Wedstrijdverslagen & Uitslagen van het 'Moving Marathon Team' : Wouter & Mario.
18-08-2008
HIGH 5: Onze nieuwe voedingssponsor!!
HIGH 5: Onze nieuwe voedingssponsor!!
Bij deze zou ik graag onze nieuwe sponsor nog even extra in de aandacht zetten!
Sinds een aantal weken mogen we op de super support rekenen van HIGH 5, maar doordat ik net die weken wat stil gelegen heb (rust, vakantie en nu geboorte van mijn dochtertje), was ik vergeten om dit goede nieuws met jullie te delen
Alle info over hun produkten kun je terug vinden op www.high-5.be
Wij zullen vooral de volgende produkten gebruiken:
H5 Isotonic dorstlesser: Zeer belangrijk aangezien een mens al eens wat zweet hé..
H5 Energy gel: Gemakkelijke verpakkingen voor een snelle energieboost
H5 Sportsbar: Af en toe verkies ik vaste voeding boven de gels..
H5 Proteinebar: Als recup voor de arme spiertjes
H5 Proteïne recovery: Zelfde, maar dan als drink. Een mens heeft al eens dorst na een wedstrijd..
Natuurlijk bestaan er nog vele andere produkten en hierover kun je steeds alle info vinden op de site van HIGH 5
Tot binnenkort in de bossen!
Wouter
18-08-2008 om 09:23
geschreven door Teamlid
13-08-2008
Raid des Sources Chimay 102km ; 17de
Op zondag had ik keuze uit 3 marathons, uiteindelijk gekozen voor Chimay. Op weg naar daar viel de regen met bakken uit de lucht en was ik er niet gerust in. Eenmaal daar aangekomen was het gestopt met regenen en hopelijk bleef het ook zo. Voor de start nog enkele bekenden dag gaan zeggen waaronder Patrick en vrouwtje, Bart en compagnie... Rustig de tijd genomen om de fiets en mezelf klaar te maken en dan knallen maar. Na 2km volgde een eerste afdaling waar het vrij glad lag. Net na een bocht stonden enkele TT rijders stil en anderen verginderden een vlotte doorgang. Ikzelf kwam in die bocht aan een vrij hoge snelheid en had geen rekening gehouden met dergelijke obstakels. Nog geprobeerd om een ander traject te zoeken maar helaas voorwiel weg en knal op mijn zwakke linker been. Ik moet zeggen respect voor iedereen maar nu ben ik toch wel effe in een ferme vlaamse kolere geschoten, godver de godver. Effe de schade opmeten, die viel mee en de 1ste km wat trekkebenen van de pijn. Deze marathon is super betreffende organisatie en parcours. De omloop was in de omgekeerde richting van vorig jaar maar met tal van nieuwigheden erin. De modderstroken en droge tracks wisselden elkaar gelukkig goed af. De klimmen waren zwaar door de natte stenen en modder, de afdalingen waren bij mommenten zeer glad maar oooooooooooh zo fijn . De extra lus voor de lange afstand was super. De regen bleef zo goed als achterwege en de wind bleef beperkt. Ook nu weer een tempo proberen rijden dat vol te houden was want het kon vandaag wel eens zeer lang duren. De prachtige streek en km vlogen voorbij. We kwamen met moeite uit de bossen en het was rijden van lint naar lint en van pijl naar pijl . Rond de 4u30 kreeg ik het stillaan zeer moeilijk, een hongerklopje . Heb de tijd genomen om alles wat ik van vloeibaars bij had binnen te spelen en hopen dat het werkte. Inderdaad stillaan kreeg ik terug kracht (thanks high5) en kon ik weer verder. De laatste 15km toch nog eens het gas opengedraaid, op het randje van de krampen. Uiteindelijk na 5u51m binnengekomen met een 17de plaats (meer dan 30min sneller dan vorig jaar en in zwaardere omstandigheden). Deze jongen is zeer tevreden. Ik wens ook nog eens high5 te bedanken voor hun producten. Ik ga nu een 17tal dagen de familie in het zuiden gaan bezoeken (zonder fiets) en spring weer op de fiets begin september. Ciao Mario
13-08-2008 om 00:00
geschreven door Teamlid
12-08-2008
Nog een rust weekend, het begint nochtans te kriebelenâ¦
Zaterdag 9 augustus: TT Knesselare, 70km
Wanneer ik wakker word, zie ik dat het zonnetje schijnt en dus kan ik niet meer blijven liggen (in tegenstelling tot anderen hé ). Ik herinner me dat er een TT was in Knesselare, slechts 20km van Gent verwijderd Maw, boeltje inpakken en wegwezen!
Eens toegekomen, zit de sfeer er volledig in: stralend blauwe lucht, gouden velden en nog vochtige groene bossen, I like it!!! Ik kies natuurlijk voor de 70km en vlieg er vandoor. In tegenstelling tot wat ik verwachtte, gaan we weer dezelfde richting uit als vorige week, nl Beernem, Hertsberge, maar deze keer alles in tegengestelde richting. Erg vind ik het niet, want ik geniet gewoon van de speling van het licht in de bossen en over de velden Al dromende vlieg ik verder en voor ik het besef vliegen er 45km voorbij. Ondertussen wordt mijn rust wel serieus verstoord door stekende en knagende pijn in mijn knie (gevallen van de ladder en kruisbanden verrokken??) en dit verpest voor een groot deel de lol. Ik moet dikwijls stoppen met trappen om te stretchen, maar ja Het 2de deel loopt dan toch in de verwachte richting, nl Drongengoed en omstreken. Hier minder ik snelheid om toch nog een beetje te genieten en na 2,5 u ben rond met een gem van 28km/u Vuil ben ik niet geworden en dus kan ik zonder kuisen naar huis..
Zondag 10 augustus: TT Erembodegem, 122km
Doordat het trouwfeest gisterenavond duurde tot 3u, was ik deze morgen niet echt in staat om héél vroeg op te staan.. Wanneer ik dan rond 9u wakker word, zie ik dat het serieus aan het regenen is Bwa, effe de buienradar checken en de mogelijke tochten + vertrekuren en daaruit blijkt dat de 122km in ermbodegem ok zouden moeten zijn , indien ik zo laat mogelijk start. Ik kan dus rustig wakker worden en ga dan om 9u30 mijn materiaal in de auto steken.. Wat zie ik daar?? Platte achterband!! Merde!! Vlug ander set wielen nemen en casette versteken Hierdoor kom ik 10min te laat in Erembodegem. Bij de inschrijvingen staat de langste afstand al niet meer vermeld en wanneer ik vraag of ik nog mag, antwoorden ze me: ooh, we dachten niet dat er nog zotten gingen aanzetten op dit uur.. Voila zie, die hebben mensenkennis.. De volledige toer loopt rond Aalst en aangezien ik de streek nog nooit verkend heb, weet ik niet wat ik moet verwachten. Maar het begint al goed.. Ze doen echt de moeite om alles wat de streek heeft aaneen te breien tot 1 mooie en uitdagende marathon. Dan hebben ze nog eens 6 prachtige bevoorradingen met supervriendelijke mensen + de lokale specialiteiten (Aalsterse vlaai, njamnjam) plus het feit dat ik maximum 5 druppels op mijn hoofd krijg(op het einde zelfs de zon) en bijna geen modder. Een superrit dus!!!! Uiteindelijk met bevoorradingen een 5,5u onderweg en 25 Av.
