|
Zonder veel vertrouwen vertrok ik naar het eind van de belgische kust, De Panne.
Na de ziekte van Elise voelde ik me de laatste weken enorm vermoeid en echt doorgaan in training was me niet gelukt. Maar, ondertussen weet ik wel al dat er een bepaalde knop in je hoofd zit en op het moment dat je het startschot hoort, wordt die omgedraaid! Eens omgedraaid kun je toch in hoge toeren gaan
Nu rest de vraag natuurlijk hoe lang ik dat kan volhouden. Hopelijk de volledige koers!
De start is heel breed en gevaarlijk. Doordat er geen echte wind staat, blijft de groep hel groot en dus ook de kans op valpartijen
Er is maar 1 remedie en dat is op de eerste rij rijden
Bij het keerpunt kom ik mooi bij de eersten door en hier vertrekken we voor de eerste keer met een groepje van een man of 10. De wegen liggen spiegelglad en regelmatig moet ik serieus tegen sturen. Het tempo is ok. Bij het opdraaien van de 2de ronde hebben we een kleine voorsprong, maar de samenwerking is niet optimaal en we worden weer ingelopen
Opnieuw een grote groep en dus veel gevaar. Zoals steeds wil iedereen net voor de mulle zandstroken vooraan zitten en hier gaat het bijna fout: de persoon voor me komt in de problemen, slaat scheef en springt van zijn fiets recht in mijn wiel
Ik heb nog serieus wat snelheid en het wordt een hard contact. Ik hoor mijn wiel kraken, maar gelukkig blijft alles heel. Dan kijk ik voor me: tuurlijk, de eerste 7 zijn gevlogen. Ik zit plots in een achtervolgende groep en het tempo valt stil. Dan zit er maar 1 ding op: keihard doorstampen en dat gat zo snel mogelijk dichtrijden. Na de volgende mulle zandstrook kan ik aansluiten, net op het moment van een versnelling. Gelukkig beschik ik over goede benen en komt alles goed. In de laatste ronde regent het aanvallen en steeds twijfel ik. Bij het oprijden van de dijk ter hoogte van de camping versnelt Kevin en rijdt hij de volledige strook. Alle anderen moeten van de fiets, behalve ik. Ik moest op dat moment meespringen, maar maak de cruciale fout om te wachten
Bij de allerlaatste dijkbeklimming gaat het weer fout wanneer Maarten Himpens voor me dwars gaat. Ik moet van de fiets en de eerste 3 zijn gaan vliegen
Ik probeer nog tempo te maken met Nicolas, maar het beste is er bij ons af en dus wordt het strijden voor de 4e plek. In de finishzone kan ik het verste door het zand rijden en loop dan zij aan zij met Rondelez. Die springt heel vroeg weer op de fiets en geraakt niet echt vooruit.. Lopen is even snel, maar dan wijkt hij af naar mijn kant en moet ik inhouden en hup, 4e plek gaan vliegen
Ok, 5e is verre van slecht natuurlijk
Ik merk dat ik bijleer, nu nog eens de durf tonen en er kan nog wat moois komen
.
09-12-2008 om 13:57
geschreven door Teamlid
|
. Na een 2 tal uur was het beste er af en zou het nog afzien worden want ik moest nog meer dan 10km rijden op en rond Pecrot. Net dan wanneer je denkt dat het er bijna op zit dan kom je een van de weinige minpuntjes van de dag tegen; geen pijlen meer. Zoeken is de boodschap want ik zit nu volop tussen de toertochtrijders en in het bos worden er zoveel lussen gemaakt dat je overal wel iemand zit rijden
. Uiteidenlijk een 4tal min verloren voor ik het juiste traject weer onder de wielen had. Enkele km's verder was het aankomst en was ik blij dat het gedaan was na 3uur. Bij navraag bleek ik net naast het podium te vallen met een achterstand van 45 sec op nr 3 
. Ik ga zeker niet klagen over het resultaat of wat als... Nu start de voorbereiding naar volgend jaar want benen en conditie zijn verre van goed maar we hebben een volledige winter om daar aan te werken en hier en daar toch nog een wedstrijdje meepikken om te testen.
