Wedstrijdverslagen & Uitslagen van het 'Moving Marathon Team' : Wouter & Mario.
15-06-2009
Biron; Wouter 1ste, Mario 7de.
Op zondag 07/06 eerst onze plicht gedaan en daarna de auto in richting Belgisch Luxemmburg om de marathon in Biron te rijden. Onderweg nog de Ken opgepikt die op zaterdag een mooie overwinning behaalde in Langdorp. Eenmaal daar aangekomen rustig onze tijd genomen daar dit een vrije start was en we nog wel even tijd hadden. Gaande weg veranderde het weer en het werd alsmaar donkerder. De eerste regendruppels vielen en de temp voelde plots stukken frisser aan. Ik en Ken twijfelen nog over wat we gaan aandoen, de Wouter beslist om alvast te starten. De start is op asfalt ligt hellend. Enkele ogenblikken later vliegt de Wouter ons voorbij. Miljaar wat een snelheid, hij voelt zich slecht en rijd op semi slicks, als dat maar goed komt. Iets later vetrek ik samen met de Ken. Brrrrrrrrrrr de benen voelen niet goed aan, de Ken roept me moed in op de eerste klimmetjes. Het regent alsmaar harder en sommige stroken liggen er nu al vettig bij, afdalingen zijn super glad. De eerste 20 km heb ik het lastig en bijt me vast in Ken zijn wiel. Hij heeft last van vermoeide en zware benen van zijn wedstrijd op zaterdag. Hij puft en verbijt de pijn. Na 20km loopt het al beter bij mij en neem ik af en toe over en merk dat Ken het lastig heeft. Op 2 klimmetjes kom als eerste boven en wacht op de Ken, hij heeft het wel zeer lastig en koud en denkt even aan opgeven. Maar met ons 2 lukt het wel. Ondertussen zijn de greppels volledig gevuld met water, beekjes zijn dubbel zo breed, afdalingen liggen er super glad bij en de regen vlat met bakken uit de lucht. Miljaar wat een weer en op de koop toe is het nog koud ook. Halfweg besluit Ken te stoppen aan de bevoorrading om zijn honger te stillen, ik rij verder om geen kou te krijgen. Helaas keert de Ken niet meer terug en ik voel me beter en beter ondanks de vol slijk zittende ogen, af en toe de controle kwijt te zijn van de fiets, achterste voren te staan in een van de vele greppels en eenmaal laat ik de fiets zelfs zijn eigen weg gaan ............Het tweede deel is iets minder zwaar en technisch en loopt veel over grindwegen. Gelukkig met zo een rotweer. Af en toe vlieg ik andere renners voorbij en voel me in mij sas en geef er nog een lap op. Even denk ik aan Wouter op zijn semislicks...Ik wil onder de 4u binnen zijn. Na 3u45 voel ik de man de hamer en hoop dat het niet ver meer is. Yes we zijn er of toch niet. Ze doen ons nog een lus maken rond Biron. Daar gaat mijn 4u. Even laat ik de moed zakken. Op het einde staat er achter een brede waterstroom veel volk en fotograaf. Hmmmmm niet met mij hé. Effe de gas lossen en tot aan mijn kniekkes door het koude water en dan een eind spurt bergop. We zijn er. Eerste commentaar; olala dat zal de derde zijn. Ik kijk even op. Blijkt dat ik 7de ben op enkele tellen van een top 5. Miljaarde maar ik ben toch tevreden. Wat te zeggen van onze Wouter die Nicolas Vemeulen voor blijft in dit weer met zijn stofbandjes. Chapeau. Ook de Ken komt nog over de finisch gereden met een 14 de plaats. Nu een weekendje rust en dan op naar een nieuw avontuur.
