Afgelopen zondag afgezakt naar het Luxemburgse Hollange. Prachtige omgeving, stralende zon maar wel zonder slaap aan de start. Het is een zwaar weekje geweest door allerlei zaken. Wie weet helpt deze marathon om alles te vergeten en er eens alles uit te knallen. Helaas van meter 1 voelen de benen als lood. De eerste klim moet ik al meteen volledig terugschakelen en zweet ik als een rund. Ik probeer een tempo te zoeken waar ik weinig last van heb en tracht van de omgeving en bij momenten prachtige ver zichten te genieten. Af en toe haal ik een voor mij gestarte renner in en dat heeft een klein beetje moed. Tot halfweg dan passeren mij meerdere renners en geraak ik niet meer vooruit. Ik denk aan opgeven, fiets aan de haak en gaan vissen.... Man, ik voel me slecht en zwalp naar boven. Iets verder kom ik een renner tegen van het waaslandmoutainbiketeam. Versnellingen aan flarden en gedaan met rijden. Ik blijf even bij hem en kom zelf op adem. Hij heeft op aan de bevoorrading, ik pep me op om toch door te gaan. Ondertussen vloog Michiel ons vrolijk voorbij. Het even op adem komen deed blijkbaar deugd en ik voel me iets beter en kan toch nog even genieten van de Luxemburgse omgeving. In de laatste 3km vliegt Ken me voorbij gevolgd op korte afstand door Alexis. Miljaar die gaan vooruit en dat op het einde van een marathon.Pfffffffffffffffff. Na de aankomst even verbroederen en dan blijkt dat ook Camille in de buurt was. De 4 bezetten dan ook de eerste plaatsen met Ken als winnaar. Proficiat maat. Ikzelf blijk op een 39 ste plaats algemeen te staan op een 110 renners. Had veel slechter verwacht dus heeft dat toch weer wat moed. Het volledige seizoen is al gekenmerkt met ups en downs. Er staan voor mij ng een 5tal wedstrijden op het programma waaronder het BK. Daarna hoop ik in de winter eens stevig te kunnen door trainen en zo volgend jaar te kunnen vlammen .
See you Mario
22-09-2009 om 19:30
geschreven door Teamlid
|