Deze middag toonden ze in het kader van Broodje Brussel, klassiekers uit de reeks Hitchcock presents.
Twee afleveringen, allebei naar Roald Dahl, van Hitchcocks televisieserie:
Lamb to the slaughter van en met Alfred Hitchcock, USA 1958 Barbara Bel Geddes, Harold J. Stone / ZW / OND : NL / 24', een staaltje gitzwarte humor rond een lamsbout met in de hoofdrol een piepjonge Barbara Bel Geddes, bij de meesten bij ons bekend als de matriarch in Dallas;
Poison van en met Alfred Hitchcock, USA 1958 Wendell Corey, James Donald / ZW / OND : NL / 25'
De eerste was bijzonder spitsvondig en ook wel amusant, de tweede vond ik dan persoonlijk iets minder maar de point was ook wel goed gevonden.
Al bij al is het een raar gedacht om zo onder de middag een film te gaan bekijken maar het is wel erg ontspannend en zeker voor herhaling vatbaar.
Mijn vriendin A en ik hadden voor deze avond uitnodigingen om naar de opening te gaan van het nieuwe ontdekkingsparcours van de archeologische site Coudenberg. Ik had een aantal jaren geleden reeds een fragment van de opgravingen gezien (nog in restauratiefase) en was best benieuwd om te zien wat er in tussentijd was veranderd. Afspraak dus om 18.30 uur aan het Belvue museum aan het Paleizenplein.
Het Paleis van Brussel werd tussen de 11de en de 12de eeuw gebouwd op de Coudenberg. Naarmate het prestige van de hertogen van Brabant - vervolgens de hertogen van Bourgondië, keizer Karel V en tot slot de aartshertogen Albrecht en Isabella - toenam, werd ook het paleis herbouwd, uitgebreid en verfraaid. Als zetel van de centrale macht heeft dit paleis met zijn prachtige tuinen en rijke kunstcollecties, gedurende zes eeuwen bezoekers uit heel Europa over de vloer gekregen. Dit indrukwekkende monument werd in 1731 door een reusachtige brand verwoest. Vijftig jaar later werd de ruïne opgeruimd en werd gestart met de herinrichting van de wijk. Het bestaan van het Paleis dreigde een goed bewaard geheim onder ingewijde te worden maar dankzij de openstelling van de onderaardse gewelven wordt een belangrijk stuk geschiedenis voor iedereen toegankelijk.
Het voormalige COUDENBERGPALEIS is dus enorm en loopt door onder de Koningsstraat, Het Koningsplein tot aan de Infante Isabellastraat. Sinds vorig bezoek was de site dus enorm veranderd.
t'was in ieder geval enorm plezant om mee te maken, plezante omgeving, fijn gezelschap en een hapje en een drankje, meer moet dat niet zijn.
Zoals maandag automechanicalesdag is, is dinsdag vanaf nu dus Yogalesdag. Vorige week hadden we ons ook al aangemeld maar toen bleek het niet door te gaan wegens: VAKANTIE ( natuurlijk nooit aan gedacht), maar vandaag hebben we dus effectief les.
We hebben vanaf nu zelfs een heuse lidkaart en zijn dus officieel "YOGI". It's all in the name want in de praktijk zijn we nog alles behalve cracks.
De vrouwen kleedkamer zat toen we aankwamen al barstens vol en we waren dus haast verplicht om ons om te kleden in de mannen vestiaire, geen probleem op zich want er zijn toch bijna geen mannen in de les.
Myriam, de lerares, was blijkbaar goed in vorm want er zat serieus veel vaart in de les. Je kon ze haast niet niet volgen. Zelfs haar achtergrondmuziek was niet zoals gewoonlijk oosters maar klassiek, ein kleine nachtmusik van mozart en andere klassiekers waar ik niet echt een naam kan opplakken.
Halverwege de les begonnen al mijn spieren serieus tegen te wringen en aan mijn vriendin te zien lieten ook haar ledematen het stilletjes aan afweten.
