Wedstrijdverslagen & Uitslagen van het 'Moving Marathon Team' : Wouter & Mario.
02-09-2008
31 augustus: Bank 1 Saar marathon, St Ingbert Duitsland: 1e plek
Waaauuuwww, de wereld zit toch vol contrasten hé... De ene week een modderfestein en een erbarmelijke organisatie, de andere week een prachtrit in zomerse omstandigheden bij de onberispelijke Duitse organisatie in de buurt van Saarbrucken.
Reeds op vrijdagavond met Zoef en Patje aangezet naar betere oorden. Rond 23u toegekomen en eindelijk nog eens goed gemaft!! De volgende ochtend eerst de grootste stress bij Zoef weggenomen door met de fiets de bevoorradingspunten te gaan bekijken. Dan lekkere pistoleekes gegeten en in de namiddag een poging gedaan tot verkenning met Patje, Pepe, Bert en Marv. Natuurlijk liep dit uit op spielerei... We hadden nl uitdagende afdalingen gevonden die nog uitdagender werden als je ze in de andere richting reed.... 35% omhoog!!!! Het ging om de titel king of the hill, dus ging het er hard aan toe... Binnen de kortste keren stond Patje ons allemaal uit te lachen en dat kon ik toch niet laten gebeuren hé... Toch blijf ik erbij dat ik die helling volledig kon doen....
Hierdoor natuurlijk weer veel meer geforceerd dan nodig, maar ja, dat we niet de slimsten zijn, wisten we al langer zeker?? Na 4u spelen en 30km terug bij de mobil home alias het droomparadijs... Nog een lekkere pasta party à volonté waar sommigen konden van leren en weer een super nachtje rusten!!
De wedstrijd: rond 9u mochten we allemaal samen starten en na een paar km kon ik naar voren schuiven tot in 8e stek. Hier hing ik in de buurt van echte profs!! De Alb Gold mannen... Toch moest ik ze laten gaan in de beklimmingen, die mannen kunnen gewoon 1 tandje zwaarder gaan... In de afdalingen echter kon ik ze nog wat tonen (ok, ik ging zwaar over de limiet en bijna in de fout, maar alles bleef heel...). Na 20km waren ze gevlogen (en reden ze naar plaatsen 1, 2 en 3...) Nu eigen tempo volgen en lekker doorraggen... Het parcours was om de vingers van af te likken en om de 25km stond Zoef klaar met een verse fles HIGH 5 drank, njam njam.... Neem daar nog een lekker zonnetje bij en dat maakte dat ik het bijna spijtig vond dat het na 4u wedstrijd al gedaan was. In de allerlaatste afdaling zag ik nog nr 7 in de verte, maar ik werd gehinderd door een gedubbelde en kon enkel nog tot aan zijn wiel komen... 8e plaats algemeen en 1e Hobbyfahrer, yess!!!!
Pepe reed ook naar het podium in de masters 2 categorie: 3e plek (met nr2 en 1 binnen dezelfde minuut...), Patje werd er 6e
Bert werd 31e in zijn categorie.
Aan MarV: Een dikke merci voor de mooie foto's !!!!
De resultaten: http://coderesearch.com/sts/services/info/
Tot de volgende,
Wouter
De crew....
02-09-2008 om 20:36
geschreven door Teamlid
30-08-2008
24 augustus: Houffa marathon: 9de plek
Tja, ik had nochtans hard gezocht, maar er waren echt geen alternatieven, dus werd het de gevreesde Houffa marathon. Neen, niet gevreesd omwille van een zwaar parcours of om de concurrentie, maar om een steeds falende organisatie in het verleden en om de belachelijk hoge inschrijvingsprijs van 34euro... Toch had ik er veel zin in, want een tocht van 125km in die streek is nooit een echte straf!
Na mijn eerste slapeloze nachten met vers dochtertje Elise had ik het er toch nog voor over om rond 4u30 op te staan en om met mijn boeltje richting Jan te rijden. Hier dan ook Giel opgepikt en richting Houffa vertrokken. Onderweg nog even een pitstop gemaakt om de verloren zoon Ken op te pikken die natuurlijk weer mooi op tijd stond te wachten. In Houffalize toevallig nog een mooi plaatsje gevonden voor de auto dicht bij de inschrijvingen, tot zover ons geluk....