Tot vrijdag in Poperinge?
Wouter
12-08-2008 om 10:25
geschreven door Teamlid
05-08-2008
EBBT Francheville xc ; 2 x lek.......
Op zondag ben ik afgezakt naat Francheville voor de 7de manche van de EBBT. Had al 2 slaaploze nachten achter de rug door de buurtfeesten en een podium onder mijn slaapkamer maar ondanks de vermoeidheid had ik er best zin in. De start was een asfaltklim die meteen voor problemen zorgde. Ik had achteraan links van het peleton een plaatske gezocht toen er 2 plaatsen voor mij iemand op een geparkeerde auto knalde,ikzelf vol in de remmen en alles uit de kas om er niet bij te liggen . Gevolg de hoofdmacht was vertrokken en enkelen waren op achtervolgen aangewezen waaronder ikzelf. Geen paniek want de eerste echte afdaling zat ik weer in de staart van het peleton. Helaas toen ik wou bijtrappen om in te halen bleek mijn ketting er af te zijn gegaan en gekneld te zitten tussen mijn grote plateau en traparm. Effe aan de kant en de boel losmaken en weer weg. Begon zo stillekes aan wat nerveuzer te worden maar de eerste echte klim in het bos (vol modder en stenen) zorgde dat ik weer aansluiting vond . Tijdens de klim ging ik vlot een 20 tal renners voorbij en gaf me de nodige kracht om de achtervolging verder te zetten. Op naar de eerste echte afdaling vol met stenen en tal van greppels en putten. Ook hier ging ik vlot naar beneden zonder de nodige risico's te nemen maar plots bij het inhalen voelde ik een enorme klap op mijn achterwiel en ja hoor volledig lek en aan de kant Bleek dat we daar met een 7tal renners stonden, allemaal lek maar gezellig is toch anders. Opnieuw geen paniek, effe binnenbandje steken. Na een 5tal minuten weer vertrokken en weer achtervolgen. Geloof het of niet maar een 5tal km verder zorgde een reeks van wortels ervoor dat ik opnieuw lek stond en dit maal was het "game over" en dat na goed 40min . Op velg en te voet terug naar Francheville proberen geraken, miljaar wat was ik teleurgesteld. Achteraf kon ik alles al een beetje relativeren het was trouwens geleden van ergens in 2006 dat ik nog lek had gereden . Snel vergeten en op naar de volgende. Mario
05-08-2008 om 00:00
geschreven door Teamlid
03-08-2008
2-3 augustus: Eindelijk een weekendje rustâ¦.
Tja, heb het even gecontroleerd: op 1 maart begon mijn wedstrijdseizoen en sindsdien heb ik elk weekend 1 of 2 wedstrijden gereden + 8-daagse cape epic + chemins du soleil
Ok, er waren een 2 à 3 weekends wedstrijdloos, maar dan deed ik steeds de moeite om een waardige wedstrijdimitatie te doen op training Wel, voor mij betekent dat uiteindelijk een onvermijdelijke klop van de hamer Vermoeidheid
Tja, dan maar even rusten hé! Eerst een ontspannen toertje alpenpassen rijden met de moto (3200km in 5 dagen, heeeel uitrustend ) En nu dan een verplicht weekend TTs rijden, want je kunt toch moeilijk thuis blijven zitten hé?!
Zaterdag 2 augustus: TT Kruiskerke, 65km.
Samen met Mario in een prachtig weertje gaan genieten van een rustige toer doorheen de bossen van Oostkamp-Hertsberge. Heel speciaal was de tocht niet, maar toch was het genieten om even laag-te-vliegen over de stoffige wegen met af en toe zelfs een echte single track. De 65kms vlogen voorbij met een gemiddelde van +28 en na een kleine 2.5u zat onze speeltijd er weer op
Dan maar besloten om de zondagochtend er nog een te gaan rijden. Deze keer iets verder van huis, nl in profondeville.
Zondag 3 augustus: TT profondeville, 70km.
Jeeehaaaa! Wat een rit!! Mooie technische klimmetjes die je niet rustig kunt nemen.. Ze schreeuwen om vol gas! En dan, hupla, weer naar beneden over prachtige single-tracks! Wat wil je nog meer?? Bevoorradingen: super en 3 keer super.. Omgeving en uitzichten: prachtige gouden korenvelden afgewisseld met supergroene bossen . Camille en ik waren 3.5u aan het genieten . .. tot de laatste afdaling. Daar was zelfs een option technique . Die moest ik hebben, maar voor me waren er mensen aan het sukkelen te voet met de fiets in de hand (en in de weg) Hij sprong eerst naar links en dan toch nog naar rechts. Hierdoor moest ik nog plots uitwijken en raakte ik een stalen staaflangs de flank van mijn Maxxis crossmark achterband Game over voor mijn arme band Goed, geen ramp, effe binnenband insteken voor de laatste 5km. ?????? Wat nu??? Onmogelijk om het ventiel los te krijgen! Met 3 man hebben we geprobeerd! Tja, dan maar op de platte band de laatste 5 km verder gereden en hopen dat de velg ook niet sterft Maar, mission accomplished en met een big smile naar huis vertrokken.
Camille, bedankt voor het goede gezelschap en een prachtige voormiddag!!
Nu heb ik weer genoeg gerust en mogen de wedstrijden weer beginnen hé..
Tot binnenkort,
Wouter
03-08-2008 om 00:00
geschreven door Teamlid
28-07-2008
20/07 Marathon Florennes 90km
Op zondag 20/07 ben ik samen met wouter en dirk richting Florennes gereden. Onderweg begon wouter zijn wedstrijdverhaal van vorig jaar te vertellen. Om eerlijk te zijn kregen ik en dirk het al een beetje benauwd. Het bleek een van de zwaarste marathons te zijn die wouter vorig jaar gereden had in 5u15m . Maar goed we bleven de moed er in houden en de sfeer was super in de auto. Eenmaal "op tijd " aangekomen, mooi plekje gezocht om de auto te parkeren. Tijdens het omkleden bleek het nogal aan de frisse kant te zijn ook al scheen het zonnetje. Onze vrienden uit het waasland (de drie kriskes) waren ook naar hier afgezakt, maar helaas bleek de sporttas van ons ex-teammaatje onvolledig en moest er gezocht worden naar schoenen ea. Hierdoor ging voor hen veel tijd verloren en besloten zij om de korte afstand te kiezen (68km). Hierin behaalden zij een mooie 1-2-3. Wij hadden alle tijd en ik besloot als eerste te vertrekken. Had er zin in en wou vandaag wel eens testen. Op de eerste klim van de dag wou ik eens de beentjes loszwieren. Wat was dat??!! Snel weer in het zadel en hopen dat het beter werd. Op dat momment kwam dirk bij me die net na me gestart was. Ik had toen al besloten om mijn tempo te rijden en zelfs wat reserve te houden (remember wouter zijn straffe verhalen ). De marathon was er eentje om U tegen te zeggen, alles er op en eraan. Alles wat een moutainbiker kan bekoren was aanwezig, tot enkele mooie uitzichten toe. Na een uurtje hoorde ik in het bos iemand zingen 'wat ruist er in het struikgewas, .....' daar was ons wouterke, na enkele hartelijke woordjes stoof hij mij voorbij. De hoogtemeters lagen bijna allemaal tussen km 20 en 70. Het was constant op en af met zeer mooie steile klimmen en keineige afdalingen en als men dacht van boven op een plateautje eens te recuperen, dan had men de wind tegen. We werden ook getracteerd op het meermaals doorkruisen van een rivier en de modder stroken zorgden voor extra schuif en stuurwerk. De uren verstreken, het ging niet super maar was toch blij om hier aanwezig te zijn. Op het einde ben ik nog een 10tal minuten verloren met het voorbij rijden van een afslag en het zoeken naar het juiste traject. Uiteindelijk de aankomst overgereden in 5u25 met een 7de plaats in het algemeen klassement op 1 min van plaats 6,miljaarde.... Maar ikzelf ben uiteindelijk zeer tevreden met het resultaat/gevoel. Onze wouter zette de snelste tijd neer en ons dirkske reed zichzelf naar een 4de plaats. Volgende week lassen we een weekendje rust in. Mario
28-07-2008 om 18:19
geschreven door Teamlid
17-07-2008
13 juli: Raid des chantoires 92km Bolland: 1e plek
Aangezien we gisteren zijn blijven plakken tot s avonds laat in Malmedy, hadden we dan maar besloten om met ons 4 (Mario, Jan, Giel en ik) de tentjes op te slaan op de camping van Malmédy voor een kort nachtje rusten met een nogal vervelend achtergrondgeluid...