Bij het einde van de les begaven we ons terug richting kleedkamer en ons enige mannelijke collega kwam plots binnen. Je had de vrouwen eens moeten zien springen. Ik vrees een beetje dat het grootste deel van de cursisten morgen niet zo meer zal springen,wegens een beetje stram. Deze middag nog "krijger" maar morgen gewoon wrakstuk.
Op het podium van Kuurne Brussel Kuurne 2009 1. Tom Boonen (Quick Step) 2. Bernhard Eisel (Team Columbia-High Road) 3. Jeremy Hunt (Cervelo Test Team)
(uit Site Brussel-Kuurne-Brussel)
lente
Daar komt de lente
Lente zit in de lucht en dat merk je want iedereen komt massaal de baan op. Deze morgen zijn we naar de Rommelmarkt in Froyennes geweest en er was veel rommel maar nog veel meer mensen.
De kinderen hebben de hele tijd rondgelopen, de zon scheen en ik denk dat het hen heeft deugd gedaan. Door de lange koude winter zitten ze al veel te lang opgesloten, en vandaag hebben ze zich eens goed kunnen uitleven.
28-02-2009
Omloop het Nieuwsblad
Gent-Gent
Deze middag gingen we dus kijken naar de omloop het Nieuwsblad boven op de Kruisberg, een ideale plaats om te zijn want de Oudestraat is zodanig steil dat de renners er vrij traag en goed zichtbaar passeren. Vroeger dan gepland passeerde een groepje van een paar renners, die achteraf klaarblijkelijk uit de wedstrijd werden gehaald omdat ze tussen de slagbomen van een bewaakte overweg waren gereden. Enkel minuutjes later nog een paar en vervolgens de grote meute allemaal in een keer, gevolgd door een enorme caravaan van bezemwagens, vips en bussen. De straat trilde gewoon bij het voorbijkomen van die massa.
De uiteindelijke winnaar werd de Noor Thor Hushovd ; De renner van Cervelo won in een bizar slot van een door Rabobank gedomineerde koers. Sebastian Langeveld was samen met Heinrich Haussler lang vooruit, maar in het slot kwam de achtervolgende groep steeds dichterbij. In het zicht van de haven viel iedereen over elkaar waarna Hushovd in zijn streep naar de finish niemand meer voorbij zag komen. De Belg Kevyn Ista werd tweede gevolgd door Rabobank renner Juan Antonio Flecha. (Het Nieuwsblad)
27-02-2009
Wielerseizoen 2009
Afspraak op de Kruisberg
Morgen is het dus zover en begint het wielerjaar 2009 officieel met de opener "De omloop het Volk" of "De omloop het Nieuwsblad" zoals je vanaf dit jaar moet zeggen.Alle grote wielrenners staan al op de deelnemerslijst en de topfavorieten Boonen en Pozzato zijn blijkbaar in topconditie.
De eerste klassieker buiten categorie van het nieuwe wegseizoen, krijgt een extra ruggensteun met de comeback van de Muur van Geraardsbergen. Na de vorige editie liet adviseur Peter Van Petegem al verstaan dat er opnieuw plaats kwam voor een van de meest beroemde hellingen uit het Vlaamse heuvelland.
Wijzelf gaan ons waarschijnlijk positioneren op de Kruisberg waar de renners rond 15.00 uur zullen passeren.Op tijd vertrekken zal waarschijnlijk de boodschap zijn.
Als inwoner van de Vlaamse Ardennen, meer bepaald Oudenaarde, zit je voor het wielerseizoen trouwens als het ware in de loge. Bij een vlugge blik in de wielergids blijken immers heel wat koersen bij ons de buurt te passeren, niet alleen de omloop het nieuwsblad maar ook Kuurne Brussel Kuurne,Dwars door Vlaanderen, de E3 prijs Vlaanderen, de driedaagse van de Panne en natuurlijk niet te vergeten de Ronde van Vlaanderen, passeren gewoon allemaal aan ons voordeur.
