Wedstrijdverslagen & Uitslagen van het 'Moving Marathon Team' : Wouter & Mario.
28-07-2009
Bike challenge Polen : 450km, 14700hm, 1e plek
Zat 18/07 Proloog te Nachod , 8,5 km, 520 Hm "We nemen ons voor niet te forceren en 'gewoon' goed tempo te rijden. Het regent en onweert heel de dag, dus nat zullen we zeker worden! Eens gestart komt er van dat rustig niets in huis: in de klimmen zakt mijn hartslag niet onder de 179. Er zijn wel enkel prachtige paadjes. Wouter kan super starten en hij heeft een klein beetje overschot, ik heb het heel zwaar, na amper 1,5 km besef ik dat ik precies niet vooruitga. We startten als allereerste, later blijkt dat we met dik 33 min de beste tijd hebben, zelfs dik één min beter dan de eerste solorijders! Rustigaan hadden we ons nochtans voorgenomen. Wuilmus en Kris eindigen zelfs 2de".
Zon 19/07 Nachod - Duszniki Zdrój 66 km -2272 Hm Jindra, een Tsjechische vriend die ik vorig jaar op de IronBike leerde kennen, vertelt ons voor de start dat er een nieuw duoteam start: 2 Tsjechen, Ex-profs die gisteren de proloog niet konden rijden omwille van het Tsjechisch kampioenschap. Ze zouden voor de proloog de tijd van de laatste krijgen, 1u15, dat geeft wat reserve. De start gaat me te hard, de geel-blauw gekleede Tsjechen gaan hard omhoog, ik tracht het gaatje klein te houden in afwachting. Wouter had enkele weken geleden zijn ketting is zijn wiel gehad; deze had blijkbaar een paar spaken beschadigd. Nog op het einde van de startklim breekt één van zijn spaken. Ik rij iets minder hard door, Wouter rijdt heel soepel, vlecht de spaak veilig tussen de andere en komt een km of 4-5 terug aansluiten. We jagen op de 2 Tsjechen. Beetje bij beetje halen we ze in, doch in een afdaling in hoog gras durven we niet volgen: liggen er stenen of putten onder t gras? We houden t op safe, zeker met onze bijna semi-slick banden die toch nogal schuiven in de modder. De Tsjechen knallen volle gas naar beneden. Als we ze wat later bijna inhalen, rijdt één van hun lek. Plots rijden we (mits één sterke solo-rijder) op kop, we laten het tempo wat zakken. Dicht bij het einde van de heel mooie rit zien we 2-3 personen terugkomen en draaien ook wij de gas terug open. Aan de fnish (+-3u50) komen de Tsjechen pas na 10 min door: in een poging ons in te halen waren ze bergaf terug lek gereden."
Ma 20/07 Duszniki Zdrój Kraliky 78 2183 Hm "Vandaag schijnt het zonnetje volop, heerlijk! Ditmaal gaat de start net iets minder hard: ik kan net volgen. Na de startklim op een stuk vals plat gaat er van de 3 rijders voor me iemand onderuit, een van de geel-blauwe Tsjechen erop, Wouter kan zich nog net half-recht houden, ik kan ontwijken. Heel raar, gewoon een vlak stuk op oude asfalt rechtdoor. Blijkbaar zijn er af en toe putjes in het asfalt die niet 2 cm maar veel dieper zijn in dit putje zouden er nog mensen vallen, een paar dagen later kom ik zelfs te horen dat er hier een master 2 zijn rug gebroken heeft! Amai In een modderig stuk dat aan de Ardennen doet denken rukken de 2 geel-blauwe Tsjechen zich los samen met Pavel, de sterke solo-rijder, die ons gisteren op 10 min zette. Mede dankzij Wouter zijn soepel tempoke op een vlakker stuk halen we ze terug in. Naar het einde toe krijg ik het wat lastig, mijn rechter quadriceps voelt wat krampig aan ook en ik zit door mn drinken, gelukkig heeft Wouter wat extra. In de laatste klim zit ik even op een slechter stuk dan Wouter en de 2 Geel-Blauw Tsjechen, ik versnel kort en zet me voor t groepje op het beter bollend stuk. Wouter denkt dat ik aanval en spurt me voorbij, ik volg hem zo goed en kwaad als het kan. De Tsjechen kunnen niet versnellen: ze lossen direct. Ik vraag Wouter iets in te houden, hij kan zo van me wegrijden, en met t oog op de komende dagen wil ik me niet volledig leeg rijden. Zachtjes vergroten we onze voorsprong, en de laatste 4 km vals plat zet ik me met moeite in t wiel van die 1000cc racemoto (Wouter), ik kan amper 100 m overnemen. Aan de finish hebben we 150 extra op de geel-blauwkes! Merci Wouter! Aan de finish zie ik iets raars aan Wouters fiets: de bout die zijn achterdemper vasthoudt zit niet alleen los, de kop is er ook adfgebroken! Wouter vindt na lang zoeken een bout die past bij Patrick Wouters van de symphtieke Reevax Belgen (oh yes, zij waren er natuurlijk ook bij zoals overal waar mooie avonturen te beleven zijn). Oef, merci Patrick want even leek t erop dat we geen bout zouden vinden!"