Om 6u opgestaan en na een uurtje wakker worden richtingBolland afgereisd. Daar kom je dan natuurlijk héél veel bekenden tegen en moet je nog je fiets klaarzetten, afstellen, je omkleden en ja hoor, ineens is het bijna 10u!! Toch maar eens vertrekken
Aangezien mijn benen serieus pijn doen van de martelingen van de dag ervoor, spreek ik af met Luc en Wim van Team De Fietser om samen te rijden, maar al na 500m ben ik ondanks het lood in mijn benen al gaan vliegen. Ik voel me niet ok en besluit dan ook wijselijk om rustig te doseren. Ook opletten met drinken en eten, want veel zal ik niet nodig hebben om in de problemen te komen! Na 20km genieten besluit ik om toch de 90km te doen! Het weer is super en het parcours is gewoon prachtig!! Wat wil je nog meer? En echt afzien doe ik niet door mijn voorzichtige stijl.. (lees: rustig aan klimmen beginnen en dan pas doorschakelen ipv ze direct te bestormen). Na 30km zie ik 2 arme zieltjes aan de kant staan. De gentse mapei-boys Giel en Jan staan rustig een band te herstellen, maar ze zijn net klaar en dus rijd ik verder. Toch zit ik nog te denken om ze nog een CO2 patroon te geven en de aandacht verslapt gedurende 2min Resultaat: 5 min extra! Ik heb nl een mooie steile klim van 100hm extra gevonden Kopke erbij!! Terug en verder genieten.. De kms vliegen voorbij en ineens ben ik al aan de laatste bevoorrading = 75km: nog 15km, dus nu de gas volledig open! Dat doet direct pijn, maar ja,pijn is fijn zeker hé??
Na 4u10 , 98km en 2300hm over de finish voor een supergezellige apres!
Aan de organisatie van Bolland: Thanks en tot volgend jaar!!!
Wouter
17-07-2008 om 22:57
geschreven door Teamlid
16-07-2008
Raid des chantoires Bolland 91km
Op zaterdag vertoefde ik in Malmedy als verzorger voor Wouter. Heb er even aan gedacht om ook in het BK XC te starten maar heb mijn verstand gebruikt en de nodige km's gedaan om Wouter te voorzien van 'het nodige vocht' tijdens zijn wedstrijd. Op zondag Raid des chantoires gaan rijden in Bolland. Had me voorgenomen om er een rustige duurtraining van te maken. Gezien de mindere laatste 10 dagen hoopte ik zo terug een goed gevoel te krijgen. Over organisatie en parcours kunnen we kort zijn; super. Enig minpuntje; de bepijling. Het gevoel was goed en kon een rustig, gelijkmatig tempo aanhouden. Terwijl de uren verstreken wachtte ik op de man met hamer maar die kwam niet en dat was goed voor de moral . Aan de laatste controle heb ik dan nog eens het gas open gedraaid en de grote plaat doen slijten. Uiteindelijk de finisch overgereden als 44ste in 5u14m. Maar dat alles was van ondergeschikt belang. ik wou vandaag vooral goed trainen en de mindere periode afsluiten. Er zat een tijd in van onder de 5u en een top 30 maar enkele technische problemen aan de fiets en een extra luske deden me tijd verliezen. Nu op naar de volgende en hopelijk kan ik de positieve lijn doortrekken.
Als je niets traint voor een andere discipline, nl XC, dan kun je ook geen wonderen verwachten zeker?? Goed, de oorspronkelijke intenties waren natuurlijk om wél te trainen, maar elk weekend waren er nog marathons en de laatste 2 weken liep ik halfziek rond, dus toen ging intervaltraing ook niet door Dan kwam het parcours: amai!! Glijden, gevaarlijke afdalingen en tot slot een voor mij- onneembare lange afdaling waardoor ik op voorhand kansloos was.. Met andere woorden, naast mijn lichaam stond ook mijn hoofd niet op winnen.. 0 op 2 dus en dat al voor de start .
Bien, de wedstrijd. De start ging vlot en ik kon mooi volgen. Na de inloopronde waar alles nog net goed ging (slijk in mijn oog tijdens een moeilijke afdaling en die dus op goed gevoel gedaan..) in de 2e ronde net voor de 1e afdaling kop genomen en op die manier voldoende voorsprong genomen om tot aan de finish voorop te blijven..Bij het ingaan van de voorlaatste ronde weer met Ben en Tom samen en deze keer niet de kop in die afdaling.. Dom!! Op die manier was de afdaling moeilijk, omdat ik gehinderd werd en kon ik geen voorsprong nemen.. Mentaal kraakte ik daar en op de daaropvolgende lange klim laat ik het gat met Ben en Tom vallen. Dan voel ik ook Ken naderen en geef ik het op in mijn hoofd. De rest van de wedstrijd is het dan gewoon sukkelen om aan de finish te geraken..
Resultaat: Ken 1, Ben 2, Tom 3 en ikke 4.
Goed, conclusie: vanaf nu ga ik wel toewerken naar de kampioenschappen! Een 4-tal weken voor de wedstrijd rust en dan 3 weken specifiek trainen!! Toch weer iets bijgeleerd!!