Het zou dus een beetje gek zijn om het hele gebeuren niet een beetje te volgen. En eerlijk gezegd ben ik wel een beetje nieuwsgierig of Tom Boonen zijn favorietenrol zal kunnen waarmaken en zo Philippe Gilbert opvolgen als winnaar van Gent- Gent.
26-02-2009
Eddy Planckaert , VRT
Eddy Planckaert
Dimitri had voor dezen avond 4 plaatsen voor proefopnames bij de VRT aangevraagd voor het nieuwe programma van Tom Lenaerts. We zouden eerst gaan, dan weer niet en uiteindelijk toen Dimitri omstreeks half zes thuiskwam van zijn werk besloten we om uiteindelijk toch maar te gaan.
De kinderen mochten bij de schoonouders en mijn zus blijven. Killian verblijft trouwens al heel de week in Ronse en komt vanavond ook niet naar huis en Luna blijft deze nacht dus bij mijn zus slapen in het bed van haar neefje.
Wij dus richting Vilvoorde waar we aan de ingang van de opnamestudios hadden afgesproken met mijn schoonbroer en schoonzus. Toen we daar echter aankwamen bleken de opnames niet plaats te vinden in Vilvoorde maar wel in Sint Lambrechts Woluwe.
Y, mijn schoonbroer, kent de omgeving daar een beetje en wist een vrij vlotte manier om zonder al te veel verkeersdrukte ter plaatse te geraken. Net op tijd bereikten we uiteindelijk de juiste locatie.
Een proefopname zou worden ingeblikt voor de nieuwe talkshow van Tom Lenaerts en Michiel de Vlieger. Het opzet: een praatprogramma rond 2 centrale gasten.
Eén van de gasten was in ons geval Eddy Planckaert. Ik had vooraf eigenlijk een weinig uitgesproken mening over Eddy Planckaert en kende hem eerder van zijn realityshow dan van zijn professionele carriere, maar ik moet toegeven dat hij eigenlijk heel goed meeviel.
Er zijn er die minder hebben gepresteerd en die meer pretentie hebben. Planckaert, die nogal eens omschreven wordt als een echte flierefluiter, kwam hier eerder vrij serieus en beredeneerd over. De man heeft het grote voordeel dat hij zichzelf en zijn omgeving zeer goed kan relativeren, en achteraf gezien heeft hij toch wel een palmares om U tegen te zeggen zeker.
Moe maar voldaan keerden we uiteindelijk terug naar huis want morgen is gewoon terug WERKENDAG
25-02-2009
Broodje Brussel Tom Pintens
Winter maakt ons misschien niet vrolijk maar Tom Pintens wel
In het kader van Broodje Brussel trad Tom Pintens deze middag op in de Fnac. De man heeft een nieuw CD uit " Winter maakt ons vrolijk" en die werd onder de middag voorgesteld in het Forum café van Fnac Brussel.
Toen ik aankwam was er nog niets te zien, het was eigenlijk vrij rustig qua publieke opkomst ; de zanger zelf was echter wel al aanwezig en zat rustig aan een tafeltje iets te drinken.
In afwachting ben ik dan maar wat tussen de CD's gaan rondneuzen en kon er weliswaar zijn titelloze eerste CD op de kop tikken voor de luttele prijs van 6.90, een echte meevaller.
Om halfeen begon zijn optreden, een mengeling van nummers uit zijn nieuw en zijn eerste CD, waaronder Winter maakt ons vrolijk, Louise, Charleroi en natuurlijk mijn favoriet 'Al die tijd' , wat er meteen boenk op was en met een meeslepend refrein als: "en het kan niet elke dag feest zijn, laat het komen, laat het zijn. Als de avond valt en mijn gedachten komen niet los, laat ik ze liever dolen in het bos." het publiek tot heupwiegen aanzette.
