Tja, na vrijdag met Mario de 65km TT te rijden in Gavere (26Av) en zaterdag de 50 km TT in Herzele (28Av) eindelijk nog eens met ons pa Dirk afgezakt naar de streek rond Charleroi, meerbepaald naar Chapelle- les-herlemonts. Deze streek wordt vooral gekenmerkt door de vele mijnterrils en de mooie bossen. Om 8u was het groepstart en een grote merci aan Camille, want blijkbaar moest iedereen zich voor de start nog een melden aan de finishtent. Had ik natuurlijk weer niet door en dus saved by Camille!!  Dan de start, het voelde niet echt goed aan, maar ik besloot toch direct mee te schuiven, aangezien ik wist dat er vrij snel een eerste hele steile terril voor de wielen zou geschoven worden waar de gewoonlijke opstoppingen te verwachten waren... Tijdens de klim viel me op dat mijn HF enorm de hoogte inschoot. Tijdens de daaropvolgende afdaling hoorde ik Michael Torfs een schuiver maken (die blijkbaar vrij serieus was..). Na de afdaling checkte ik even of er nog veel volk volgde, maar ik zag niemand meer... Daarom besloot ik te vertragen en rustig verder te rijden. Een kwartiertje verder: een groepje bikers staat stil voor me met een pijl in hun handen... Ze weten niet in welke richting het verder gaat... Stoppen dus en een klapke doen... Gelukkig komen er op dat moment wandelaars uit het bos die ons kunnen vertellen dat rechts naar een terril leidt en links niets speciaals. Rechts dus.... Oef, gelukkig juist, maar een minuutje verloren. Vlak erna een eerste controle en nog de tijd genomen om het probleem uit te leggen. Ondertussen is het echt genieten geblazen: de organisatoren hebben het maximum uit de streek gehaald en elk bos wordt aangedaan. Ook proberen ze ons te trakteren op alle single-tracks van de streek. Fun verzekerd!! Na 25min komt Camille aansluiten en ben blij dat ik niet de hele wedstrijd alleen zal moeten rijden , maar 500m verder kijk ik nog eens achter me om verder te babbelen en blijkt dat er alweer een gaatje is. Ik besluit te wachten, maar Camille spoort me aan om alleen verder te rijden, jammer... Dan maar alleen... Een paar keer twijfel ik over het juiste traject, maar gelukkig klopt mijn intuïtie (die ik toch af en toe nodig had) steeds. De kms vliegen voorbij en de benen beginnen te verzwaren. Toch kan ik mijn tempo blijven rijden en kom ik met een mooie voorsprong toe...
Eens onder de douches, komt de organisator me halen voor het podium en daar mag ik mijn prijs kiezen...  Ik ga voor een super BBQ-stel dat ik dan in de anderen hun tuin kan zetten, aangezien wij er geen hebben... (jaja papa, here we come...)
Wouter
23-08-2008 om 00:00
geschreven door Teamlid
|