Wouter
12-07-2008 om 00:00
geschreven door Teamlid
06-07-2008
6 juli: Kattenbos Lommel marathon 100km: 5e plaats
Aangezien ik het hele weekend in Oud-Turnhout zat voor een feestje van Katherine, was het nogal logisch om niet naar de Ardennen te gaan, want er was ook nog een marathon in Lommel, meerbepaald in het Kattenbos. Ook mijn team-maatje Mario was afgezakt naar deze verre uithoek van België voor wat later een zware uitdaging zou blijken. Ondertussen begon ik al te beseffen dat een 1e plek hééél moeilijk zou worden, want de echte toppers stroomden toe. Davy Coenen, Chico, Bomans en Houben,
Rond 12u werd de start gegeven en al snel voelde ik dat ik weeral geen superdag had. De motor sputterde, eten en drinken ging moeizaam (of had dat iets te maken met de BBQ gisteren nacht?) en de toerenteller bleef hangen Maar goed, je moet roeien met de .., dus gas geven en hopen op beterschap.. Na een 20-tal km waren we nog met 6, maar Mister Sympatico Mulkens (die het oa nodig vond om bidons in de natuur te gooien, nen echten prof dus..) Ging op zijn smoefel en nam daar 4 man mee.. Hierdoor kwam ik alleen te zitten met Coenen die natuurlijk serieus doortrok. Ik wist dat ik veel zwakker was en dat het veel te vroeg was, maar profiteren kan ik niet en dus maakte ik mee tempo. Een uurtje later konden de anderen weer aansluiten en dus begon het kat en muis spelletje weer. Na een 5-tal versnellingen konden Coenen en Mulkens wegspringen. Ik was echt blij, want nu konden we met ons drietjes (de Kristoffen en ik) gewoon tempo blijven rijden tot de finish.. Maar dat was buiten het karakter-beest Chico gerekend Die had bij de valpartij zijn tube van zijn velg gereden en was nu pas, na 80km, weer komen aansluiten. Hierdoor werd onze rust weer verstoord. Op een 10km van de finish begon dan de eindspurt (lees: chico voerde de ene versnelling na de andere door..) , maar ik bleef aanklampen. Op 2km van het einde de zoveelste versnelling en ik maak een stuurfout en hang vast in een tak Over and out! Terug inhalen is geen optie en ik eindig als 5e
Nu snapte ik totaal niet waarom ik zon slechte benen had en ben ik beginnen nadenken. Ik vond het volgende: al mijn laatste trainingen zijn off-road ( oa met Mario de vrijdag nog 90km GR-paden gedaan..) en dus waarschijnlijk te zwaar geweest.. Vanaf nu rustigere trainingen op de weg en hopen dat hier de oorzaak ligt!!
Het wedstrijdverhaal van Mario was er eentje om snel te vergeten. In de start me laten wegdrummen en door het vele stof geen verdere risico's genomen. Eenmaal lekker opdreef begonnen aan een inhaalrace. Van groep naar groep van man naar man. Het ging godver snel en dat voor een marathon. De beentjes voelden alles behalve goed aan maarja wie weet .... Rond het uur zat ik samen met een man of 7 en er werd echt wel gereden als gek, op een van de weinige stukken asfalt werd de snelheid opgetrokken naar boven de 50!!!! Wat is me dat hier... Rond km 30 roept men mij dat ik 30ste rij, niet slecht. Halfweg koers begint het licht uit te gaan en snel... Ik moet de groep laten rijden, niet panikeren, effe eten en drinken en wachten op een achterkomend groepje. Maar helaas ik moet ook die laten rijden en ook de enkelingen gaan me voorbij.... Op km 70 maak ik een stuurfout en ga languit in den decor,miljaar. Iets later roept men mij een 56ste plaats toe, het verval is groot en het loopt voor geen meter. Ik besluit om op te geven en me niet verder in de vernieling te rijden (mentaal,fysiek). Ik vraag de weg en rij binnendoor en langs een kanaaltje richting aankomst . Ontgoocheld rij ik naar huis. Na een nachtje slapen kan ik alles al beter plaatsen. De marathon is tegengevallen door verschillende factoren (2 uur slaap, de verkoudheid van de voorbije dagen, snelle inhaalrace,weinig gedronken,het vele draaien en keren,de omloopzelf....). Het was enkele jaren geleden dat ik nog eens de eer aan mezelf hield, bij deze kan ik weer enkele jaren verder. Op naar de volgende .
30 juni: La Sebastien Rosseler 75km chrono: 1e plaats
Na een zwaar dagje werken aan het huis (muren uitbreken en steengruis vervoeren) toch maar aangezet naar onze mooie Ardennen met maatje Dirk. Aangezien we alletwee nog niet echt wakker waren, gingen we eerst een paar km losrijden. Tja, de benen voelden stram aan en versnellen was niet mogelijk, maar ja, we moeten toch rijden hé .
Verstand op nul enGOOOOOO!!!! Alé ja, misschien schrijf ik beter goooo??? , want zo snel vloog ik nu ook weer niet..
Al van de eerste splitsing was het opletten geblazen, want de bepijling was niet echt super te noemen. Op het allerlaatst toch de juiste richting gegokt en op naar de eerste klim. Ik voelde alles tegenwerken en dus maar de typische wouter-methode gebruiken: alles forceren en hopen dat ik goed warm draai.. Eenmaal boven was het al zo laat Ik zie pijlen naar links en een paar sporen die door de struikenin een bos lopen, maar geen echt pad. Na een minuutje ronddraaien, zie ik ineens een smalle singletrack rechts Right!!! Dit wordt opletten! Meerbepaald, diegene die eerst het pijlsysteem doorheeft, krijgt een mooie voorsprong. Zelfs op afdalingen op asfalt (gelukkig zijn er niet veel) , moet je gewoon inhouden om pijlen te zoeken om dan op het allerlaatste moment alles toe te gooien om de afslag nog te passen.Lang leve onze bandensponsor Maxxis, want hier worden de banden goed opgebrand Het systeem dat ze hier gebruiken is hier nl alle wegen die je niet moet hebben met kalk afbakenen. Maar je kunt je waarschijnlijk voorstellen dat, indien er al 100 man te laat zon streep heeft gezien en er een lekker slipspoor doorgetrokken heeft, er niet veel overblijft voor de 101e man om te zien En ja, we waren weer eens bij de laatsten.. (Jaja Ken, jij was echt de laatste.. ) Maar goed, tot zover het negatieve, want na 20minuten dacht je hier niet meer aan! Het parcours was subliem!!! De uitzichten indien je het lef had om even links en rechts te kijken- was nog beter en ook het zonnetje was van de partij. Veel ongerepte weggetjes en steeds moest je wakker blijven om allerhande hindernissen te ontwijken.. Super!!! Zo goed zelfs, dat ik bijna vergat te eten en te drinken! Maar ook op dat vlak was de organisatie super: 4 bevoorradingen waarvan de 4e me redde van een uitdroging Stupid me Toch de gas kunnen openhouden en na 3u 5 over de finish gebold. Mijn hartslag was nooit in de buurt van mijn overslag geraakt, maar op power rijden leverde me ook een 1e plek op. Yes! Ook superDirk was op dreef!!! Een mooie 8e plek op 100 man! Niet slecht voor ons pa
Nog een goede saucisse en dan, na een wandeling met het vrouwke, naar Leuven om nog het uiterste uit het weekend te halen met de bende.