Di 21/07 3e etappe: Kraliky - L¹dek Zdrój - 74 km - 2580 m "Vandaag wordt de etappe met t meeste hoogtemeters. Het zonnetje is weer van de partij, joepie! Weer een prachtige etappe, en we moeten over 1200 m hoogte. De bossen zijn net zoals de voorbije dagen zalig rustgevend en groen, de weilanden zijn van niemand en van iedereen. Ik bedoel maar: geen prikkeldraad, weinig verkeer, alleen maar rust. Deze bergen zijn echt zalig, dit land straalt zon rust uit. Althans dit deel van het land. Na een alweer heel snelle startklim waarop ik nauwelijks maar nog net kan volgen hangen we ons terug in t wiel van de geel-blauwe Tsjechen, Pawel de sterke solo-man rijdt van iedereen weg, een of 2 solorijders proberen te volgen maar moeten vroeg of laat lossen. t Stramien begint zich te herhalen. En ja ook bergaf geven we wat toe op de zeer goed dalende Tsjechen (die van de omgeving zijn). Ze hebben bergaf zeker al 2-3 min gepakt, doch ook dik 10 min verloren met lekke banden. In de slotklim zitten we samen, de Tsjechen trekken heel hard door, maar ze krijgen ons er niet af. Na onze 3 overwinningen mogen ze ook es winnen, wij rijden voor t klassement. Kort voor de top slaat Wouter zijn mooie XTR carbon en zonder schakelen en zonder iets te raken in zijn achterwiel, helemaal krom. In een tevergeefse poging de versnelling achteraan in t midden te zetten en zo wat te rijden slaat de derailleur nog eens in Wouters achterwiel, de carbonnen kooi versplinter volledig. Nu ist zeker lopen geblazen. Tussen de stenen door tracht ik Wouter te duwen. Algauw volgt een asfalt afdaling, waarin in Wouter zich gemakkelijk aan mij kan vasthouden, ikke tempo-volgas bergaf, hopen dat de ketting niet in zijn wiel draait. Met een 4 min achterstand finishen we dan toch. Damn en ik had ook al wat last met een 4 dagen oude X.9, die veer werkt precies langs geen kanten. Wouter plaatst een nieuwe XT, das betaalbaarder. Ook een Australier zou zijn XTR in de vuilbak mogen gooien. Enfin, Las-RavX mag terug op t podium en de geel-blauwe mannen hebben ook hun overwinning verdiend!"