Om 8u45 klinkt het startschot en de volle 5 seconden later staan we al weer stil, want, ondanks alle voorzorgsmaatregelen, is er toch nog een snoodaard met zijn auto op het parcours gekomen.. Tiens, tiens... Niet getreurd en we vertrekken voor de 2de keer. Tijdens de eerste klim neem ik al gas terug, want ik verwacht problemen door het slaaptekort. Gelukkig denken Ken, Kris H en Kris J er ook zo over en met ons vieren rijden we aan een vlot tempo al taterend verder. Ik voel me goed en aangezien de sfeer er goed inzit, vliegen de eerste kms voorbij. Maar dan gebeurt het (nog maar eens): na een 15-tal km zien we plots de mannen voor ons terugkeren... Algemene verwarring en ook maar teruggekeerd... Dan zien we tóch pijlen en keren we terug naar de eertse plaats... Hier komen ondertussen ook de motards van de organisatie uit tegengestelde richting terug... Wanneer we vragen waar we nu naartoe moeten, komt het ontnuchterende antwoord on ne le sait pas... Tja, daar sta je dan te koekeloeren hé... Dus, voor de 2de keer omgedraaid en deze keer een stuk verder teruggereden. Dan zien we plots beweging op het pad boven ons en vlammen we door een wei naar het juiste pad. Ondertussen zijn er minuten verloren gegaan en een kleine honderd man is ons nu al gepasseerd. Ik zie hier maar 1 voordeel, en dat is het sociale gedeelte... Ik kan een rustig klapke doen met Patrick, Ronny, Dirk, Sofie en Kristof, enz... Maar dan begint de inhaalrace (aan 7km/u, want ik ben volledig geblokkeerd). Na een paar km rij ik dan weer moederziel alleen. Plots zie ik nog een gestalte voor me opdoemen, de Johan... En, waar Johan gaat, gaat de gps... Hij had de track en verzekerde me dat we nu wél goed reden. Daarbij kwam nog dat er maar weinigen voor ons reden, en hij kon het weten aangezien hij direct juist was gereden ( Misschien is dat de oplossing voor de toekomst : iedereen met gps..) + er stonden misschien 4 andere sporen in de modder ... Daardoor krijg ik opnieuw hoop en ik drijf langzaam de snelheid weer omhoog. Jammer genoeg verlies ik hierdoor Johan en na een paar km rij ik nogmaar eens verkeerd. Na 5 min weer op het juiste spoor (pijl stond 100m na het kruispunt...) . Op km 30 zie ik Zoef staan ik we doen rap een klapke over de miserie. Voor ik weer vertrek vraag ik nog snel op de hoeveelste plek ik ergens lig en dat was 18de???? Dus, op de een of andere manier waren er toch weer mannen voorop??? Snap er niets van, maar besluit om te blijven rijden.. Het duurt dan nog tot km 85 à 90 vooraleer ik aansluiting krijg met de koplopers ( die bij het verkeerd rijden hadden besloten om toch hun geluk te testen door over een aantal omheiningen te kruipen op zoek naar het parcours, wat uiteindelijk dan ook lukte...). Ik had me voorgenomen om te wachten tot km 100 om mijn gashendel open te trekken, maar dit motiveerde zodanig dat hier al begon. Een inhaalrace rijden heeft ook zijn charmes en is heel motiverend. Enkel sterk opletten op de klop en dus regelmatig drinken en eten. Lang leve HIGH 5!!!! Om zo weinig mogelijk tijd te verliezen bij de bevoorradingen (met file aan volk), nam ik enkel drinken en was ik toegewezen op enkel de gelletjes van High 5. Dit was dus een serieuze test en een zéér geslaagde test. Ik kon niet enkel op tempo blijven , maar zelfs versnellen. Op het einde nog een mooie strijd met Soenen om de 9de plek die ik dan in extremis haalde.
Na de wedstrijd was ik héél tevreden over mijn vorm, want alles was super gegaan.. Het resultaat daarentegen was een stuk minder, maar dat lag aan de fout van de organisatie na 15km, waarbij er een kleine 20 man ineens 15min voorsprong had en er eigenlijk van een eerlijke wedstrijd geen sprake meer was... Ook over de douches en afspuitstand zal ik niets zeggen, want een mens onthoudt beter de leuke dingen des levens hé...
In elk geval heb ik nu mijn les geleerd: nooit meer Houffa marathon...
Wouter
30-08-2008 om 00:00
geschreven door Teamlid
23-08-2008
Chapelle-les-herlemonts: 60km in lijn: Eindelijk weer wedstrijd!!
Tja, na vrijdag met Mario de 65km TT te rijden in Gavere (26Av) en zaterdag de 50 km TT in Herzele (28Av) eindelijk nog eens met ons pa Dirk afgezakt naar de streek rond Charleroi, meerbepaald naar Chapelle- les-herlemonts. Deze streek wordt vooral gekenmerkt door de vele mijnterrils en de mooie bossen. Om 8u was het groepstart en een grote merci aan Camille, want blijkbaar moest iedereen zich voor de start nog een melden aan de finishtent. Had ik natuurlijk weer niet door en dus saved by Camille!! Dan de start, het voelde niet echt goed aan, maar ik besloot toch direct mee te schuiven, aangezien ik wist dat er vrij snel een eerste hele steile terril voor de wielen zou geschoven worden waar de gewoonlijke opstoppingen te verwachten waren... Tijdens de klim viel me op dat mijn HF enorm de hoogte inschoot. Tijdens de daaropvolgende afdaling hoorde ik Michael Torfs een schuiver maken (die blijkbaar vrij serieus was..). Na de afdaling checkte ik even of er nog veel volk volgde, maar ik zag niemand meer... Daarom besloot ik te vertragen en rustig verder te rijden. Een kwartiertje verder: een groepje bikers staat stil voor me met een pijl in hun handen... Ze weten niet in welke richting het verder gaat... Stoppen dus en een klapke doen... Gelukkig komen er op dat moment wandelaars uit het bos die ons kunnen vertellen dat rechts naar een terril leidt en links niets speciaals. Rechts dus.... Oef, gelukkig juist, maareen minuutje verloren. Vlak erna een eerste controle en nog de tijd genomen om het probleem uit te leggen.Ondertussen is het echt genieten geblazen: de organisatoren hebben het maximum uit de streek gehaald en elk bos wordt aangedaan. Ook proberen ze ons te trakteren op alle single-tracks van de streek. Fun verzekerd!! Na 25min komt Camille aansluiten en ben blij dat ik niet de hele wedstrijd alleen zal moeten rijden , maar 500m verder kijk ik nog eens achter me om verder te babbelen en blijkt dat er alweer een gaatje is. Ik besluit te wachten, maar Camille spoort me aan om alleen verder te rijden, jammer... Dan maar alleen... Een paar keer twijfel ik over het juiste traject, maar gelukkig klopt mijn intuïtie (die ik toch af en toe nodig had) steeds. De kms vliegen voorbij en de benen beginnen te verzwaren. Toch kan ik mijn tempo blijven rijden en kom ik met een mooie voorsprong toe...