Tja, aangezien we nu toch al in Duitsland waren op zaterdag voor de Bilstein marathon, konden we evengoed nog een dagje langer genieten van de mooie streek en nog een 2de marathonetje meepikken. Dat werd dus de Trenga marathon in Clausthal-Zellerfeld, een dorp gelegen in Der Harz. Dit is een heel raar gebied vol oude mijnen en vele meertjes met bergen tot 700-800m. De hellingen zijn supersteil en soms heb je het gevoel door de rotsige ondergrond en de rare vegetatie dat je ergens in de alpen vertoeft Over een korte vakantie gesproken!! We worden echt ondergedompeld in nieuwe sferen, bouwstijlen, uitzichten,
Goed, door de zware inspanningen van zaterdag voelen we ons alles behalve fris en dus leggen Mario en ik ons verstand samen (jaja, das nog niet heel veel, ik weet het ) en we besluiten om de middellange afstand te rijden van 68km en 1600hm. Hierdoor is de start pas om 10u en dus doen we nog vlug een dutje in de zon op 500m van het startgebeuren Zo kapot zitten we dus Maar rond 9u schieten we in actie en om 10u staan we wakker aan de start. Ik probeer me in de eerste km naar voren te werken, want tijdens onze korte verkenning hadden we gezien dat er snel werd overgegaan naar single tracks In hang rond een 7de positie en voel dat er in de steile klimmen enorm wordt doorgetokken om dan weer stil te vallen op de vlakkere gedeeltes, hatelijk! Op die manier zie je serieus af, maar brengt het niets op, want iedereen kan weer aansluiten.. Na een 10-tal km komt dan de eerste helling om U tegen te zeggen: direct naar de 22 en kruipen maar. Eenmaal boven zijn we nog met een 5-tal. De klim was zo heftig dat ondanks het te trage tempo boven er toch niemand meer komt aansluiten. Mijn benen zijn ondertussen volledig wakker geworden en het voelt ok!! Dan komt er een lange, met rotsen en takken bezaaide, modderige afdaling waar ik als laatste van het groepje rijd. De eersten schieten weg, maar ik zit geblokkeerd achter een minder grote held.. Niets aan te doen, ik probeer er langs te geraken, maar het is zelfmoord en dus moet ik wachten.. Bijna beneden geraak ik dan toch gepasseerd en daar knallen we weer op de 22 naar boven. Er is een gat ontstaan van een 200m. Niets forceren, tempo optrekken en proberen terugrijden.. Maar natuurlijk wordt er nu vooraan wél samengewerkt en ik zit opgescheept met de grootste egoist allertijden die mijn derailleur aan het aflikken is De kerel doet 0,0, niets!! Dus als ik hem dan uiteindelijk kan lossen is de volgende klim, ben ik echt opgelucht!! Het einde van de 1e ronde is makkelijker en ik blijf het tempo hoog houden. Bij de start van de 2e ronde wordt me het volgende toegeroepen: derde en 30 à 40sec. Ok, hieruit begrijp ik dat ik op 30sec van de derde zit en dat moet je maar 1 keer zeggen, nog een tandje erbij en ja hoor, daar zie ik hem al. In de 1e lange klim haal ik hem in en op het moment dat ik voorbij ga rijdt hij nog lek.. Jammer voor hem, maar op die manier ben ik wel zeker van 3e plek. Goed doorrijden en genieten van de Houfflize-achtige klimmen. Op 20km van het einde zie ik plots nr 2 aan de kant staan: ook iets teveel risico genomen en lek vooraan. Hup, hup nu het kot open en maken dat hij niet meer terug komt! Aan de finish is alles dan weer onduidelijk en uiteindelijk blijkt dat ik onder de verkeerde finish-boog gereden ben en dus eigenlijk nog niet gefinished ben (Er stond nochtans in koeien van letters ZIEL geschreven op die boog??!! ) Na 2 minuten dan toch de juiste finish gevonden en wat blijkt: ik ben 1e!!! Blijkbaar heeft er nog iemand in de eerste ronde zijn zadel gebroken en opgegeven .
Yesss, 2 keer winnen op een weekend, lang niet slecht!!
Onze Mario gebruikt zijn verstand toch wat beter en hij neemt een rustige start. Hij merkt ook dat zijn benen veel beter aanvoelen dan verwacht na het afzien van gisteren en langzaam draait hij de gashendel open. Na de start zit hij wat gevangen, maar dan begint hij een mooie inhaalrace. Uiteindelijk zal hij zelfs zijn 2de ronde 10 minuten sneller rijden dan de eerste. Dit levert een mooie 31e plek op!!
Tja, misschien hadden we toch beter de 102 gereden zeker??!
Hoi, het meeste over deze marathon hebben jullie al kunnen lezen in Wouter zijn verslag. Ikzelf wou nog effe mijn wedstrijdbeleving en resultaat neerschrijven. Reeds van in de start voelde het niet zo goed aan maar dit gebeurt vaker dus niet panikeren. De kop van de wedstrijd was snel uit het zicht dankzij ons Wouterke . De subtop bleef zeer lange tijd op korte afstand bij elkaar en daar hoopte ik te kunnen blijven. Ik wou mezelf niet opblazen en enige reserve inbouwen want het zwaarste stuk van deze marathon kwam (2x) op het einde. Eenmaal de 2de ronde aangevat begon ik me misselijk te voelen, ik kreeg geen eten of drinken binnen. Natuurlijk kreeg ik zo uiteindelijk een patat rond de oren om U tegen te zeggen. Ik heb enorm afgezien en wou op het einde nog opgeven. Maar ik ben blijven rijden en heb alles geprobeerd om mezelf op te peppen zelfs zingen . Uiteindelijk na 6uur de piste opgedraaid en over de finisch gesukkeld. Maar ondanks alles mag het resultaat er zijn; een 7de plaats. Moe maar zeer tevreden op naar de volgende daags nadien!!!!!!!!!!!!! Mario
25-06-2008 om 09:18
geschreven door Teamlid
21-06-2008
21 Juni: Bilstein Bike Marathon: 106km, 2600hm: 1e plek
Jeeha, wat een mooi leven hebben we toch! Weeral op weekend naar het mooie Duitsland, op zoek naar nieuwe avonturen en mooie streken. Deze keer wordt dat de streek rond Kassel. Hier zijn de bergjes al wat hoger (tot 1100m) en de hellingen al wat steiler en dat zullen we weten!!
Super voorbereid zoals altijd verliezen we ergens de weg en besluiten we rond 1u s nachts ons tentje op te zetten ergens in de bossen rond Kassel. We zitten er nog maar net in en het begint te druppelen. Druppels worden echte regen en dat duurt tot de volgende dag Dat belooft. Slapen gaat me ook niet echt af en na een paar uurtjes liggen , staan we om 6u op om GroBalmerode te zoeken.
De start ligt boven het dorp op de atletiekpiste-voetbalveld en we merken direkt dat het over een top-organisatie gaat. Bij onze anmeldung krijgen we een mooi buff, een heus ontbijtbuffet à volonté, gratis pasta achteraf, gratis ticket voor het verwarmd buitenlucht-zwembad + overal lachende gezichten van de organisatie!! Wat wil je nog meer??? Een mooi, goed uitgepijld parcours met lekkere technische afdalingen en superlastige klimmen?? Done!!!
Na ons royaal ontbijt gaan we een goed doucheke nemen om weer op te warmen. Na de douche is het gestopt met regenen en maken we ons klaar voor de strijd.
