Na enkele jaren van afwezigheid toch maar besloten om met ons team de lokale held Pieter financieel te gaan steunen met onze deelname aan deze chrono. In het verleden had ik hier altijd moeten afrekenen met pech, dus fingers crossed voor editie 2008. 
De bedoeling was om rond 9u30 te arriveren en om dan rond 10u te starten met Camille en Ken. Tot zo ver de bedoelingen, want ik was zowiezo te laat vertrokken met Mario, dan was er een verplichte sanitaire stop onderweg, dan waren we de autostrade verloren richting Aarschot en daar ging het pas volledig mis: ik reed grandioos verkeerd
Uiteindelijk rond 11u aangekomen en ingeschreven. Toen brak de zadelpenklem van Mario
Gelukkig kon Wim van de organisatie nog een langere schroef vinden die het boeltje weer kon samenhouden. Ondertussen is het al 11u30 geworden en wie horen we daar? K3!! Maw, het was dik na 12 toen we uiteindelijk vertrokken waren
(maar wel in goed gezelschap)
In de eerste kms trok ik stevig door om Henderieckx in te halen. Blijkbaar vrij snel, aangezien de andere Krissen en de mannen van Lingier niet volgden. Eens bij Kris aangesloten bleven we mooi tempo rijden en blijkbaar was dat genoeg om bij de rest weg te rijden. Wel moet ik toegeven dat ik een voorliefde heb voor de omstandigheden van langdorp, nl supergladde, modderige glijbanen
.  We ploeterden lekker verder, maar al na een paar km was ik genoodzaakt om enkel de grote plateau vooraan te gebruiken.. Chainsuck! Niets aan te doen.. Kijken hoe lang ik het zo kan uithouden, want je verspeelt enorm veel energie op die manier.. Ik mocht niet klagen, de beentjes bleven ronddraaien en de sfeer zat goed!
Maar dan was het weer zover; lekke achterband op 200m van de plaats waar ik de vorige keer lek stond!! Maar met al die modder is een band vervangen geen sinecure!! Rustig blijven en alles in 1 keer goed doen. Een 4-tal minuten later weer op pad en op zoek naar het goede ritme. Ondertussen had me nog niemand ingehaald en dat stelde me wat gerust. Toch probeer je de boel wat te forceren om zo verloren tijd goed te maken. Maar dat werd echt niet geapprecieerd door de zwaarbelaste beentjes.. Een flinke pijnscheut in mijn knie bracht me weer tot de realiteit, dus vertragen en tempo rijden tot finish.
Na een serieuze file voor de bike-wash (die zwaar tegenviel) en een snelle douche rap naar de spagetti -zaal! Njamnjam!! Bleek dat ik een 6e tijd had, maar niemand kent de mannen op plaats 4 en 5, dus kan het heel goed een 4e plek zijn
Het doet er niet toe, ik heb me goed geamuseerd en dat is het belangrijkste
Wouter
09-06-2008 om 00:00
geschreven door Teamlid
|