Woe 22/07 4e etappe: L¹dek Zdrój - Bardo 50 mk -2057 Hm Voor de start merk ik dat mijn achterversnelling helemaal niet werkt zoals het hoort, t is nu al 3 dagen geknoei. De bike mechaniekers steken nog vlug een nieuwe kabel, ik weet dat dit niet zal helpen, maar maak hun dat maar es wijs. Stress. Verder krijgen we ook vandaag weer een heel mooie etappe met een zwaar loopstuk, stenen en boomwortels (zoals gewoonlijk), de Tsjechen die bergaf wegrijden en even later aan de kant staan met een lekke band. Ik voel me wat sterker worden, waar ik de eerste dagen vooral in Wouters wiel zat en ik degene was die bergop soms moest lossen, begin ik nu ook de kop te pakken en door te sleuren. Misschien verzwak ik minder dan de anderen, of heb ik wat trainingseffect van de eerste dagen? Naar t einde is mijn achterband precies wat gelost. Om zeker te zijn even stoppen en nazien: de NoTubes heeft zijn werk perfect gedaan! Even bijpompen, neen we gebruiken geen bommetje, dat kost teveel en we liggen toch voor, goeie armtraining voor Wouter. Verder verloopt alles op wieltjes, hoewel een diepe geul in de laatste afdaling wel even serieus verschieten is. Gelukkig zijn mijn ZTR Race 7000 wieltjes ook hier tegen bestand. De Tsjechen zouden een 2e maal lek gereden zijn en weer finishen we als eerste jiha! We hebben wel wat meer km +-55 en wat minder hoogtemeters +- 1500, maar daar klaagt niemand over. Ik ben het geknoei met mijn achterderailleur serieus beu: soms moet ik 4x schakelen eer die 1 tandje groter spring, soms verspringt die vanzelf. Ik wil mijn nieuwe cassette niet in 5 dagen kapot rijden en koop een nieuwe X.7 bij de bike mechaniekers. 60 voor de vuilbak enfin, ik ga zagen voor garantie. En het goede nieuws: Wouter heeft voor t eerst geen mechanische pech, oef! Straf, hij is zo voorzichtig om zeker geen stukken te hebben en dan 3 dagen op een rij. Net voor t podium barst een stevig onweertje los, in een mum van tijd staat de parking half onder water. Heerlijk om na de bui met de sandaaltjes door het 5cm diepe water te ploeteren."
Do 23/07 5e etappe: Bardo G³uszyca -50 km - 1931 m "In de etappe van vandaag wordt gewaarschuwd voor het middenstuk: heel veel boomwortels en neem genoeg om te drinken aan de eerste bevoorrading, want je zou wel eens lang onderweg kunnen zijn. Ideaal werk voor onze fullys! Nu ja, ze hebben deze week al veel hun dienst bewezen, zelfs in t klimmen om dikke stenen ben ik blij dat mijn Pro Pedal achterdemper mooi blokkeert (platform) totdat je tegen die dikke stenen rijdt, dat geef veel meer tractie. Vandaag is t weer warm. In de start gaat t weer ietsje te snel voor mij, hoewel ik kan nu het wiel van de sterke Pawel volgen. Wat verder worden de afdalingen snel gevolgd door een klim en ik rij zonder forceren zelf even van iedereen weg. Pawel heeft t moeilijk, de geel-blauwe Tsjechen ook en Wouter klaagt wat over t hoge tempo en de warmte. Gelukkig voor hun rij ik me even vast in een diepe plas (kniehoogte); k zag net te laat dat er naast de plas een klein paadje door t gras liep. Fiets in 3x lostrekken en volgen. Inderdaad vandaag zijn er heel veel boomwortels en stenen, nog iets meer dan anders, ik voel me super. In de eerste 2/3 van de rit had ik iedereen op een paar minuutjes kunnen rijden, helaas heeft Wouter net vandaag zijn off-day. We laten Pawel wegrijden, hoewel hij ditmaal amper 1min30 zou pakken, en we finishen in t wiel van de Geel-Blauwe Tsjechen. Leuk detail: die Tsjechen zijn gesponsord door oa KED en RavX, waar ook ik mee rijd! Verassing aan de finish: de spuitstand is nog niet klaar, er staan weinig pijltjes naar de school waar we slapen etc. De organisatie die het anders zéér goed doet, heeft blijkbaar ook een off-day. Gelukkig maakt het heerlijke avondeten in een prachtige berghut alles meer dan goed. s Avond, als we terugkomen van ons extra eten (nagenoeg elke dag zijn we nog Pizza gaan bijeten, gulzig als we zijn J ) breekt er terug een onweer los. Ditmaal vergezeld van enkele hevige rukwinden. Enkele kleine en grote takken worden afgerukt en vernielen een tent. Ook Wouter Wuilmus zijn opgesteld tentje moet eraan geloven: gelukkig zit er een sporttas in van 30 kg, anders was ze wellicht gaan vliegen! Wouters slaapzak is helemaal doorweekt en enkele kledingsstukken zijn nat. Gzegorz en Barbara van de organisatie regelen vlug een hotelletje voor Wouter, en dat zou renderen!