10u30: Start! Aangezien we van plan zijn om op zondag nog een marathon te rijden, wordt het de kat uit de boom kijken Alé, proberen dan toch Al na 500m wordt de gas volledig opengedraaid en ik spring mee met de eerste 2. In de daaropvolgende klim blijft de motor hoge toeren maken in tegenstelling tot de plannen om de benen te sparen Dan, na 3km komt er een kort technisch klimmetje met gladde rotsen en de leider maakt een foutje en moet te voet verder. Ik blijf fietsen en rij gewoon tempo verder. Ik heb echt geen zin om de volgende 103km alleen te rijden en wacht op de 2e man, maar die komt niet dichter Dan maar gewoon tempo rijden, de zot uithangen in de afdalingen en doseren in de klimmen hé. De afdalingen zijn niet typisch duits, maar hebben eerder een ardennen allure. Stenen, wortels en schuiven maar!! Op die manier kan ik gratis mijn voorsprong vergroten en heb ik meer ruimte voor rustige klimmen Maar die klimmen worden zo steil dat je verplicht in het rood moet De motor die me begeleidt wordt mijn maatje en we spelen wat in de afdalingen (in de klimmen kom ik wat pk tekort..) Na de eerste ronde weet ik het al: dit wordt een lange dag en het echte afzien zal niet zo lang meer op zich laten wachten. Dan komt de gewone portie pech. In 1 van die lekkere afdalingen vliegt mijn zadel weer met de punt omhoog . Detail: ik heb geen sleutels bij, want mijn zakken zitten vol met regenkledij De motor rijder vriendelijk gevraagd naar een imbus 5 en uiteindelijk, een uurtje later heeft hij ze ook gevonden. Zadel weer ok en verder De 2600hm zijn geen meter gelogen en in de laatste 15km van de ronde zitten er nog 600hm Met andere woorden: het venijn zit hem .Dus, steeds proberen te doseren en terugschakelen in de hellingen om zoveel mogelijk de schade te beperken aan de benen voor morgen. Na 4u35min rol ik over de streep! 1e plek is binnen!! Losrijden, eten en drinken (massas) , fiets klaarzetten voor de volgende dag en een goede doucheke!! Dan samen met Mario de spagetti aaangevallen en lekker nagenoten met de lokale helden..
Wat een supersfeertje! De organiatie nog een grote proficiat gewenst en wegwezen, op zoek naar het volgende avontuur!
Dit weekend eens iets anders, nl een xc-wedstrijd Jaja, ik weet het, niets voor de Cleppe, maar aangezien ik de zaterdagavond naar een trouwfeest gegaan ben, zit er niet s anders op hé Uiteindelijk om 4u gaan maffen en om 9u eruit Mooi op tijd toegekomen in Vilvoorde. Lees: nog net de tijd om in te schrijven en om de fiets uit de auto te halen .
Natuurlijk vanachter moeten starten, aangezien ik nog geen enkel resultaat heb gereden En volk dat er was!! Je snapt dat toch niet hé! Elke keer een dom parkoers en weinig ambiance of geen hoogstaande organisatie, maar toch komt iedereen hierheen?
Goed, start! Als zenuwachtige mieren vlammen ze langs alle kanten op en naast het parcours me voorbij. Ik was al blij dat er geen 1 mijn derailleur afbeet! Ik gok dat ik hierdoor op een 50e plek zat. En dan kan er gereden worden en kan ik in de 1e ronde terugrijden naar een 12e plek. Al die mieren die dachten dat ze wereldkampioen waren in de eerste 500m, vallen nu volledig stil en in de derde ronde kan ik aansluiting vinden met het groepje dat voor de 3e plek rijdt. Op het einde van elke ronde zit er een opeenschakeling van steile klimmen en hier komt het gewoon niet in mijn hoofd op om ook eens terug te schakelen naar de picollo . (Daar zal het weinige slapen wel voor iets tussen zitten denk ik) En dus verlies ik hier elke ronde een 100m op mijn concurrenten die wel naar boven rijden. Ik moet elke keer lopen en snap er niets van Alé, ik moet wel slechte benen hebben, want ik kan niet naar boven en alle anderen wel!?? Schakelen wouter!!!! Maar goed, ik kan elke keer weer aansluiting vinden, maar besef al dat dit problemen zal geven in de laatste ronde, aangezien de finish te kort op die laatste helling volgt.. In de laatste ronde krijgen we dan nog een wolkbreuk over ons en wordt alles glibberig! Ook valt ons groepje uiteen en we blijven nog met 2 man over voor de 3e plek.. Dan natuurlijk nog die rothelling en dus 4e plek!
Bien, het was een leuke training, dus mission accomplished.
Wouter
16-06-2008 om 00:00
geschreven door Teamlid
09-06-2008
Chrono Langdorp 85km
Na enkele jaren van afwezigheid toch maar besloten om met ons team de lokale held Pieter financieel te gaan steunen met onze deelname aan deze chrono. In het verleden had ik hier altijd moeten afrekenen met pech, dus fingers crossed voor editie 2008.
De bedoeling was om rond 9u30 te arriveren en om dan rond 10u te starten met Camille en Ken. Tot zo ver de bedoelingen, want ik was zowiezo te laat vertrokken met Mario, dan was er een verplichte sanitaire stop onderweg, dan waren we de autostrade verloren richting Aarschot en daar ging het pas volledig mis: ik reed grandioos verkeerd
Uiteindelijk rond 11u aangekomen en ingeschreven. Toen brak de zadelpenklem van Mario Gelukkig kon Wim van de organisatie nog een langere schroef vinden die het boeltje weer kon samenhouden. Ondertussen is het al 11u30 geworden en wie horen we daar? K3!! Maw, het was dik na 12 toen we uiteindelijk vertrokken waren (maar wel in goed gezelschap)
In de eerste kms trok ik stevig door om Henderieckx in te halen. Blijkbaar vrij snel, aangezien de andere Krissen en de mannen van Lingier niet volgden. Eens bij Kris aangesloten bleven we mooi tempo rijden en blijkbaar was dat genoeg om bij de rest weg te rijden. Wel moet ik toegeven dat ik een voorliefde heb voor de omstandigheden van langdorp, nl supergladde, modderige glijbanen . We ploeterden lekker verder, maar al na een paar km was ik genoodzaakt om enkel de grote plateau vooraan te gebruiken.. Chainsuck! Niets aan te doen.. Kijken hoe lang ik het zo kan uithouden, want je verspeelt enorm veel energie op die manier.. Ik mocht niet klagen, de beentjes bleven ronddraaien en de sfeer zat goed!
Maar dan was het weer zover; lekke achterband op 200m van de plaats waar ik de vorige keer lek stond!! Maar met al die modder is een band vervangen geen sinecure!! Rustig blijven en alles in 1 keer goed doen. Een 4-tal minuten later weer op pad en op zoek naar het goede ritme. Ondertussen had me nog niemand ingehaald en dat stelde me wat gerust. Toch probeer je de boel wat te forceren om zo verloren tijd goed te maken. Maar dat werd echt niet geapprecieerd door de zwaarbelaste beentjes.. Een flinke pijnscheut in mijn knie bracht me weer tot de realiteit, dus vertragen en tempo rijden tot finish.