Eens onder de douches, komt de organisator me halen voor het podium en daar mag ik mijn prijs kiezen... Ik ga voor een super BBQ-stel dat ik dan in de anderen hun tuin kan zetten, aangezien wij er geen hebben... (jaja papa, here we come...)
Wouter
23-08-2008 om 00:00
geschreven door Teamlid
18-08-2008
HIGH 5: Onze nieuwe voedingssponsor!!
HIGH 5: Onze nieuwe voedingssponsor!!
Bij deze zou ik graag onze nieuwe sponsor nog even extra in de aandacht zetten!
Sinds een aantal weken mogen we op de super support rekenen van HIGH 5, maar doordat ik net die weken wat stil gelegen heb (rust, vakantie en nu geboorte van mijn dochtertje), was ik vergeten om dit goede nieuws met jullie te delen
Alle info over hun produkten kun je terug vinden op www.high-5.be
Wij zullen vooral de volgende produkten gebruiken:
H5 Isotonic dorstlesser: Zeer belangrijk aangezien een mens al eens wat zweet hé..
H5 Energy gel: Gemakkelijke verpakkingen voor een snelle energieboost
H5 Sportsbar: Af en toe verkies ik vaste voeding boven de gels..
H5 Proteinebar: Als recup voor de arme spiertjes
H5 Proteïne recovery: Zelfde, maar dan als drink. Een mens heeft al eens dorst na een wedstrijd..
Natuurlijk bestaan er nog vele andere produkten en hierover kun je steeds alle info vinden op de site van HIGH 5
Tot binnenkort in de bossen!
Wouter
18-08-2008 om 09:23
geschreven door Teamlid
13-08-2008
Raid des Sources Chimay 102km ; 17de
Op zondag had ik keuze uit 3 marathons, uiteindelijk gekozen voor Chimay. Op weg naar daar viel de regen met bakken uit de lucht en was ik er niet gerust in. Eenmaal daar aangekomen was het gestopt met regenen en hopelijk bleef het ook zo. Voor de start nog enkele bekenden dag gaan zeggen waaronder Patrick en vrouwtje, Bart en compagnie... Rustig de tijd genomen om de fiets en mezelf klaar te maken en dan knallen maar. Na 2km volgde een eerste afdaling waar het vrij glad lag. Net na een bocht stonden enkele TT rijders stil en anderen verginderden een vlotte doorgang. Ikzelf kwam in die bocht aan een vrij hoge snelheid en had geen rekening gehouden met dergelijke obstakels. Nog geprobeerd om een ander traject te zoeken maar helaas voorwiel weg en knal op mijn zwakke linker been. Ik moet zeggen respect voor iedereen maar nu ben ik toch wel effe in een ferme vlaamse kolere geschoten, godver de godver. Effe de schade opmeten, die viel mee en de 1ste km wat trekkebenen van de pijn. Deze marathon is super betreffende organisatie en parcours. De omloop was in de omgekeerde richting van vorig jaar maar met tal van nieuwigheden erin. De modderstroken en droge tracks wisselden elkaar gelukkig goed af. De klimmen waren zwaar door de natte stenen en modder, de afdalingen waren bij mommenten zeer glad maar oooooooooooh zo fijn . De extra lus voor de lange afstand was super. De regen bleef zo goed als achterwege en de wind bleef beperkt. Ook nu weer een tempo proberen rijden dat vol te houden was want het kon vandaag wel eens zeer lang duren. De prachtige streek en km vlogen voorbij. We kwamen met moeite uit de bossen en het was rijden van lint naar lint en van pijl naar pijl . Rond de 4u30 kreeg ik het stillaan zeer moeilijk, een hongerklopje . Heb de tijd genomen om alles wat ik van vloeibaars bij had binnen te spelen en hopen dat het werkte. Inderdaad stillaan kreeg ik terug kracht (thanks high5) en kon ik weer verder. De laatste 15km toch nog eens het gas opengedraaid, op het randje van de krampen. Uiteindelijk na 5u51m binnengekomen met een 17de plaats (meer dan 30min sneller dan vorig jaar en in zwaardere omstandigheden). Deze jongen is zeer tevreden. Ik wens ook nog eens high5 te bedanken voor hun producten. Ik ga nu een 17tal dagen de familie in het zuiden gaan bezoeken (zonder fiets) en spring weer op de fiets begin september. Ciao Mario
13-08-2008 om 00:00
geschreven door Teamlid
12-08-2008
Nog een rust weekend, het begint nochtans te kriebelenâ¦
Zaterdag 9 augustus: TT Knesselare, 70km
Wanneer ik wakker word, zie ik dat het zonnetje schijnt en dus kan ik niet meer blijven liggen (in tegenstelling tot anderen hé ). Ik herinner me dat er een TT was in Knesselare, slechts 20km van Gent verwijderd Maw, boeltje inpakken en wegwezen!