Vrij 24/07 G³uszyca - Teplice n/Metuji - 69 km - 2118 m Omwille van het stormweer en de vele afgerukte takken in de bossen wordt het parcours ingekort. We zouden op een 54 km moeten komen met een 1700 hm. Mijn Polar zou stoppen bij 56 km en 1505 Hm. Blijkbaar is er deze week op verschillende plaatsen in Europa stromweer: in de Transalp zouden ze met sneeuwproblemen zitten en in de Salzkammergut reed niemand vorige zondag de grote afstand van 209 km. Ik bedoel maar: soms krijg ik de indruk dat t weer hier aan de Pools-Tsjechische grens heel grillig is, maar ik denk eerder aan toeval. Omdat ik t Wouter gisteren wat moeilijk had gemaakt tijdens de etappe, besluit hij aan te vallen: IK ben zijn concurrent, vandaag rijden we 'tegen' elkaar, dat belooft! Hij spreekt Pawel de leider in de solos aan om tegen mij samen te zweren, t wordt plezant, jamaar! Na alweer een zware startklim wordt algauw duidelijk dat Wouter terug de oude is: t is iets minder warm en Wouter knalt omhoog. In een steile gladde afdaling duik ik bijna de bossen in, neen die bijna semi-slick banden zijn niet ideaal bij natte ondergrond, gelukkig kan ik met mijn voet door de stenen slepen en als bij wonder kom ik met enkel een buil op mijn dij veilig beneden. Wouter zou onderuit gegaan zijn en er zouden er nog enkelen volgen. Uiteindelijk zouden slechts 6 personen de afdaling genomen hebben, waaronder Kris Denef, hoewel ik mijn 'afdaling' allesbehalve geslaagd vond. Niet treuzelen en doorsleuren, Wouter gaat heel hard bergop, Pawel en een andere solorijder Mirecek kunnen nauwelijks volgen, ook ik moet serieus diep gaan. In een afdaling vol met stenen, geulen, water, losse takken en andere brol neem ik de leiding. Ik hoor precies iemand roepen en ik besluit toch even te stoppen. Er volgt 2 man, doch Wouter niet! Als hij afkomt is zijn 2 dagen oude derailleur naar buiten geplooid. Shit! Blijkbaar is er van mijn wielen een tak opgesprongen en in zijn derailleur beland, nog een geluk dat t een alu XT is en geen 'plastic' XTR. Mirecek zou hier overkop gegaan zijn. We stoppen nog eens om ons er van te vergewissen dat de derailleur zeker niet in t wiel kan draaien. We zijn ook uit ons ritme geslagen en t duurt even eer we er terug in geraken. Mits onzelf bergop op te jagen rijden we terug door het 'pijnpunt' heen, alzo komen we terug op stoom. Op de asfalt rapen we Mirecek op en met ons 3-en zetten we de achtervolging in op Pawel, die een kleine minuut voorsprong heeft gekregen. Mirecek vertelt ons naar t einde toe dat we op t fietspad naar zijn werk zitten en dat hij hier wekelijks een aantal maal passeert, als local is hij natuurlijk gebrand op een goede plaats! Pawel is echter heel sterk, we komen met ons 3-en nauwelijks dichterbij en in één van de stukken vals plat sleur ik zo hard dat t echt niet meer harder kan en dat Wouter bijna moet lossen. 4 Km van t einde zitten we op 10 sec. Ook in de afdaling blijf ik gaan, echter mis ik een plotse bocht naar recht, Wouter volgt me, Mirecek duikt de juiste bocht in en zou door zijn terreinkennis nog net tot bij Pawel geraken. Pawel gunt hem de overwinning en ik ben blij dat de symphatieke Tjech ook es kan winnen, voor eigen publiek dan nog wel! We winnen voor de 5de maal in de team categorie! Wouter Wuilmus en Kris Denef halen hun 2de top 3 plaats (na de proloog- waar echter geen podium was), en ze mogen samen met ons op t podium! Joepie! Voor de verandering eten we vandaag es geen pizza (als extra na t avondmaal) maar we houden t bij gebrek aan pizza op pannekoeken met slagroom! In t eindklassement hebben we net iets meer dan 1u voorsprong! Wouter laat zijn derailleur terugplooien, hopelijk houdt ie het. s Avonds trakteert organisator Gzregorz me op een lokale pruimenvodka van 70°, hopelijk heb ik er morgen geen last van, maar met een uur voorsprong zal het wel lukken zeker?