Na een serieuze file voor de bike-wash (die zwaar tegenviel) en een snelle douche rap naar de spagetti -zaal! Njamnjam!! Bleek dat ik een 6e tijd had, maar niemand kent de mannen op plaats 4 en 5, dus kan het heel goed een 4e plek zijn Het doet er niet toe, ik heb me goed geamuseerd en dat is het belangrijkste
Wouter
09-06-2008 om 00:00
geschreven door Teamlid
06-06-2008
Saarschleifen Bike marathon 107km, 1e plek (5e algemeen)
Zaterdagavond rond 22u met Ken, Tom en Karen in Orscholz toegekomen om direct de lokale Italiaan te bestormen . Ik hield me rustig, want ik had nog een lekker pastatje in de auto liggen Daarna pas het tentje opgezet, vlug gegeten en rond 12u platte rust
Na een goede nachtrust om 6u30 wakker gebruld door onze lieve achterburen Dat heeft dan weer als voordeel dat je echt wel rustig de tijd hebt om alles in orde te brengen. Rond 8 u zat ik dan op de fiets en ik voelde direct dat het vierkant liep, maar wanneer is dat ook weer anders??? Negeren en lekker opwarmen.
8u45: in de startbox en nog 15minuutjes socialisen met de buren, hollanders natuurlijk.. Wat verwacht je anders in Duitsland??
Pang! Hup met de beentjes, weg zijn we! Ik kan de kopgroep volgen, maar echt over heb ik niet en het gevoel geeft aan dat ik niet teveel kopwerk moet doen Mijn buik zwelt op en ik voel me niet lekker. Maar toch weiger ik me hier bij neer te leggen en de kopgroep dunt uit tot 5 man. Ik bijt me vast en dat lukt redelijk.. Klimmen is ok, ondanks het gewichtsverschil van het materiaal (de maanen rijden met 9.5kg hardtails ) , maar op de vlakkere stukken moet ik echt op mijn tanden bijten en komt de ongemakkelijkheid meer en meer naar boven. Na 30km merk ik dan nog dat ik een lekke band heb achteraan, maar de druk blijft stabiel op +-0.8 bar. Door heel voorzichtig te zijn, kan ik blijven rijden met de koplopers. De koers is zeer onrustig en bij de minste aarzeling wordt er versneld, dus echt ruimte om even te stoppen en druk in de band te steken is er niet Dan maar zo
Bij het ingaan van de 2de ronde besluiten Rob en ik om de eersten te laten rijden. We volgen op korte afstand, maar nu op ons eigen tempo zonder de constante versnellingen. Mijn buik wordt nog slechter.. Een paar km verder rapen we Gody terug op en rijden we dus terug voor het podium.. Dat geeft wat moed! Maar dan gebeurt het: km 85, ik kan het niet meer houden en rij van 3de positie het bos binnen om .diarree!!!!!! Alle kleren af! 2.5 min later weer weg, maar na 5km hetzelfde Tijdens de klimmen heb ik geen krampen, maar als ik kracht minder heb ik het zitten!! Nog nooit heb ik zoveel aan opgeven gedacht!! Maar dan is er Zoef die me de moed geeft om door te gaan Thanks!!
Nog 8km en gelukkig bijna alles in stijgende lijn.. Toch is het bijten en tussen de krampperiodes doorgeven. Ook durfde ik nu al 20km niets meer eten of drinken en dus komen de krampen ook nog opzetten
Maar, eind goed, al goed: ik haal de finish op een mooie 5e stek en 1e senioren.
By the way: reden diarree: mijn zelfgemaakt pastatje!!!! I
06-06-2008 om 00:00
geschreven door Teamlid
05-06-2008
werkweekend!!!
Hallo, het voorbij weekend was het voor mij werken geblazen maar ik heb er toch een doorgedreven trainingsweekend kunnen van maken. Op zaterdagavond heb ik een krachtblokkentraining op de rollen gedaan.Op zondag ben ik naar het Henegouwse Ath gereden en daar de wijde omgeving onveilig gemaakt gedurende 3u30m. Op iedere klim en oplopend stuk (en dat waren er wel wat) heb ik van mijn longen en benen een serieuze inspanning gevraagd. Moe maar zeer tevreden ben ik naar het werk afgezakt. Deze week nog een tandje bijsteken en zaterdag de Hagelaandse marathon rijden en dan denk ik er stillaan klaar voor te zijn. Groetjes Mario
05-06-2008 om 11:03
geschreven door Teamlid
26-05-2008
Rhenser marathon: 100km, 2400hm
Ha, eindelijk nog eens met ons volwaardige team op stap naar het land van de hoge snelheid Eerst op de autobahn, daarna op de typische schotter wegen.
Na 3 uurtjes rijden komen we toe in het mooie dorpje aan de Rijn, Rhens. We checken even het centrum, maar daar is niet zoveel te doen, dus rijden we tot de top van een helling in de buurt, waar we dan ons tijdelijke huisje opbouwen. Overal hadden we slechte weersvoorspellingen gehoord, maar meer dan 3 druppels hebben we de hele dag niet gezien! Resultaat: alle wegen liggen er kurkdroog , hard en pijlsnel bij.. We blijven tot 23u in onze tuin babbelen met uitzicht over de rijn met een paar verlichte kastelen, niet slecht!!
Slapen is een ander verhaal! Noch Mario, noch ik kunnen echt slapen, dus proberen we toch maximaal te rusten.. Om 5u gaat Mario op dierenjacht (resultaat: 1 vos en 2 reën gespot ) en om 6u rol ik ook uit de tent om opnieuw het mooie uitzicht en het goede weer te begroeten.
Rond 7u15 schrijven we ons in en de relaxte sfeer is direct merkbaar! Het gratis ontbijt smaakt en meer en meer Belgen komen toe(gestrompeld hé Patrick ). De sfeer zit erin en om 8u15 beginnen we los te fietsen. Tuurlijk zijn er problemen! Om 8u40 merk ik dat de pinnetjes van mijn v-brakes tegen mijn band aanlopen. Stressy situation, en pas om 8u55 komen we aan de start toe De verkeerde start!! Nog wat verder stressen en in de laatste minuut komen we toch nog aan de echte start. Bang! Wegwezen!! Hier bewijst Mario dat zijn training serieus vooruit gaat, want na 4 km komt hij doodleuk in mijn wiel wat moppen tappen! Ik had net mijn HF bekeken (= 182) en hield wijselijk mijn mond. Eenmaal de klim steiler werd, versnelde ik en het verraste me enorm dat er niemand volgde. Maar ok, alleen op kop is ook niet zo erg hé! Als eerste mocht ik alle paadjes van de bossen betreden en de dieren waren nog niet echt wakker.. Links en rechts vlogen de konijnen en roofvogels weg!
Prachtige uitzichten, leuke trails en de kms vlogen voorbij. Ik heb geprobeerd om zo constant mogelijk te rijden en dat is ook gelukt. Er was maar een verval van 2 minuten tussen de 1e en 2de ronde (en toen ben ik aan de 2 bevoorradingen gestopt). Na 3 u54 over de streep als nr 1, allright!!
Ook Mario mocht terugkijken op een mooie prestatie, zeker na zon korte trainingsperiode!! 18e plek!
