Brrrrr, koud!!!! Pffffff, veel te vroeg!!!!
Maar dan komen opnieuw de eeuwig goed gehumeurde Dirk Rossignol, zijn vrouwke Nancy en hun kleinzoon me oppikken en gaat de mood weer in de goede richting.
Eens aangekomen in Blankenberge, merken we al snel dat het ijskoud is!! Het vriest en er staat een extreem nijdig windje. Vlug inschrijven en een kleine verkenning. Na een uur in de startboxen en pang!! Ja hoor , ik ben deze keer echt wel de eerste die over kop gaat L . Niet getreurd, de start is tegen wind en ik verwacht niet direct dat er iemand zo vroeg zal gaan vliegen. Vlug weer aansluiten en mooi volgen. Het strand ligt er hel moeilijk bij en dus is het opletten geblazen om het juiste spoor te vinden. Tja, je kunt het al dromen, dat lukt niet echt en ik moet al een paar keer de gaskraan volledig opendraaien om weer vooraan te kunnen aansluiten. Bij het keerpunt ben ik nog maar net bekomen van zon inspanning en Nicolas trek vol door. Alle hens aan dek en proberen te volgen. We zijn weer vertrokken met een man of 12. De terugweg is razendsnel, maar iedereen blijft samen. Voorbij de start een 2de versnelling en weer ben ik er niet bij. Maar bij het echte keerpunt komen we weer allemaal samen voor de terugtocht tegen de wind. Op het einde komen we weer in de moeilijke zone en terwijl ik kop trek veranderen alle anderen achter me van richting. Op die manier kom ik dus in het verkeerde spoor en volledig alleen. Ik moet zelfs van de fiets om een hele brede zandstrook te overbruggen. De rest van de groep ziet dit en ze versnellen. Het kost me alles om toch weer aan te sluiten, maar ondertussen zijn er al 2 gaan vliegen, Nicolas en Kevin. In het lange stuk tegen wind is het weer hergroepering van de overgebleven 10 man, maar bij het keerpunt slaat opnieuw het noodlot toe: palletjes body bevroren en geen aandrijving meer
In paniek probeer ik het ding te ontdooien met mijn bidon en wanneer ik het opgeef pakt hij net weer. Hup op de fiets en nog maar eens achtervolgen. In de mulle stroken ga ik vol door en kan ik blijven rijden, waardoor ik in de terug (tegen wind) stuk net bij Vermoote kan aansluiten. We werken keihard samen en op het einde sluiten we aan bij Kris en Massaer. Vermoote springt door , maar ik moet even op adem komen. Dan kan ik ook weer versnellen en uiteindelijk versla ik Massaer in de sprint om de 5de plek. Nog maar eens 5de dus
.
Dirkske, nog eens bedankt voor het transport, de sfeer en de warmte hé!!!
Wouter
07-02-2009 om 00:00
geschreven door Teamlid
|