Zijn set ( zo'n 6 nummers) werd door het onderussen talrijk geworden publiek meer dan gesmaakt en onthaald op een hartelijk applaus.
Een concert van Tom Pintens is echt een aanrader, de Belgische Spinvis, zoals hij in Nederland wel eens wordt genoemd , boeit van begin tot eind en blijft aldoor zijn sympathiek zelve.
24-02-2009
Lux
Lux3: met Arno, chanteur
Gisterenavond hadden we uitnodigingen om de opname van Lux bij te wonen met als gastartiest Arno. Mijn vriendin A is een liefhebber van het fenomeen Arno en dus had ik haar gevraagd of ze mee wou gaan. Op de uitnodiging stond dat er een drankje en een hapje voor en na de opnames was voorzien, maar daar we niet goed wisten wat te verwachten zijn we eerst toch maar iets gaan eten.
Tegen 19.30u zijn we dan maar afgezakt naar het Amerikaans theater, waar de opnames zouden plaatsvinden. Het gebouw ademt gewoon de sfeer van de fifties uit. Niet verwonderlijk natuurlijk " Amerikaans paviljoen, Expo 58, Dahhh.
Ik moet wel eerlijk toegeven, wat er in verband met de hapjes en drankjes op de uitnodiging stond was zeker niet overdreven. Je kon er gewoon naar believen Leffe en versnaperingen krijgen, maar als Bob ( ik moet nog alleen naar Oudenaarde met de wagen vannacht) mocht ik daar enkel een keertje aan ruiken.
Vlak voor aanvang van de opnames kwam Luc Janssens het publiek nog efkens toelichten voor wat betreft het opzet van de show, de mens Arno en het fenomeen.
Uiteindelijk werden we de zaal binnengelaten en wat wel tof was, was dat we gewoon in het midden van het decorum stonden. Staan weliswaar wat we na anderhalf uur wel serieus in onze benen voelden.
Arno was zijn ongecomplexeerde zelve en bediende zich, zoals altijd van een aantal stereotiepe uitspraken waarvan de tofste deze avond toch wel was "Pour se cultiver il faut se mouiller", waar ik me eerlijk gezegd niet te veel wil bij voorstellen. Het interview ging voornamelijk over zijn jeugd en Oostende en de uizending ervan is voorzien op 1 maart op Canvas.
k'denk zelfs dat we op een bepaald moment efkens zijn in beeld geweest want toen Madensuyu optrad stonden we pal achter de zanger. Kijken dus of ze ons niet weg hebben getrukeerd.
23-02-2009
Oscarnight
No Country For Old Men
We hadden het ons eigenlijk al lang voorgenomen maar uiteindelijk gaan we het toch niet doen. De uitzending van de Oscars begint pas na middernacht en ik heb morgen geen verlof dus nemen we het gewoon op. Dat heeft ook een beetje zijn voordeel want je kan de saaie stukken doorspoelen.
Wat we niet gaan overslaan dezen avond is de film van de Coen broertjes " No Country for Old man"
Vroeger, toen ik nog in Gent studeerde heb ik ook al eens een film van Joel Coen gezien namelijk "Barton Fink" (1991) en die is me eigenlijk altijd bijgebleven. Niet het verhaal of zo maar de beklijvende sfeer en het feit dat de hoofdrolspeler de hele film bijna rondloopt met een doos met een afgesneden hoofd in.
Telenet zendt "No country for old man" uit om 21.00 uur en tegen die tijd heb ik de living verduisterd, ben ik onder mijn dekentje gekropen en heb ik een glaasje Jameson binnen handbereik, klaar om de grote oscarwinnaar van vorig jaar te bekijken.
Het verhaal baadt in de sfeer van Pulp Fiction en Natural Born Killers, kwestie van "het komt niet op een paar lijken meer of minder". Jack Llewelyn Moss (Josh Brolin) wint het groot lot wanneer hij in de woestijn de restanten vindt van een slecht afgelopen drugsdeal: een smak geld, een pak heroïne een een hoop lijken.