Eens toegekomen, zit de sfeer er volledig in: stralend blauwe lucht, gouden velden en nog vochtige groene bossen, I like it!!! Ik kies natuurlijk voor de 70km en vlieg er vandoor. In tegenstelling tot wat ik verwachtte, gaan we weer dezelfde richting uit als vorige week, nl Beernem, Hertsberge, maar deze keer alles in tegengestelde richting. Erg vind ik het niet, want ik geniet gewoon van de speling van het licht in de bossen en over de velden Al dromende vlieg ik verder en voor ik het besef vliegen er 45km voorbij. Ondertussen wordt mijn rust wel serieus verstoord door stekende en knagende pijn in mijn knie (gevallen van de ladder en kruisbanden verrokken??) en dit verpest voor een groot deel de lol. Ik moet dikwijls stoppen met trappen om te stretchen, maar ja Het 2de deel loopt dan toch in de verwachte richting, nl Drongengoed en omstreken. Hier minder ik snelheid om toch nog een beetje te genieten en na 2,5 u ben rond met een gem van 28km/u Vuil ben ik niet geworden en dus kan ik zonder kuisen naar huis..
Zondag 10 augustus: TT Erembodegem, 122km
Doordat het trouwfeest gisterenavond duurde tot 3u, was ik deze morgen niet echt in staat om héél vroeg op te staan.. Wanneer ik dan rond 9u wakker word, zie ik dat het serieus aan het regenen is Bwa, effe de buienradar checken en de mogelijke tochten + vertrekuren en daaruit blijkt dat de 122km in ermbodegem ok zouden moeten zijn , indien ik zo laat mogelijk start. Ik kan dus rustig wakker worden en ga dan om 9u30 mijn materiaal in de auto steken.. Wat zie ik daar?? Platte achterband!! Merde!! Vlug ander set wielen nemen en casette versteken Hierdoor kom ik 10min te laat in Erembodegem. Bij de inschrijvingen staat de langste afstand al niet meer vermeld en wanneer ik vraag of ik nog mag, antwoorden ze me: ooh, we dachten niet dat er nog zotten gingen aanzetten op dit uur.. Voila zie, die hebben mensenkennis.. De volledige toer loopt rond Aalst en aangezien ik de streek nog nooit verkend heb, weet ik niet wat ik moet verwachten. Maar het begint al goed.. Ze doen echt de moeite om alles wat de streek heeft aaneen te breien tot 1 mooie en uitdagende marathon. Dan hebben ze nog eens 6 prachtige bevoorradingen met supervriendelijke mensen + de lokale specialiteiten (Aalsterse vlaai, njamnjam) plus het feit dat ik maximum 5 druppels op mijn hoofd krijg(op het einde zelfs de zon) en bijna geen modder. Een superrit dus!!!! Uiteindelijk met bevoorradingen een 5,5u onderweg en 25 Av.
Tot vrijdag in Poperinge?
Wouter
12-08-2008 om 10:25
geschreven door Teamlid
05-08-2008
EBBT Francheville xc ; 2 x lek.......
Op zondag ben ik afgezakt naat Francheville voor de 7de manche van de EBBT. Had al 2 slaaploze nachten achter de rug door de buurtfeesten en een podium onder mijn slaapkamer maar ondanks de vermoeidheid had ik er best zin in. De start was een asfaltklim die meteen voor problemen zorgde. Ik had achteraan links van het peleton een plaatske gezocht toen er 2 plaatsen voor mij iemand op een geparkeerde auto knalde,ikzelf vol in de remmen en alles uit de kas om er niet bij te liggen . Gevolg de hoofdmacht was vertrokken en enkelen waren op achtervolgen aangewezen waaronder ikzelf. Geen paniek want de eerste echte afdaling zat ik weer in de staart van het peleton. Helaas toen ik wou bijtrappen om in te halen bleek mijn ketting er af te zijn gegaan en gekneld te zitten tussen mijn grote plateau en traparm. Effe aan de kant en de boel losmaken en weer weg. Begon zo stillekes aan wat nerveuzer te worden maar de eerste echte klim in het bos (vol modder en stenen) zorgde dat ik weer aansluiting vond . Tijdens de klim ging ik vlot een 20 tal renners voorbij en gaf me de nodige kracht om de achtervolging verder te zetten. Op naar de eerste echte afdaling vol met stenen en tal van greppels en putten. Ook hier ging ik vlot naar beneden zonder de nodige risico's te nemen maar plots bij het inhalen voelde ik een enorme klap op mijn achterwiel en ja hoor volledig lek en aan de kant Bleek dat we daar met een 7tal renners stonden, allemaal lek maar gezellig is toch anders. Opnieuw geen paniek, effe binnenbandje steken. Na een 5tal minuten weer vertrokken en weer achtervolgen. Geloof het of niet maar een 5tal km verder zorgde een reeks van wortels ervoor dat ik opnieuw lek stond en dit maal was het "game over" en dat na goed 40min . Op velg en te voet terug naar Francheville proberen geraken, miljaar wat was ik teleurgesteld. Achteraf kon ik alles al een beetje relativeren het was trouwens geleden van ergens in 2006 dat ik nog lek had gereden . Snel vergeten en op naar de volgende. Mario
05-08-2008 om 00:00
geschreven door Teamlid
03-08-2008
2-3 augustus: Eindelijk een weekendje rustâ¦.
Tja, heb het even gecontroleerd: op 1 maart begon mijn wedstrijdseizoen en sindsdien heb ik elk weekend 1 of 2 wedstrijden gereden + 8-daagse cape epic + chemins du soleil
Ok, er waren een 2 à 3 weekends wedstrijdloos, maar dan deed ik steeds de moeite om een waardige wedstrijdimitatie te doen op training Wel, voor mij betekent dat uiteindelijk een onvermijdelijke klop van de hamer Vermoeidheid
Tja, dan maar even rusten hé! Eerst een ontspannen toertje alpenpassen rijden met de moto (3200km in 5 dagen, heeeel uitrustend ) En nu dan een verplicht weekend TTs rijden, want je kunt toch moeilijk thuis blijven zitten hé?!