Het was weer gezellig!!
Tot volgende week,
Wouter
26-05-2008 om 00:00
geschreven door Teamlid
04-05-2008
chemins du soleil 2008, etappe 3 (Door Marc Bulteel)
Zondagmorgen half zes, opstaan, verfrissen, ontbijt en fiets klaarmaken. De laatste rit vertrekt om acht uur stipt. Alles loopt stroef en de beentjes draaien vierkant rond, blijkbaar bij iedereen want het tempo is duidelijk lager. Tijdens het klimmen blijft de kopgroep meestal in zicht, maar ze kunnen wegrijden in de afdalingen. In zon technische afdaling twijfel ik even voor een drop en maak een ongewilde koprol, even verder blijkt dat mijn achterrem blijft hangen, ik moet hem telkens terugduwen. Er volgen nu kilometerlange singletracks waarbij je vergeet hoe zwaar mountainbiken kan zijn. De slachtoffers beginnen te vallen en zo kunnen we enkele duos oprapen. We sluiten aan bij het duo in vierde positie en rijden lange tijd samen tot het voorlaatste controlepunt. Vanaf daar is het nog een zestal km tot de finish, vier km vlak en een snelle afdaling. Wouter neemt de kop en trekt stevig door in het vlakke gedeelte, het andere team moet lossen. Bijna missen we de laatste controlepost en beginnen aan de afdaling. Ik weet dat die Fransen hier sterk in zijn en mag deze keer niet twijfelen en zet alles op alles. Bij het uitkomen van de laatste bocht duw ik de achterremhendel iets te laat terug en schuif onderuit, letterlijk tot aan de finish. Wouter klokt nog gauw als eerste af en we eindigen voor deze rit op een vierde plaats.
Na de finish nemen we nog een mooie singletrack en rijden zo naar het centrum van Gap.
Als zesde staan we in de eindstand. Mits een betere eerste dag en wat meer technische bagage (zon afdalingen kennen we in België niet !) had er meer ingezeten.
Samengevat : een spectaculair parcours, prachtig weer, maar vooral een sterke, ervaren en toffe compagnon !!!
Op zondag had ik keuze uit 3 marathons, uiteindelijk gekozen voor Chimay. Op weg naar daar viel de regen met bakken uit de lucht en was ik er niet gerust in. Eenmaal daar aangekomen was het gestopt met regenen en hopelijk bleef het ook zo. Voor de start nog enkele bekenden dag gaan zeggen waaronder Patrick en vrouwtje, Bart en compagnie... Rustig de tijd genomen om de fiets en mezelf klaar te maken en dan knallen maar.
Deze marathon is super betreffende organisatie en parcours. De omloop was in de omgekeerde richting van vorig jaar maar met tal van nieuwigheden erin. De modderstroken en droge tracks wisselden elkaar gelukkig goed af. De klimmen waren zwaar door de natte stenen en modder, de afdalingen waren bij mommenten zeer glad maar oooooooooooh zo fijn
. De extra lus voor de lange afstand was super. De regen bleef zo goed als achterwege en de wind bleef beperkt. Ook nu weer een tempo proberen rijden dat vol te houden was want het kon vandaag wel eens zeer lang duren. De prachtige streek en km vlogen voorbij. We kwamen met moeite uit de bossen en het was rijden van lint naar lint en van pijl naar pijl 
. Rond de 4u30 kreeg ik het stillaan zeer moeilijk, een hongerklopje
. Heb de tijd genomen om alles wat ik van vloeibaars bij had binnen te spelen en hopen dat het werkte. Inderdaad stillaan kreeg ik terug kracht (thanks high5) en kon ik weer verder. De laatste 15km toch nog eens het gas opengedraaid, op het randje van de krampen. Uiteindelijk na 5u51m binnengekomen met een 17de plaats (meer dan 30min sneller dan vorig jaar en in zwaardere omstandigheden). Deze jongen is zeer tevreden. Ik wens ook nog eens high5 te bedanken voor hun producten.
Wanneer ik dan rond 9u wakker word, zie ik dat het serieus aan het regenen is
Bwa, effe de buienradar checken en de mogelijke tochten + vertrekuren en daaruit blijkt dat de 122km in ermbodegem ok zouden moeten zijn , indien ik zo laat mogelijk start. 
plus het feit dat ik maximum 5 druppels op mijn hoofd krijg(op het einde zelfs de zon) en bijna geen modder. Een superrit dus!!!! Uiteindelijk met bevoorradingen een 5,5u onderweg en 25 Av.
Op zondag ben ik afgezakt naat Francheville voor de 7de manche van de EBBT. Had al 2 slaaploze nachten achter de rug door de buurtfeesten en een podium onder mijn slaapkamer maar ondanks de vermoeidheid had ik er best zin in. De start was een asfaltklim die meteen voor problemen zorgde. Ik had achteraan links van het peleton een plaatske gezocht toen er 2 plaatsen voor mij iemand op een geparkeerde auto knalde,ikzelf vol in de remmen en alles uit de kas om er niet bij te liggen
Op zondag 20/07 ben ik samen met wouter en dirk richting Florennes gereden. Onderweg begon wouter zijn wedstrijdverhaal van vorig jaar te vertellen. Om eerlijk te zijn kregen ik en dirk het al een beetje benauwd. Het bleek een van de zwaarste marathons te zijn die wouter vorig jaar gereden had in 5u15m 
Op dat momment kwam dirk bij me die net na me gestart was. Ik had toen al besloten om mijn tempo te rijden en zelfs wat reserve te houden (remember wouter zijn straffe verhalen
De gentse mapei-boys Giel en Jan staan rustig een band te herstellen, maar ze zijn net klaar en dus rijd ik verder. Toch zit ik nog te denken om ze nog een CO2 patroon te geven en de aandacht verslapt gedurende 2min
Resultaat: 5 min extra! Ik heb nl een mooie steile klim van 100hm extra gevonden
Kopke erbij!! Terug en verder genieten.. De kms vliegen voorbij en ineens ben ik al aan de laatste bevoorrading = 75km: nog 15km, dus nu de gas volledig open! Dat doet direct pijn, maar ja,
Op zaterdag vertoefde ik in Malmedy als verzorger voor Wouter. Heb er even aan gedacht om ook in het BK XC te starten maar heb mijn verstand gebruikt 
De motor sputterde, eten en drinken ging moeizaam (of had dat iets te maken met de BBQ gisteren nacht?) en de toerenteller bleef hangen
Maar goed, je moet roeien met de .., dus gas geven en hopen op beterschap.. Na een 20-tal km waren we nog met 6, maar Mister Sympatico Mulkens (die het oa nodig vond om bidons in de natuur te gooien, nen echten prof dus..) Ging op zijn smoefel en nam daar 4 man mee.. Hierdoor kwam ik alleen te zitten met Coenen die natuurlijk serieus doortrok. Ik wist dat ik veel zwakker was en dat het veel te vroeg was, maar profiteren kan ik niet en dus maakte ik mee tempo. Een uurtje later konden de anderen weer aansluiten en dus begon het kat en muis spelletje weer. 
Eenmaal boven was het al zo laat
Ik zie pijlen naar links en een paar sporen die door de struiken
