat niet zijn.
Zoals maandag automechanicalesdag is, is dinsdag vanaf nu dus Yogalesdag. Vorige week hadden we ons ook al aangemeld maar toen bleek het niet door te gaan wegens: VAKANTIE ( natuurlijk nooit aan gedacht), maar vandaag hebben we dus effectief les.
We hebben vanaf nu zelfs een heuse lidkaart en zijn dus officieel "YOGI". It's all in the name want in de praktijk zijn we nog alles behalve cracks.
De vrouwen kleedkamer zat toen we aankwamen al barstens vol en we waren dus haast verplicht om ons om te kleden in de mannen vestiaire, geen probleem op zich want er zijn toch bijna geen mannen in de les.
Myriam, de lerares, was blijkbaar goed in vorm want er zat serieus veel vaart in de les. Je kon ze haast niet niet volgen. Zelfs haar achtergrondmuziek was niet zoals gewoonlijk oosters maar klassiek, ein kleine nachtmusik van mozart en andere klassiekers waar ik niet echt een naam kan opplakken.
Halverwege de les begonnen al mijn spieren serieus tegen te wringen en aan mijn vriendin te zien lieten ook haar ledematen het stilletjes aan afweten.
Bij het einde van de les begaven we ons terug richting kleedkamer en ons enige mannelijke collega kwam plots binnen. Je had de vrouwen eens moeten zien springen. Ik vrees een beetje dat het grootste deel van de cursisten morgen niet zo meer zal springen,wegens een beetje stram. Deze middag nog "krijger" maar morgen gewoon wrakstuk.
Op het podium van Kuurne Brussel Kuurne 2009 1. Tom Boonen (Quick Step) 2. Bernhard Eisel (Team Columbia-High Road) 3. Jeremy Hunt (Cervelo Test Team)
(uit Site Brussel-Kuurne-Brussel)
lente
Daar komt de lente
Lente zit in de lucht en dat merk je want iedereen komt massaal de baan op. Deze morgen zijn we naar de Rommelmarkt in Froyennes geweest en er was veel rommel maar nog veel meer mensen.
De kinderen hebben de hele tijd rondgelopen, de zon scheen en ik denk dat het hen heeft deugd gedaan. Door de lange koude winter zitten ze al veel te lang opgesloten, en vandaag hebben ze zich eens goed kunnen uitleven.
28-02-2009
Omloop het Nieuwsblad
Gent-Gent
Deze middag gingen we dus kijken naar de omloop het Nieuwsblad boven op de Kruisberg, een ideale plaats om te zijn want de Oudestraat is zodanig steil dat de renners er vrij traag en goed zichtbaar passeren. Vroeger dan gepland passeerde een groepje van een paar renners, die achteraf klaarblijkelijk uit de wedstrijd werden gehaald omdat ze tussen de slagbomen van een bewaakte overweg waren gereden. Enkel minuutjes later nog een paar en vervolgens de grote meute allemaal in een keer, gevolgd door een enorme caravaan van bezemwagens, vips en bussen. De straat trilde gewoon bij het voorbijkomen van die massa.
De uiteindelijke winnaar werd de Noor Thor Hushovd ; De renner van Cervelo won in een bizar slot van een door Rabobank gedomineerde koers. Sebastian Langeveld was samen met Heinrich Haussler lang vooruit, maar in het slot kwam de achtervolgende groep steeds dichterbij. In het zicht van de haven viel iedereen over elkaar waarna Hushovd in zijn streep naar de finish niemand meer voorbij zag komen. De Belg Kevyn Ista werd tweede gevolgd door Rabobank renner Juan Antonio Flecha. (Het Nieuwsblad)
27-02-2009
Wielerseizoen 2009
Afspraak op de Kruisberg
Morgen is het dus zover en begint het wielerjaar 2009 officieel met de opener "De omloop het Volk" of "De omloop het Nieuwsblad" zoals je vanaf dit jaar moet zeggen.Alle grote wielrenners staan al op de deelnemerslijst en de topfavorieten Boonen en Pozzato zijn blijkbaar in topconditie.
De eerste klassieker buiten categorie van het nieuwe wegseizoen, krijgt een extra ruggensteun met de comeback van de Muur van Geraardsbergen. Na de vorige editie liet adviseur Peter Van Petegem al verstaan dat er opnieuw plaats kwam voor een van de meest beroemde hellingen uit het Vlaamse heuvelland.
Wijzelf gaan ons waarschijnlijk positioneren op de Kruisberg waar de renners rond 15.00 uur zullen passeren.Op tijd vertrekken zal waarschijnlijk de boodschap zijn.