Dit is het begin van een spannende en bloederige achtervolging door psychopaat Chigurgh ( Javier Bardem). Bardem speelt de rol op een meesterlijke wijze. Hoe kan iemand zo een lelijke mens uitbeelden, hoe kan je iemand zo lelijk maken? Ik heb het trouwens efkens nagekeken of die mens in het echt ook zo lelijk is ( kwestie dat hij steeds wordt gesignaleerd in aanwezigheid van de schoonste vrouwen van Hollywood, o.a. Penelope Cruz) en het blijkt echt meer dan goed mee te vallen.
Ook wel tof is de rol van Tommy Lee Jones als bijna op rust gestelde Sheriff Ed Tom Bell. Door heel de film doet hij eigenlijk niets constructiefs behalve mensen de stuipen op het lijf jagen en zinloze opmerkingen maken maar hij deed me op het einde van de film wel lachen door een van zijn stomme opmerkingen.
22-02-2009
Charles Chaplin
The great dictator
Deze middag zonden ze "The great dictator " uit op EEN, een vlijmscherpe aanklacht tegen de tweede wereldoorlog en meer specifiek tegen Hitler. De film ging in productie in 1937 en kwam uit in 1940, Chaplin had dus vrij snel door wat de plannen van Hitler waren.
Adenoid Hynkel, gespeeld door Charlie Chaplin, is een nog in de verf gezette karikturale weergave van Adolf Hitler. Al de gestes en tics van Hitler werden uitvergroot, zijn kolerieke karakter en Duitse monologen, die in de film bestaan uit zinloos gebrabbel. De swastika werd vervangen door het dubbele kruis maar voor de rest werd alles klakkeloos overgenomen uit de realiteit.
Ook Hitlers naaste medewerkers zoals veldmaarschalk Herring ( Göring) en Garbitch ( Goebbels) komen in het verhaal voor net zoals geschiedkundige feiten zoals de kristalnacht en de annexatie van Oostenrijk, in dit geval Osterlich.
De film toont niet enkel de kant van het Nazisme maar ook de kant van de Joodse ghetto's. Chaplin speelt immers ook de rol van Hynkels dubbelganger een joodse barbier. De goedheid in eigen persoon in schril contrast met de meedogenloze Adenoid Hynkel.
De hele film heeft iets surreëels. Wat in Europa op dat moment de harde realiteit was, oorlog, terreur, genocide,was op dat moment in Amerika een geactualiseerde film met alle ingredienten van een typische Hollywood productie , humor en romantiek. Wel knap dat Chaplin zo kort op de bal wist te spelen een een vrij typerende versie van de Fuhrer neerzette.
21-02-2009
Daar is de zon
Gent, die schone
We waren het eigenlijk niet van plan, maar toen deze middag de zon zich liet zien waren we niet meer te houden en voor we het goed en wel beseften zaten we al in de auto richting Gent. Ondanks alle goede voornemens om het super rustig te houden is dit geen weer om in huis te blijven.
We zetten onze wagen in de parking aan het zuiden en slenterden vandaar richting Korenmarkt, voorbij het glazen straatje, het Gerard de Duivelsslot, Sint Baafs en Sint Michiels. Eens op de Korenmarkt ( die trouwens op dit moment voor een deel ligt opengebroken) trokken Dimitri en Killian en Luna en ik een andere richting uit. De mannen wilden een paar mannenzaken bekijken ( GSM's , de Fnac, en Bart Smit) en wij hadden ook wel een paar plekjes die we absoluut wilden zien.(Mango, Zara, Coolcat,.....)
Het was zalig weer om te slenteren en dat moeten nog een paar mensen hebben gedacht want je kon letterlijk op de koppen lopen. Tegen 17.00 uur waren we rond en keerden we op ons gemak terug naar de wagen.
De weg terug was zeker niet de kortste maar wel de plezantste en onderweg kwamen we nog een paar bekenden tegen. Het laatste stuk waren de kinderen danig moe dat ze zich aan ons voorttrokken.