Zaterdag 2 augustus: TT Kruiskerke, 65km.
Samen met Mario in een prachtig weertje gaan genieten van een rustige toer doorheen de bossen van Oostkamp-Hertsberge. Heel speciaal was de tocht niet, maar toch was het genieten om even laag-te-vliegen over de stoffige wegen met af en toe zelfs een echte single track. De 65kms vlogen voorbij met een gemiddelde van +28 en na een kleine 2.5u zat onze speeltijd er weer op
Dan maar besloten om de zondagochtend er nog een te gaan rijden. Deze keer iets verder van huis, nl in profondeville.
Zondag 3 augustus: TT profondeville, 70km.
Jeeehaaaa! Wat een rit!! Mooie technische klimmetjes die je niet rustig kunt nemen.. Ze schreeuwen om vol gas! En dan, hupla, weer naar beneden over prachtige single-tracks! Wat wil je nog meer?? Bevoorradingen: super en 3 keer super.. Omgeving en uitzichten: prachtige gouden korenvelden afgewisseld met supergroene bossen . Camille en ik waren 3.5u aan het genieten . .. tot de laatste afdaling. Daar was zelfs een option technique . Die moest ik hebben, maar voor me waren er mensen aan het sukkelen te voet met de fiets in de hand (en in de weg) Hij sprong eerst naar links en dan toch nog naar rechts. Hierdoor moest ik nog plots uitwijken en raakte ik een stalen staaflangs de flank van mijn Maxxis crossmark achterband Game over voor mijn arme band Goed, geen ramp, effe binnenband insteken voor de laatste 5km. ?????? Wat nu??? Onmogelijk om het ventiel los te krijgen! Met 3 man hebben we geprobeerd! Tja, dan maar op de platte band de laatste 5 km verder gereden en hopen dat de velg ook niet sterft Maar, mission accomplished en met een big smile naar huis vertrokken.
Camille, bedankt voor het goede gezelschap en een prachtige voormiddag!!
Nu heb ik weer genoeg gerust en mogen de wedstrijden weer beginnen hé..
Tot binnenkort,
Wouter
03-08-2008 om 00:00
geschreven door Teamlid
28-07-2008
20/07 Marathon Florennes 90km
Op zondag 20/07 ben ik samen met wouter en dirk richting Florennes gereden. Onderweg begon wouter zijn wedstrijdverhaal van vorig jaar te vertellen. Om eerlijk te zijn kregen ik en dirk het al een beetje benauwd. Het bleek een van de zwaarste marathons te zijn die wouter vorig jaar gereden had in 5u15m . Maar goed we bleven de moed er in houden en de sfeer was super in de auto. Eenmaal "op tijd " aangekomen, mooi plekje gezocht om de auto te parkeren. Tijdens het omkleden bleek het nogal aan de frisse kant te zijn ook al scheen het zonnetje. Onze vrienden uit het waasland (de drie kriskes) waren ook naar hier afgezakt, maar helaas bleek de sporttas van ons ex-teammaatje onvolledig en moest er gezocht worden naar schoenen ea. Hierdoor ging voor hen veel tijd verloren en besloten zij om de korte afstand te kiezen (68km). Hierin behaalden zij een mooie 1-2-3. Wij hadden alle tijd en ik besloot als eerste te vertrekken. Had er zin in en wou vandaag wel eens testen. Op de eerste klim van de dag wou ik eens de beentjes loszwieren. Wat was dat??!! Snel weer in het zadel en hopen dat het beter werd. Op dat momment kwam dirk bij me die net na me gestart was. Ik had toen al besloten om mijn tempo te rijden en zelfs wat reserve te houden (remember wouter zijn straffe verhalen ). De marathon was er eentje om U tegen te zeggen, alles er op en eraan. Alles wat een moutainbiker kan bekoren was aanwezig, tot enkele mooie uitzichten toe. Na een uurtje hoorde ik in het bos iemand zingen 'wat ruist er in het struikgewas, .....' daar was ons wouterke, na enkele hartelijke woordjes stoof hij mij voorbij. De hoogtemeters lagen bijna allemaal tussen km 20 en 70. Het was constant op en af met zeer mooie steile klimmen en keineige afdalingen en als men dacht van boven op een plateautje eens te recuperen, dan had men de wind tegen. We werden ook getracteerd op het meermaals doorkruisen van een rivier en de modder stroken zorgden voor extra schuif en stuurwerk. De uren verstreken, het ging niet super maar was toch blij om hier aanwezig te zijn. Op het einde ben ik nog een 10tal minuten verloren met het voorbij rijden van een afslag en het zoeken naar het juiste traject. Uiteindelijk de aankomst overgereden in 5u25 met een 7de plaats in het algemeen klassement op 1 min van plaats 6,miljaarde.... Maar ikzelf ben uiteindelijk zeer tevreden met het resultaat/gevoel. Onze wouter zette de snelste tijd neer en ons dirkske reed zichzelf naar een 4de plaats. Volgende week lassen we een weekendje rust in. Mario
28-07-2008 om 18:19
geschreven door Teamlid
17-07-2008
13 juli: Raid des chantoires 92km Bolland: 1e plek
Aangezien we gisteren zijn blijven plakken tot s avonds laat in Malmedy, hadden we dan maar besloten om met ons 4 (Mario, Jan, Giel en ik) de tentjes op te slaan op de camping van Malmédy voor een kort nachtje rusten met een nogal vervelend achtergrondgeluid...
