Een strandrace?
Een strandrace in Holland???
Een strandrace in een uithoek van Holland op 250km van Gent??????
Toch wel!!! Johan Gantois had voor ons een superweekendje geregeld in de uithoek van Nederland! Alles was hier super de luxe: inschrijving en nr om bij de eersten (toppers) te mogen starten, hotel met alles erop en eraan, compagnie en sfeer aan de bar,
De dag van de wedstrijd was ijzig koud!! Het strand was keihard bevroren en hier en daar ook echt ijs op het strand, opletten geblazen dus!! Deze keer zou een valpartij veel harder aankomen! Dan blijkt ook nog eens heel fietsend holland naar Egmond te zijn afgezakt, want met maar liefst 3100 man stonden we aan de start. Hiertussen ook serieus wat professionals en grote namen! Maar, doordat we vooraan mochten staan, was het risico toch al serieus gereduceerd. Bij het oprijden van het strand zie ik ineens Henderieckx de lucht invliegen. Hij wordt hiervoor bedankt door het vele publiek met een serieus applaus ;) Ik kom als eerste op het harde strand en wacht af. Een enorme groep sluit aan en ik blijf in de eerste linies hangen, klaar om ontsnappingen eventueel te beantwoorden. Die komen er, maar het zijn de toppers niet en dus wacht ik af. Maar hier maak ik alweer de fout om veel te veel vooraan te rijden in de wind! Op die manier zou ik zelfs niet mee kunnen ontsnappen , maar het is sterker dan mezelf. Tot het keerpunt gebeurt er gewoon niets, maar ik verspeel wel al veel energie door voor of naast het peleton te rijden. Bij het keerpunt wordt er dan eindelijk versneld door oa Brentjens en ik spring naar voor, meerbepaald naar 1e plaats, waar ik nog maar eens in de wind zit. Kevin vindt het hoog tijd om te gaan en ik zit in de verkeerde positie om te reageren. Wanneer ik dan toch reageer (en heel het groepje in mijn wiel meeneem) schud hij van nee. Terug op het strand gaan er 2 man vandoor. Wanneer de winnaar van vorig jaar de sprong waagt, spring ik mee. Maar na 1 minuut aan 100% houdt hij plots zijn benen stil: een serieuze cartouche voor niets. Vlak daarna moeten we in de duinen en wordt er weer versneld. Met dikke benen volg ik en ga ik opnieuw met Kevin in de aanval en op zoek naar de eerste 2. Bij het oprijden van het strand liggen er 2 rijen strobalen, waardoor je 2 keer van de fiets moet. De eerste gaat perfect, maar wanneer ik de 2de keer van de fiets spring glijd ik uit en moet ik mijn fiets loslaten. Die vliegt tegen de strobaal en schiet de hoogte in. Ik kan nog net herpakken, maar op dat moment lanceert Chico zich. Ik mis de aansluiting en hij kan als enige de eerste 2 inhalen. Ik kom terecht in de groep met Kevin, Kris, Maarten en de winnaar van 2008. De samenwerking is erbarmelijk en tot overmaat van ramp blijkt mijn achterderailleur vastgevroren! Schakelen lukt niet meer en bij elke put vliegt mijn ketting van de 44. Terwijl ik aan het prutsen ben hoor ik Henderieckx nog iets roepen en blijkt dat ook hij in de problemen zit: lek vooraan! Ook 1 van de 3 koplopers staat aan de kant lek. Tijdens de laatste mulle strook om naar de finish te gaan, springt Maarten van zijn fiets. Wij kunnen nog allemaal rijden en de hollander schiet er echt vandoor. Kevin en ik komen samen op de dijk en gaat direct in de remmen om in mijn wiel de spurt af te wachten. Ik kan niet meespelen, want dan kan Maarten terug komen. Dus op mijn ene versnelling sleuren en hopen dat het genoeg is. Niet dus, op de streep is Kevins voorwiel 10cm voor het mijne
5e dus.
Vlug gaan ontdooien onder de douche en met de bende nog lekker iets eten om dan weer huiswaarts te keren naar het land van de 90km/u (Smog kennen ze enkel in België)
Dikke , dikke merci aan Johan!!
11-01-2009 om 00:00
geschreven door Teamlid
|