Het was geen stralende zon, maar na zo'n koude en trieste winter doet een straaltje zon en een iets aangenamer klimaat wonderen.
20-02-2009
Facebook
Friends with Anne Rice
Deze week was is in een verloren moment een beetje aan het snuffelen op facebook , op zoek naar mensen die ik in een ver verleden heb gekend en plots kwam ik op het gedacht om eens te gaan kijken bij bekendere personen maar niet onmiddellijk de voor de hand liggende. Zo kwam ik plotsklaps uit bij Anne Rice.
Ik leerde het oeuvre van Anne Rice kennen via een vriendin die de boeken aanvankelijk in het Engels aanschafte. Ik raakte eraan verslingerd en las de boeken aanvankelijk ook in het Engels maar schafte me achteraf de volledige reeks ook nog eens aan in de vertaalde Nederlandse editie.
Toen ik dus op haar Facebook profiel keek en me als fan wou aanmelden, bleek dit niet te kunnen, je moest je aanmelden als friend; wat ik ook deed, niet met de verwachting om er een reactie op te krijgen. De dag erop had ik echter antwoord en zo kon ik Anne Rice's profiel inkijken.
Bij haar foto's stond een foto van het huis in New orleans waar Anne Rice vroeger heeft gewoond en wat eigenlijk het huis is beschreven in de Mayfair Witches. Het huis in kwestie wordt in de boeken uitvoerig beschreven en kwam in mijn verbeelding akelig goed overeen met het landgoed dat op de foto op haar profiel staat.
Waarschijnlijk niet echt toevallig want het is gewoon het prototype van een typische Frans geïnspireerde New orleans woning.
Wat me trouwens op een schitterend gedacht brengt, Deze week ga ik het eerste boek een keertje terug lezen. Want ondertussen is het weeral zo'n 3 jaar geleden dat ik dit nog heb gedaan en bepaalde zaken zijn me precies ontsnapt.
Het is een zware week geweest. Door de laatste weken van hot naar her te lopen,ben ik mezelf eigenlijk voorbijgelopen en dat heeft deze week zijn weerslag. Doodmoe ben ik. Maandagavond heb ik mij met veel moeite naar de auto-mechanica gesleept, dinsdag lag ik om 19.00 uur al vast te slapen op de zetel, woensdag was ik het wat later geworden op het werk en daardoor was ik donderdag weer out en vandaag begin ik er terug door te komen. Maar k'ga toch nog een week-endje recupereren denk ik.
We gaan het dit week-end wel een beetje rustig aan doen want volgende week gaan we er weer vollen bak tegen aan De kinderen hebben krokusverlof en er staan nog een aantal andere toffe evenementen op het programma: Opnames van Lux, van het nieuwe programma van Tom Lenaerts, Yoga, een optreden van Tom Pintens in de Fnac en waarschijnlijk nog een paar zaken die ik over het hoofd zie.
Dit week-end staat de Oscaruitreiking op het programma, wat ik zeker niet mag missen. Echt spannend zal het niet meer worden want vandaag stond er trouwens op een Amerikaanse blog een officieel uitziend document met de namen van de winnaars.
De gelekte uitslag is weinig opzienbarend omdat diegenen die in de prijzen vallen er ook al met de BAFTA's en Golden Globes vandoor gingen. Zo wint Mickey Rourke volgens onderstaand lijstje Beste Acteur, Kate Winslet eindelijk als Beste Actrice, Heath Ledger als beste bijrol en het bijzondere Slumdog Millionair als Beste Film.
Ondanks dit alles ga ik toch fijn kijken want het hele evenement is er zodanig over dat het erop is.
Antwerpen-Centraal één van de mooiste stations ter wereld
Het station Antwerpen-Centraal is het op drie na mooiste treinstation ter wereld. Tot die conclusie komt het Amerikaanse tijdschrift Newsweek. Bij de vele mooie uitzichten waarvan je kan genieten tijdens een treinreis, zijn er weinigen zo verrassend als de stations waar je stopt, schrijft Newsweek.