Als inwoner van de Vlaamse Ardennen, meer bepaald Oudenaarde, zit je voor het wielerseizoen trouwens als het ware in de loge. Bij een vlugge blik in de wielergids blijken immers heel wat koersen bij ons de buurt te passeren, niet alleen de omloop het nieuwsblad maar ook Kuurne Brussel Kuurne,Dwars door Vlaanderen, de E3 prijs Vlaanderen, de driedaagse van de Panne en natuurlijk niet te vergeten de Ronde van Vlaanderen, passeren gewoon allemaal aan ons voordeur.
Het zou dus een beetje gek zijn om het hele gebeuren niet een beetje te volgen. En eerlijk gezegd ben ik wel een beetje nieuwsgierig of Tom Boonen zijn favorietenrol zal kunnen waarmaken en zo Philippe Gilbert opvolgen als winnaar van Gent- Gent.
26-02-2009
Eddy Planckaert , VRT
Eddy Planckaert
Dimitri had voor dezen avond 4 plaatsen voor proefopnames bij de VRT aangevraagd voor het nieuwe programma van Tom Lenaerts. We zouden eerst gaan, dan weer niet en uiteindelijk toen Dimitri omstreeks half zes thuiskwam van zijn werk besloten we om uiteindelijk toch maar te gaan.
De kinderen mochten bij de schoonouders en mijn zus blijven. Killian verblijft trouwens al heel de week in Ronse en komt vanavond ook niet naar huis en Luna blijft deze nacht dus bij mijn zus slapen in het bed van haar neefje.
Wij dus richting Vilvoorde waar we aan de ingang van de opnamestudios hadden afgesproken met mijn schoonbroer en schoonzus. Toen we daar echter aankwamen bleken de opnames niet plaats te vinden in Vilvoorde maar wel in Sint Lambrechts Woluwe.
Y, mijn schoonbroer, kent de omgeving daar een beetje en wist een vrij vlotte manier om zonder al te veel verkeersdrukte ter plaatse te geraken. Net op tijd bereikten we uiteindelijk de juiste locatie.
Een proefopname zou worden ingeblikt voor de nieuwe talkshow van Tom Lenaerts en Michiel de Vlieger. Het opzet: een praatprogramma rond 2 centrale gasten.
Eén van de gasten was in ons geval Eddy Planckaert. Ik had vooraf eigenlijk een weinig uitgesproken mening over Eddy Planckaert en kende hem eerder van zijn realityshow dan van zijn professionele carriere, maar ik moet toegeven dat hij eigenlijk heel goed meeviel.
Er zijn er die minder hebben gepresteerd en die meer pretentie hebben. Planckaert, die nogal eens omschreven wordt als een echte flierefluiter, kwam hier eerder vrij serieus en beredeneerd over. De man heeft het grote voordeel dat hij zichzelf en zijn omgeving zeer goed kan relativeren, en achteraf gezien heeft hij toch wel een palmares om U tegen te zeggen zeker.
Moe maar voldaan keerden we uiteindelijk terug naar huis want morgen is gewoon terug WERKENDAG
25-02-2009
Broodje Brussel Tom Pintens
Winter maakt ons misschien niet vrolijk maar Tom Pintens wel
In het kader van Broodje Brussel trad Tom Pintens deze middag op in de Fnac. De man heeft een nieuw CD uit " Winter maakt ons vrolijk" en die werd onder de middag voorgesteld in het Forum café van Fnac Brussel.
Toen ik aankwam was er nog niets te zien, het was eigenlijk vrij rustig qua publieke opkomst ; de zanger zelf was echter wel al aanwezig en zat rustig aan een tafeltje iets te drinken.
In afwachting ben ik dan maar wat tussen de CD's gaan rondneuzen en kon er weliswaar zijn titelloze eerste CD op de kop tikken voor de luttele prijs van 6.90, een echte meevaller.
Om halfeen begon zijn optreden, een mengeling van nummers uit zijn nieuw en zijn eerste CD, waaronder Winter maakt ons vrolijk, Louise, Charleroi en natuurlijk mijn favoriet 'Al die tijd' , wat er meteen boenk op was en met een meeslepend refrein als: "en het kan niet elke dag feest zijn, laat het komen, laat het zijn. Als de avond valt en mijn gedachten komen niet los, laat ik ze liever dolen in het bos." het publiek tot heupwiegen aanzette.
Zijn set ( zo'n 6 nummers) werd door het onderussen talrijk geworden publiek meer dan gesmaakt en onthaald op een hartelijk applaus.
Een concert van Tom Pintens is echt een aanrader, de Belgische Spinvis, zoals hij in Nederland wel eens wordt genoemd , boeit van begin tot eind en blijft aldoor zijn sympathiek zelve.