Om 6u opgestaan en na een uurtje wakker worden richtingBolland afgereisd. Daar kom je dan natuurlijk héél veel bekenden tegen en moet je nog je fiets klaarzetten, afstellen, je omkleden en ja hoor, ineens is het bijna 10u!! Toch maar eens vertrekken
Aangezien mijn benen serieus pijn doen van de martelingen van de dag ervoor, spreek ik af met Luc en Wim van Team De Fietser om samen te rijden, maar al na 500m ben ik ondanks het lood in mijn benen al gaan vliegen. Ik voel me niet ok en besluit dan ook wijselijk om rustig te doseren. Ook opletten met drinken en eten, want veel zal ik niet nodig hebben om in de problemen te komen! Na 20km genieten besluit ik om toch de 90km te doen! Het weer is super en het parcours is gewoon prachtig!! Wat wil je nog meer? En echt afzien doe ik niet door mijn voorzichtige stijl.. (lees: rustig aan klimmen beginnen en dan pas doorschakelen ipv ze direct te bestormen). Na 30km zie ik 2 arme zieltjes aan de kant staan. De gentse mapei-boys Giel en Jan staan rustig een band te herstellen, maar ze zijn net klaar en dus rijd ik verder. Toch zit ik nog te denken om ze nog een CO2 patroon te geven en de aandacht verslapt gedurende 2min Resultaat: 5 min extra! Ik heb nl een mooie steile klim van 100hm extra gevonden Kopke erbij!! Terug en verder genieten.. De kms vliegen voorbij en ineens ben ik al aan de laatste bevoorrading = 75km: nog 15km, dus nu de gas volledig open! Dat doet direct pijn, maar ja,pijn is fijn zeker hé??
Na 4u10 , 98km en 2300hm over de finish voor een supergezellige apres!
Aan de organisatie van Bolland: Thanks en tot volgend jaar!!!
Wouter
17-07-2008 om 22:57
geschreven door Teamlid
16-07-2008
Raid des chantoires Bolland 91km
Op zaterdag vertoefde ik in Malmedy als verzorger voor Wouter. Heb er even aan gedacht om ook in het BK XC te starten maar heb mijn verstand gebruikt en de nodige km's gedaan om Wouter te voorzien van 'het nodige vocht' tijdens zijn wedstrijd. Op zondag Raid des chantoires gaan rijden in Bolland. Had me voorgenomen om er een rustige duurtraining van te maken. Gezien de mindere laatste 10 dagen hoopte ik zo terug een goed gevoel te krijgen. Over organisatie en parcours kunnen we kort zijn; super. Enig minpuntje; de bepijling. Het gevoel was goed en kon een rustig, gelijkmatig tempo aanhouden. Terwijl de uren verstreken wachtte ik op de man met hamer maar die kwam niet en dat was goed voor de moral . Aan de laatste controle heb ik dan nog eens het gas open gedraaid en de grote plaat doen slijten. Uiteindelijk de finisch overgereden als 44ste in 5u14m. Maar dat alles was van ondergeschikt belang. ik wou vandaag vooral goed trainen en de mindere periode afsluiten. Er zat een tijd in van onder de 5u en een top 30 maar enkele technische problemen aan de fiets en een extra luske deden me tijd verliezen. Nu op naar de volgende en hopelijk kan ik de positieve lijn doortrekken.
Als je niets traint voor een andere discipline, nl XC, dan kun je ook geen wonderen verwachten zeker?? Goed, de oorspronkelijke intenties waren natuurlijk om wél te trainen, maar elk weekend waren er nog marathons en de laatste 2 weken liep ik halfziek rond, dus toen ging intervaltraing ook niet door Dan kwam het parcours: amai!! Glijden, gevaarlijke afdalingen en tot slot een voor mij- onneembare lange afdaling waardoor ik op voorhand kansloos was.. Met andere woorden, naast mijn lichaam stond ook mijn hoofd niet op winnen.. 0 op 2 dus en dat al voor de start .
Bien, de wedstrijd. De start ging vlot en ik kon mooi volgen. Na de inloopronde waar alles nog net goed ging (slijk in mijn oog tijdens een moeilijke afdaling en die dus op goed gevoel gedaan..) in de 2e ronde net voor de 1e afdaling kop genomen en op die manier voldoende voorsprong genomen om tot aan de finish voorop te blijven..Bij het ingaan van de voorlaatste ronde weer met Ben en Tom samen en deze keer niet de kop in die afdaling.. Dom!! Op die manier was de afdaling moeilijk, omdat ik gehinderd werd en kon ik geen voorsprong nemen.. Mentaal kraakte ik daar en op de daaropvolgende lange klim laat ik het gat met Ben en Tom vallen. Dan voel ik ook Ken naderen en geef ik het op in mijn hoofd. De rest van de wedstrijd is het dan gewoon sukkelen om aan de finish te geraken..
Resultaat: Ken 1, Ben 2, Tom 3 en ikke 4.
Goed, conclusie: vanaf nu ga ik wel toewerken naar de kampioenschappen! Een 4-tal weken voor de wedstrijd rust en dan 3 weken specifiek trainen!! Toch weer iets bijgeleerd!!