Het Amerikaanse magazine maakte een ranglijst op van de mooiste treinstations ter wereld en plaatste daarbij Antwerpen-Centraal op de vierde plaats.
Het stationsgebouw en de bijhorende perronoverkapping, mét de bekende koepel, dateren uit de 19e eeuw en zijn nu een beschermd monument. Architect Louis de la Censerie liet zich voor het stationsgebouw onder meer inspireren door het Pantheon in Rome.
Antwerpen-Centraal werd de laatste jaren gemoderniseerd en uitgebreid voor de komst van hogesnelheidstrein. Tegelijkertijd startte een grondige renovatie van zowel de binnen- als de buitenkant. Die moet in april van dit jaar afgerond zijn.
Bovenaan de lijst van Newsweek staat St.Pancras in Londen, sinds vorig jaar het eindstation van de Eurostar, "dat de langste champagnebar in Europa heeft". Op twee staat Grand Central Terminal in New York, op drie Chhatrapati Shivaji in Mumbai.
De top negen
1. St-Brittannië) 2. Grand Central Terminal, New York (Verenigde Staten) 3. traal Station, Antwerpen 5. Gare d Bénédictins, Limoges (Frankrijk) 6. Lahore Railway Station (Pakistan) 7. Central Railway Station, Maputo (Mozambique) 8. Hua Hin Railway Station (Thailand) 9. Atocha Station, Madrid (Spanje)
6 februari 2009 Bron: VRT Nieuws
Samen met de vernieuwde stadsfeestzaal is dit dus iets wat je absoluut moet gezien hebben in Antwerpen en waar we dringend eens een uitstapje naartoe zullen moeten plannen.
15-02-2009
Schotse beurs in Gent
It's great to be a.... Scotchman
Vandaag hadden we de keuze tussen 2 evenementen. Enerzijds was er de Cyclocross in Vorselaar en anderzijds de Schots beurs in het ICC in Gent. Daar de kinderen en ik vorige week quasi heel de week met een snotneus en keelpijn heb rondgelopen leek het ons niet echt aangewezen om nog een een hele middag buiten te gaan staan in de kou en dus besloten we om de Schotten eens een bezoek te brengen.
Het evenement was een organisatie van de Caledonische gemeenschap van Gent en op het programma stonden talrijke plezante items zoals doedelzakspelers, Schotse volksdansers, whiskytasting en regionale produkten en gerechten waaronder scones, haggis enz.
Toen we ter plaatse aankwamen bleek dit echter een grote tegenvaller. Het congrescentrum is een mooi gebouw voor congressen en andere zakelijke bijeenkomsten maar voor een evenement als een schotse beurs leent het zich absoluut niet. De Schotse jovialiteit en vriendelijkheid kwamen in deze omgeving absoluut niet tot hun recht.
De schotse specialiteiten waarover sprake waren ook vrij beperkt. Er waren wel kraampjes maar bijvoorbeeld het eerste dat we tegenkwamen was een speciaalzaak met hoeden en petten uit...... Oudenaarde.
We zouden ons dan maar op het eten storten.... HAGGIS. Dimitri deed zijn uiterste best om Killian en Luna een zo plastisch mogelijke voorstelling te geven met betrekking tot de bereiding ervan, maar ze lieten zich niet doen en aten met smaak hun portie op. Had hij ze niet tegengehouden dan hadden ze waarschijnlijk ook zijn bord nog leeggegeten.
We hebben toen nog wat fudges en enkele stukjes Schotse stinkkaas gekocht en zijn huiswaarts gekeerd.
In de auto zei Killian dat hij nu eindelijk wist wat hij met zijn spaargeld wou kopen............ Een DOEDELZAK. Eureka hier hadden we op gewacht.
Teletijdmachine
FLITS!!!!!!!!