Zat 25/06 etappe 7: Teplice n/Metuji - Kudowa Zdrój 55 km 1732 Hm "Ergens heb ik t gevoel dat we t vandaag rustiger aan kunnen doen, gewoon stevig tempo en op safe binnenrijden. Samen met ons start de beste Tsjechische belofterenner, die kerel knalt keihard omhoog op een lange steile helling, Wouter en ik zijn de enigen die net kunnen volgen, al moet ik enkele meters prijsgeven als ik een ongelijke strijd begin met mijn windvestje, dit omdat het is beginnen regenen. Linker arm in de rechter mouw en dan t vestje in de mond vasthouden - help! Gelukkig daalt de belofte supervoorzichtig af, met t oog op een of ander wereldbeker in Australie binnenkort, hij neemt nog minder risicos dan ik en Wouter. Pawel en Dariusz, een stevig boerenzoon vinden zo aansluiting, alsook de geel-Blauwe mannen. Wouter heeft blijkbaar zijn superbenen teruggevonden en op de stukken vals plat knalt hij alles en iedereen uit zijn wiel die ook maar iets vermoeid zit!!! Met momenten moet ik echt bijten om te kunnen volgen, en als je hem bezig ziet is ie precies aan t losrijden! Pawel is de enige die nog even kan volgen maar als afwisselend ik en Wouter bergop doorsnokken neemt hij genoegen met een iets minder hard tempo. We krijgen een aantal mooie passages uit de eerste etappe, maar gelukkig zit er nu geen krokodil in de grote plas waar we doorheen moeten (ofwel is het gevaarsbordje verdwenen?)! Naar t einde toe begint het zelf hevig te regen en te hagelen, op een stuk asfalt bergaf moet ik mijn ogen 2/3 toedoen om te kunnen zien waar ik rij, Wouter snapt niet hoe ik zo hard door die hagel nog kon zien. Misschien is het 'balkon' aan mijn voorhoofd wat groter, of steekt mijn helm wat meer naar voren? Ik begrijp nu ook waarvoor een klepje op de helm zou kunnen dienen! We haasten ons het bos in, dat doet al minder pijn aan de ogen en aan de blote armpjes. De eerstvolgende afdaling bestaat uit 2 schuine kanten met in t midden een smalle greppel met stenen die nu vol water loopt. Ik kan niet goed schatten hoe diep t water is en ik sukkel wat naar beneden, even verder tracht ik zelf ongewild een stuk schors van een boom te rijden, maar t wordt een stuk vel van mijn schouder, gelukkig zonder erg. Wouter houdt effe in en op t stuk asfalt dat volgt weet ik niet goed waar ik rijd van t water. Zouden hier ook diepere putjes liggen? Blijkbaar wel, Wilfried een Belg uit een mixed team zou later ergens op de asfalt tegen 45km overkop gegaan zijn, gelukkig zonder erg. Terwijl het water opspat kom ik meer autos tegen dan op de rest van de Bike Challenge (4 op amper 1 km) en tracht ik me in Wouters wiel te nestelen, hoewel me dat t gevoel geeft dat ik onder water aan t kijken ben. Klote, maar ook o zo fantastish heerlijk, want t was een serieus buitje! Gelukkig krijgen we nog een stevige klim om wat 'op te warmen', ik voel dat t beste bij mij er af is, of ist de kou? Even later komen we doorweekt en afgescheiden aan, de sterke Pawel zou zelfs dik 3 min op ons moeten toegeven, de teamrijders een min of 6-7! Leuk om zo te eindigen! s Avonds is er nog feest en eten en gezellig nababbelen met al de symphatieke Belgen en symphatieke Tsjechen en Polen en Litouwers en Australiers en Duitsers en een Brit en en en Dan het minst leuke: je beseft dat t gedaan is, maar t was echt een fantastische week waar ik met veel heimwee naar terugkijk. Wie weet kom ik hier nog terug, in elk geval: t is zeker de moeite waard: zeer goede organisatie, gezelligheid boven, prachtige parcoursen met MTB i.p.v. op een MTB rondrijden, rustgevende landschappen, Zmzrlina of Pody (ijskreem), pizza, veel Belgen en zelfs vuurwerk! Echt een aanrader die Bike challenge! Ik krijg al zin in de Beskedy Trophy, van dezelfde organisator!"