Wouter
12-07-2008 om 00:00
geschreven door Teamlid
06-07-2008
6 juli: Kattenbos Lommel marathon 100km: 5e plaats
Aangezien ik het hele weekend in Oud-Turnhout zat voor een feestje van Katherine, was het nogal logisch om niet naar de Ardennen te gaan, want er was ook nog een marathon in Lommel, meerbepaald in het Kattenbos. Ook mijn team-maatje Mario was afgezakt naar deze verre uithoek van België voor wat later een zware uitdaging zou blijken. Ondertussen begon ik al te beseffen dat een 1e plek hééél moeilijk zou worden, want de echte toppers stroomden toe. Davy Coenen, Chico, Bomans en Houben,
Rond 12u werd de start gegeven en al snel voelde ik dat ik weeral geen superdag had. De motor sputterde, eten en drinken ging moeizaam (of had dat iets te maken met de BBQ gisteren nacht?) en de toerenteller bleef hangen Maar goed, je moet roeien met de .., dus gas geven en hopen op beterschap.. Na een 20-tal km waren we nog met 6, maar Mister Sympatico Mulkens (die het oa nodig vond om bidons in de natuur te gooien, nen echten prof dus..) Ging op zijn smoefel en nam daar 4 man mee.. Hierdoor kwam ik alleen te zitten met Coenen die natuurlijk serieus doortrok. Ik wist dat ik veel zwakker was en dat het veel te vroeg was, maar profiteren kan ik niet en dus maakte ik mee tempo. Een uurtje later konden de anderen weer aansluiten en dus begon het kat en muis spelletje weer. Na een 5-tal versnellingen konden Coenen en Mulkens wegspringen. Ik was echt blij, want nu konden we met ons drietjes (de Kristoffen en ik) gewoon tempo blijven rijden tot de finish.. Maar dat was buiten het karakter-beest Chico gerekend Die had bij de valpartij zijn tube van zijn velg gereden en was nu pas, na 80km, weer komen aansluiten. Hierdoor werd onze rust weer verstoord. Op een 10km van de finish begon dan de eindspurt (lees: chico voerde de ene versnelling na de andere door..) , maar ik bleef aanklampen. Op 2km van het einde de zoveelste versnelling en ik maak een stuurfout en hang vast in een tak Over and out! Terug inhalen is geen optie en ik eindig als 5e
Nu snapte ik totaal niet waarom ik zon slechte benen had en ben ik beginnen nadenken. Ik vond het volgende: al mijn laatste trainingen zijn off-road ( oa met Mario de vrijdag nog 90km GR-paden gedaan..) en dus waarschijnlijk te zwaar geweest.. Vanaf nu rustigere trainingen op de weg en hopen dat hier de oorzaak ligt!!
Het wedstrijdverhaal van Mario was er eentje om snel te vergeten. In de start me laten wegdrummen en door het vele stof geen verdere risico's genomen. Eenmaal lekker opdreef begonnen aan een inhaalrace. Van groep naar groep van man naar man. Het ging godver snel en dat voor een marathon. De beentjes voelden alles behalve goed aan maarja wie weet .... Rond het uur zat ik samen met een man of 7 en er werd echt wel gereden als gek, op een van de weinige stukken asfalt werd de snelheid opgetrokken naar boven de 50!!!! Wat is me dat hier... Rond km 30 roept men mij dat ik 30ste rij, niet slecht. Halfweg koers begint het licht uit te gaan en snel... Ik moet de groep laten rijden, niet panikeren, effe eten en drinken en wachten op een achterkomend groepje. Maar helaas ik moet ook die laten rijden en ook de enkelingen gaan me voorbij.... Op km 70 maak ik een stuurfout en ga languit in den decor,miljaar. Iets later roept men mij een 56ste plaats toe, het verval is groot en het loopt voor geen meter. Ik besluit om op te geven en me niet verder in de vernieling te rijden (mentaal,fysiek). Ik vraag de weg en rij binnendoor en langs een kanaaltje richting aankomst . Ontgoocheld rij ik naar huis. Na een nachtje slapen kan ik alles al beter plaatsen. De marathon is tegengevallen door verschillende factoren (2 uur slaap, de verkoudheid van de voorbije dagen, snelle inhaalrace,weinig gedronken,het vele draaien en keren,de omloopzelf....). Het was enkele jaren geleden dat ik nog eens de eer aan mezelf hield, bij deze kan ik weer enkele jaren verder. Op naar de volgende .
30 juni: La Sebastien Rosseler 75km chrono: 1e plaats
Na een zwaar dagje werken aan het huis (muren uitbreken en steengruis vervoeren) toch maar aangezet naar onze mooie Ardennen met maatje Dirk. Aangezien we alletwee nog niet echt wakker waren, gingen we eerst een paar km losrijden. Tja, de benen voelden stram aan en versnellen was niet mogelijk, maar ja, we moeten toch rijden hé .
Verstand op nul enGOOOOOO!!!! Alé ja, misschien schrijf ik beter goooo??? , want zo snel vloog ik nu ook weer niet..