Toen ik deze morgen in mijn wagen stapte , fungeerde die zowat als teletijdmachine. Op de radio weerklonk namelijk de hit van Mouth & Mac Neal , "How do you do" en plots zat ik terug in 1972. Het is soms raar hoe flarden van een liedje je terugbrengen tot een bepaald moment, een bepaalde herinnering en soms zelfs een zeker gevoel kunnen teweegbrengen.
Bij het horen van How do you do kreeg ik onmiddellijk een flits van mezelf staand naast het radiomeubel bij ons thuis in de living als 2 jarige, ik was toen trouwens nog een manneke. Het was middag en ik was thuis met mijn vader.
Ik weet echter niet goed of deze herinnering louter uit mijn geheugen komt of ze meer een samenraapsel is van geheugenflarden ,fotomateriaal en zaken die andere mensen me hebben verteld.
Reeds wekenlang loopt mijn wederhelft rond met verklaringen zoals, Valentijn, 't is allemaal pure commercie, zo'n opgeklopt gedoe, hoe superficieel kan je zijn , aan zo'n onnozelheid doe ik niet mee hoor.Ik volg hem daar dus compleet in en was akkoord toen hij zei dat we absoluut niets zouden doen. Dat was ook mijn mening, geen zotte kosten doen.
Deze morgen verraste hij mij echter met een cadeau. Ik die natuurlijk niets had gekocht voor hem. T' Was natuurlijk wel plezant want het was een cadeaubon in mijn favoriete shop ( je weet wel in Sint Denijs), maar k'was toch wel gegeneerd want ik had helemaal niets voor hem.
Ik kon het nog wel en beetje goed maken want we gaan dezen avond eten met vrienden in Affligem bij Mie Katoen en als er iets is wat hij graag doet is het wel lekker eten.
We waren er al eerder geweest en ook toen was het meevaller geweest. Het eten was er terug bijzonder goed en we waren er in aangenaam gezelschap.
De avond vloog voorbij en we hebben dus al bij al nog een beetje Valentijn gevierd. Terwijl dat eigenlijk niet de bedoeling was, want is het niet allemaal pure commercie.
13-02-2009
Opnames Blokken
Blokken
Een paar weken geleden had ik ons via de website van de VRT ingeschreven om opnames bij te wonen en vrij snel had ik de bevestiging gekregen dat we op 13 februari mochten komen. Vandaag was het dus zover, we werden om 13.45 uur verwacht in de studios in Vilvoorde.
Toen we aankwamen zat de cafetaria al afgeladen vol, habitués klaarblijkelijk. Blijkbaar zijn er dus mensen die op regelmatige basis de opnames van blokken komen bijwonen, een soort BLOKKENGROUPIES dus. Wij zouden vandaag 3 opnames bijwonen, dus waarschijnlijk na afloop ook een soort groupie zijn.
Bij de eerste opname zat de zaal afgeladen vol. Alvorens Ben Crabbé aantrad werd het publiek opgewarmd door en ervaren rot in het vak namelijk Jo met de Banjo.De 2 kandidaten uit Gent waren aan elkaar gewaagd, maar het was uiteindelijk het meisje dat al verschillende malen had deelgenomen die won.
Het was wel opmerkelijk dat de opnametijd van de aflevering gewoon overeenkomt met de uitzendingstijd. Er wordt gewoon niets uit geknipt of overgedaan en er werd ook niet veel gelanterfant geduld.
Tussen elke opname werd er een pauze voorzien. Des te plezanter want we hadden vooraf bonnetjes gekregen voor gratis drank.
Uiteindelijk verliepen ook de tweede en de derde opname supervlot op één enkel oponthoud na van een persoon die het niet kon laten om de antwoorden continu door de zaal te roepen.
We hebben dus een fijne namiddag gehad en het was ook ongelofelijk om de manier van opnemen te zien, maar ik zal zeker geen groupie worden. T'is Ok, maar niet voor twee keer.
Het station Antwerpen-Centraal is