24-02-2009
Lux
Lux3: met Arno, chanteur
Gisterenavond hadden we uitnodigingen om de opname van Lux bij te wonen met als gastartiest Arno. Mijn vriendin A is een liefhebber van het fenomeen Arno en dus had ik haar gevraagd of ze mee wou gaan. Op de uitnodiging stond dat er een drankje en een hapje voor en na de opnames was voorzien, maar daar we niet goed wisten wat te verwachten zijn we eerst toch maar iets gaan eten.
Tegen 19.30u zijn we dan maar afgezakt naar het Amerikaans theater, waar de opnames zouden plaatsvinden. Het gebouw ademt gewoon de sfeer van de fifties uit. Niet verwonderlijk natuurlijk " Amerikaans paviljoen, Expo 58, Dahhh.
Ik moet wel eerlijk toegeven, wat er in verband met de hapjes en drankjes op de uitnodiging stond was zeker niet overdreven. Je kon er gewoon naar believen Leffe en versnaperingen krijgen, maar als Bob ( ik moet nog alleen naar Oudenaarde met de wagen vannacht) mocht ik daar enkel een keertje aan ruiken.
Vlak voor aanvang van de opnames kwam Luc Janssens het publiek nog efkens toelichten voor wat betreft het opzet van de show, de mens Arno en het fenomeen.
Uiteindelijk werden we de zaal binnengelaten en wat wel tof was, was dat we gewoon in het midden van het decorum stonden. Staan weliswaar wat we na anderhalf uur wel serieus in onze benen voelden.
Arno was zijn ongecomplexeerde zelve en bediende zich, zoals altijd van een aantal stereotiepe uitspraken waarvan de tofste deze avond toch wel was "Pour se cultiver il faut se mouiller", waar ik me eerlijk gezegd niet te veel wil bij voorstellen. Het interview ging voornamelijk over zijn jeugd en Oostende en de uizending ervan is voorzien op 1 maart op Canvas.
k'denk zelfs dat we op een bepaald moment efkens zijn in beeld geweest want toen Madensuyu optrad stonden we pal achter de zanger. Kijken dus of ze ons niet weg hebben getrukeerd.
23-02-2009
Oscarnight
No Country For Old Men
We hadden het ons eigenlijk al lang voorgenomen maar uiteindelijk gaan we het toch niet doen. De uitzending van de Oscars begint pas na middernacht en ik heb morgen geen verlof dus nemen we het gewoon op. Dat heeft ook een beetje zijn voordeel want je kan de saaie stukken doorspoelen.
Wat we niet gaan overslaan dezen avond is de film van de Coen broertjes " No Country for Old man"
Vroeger, toen ik nog in Gent studeerde heb ik ook al eens een film van Joel Coen gezien namelijk "Barton Fink" (1991) en die is me eigenlijk altijd bijgebleven. Niet het verhaal of zo maar de beklijvende sfeer en het feit dat de hoofdrolspeler de hele film bijna rondloopt met een doos met een afgesneden hoofd in.
Telenet zendt "No country for old man" uit om 21.00 uur en tegen die tijd heb ik de living verduisterd, ben ik onder mijn dekentje gekropen en heb ik een glaasje Jameson binnen handbereik, klaar om de grote oscarwinnaar van vorig jaar te bekijken.
Het verhaal baadt in de sfeer van Pulp Fiction en Natural Born Killers, kwestie van "het komt niet op een paar lijken meer of minder". Jack Llewelyn Moss (Josh Brolin) wint het groot lot wanneer hij in de woestijn de restanten vindt van een slecht afgelopen drugsdeal: een smak geld, een pak heroïne een een hoop lijken.
Dit is het begin van een spannende en bloederige achtervolging door psychopaat Chigurgh ( Javier Bardem). Bardem speelt de rol op een meesterlijke wijze. Hoe kan iemand zo een lelijke mens uitbeelden, hoe kan je iemand zo lelijk maken? Ik heb het trouwens efkens nagekeken of die mens in het echt ook zo lelijk is ( kwestie dat hij steeds wordt gesignaleerd in aanwezigheid van de schoonste vrouwen van Hollywood, o.a. Penelope Cruz) en het blijkt echt meer dan goed mee te vallen.
Ook wel tof is de rol van Tommy Lee Jones als bijna op rust gestelde Sheriff Ed Tom Bell. Door heel de film doet hij eigenlijk niets constructiefs behalve mensen de stuipen op het lijf jagen en zinloze opmerkingen maken maar hij deed me op het einde van de film wel lachen door een van zijn stomme opmerkingen.