Al van de eerste splitsing was het opletten geblazen, want de bepijling was niet echt super te noemen. Op het allerlaatst toch de juiste richting gegokt en op naar de eerste klim. Ik voelde alles tegenwerken en dus maar de typische wouter-methode gebruiken: alles forceren en hopen dat ik goed warm draai.. Eenmaal boven was het al zo laat Ik zie pijlen naar links en een paar sporen die door de struikenin een bos lopen, maar geen echt pad. Na een minuutje ronddraaien, zie ik ineens een smalle singletrack rechts Right!!! Dit wordt opletten! Meerbepaald, diegene die eerst het pijlsysteem doorheeft, krijgt een mooie voorsprong. Zelfs op afdalingen op asfalt (gelukkig zijn er niet veel) , moet je gewoon inhouden om pijlen te zoeken om dan op het allerlaatste moment alles toe te gooien om de afslag nog te passen.Lang leve onze bandensponsor Maxxis, want hier worden de banden goed opgebrand Het systeem dat ze hier gebruiken is hier nl alle wegen die je niet moet hebben met kalk afbakenen. Maar je kunt je waarschijnlijk voorstellen dat, indien er al 100 man te laat zon streep heeft gezien en er een lekker slipspoor doorgetrokken heeft, er niet veel overblijft voor de 101e man om te zien En ja, we waren weer eens bij de laatsten.. (Jaja Ken, jij was echt de laatste.. ) Maar goed, tot zover het negatieve, want na 20minuten dacht je hier niet meer aan! Het parcours was subliem!!! De uitzichten indien je het lef had om even links en rechts te kijken- was nog beter en ook het zonnetje was van de partij. Veel ongerepte weggetjes en steeds moest je wakker blijven om allerhande hindernissen te ontwijken.. Super!!! Zo goed zelfs, dat ik bijna vergat te eten en te drinken! Maar ook op dat vlak was de organisatie super: 4 bevoorradingen waarvan de 4e me redde van een uitdroging Stupid me Toch de gas kunnen openhouden en na 3u 5 over de finish gebold. Mijn hartslag was nooit in de buurt van mijn overslag geraakt, maar op power rijden leverde me ook een 1e plek op. Yes! Ook superDirk was op dreef!!! Een mooie 8e plek op 100 man! Niet slecht voor ons pa
Nog een goede saucisse en dan, na een wandeling met het vrouwke, naar Leuven om nog het uiterste uit het weekend te halen met de bende.
door met de fiets de bevoorradingspunten te gaan bekijken. Dan lekkere pistoleekes gegeten en in de namiddag een poging gedaan tot verkenning met Patje, Pepe, Bert en 
We hadden nl uitdagende afdalingen gevonden die nog uitdagender werden als je ze in de andere richting reed.... 35% omhoog!!!! Het ging om de titel king of the hill, dus ging het er hard aan toe... Binnen de kortste keren stond Patje ons allemaal uit te lachen en dat kon ik toch niet laten gebeuren hé...
Toch blijf ik erbij dat ik die helling volledig kon doen....
(ok, ik ging zwaar over de limiet en bijna in de fout, maar alles bleef heel...). Na 20km waren ze gevlogen (en reden ze naar plaatsen 1, 2 en 3...) Nu eigen tempo volgen en lekker doorraggen... Het parcours was om de vingers van af te likken en om de 25km stond Zoef klaar met een verse fles HIGH 5 drank, njam njam.... Neem daar nog een lekker zonnetje bij en dat maakte dat ik het bijna spijtig vond dat het na 4u wedstrijd al gedaan was. In de allerlaatste afdaling zag ik nog nr 7 in de verte, maar ik werd gehinderd door een gedubbelde en kon enkel nog tot aan zijn wiel komen... 8e plaats algemeen en 1e Hobbyfahrer, yess!!!!
Dus, voor de 2de keer omgedraaid en deze keer een stuk verder teruggereden. Dan zien we plots beweging op het pad boven ons en vlammen we door een wei naar het juiste pad. Ondertussen zijn er minuten verloren gegaan en een kleine honderd man is ons 
Maar dan begint de inhaalrace (aan 7km/u, want ik ben volledig geblokkeerd). Na een paar km rij ik dan weer moederziel alleen. Plots zie ik nog een gestalte voor me opdoemen, de Johan... En, waar Johan gaat, gaat de gps... 
Hij had de track en verzekerde me dat we nu wél goed reden. Daarbij kwam nog dat er maar weinigen voor ons reden, en hij kon het weten aangezien hij direct juist was gereden ( Misschien is dat de oplossing voor de toekomst : iedereen met gps..) + er stonden misschien 4 andere sporen in de modder ... Daardoor krijg ik opnieuw hoop en ik drijf langzaam de snelheid weer omhoog. Jammer genoeg verlies ik hierdoor Johan en na een paar km rij ik nogmaar eens verkeerd. Na 5 min weer op het juiste spoor (pijl stond 100m na het kruispunt...)
Op zondag had ik keuze uit 3 marathons, uiteindelijk gekozen voor Chimay. Op weg naar daar viel de regen met bakken uit de lucht en was ik er niet gerust in. Eenmaal daar aangekomen was het gestopt met regenen en hopelijk bleef het ook zo. Voor de start nog enkele bekenden dag gaan zeggen waaronder Patrick en vrouwtje, Bart en compagnie... Rustig de tijd genomen om de fiets en mezelf klaar te maken en dan knallen maar.
Op zondag ben ik afgezakt naat Francheville voor de 7de manche van de EBBT. Had al 2 slaaploze nachten achter de rug door de buurtfeesten en een podium onder mijn slaapkamer maar ondanks de vermoeidheid had ik er best zin in. De start was een asfaltklim die meteen voor problemen zorgde. Ik had achteraan links van het peleton een plaatske gezocht toen er 2 plaatsen voor mij iemand op een geparkeerde auto knalde,ikzelf vol in de remmen en alles uit de kas om er niet bij te liggen
Op zondag 20/07 ben ik samen met wouter en dirk richting Florennes gereden. Onderweg begon wouter zijn wedstrijdverhaal van vorig jaar te vertellen. Om eerlijk te zijn kregen ik en dirk het al een beetje benauwd. Het bleek een van de zwaarste marathons te zijn die wouter vorig jaar gereden had in 5u15m 
Op dat momment kwam dirk bij me die net na me gestart was. Ik had toen al besloten om mijn tempo te rijden en zelfs wat reserve te houden (remember wouter zijn straffe verhalen
Op zaterdag vertoefde ik in Malmedy als verzorger voor Wouter. Heb er even aan gedacht om ook in het BK XC te starten maar heb mijn verstand gebruikt 
