Jeeha, wat een mooi leven hebben we toch! Weeral op weekend naar het mooie Duitsland, op zoek naar nieuwe avonturen en mooie streken. Deze keer wordt dat de streek rond Kassel. Hier zijn de bergjes al wat hoger (tot 1100m) en de hellingen al wat steiler en dat zullen we weten!!

Super voorbereid zoals altijd verliezen we ergens de weg en besluiten we rond 1u ’s nachts ons tentje op te zetten ergens in de bossen rond Kassel. We zitten er nog maar net in en het begint te druppelen. Druppels worden echte regen en dat duurt tot de volgende dag… Dat belooft. Slapen gaat me ook niet echt af en na een paar uurtjes ‘liggen’ , staan we om 6u op om GroBalmerode te zoeken.

De start ligt boven het dorp op de atletiekpiste-voetbalveld en we merken direkt dat het over een top-organisatie gaat. Bij onze ‘anmeldung’ krijgen we een mooi buff, een heus ontbijtbuffet à volonté, gratis pasta achteraf, gratis ticket voor het verwarmd buitenlucht-zwembad + overal lachende gezichten van de organisatie!! Wat wil je nog meer??? Een mooi, goed uitgepijld parcours met lekkere technische afdalingen en superlastige klimmen?? Done!!!

Na ons royaal ontbijt gaan we een goed doucheke nemen om weer op te warmen. Na de douche is het gestopt met regenen en maken we ons klaar voor de strijd.

10u30: Start! Aangezien we van plan zijn om op zondag nog een marathon te rijden, wordt het de kat uit de boom kijken… Alé, proberen dan toch… Al na 500m wordt de gas volledig opengedraaid en ik spring mee met de eerste 2. In de daaropvolgende klim blijft de motor hoge toeren maken in tegenstelling tot de plannen om de benen te sparen… Dan, na 3km komt er een kort technisch klimmetje met gladde rotsen en de leider maakt een foutje en moet te voet verder. Ik blijf fietsen en rij gewoon tempo verder. Ik heb echt geen zin om de volgende 103km alleen te rijden en wacht op de 2^e man, maar die komt niet dichter… Dan maar gewoon tempo rijden, de zot uithangen in de afdalingen en doseren in de klimmen hé. De afdalingen zijn niet typisch duits, maar hebben eerder een ardennen allure. Stenen, wortels en schuiven maar!! Op die manier kan ik gratis mijn voorsprong vergroten en heb ik meer ruimte voor rustige klimmen… Maar die klimmen worden zo steil dat je verplicht in het rood moet…De motor die me begeleidt wordt mijn maatje en we spelen wat in de afdalingen (in de klimmen kom ik wat pk tekort..) Na de eerste ronde weet ik het al: dit wordt een lange dag en het echte afzien zal niet zo lang meer op zich laten wachten. Dan komt de gewone portie pech. In 1 van die lekkere afdalingen vliegt mijn zadel weer met de punt omhoog…. Detail: ik heb geen sleutels bij, want mijn zakken zitten vol met regenkledij…  De motor rijder vriendelijk gevraagd naar een imbus 5 en uiteindelijk, een uurtje later heeft hij ze ook gevonden. Zadel weer ok en verder…De 2600hm zijn geen meter gelogen en in de laatste 15km van de ronde zitten er nog 600hm… Met andere woorden: het venijn zit hem….Dus,  steeds proberen te doseren en terugschakelen in de hellingen om zoveel mogelijk de schade te beperken aan de benen voor morgen. Na 4u35min rol ik over de streep! 1^e plek is binnen!! Losrijden, eten en drinken (massa’s) , fiets klaarzetten voor de volgende dag en een goede doucheke!! Dan samen met Mario de spagetti aaangevallen en lekker nagenoten met de lokale helden..

Wat een supersfeertje! De organiatie nog een grote proficiat gewenst en wegwezen, op zoek naar het volgende avontuur!

www.bilstein-bike-marathon.de

21-06-2008 om 00:00 geschreven door Teamlid

Dit weekend eens iets anders, nl een xc-wedstrijd… Jaja, ik weet het, niets voor de Cleppe, maar aangezien ik de zaterdagavond naar een trouwfeest gegaan ben, zit er niet s anders op hé…Uiteindelijk om 4u gaan maffen en om 9u eruit… Mooi op tijd toegekomen in Vilvoorde. Lees: nog net de tijd om in te schrijven en om de fiets uit de auto te halen .

Natuurlijk vanachter moeten starten, aangezien ik nog geen enkel resultaat heb gereden… En volk dat er was!! Je snapt dat toch niet hé! Elke keer een dom parkoers en weinig ambiance of geen hoogstaande organisatie, maar toch komt iedereen hierheen?

Goed, start! Als zenuwachtige mieren vlammen ze langs alle kanten op en naast het parcours me voorbij. Ik was al blij dat er geen 1 mijn derailleur afbeet!  Ik gok dat ik hierdoor op een 50^e plek zat. En dan kan er gereden worden en kan ik in de 1^e ronde terugrijden naar een 12^e plek. Al die mieren die dachten dat ze wereldkampioen waren in de eerste 500m,  vallen nu volledig stil en in de derde ronde kan ik aansluiting vinden met het groepje dat voor de 3^e plek rijdt. Op het einde van elke ronde zit er een opeenschakeling van steile klimmen en hier komt het gewoon niet in mijn hoofd op om ook eens terug te schakelen naar de picollo…. (Daar zal het weinige slapen wel voor iets tussen zitten denk ik) En dus verlies ik hier elke ronde een 100m op mijn concurrenten die wel naar boven rijden. Ik moet elke keer lopen en snap er niets van… Alé, ik moet wel slechte benen hebben, want ik kan niet naar boven en alle anderen wel!?? Schakelen wouter!!!! Maar goed, ik kan elke keer weer aansluiting vinden, maar besef al dat dit problemen zal geven in de laatste ronde, aangezien de finish te kort op die laatste helling volgt.. In de laatste ronde krijgen we dan nog een wolkbreuk over ons en wordt alles glibberig! Ook valt ons groepje uiteen en we blijven nog met 2 man over voor de 3^e plek.. Dan natuurlijk nog die rothelling en dus… 4^e plek!

16-06-2008 om 00:00 geschreven door Teamlid